Alle updates van Marrit
Final exams of several students at Willow Park
Coordinator Sheunesu writes: Praise the Lord. Last students wrote exams yesterday. We look forward to a good report. We have graduation celebration on 15th November. It is so exciting! In total five students wrote this time. All wrote Food Preparation and three of them also wrote Bakery Studies.
Mooie impact verhalen uit Willow Park
Een aantal quotes van de deelnemers van de projecten van afgelopen jaren:
Grace is bij het project gekomen omdat ze een bezoeker was/ is van het YfC centrum in Bulawayo (in 2018). Als ze niet naar school hoeft is ze te vinden in het YfC centre waar ze andere jongeren kan ontmoeten. Gesprekken voeren, spelletjes doen. Dit vindt ze beter dan dat ze over straat moet zwerven. Ze denkt nog vaak terug aan het project. Aan alle mensen die ze ontmoet heeft. Het contact met de Nederlanders heeft haar veranderd. Ze is opener geworden en durft nu haar mond open te doen. Ze studeert op dit moment accountancy, maar haar droom is om een professioneel badminton speelster te worden.
Kim denkt nog elke dag terug aan het project in 2018. Ze vond het werk leuk, maar meer nog het contact met de Nederlandse jongeren. Ze was een heel verlegen meisje dat niet veel zei en niet zo’n hoge dunk van zichzelf had, en door alles wat ze in haar jeugd heeft meegemaakt kwam/ komt ze soms nogal agressief en kwaad uit de hoek.
Ze sliep met drie Nederlandse meiden op één kamer en daar moest ze wel praten. Ook door het contact met één van de jongens (via de briefjes in de enveloppen) heeft ze geleerd zichzelf te uiten. Door haar verleden vertrouwde ze niemand, maar nu heeft ze geleerd dat ze er mag zijn zoals ze is, dat ze mensen kan vertrouwen, dat ze er toe doet.
Ze doet op dit moment administratief werk in een ziekenhuis. Graag wil ze gaan leren voor arts, een “botten en spieren dokter” worden.
Francis die bij meerdere projecten aanwezig was: het bemoedigt hem heel erg als hij ziet hoe mensen veranderen door een project. Hoe gemotiveerd ze worden. Dat er jongeren zijn die nu een baan hebben. Dat geeft ook hem de moed en de inspiratie om door te gaan.
Musa was bij 4 van de 5 projecten. Bij de 5e heeft hij de muurschildering gemaakt. De projecten hebben hem veranderd. Hij is gaan zien dat de wereld groter is dan Bulawayo en dat hij die wereld kan bereiken. Hij weet nu ook dat hij een leider is. In 2018 was hij projectleider en dat is een hele moeilijke tijd voor hem geweest, maar het was het allemaal waard. Hij weet nu dat hij het kan.
Op dit moment gaat hij naar school, maar hij is er wel achter gekomen dat zijn passie niet ligt bij schilderen en grafisch design. Hij vindt dat prachtig om te doen, maar heeft niet genoeg passie om er helemaal voor te gaan. Hij moet nog een jaar, dat hij begin volgend jaar moet afsluiten met z’n ‘attachment’. Zijn grote passie is evangeliseren. Vooral onder jongeren. Op straat.
Hij ziet dat er een groot gat is tussen de jongeren die nu leven en hun ouders. Vooral door alle westerse invloeden. Daar wil hij zijn, als een soort bruggenbouwer. De waarden die er zijn vasthouden, maar tegelijk ook nieuwe dingen promoten. Hij wil een profeet zijn/ worden, een man van God, die de normen en waarden van God, van de Bijbel, verdedigt. Zelfs naar hooggeplaatste personen toe. Of voor tv. Hij wil opstaan voor een beter Afrika.
Siboe is door Musa bij het project gekomen (2018). Ze was een heel verlegen meisje, met een niet al te hoge eigenwaarde.
Ze stond voor het project op papier als leider, maar ze dacht niet dat ze het aan kon.
Maar dat kon ze wel! Het project heeft haar veranderd. Ze is nu een zelfverzekerde jonge vrouw, ze weet dat ze er mag zijn. En ze is nu een leider van YfC. Wat ze mooi vond aan het project is het werk, omdat het structuur bracht in de dag. Ook nu geeft haar dat nog steeds houvast. Het meest genoot ze van de avonden, waarop iedereen als één grote familie bij elkaar was. Lekker gekke dingen doen en goede gesprekken voeren.
Prince zegt zelf dat hij heel erg verlegen was toen hij mee ging doen met de projecten, maar door het contact met iedereen is hij veel vrijer geworden.
Zijn droom voor de toekomst is om zelf een project op te starten met kippen of konijnen met als doel de jongeren in zijn dorp te helpen om daar weg te komen.
Ik mocht hem bemoedigen door hem te vertellen dat hij in feite door het verzorgen van de kippen op het training centrum de jongeren al helpt, omdat het geld dat daarmee verdiend wordt besteed zal worden aan de jongeren.
Alpha is bij alle projecten geweest. Het heeft hem geleerd om dingen op tijd te doen, en op tijd te zijn als je dat belooft hebt.
Hij was een verlegen jongen, maar dat is hij niet meer. Hij helpt nu anderen; praktisch, maar hij counselt ook andere jongeren. Zijn zus was één van de studenten van 2018.
Hij is inmiddels ook naar Zuid Afrika geweest en ook daar heeft hij heel veel van geleerd. Hij werkt vaak in de winkel van zijn zus.
Zijn droom is om dokter te worden. Om te beginnen had hij zich al aangemeld door een cursus live-aid van het Rode Kruis. Hij had dit ook al betaald, maar toen bleek de leraar er met het geld vandoor te zijn. Sheunesu suggereerde hem om meer mensen te zoeken die deze cursus ook willen doen, want bij voldoende opgave wil het Rode Kruis de lessen ook op locatie geven.
Gugu: zijn deelname aan het project, in augustus 2017, staat hem nog helder voor ogen. Hij is, zoals hij zelf zegt: “helemaal van slot gekomen”. Hij wist niet wie hij was. Maar dat is veranderd door het project. Hij heeft zichzelf gevonden. En ook heeft hij God gevonden, door alle programma’s die er gedaan werden.
Over de studenten die afgelopen jaar de opleiding verteld Alie het volgende:
"Zaterdag 27 juli zijn we op bezoek geweest bij de studenten in hun dorp Mbembezi. Dit ligt op meer dan één uur rijden afstand van het trainingscentrum. Best bijzonder dat studenten helemaal vanaf hier komen om een opleiding te volgen. Via via hebben ze van het training centrum gehoord en zich aangemeld. Er waren 5 studenten aanwezig, elk met één ouder. Eén van de ouders was pastor Mdluli en zijn vrouw. Zijn vrouw heeft vorig jaar ook een tijd voor de kippen gezorgd op het training centrum. De zoon van de pastor heeft inmiddels werk gevonden in een hotel.
De pastor denkt mee en heeft goede ideeën. Bijvoorbeeld: Als er weer groepen zijn op de Camp Site bij Willow Park, kunnen ze dan deze studenten inzetten in de catering? Dat is inmiddels zelfs al gebeurd bij een andere groep (geen World Servants groep) die Youth for Christ recentelijk heeft ontvangen.
Als Sheunesu zegt dat het voor Youth for Christ moeilijk is om goede leraren te krijgen voor het training centrum, dan oppert hij dat er in de dorpen verschillende gekwalificeerde leraren zijn die hij zou kunnen benaderen.
De sfeer tijdens het bezoek was heel positief, maar in het gesprek dat Sheunesu met ze voerde (de ouderen kunnen niet of nauwelijks Engels) kwam wel naar voren dat er nogal wat vragen over administratieve zaken van de opleiding die ze op het training centrum hebben aangeboden. De meeste vragen zouden beter door de voormalig manager (red. Florence, die inmiddels is gestopt als manager op het training centrum) beantwoord kunnen worden, omdat zij niet alleen de studenten les gaf, maar ook alle papierwerk en administratie deed. Gelukkig kon Sheunesu op de meeste vragen wel een antwoord geven.
Iedereen was blij dat Sheunesu gekomen was, zodat ze hun zorgen konden uiten en hun vragen konden stellen. Hij heeft beloofd dat hij er zeker mee aan de slag zal gaan en contact met ze zal houden.
Als het mijn beurt is om te vragen hoe ze hun studie en hun tijd op het training centrum hebben ervaren antwoorden de jongeren allemaal positief. De studie heeft hen laten zien dat ze in staat zijn om dingen te leren. Vanuit een situatie dat ze niets waren en niets konden hebben ze nu een groter zelfvertrouwen en toekomstperspectief. Ze zien nu dat de wereld groter is dan hun dorp en dat er een mogelijkheid is dat ze een baan kunnen krijgen, geld kunnen verdienen en zo zichzelf kunnen onderhouden.
Update from coordinator Sheunesu in Zimbabwe
Not big steps forward, but considering the conditions in Zimbabwe, it’s a miracle that the training center is in use. It may be on a slow pace, but slowly but steady experience is gained in running a center like this, and the fruit of what is being done is visible.
Just to give a bit of an idea of what life is like in Zimbabwe a short example from Sheunesu. He shared in March that he was looking around in Bulawayo where he could get fuel, and when he found a place, there was a queue. He had to wait for seven hours, but in the end got nothing. The price of fuel and commodities are very high. That is also why people choose for quick money somewhere else instead of doing a course that takes time…
Despite the circumstances in Zimbabwe, YfC started with a new batch of chicken at the Vocational Training Center (VTC). This batch has has been slaughtered on 5th of June. 94 chicken out of 100 have survived and were all slaughtered. 20 were already on pre-order and the rest will be sold in the coming period. A company that is interested in buying from the center is very keen on the quality, so they come to do testing (sampling) of the chicken. Compared with the last batch of chicken YfC now made sure not to do antibiotics on the chicken and improved the hygiene and sanitation. Even on the slaughter process they also have strict quality management so that they sell the chicken for a good price and match the criteria of buyers.
The next batch of 100 chicken has been ordered and feed has been bought, so they want to continue the production and possibly increase the volume. That also will help in the current condition in the country: the costs of operation like transport, feed, chicks, electricity, water, personnel, slaughtering and packaging, communication etc. is very expensive, so it leaves only a small margin of profit.
Sheunesu: “We now do not use anti-biotics to the chicken and we also manage the feed in another way, so we do not waste so much. We’re putting more checks and balances and precautions to make sure more chicken survive. We also tried to seel the chicken offals (feet, liver, neck, gizaard, head etc) to add value. Compared to last time, we’ve learned a lot and we did more research and reading on chicken production. That really helps!”
YfC is in contact with a company that wants to order 500, but they first want to have a signed contract before starting. “2 guys are really interested in working here, Nkosana and Prince, since they want to save funds for going back to school. We will have a meeting with the guys on 25th, to work on the plans”.
One of the challenges for YfC is to acquire and maintain good personnel. Last year, the center manager, Florence did a great job in putting together curriculum for the courses and she gave the courses on housekeeping and baking, but unfortunately, Florences left the center due to personal circumstances.
The students that did a course last year, wrote their exams and six of them started working in December as industrial attachment at hotel and at a school boarding house. Some worked in the kitchen of the high school catering for students and others did housekeeping in the hotel. Because of the good performance of the students, the companies wanted to keep them, which is a big compliment. The students have some income now and also their parents are happy that they are not sitting at home doing nothing and wondering around and showing bad behavior, but really have a job and learned a lot of skills.
Regarding the other buildings that the teams have been working on: the fish pond has been tested for several times if it is completely water proof. Unfortunately, the last time they filled the tank with water it was still leaking. After that, the contractor has worked again on water proofing the pond (using Impermo), in order to seal on the cement to prevent leaking. This needed some time to settle. Next week this will be tested again. Sheunesu will join him.
The pig pen still needs to be finished. The contractor will work on the gates of the pens. Some girls that were also there during the project came up with a plan to get pigs through a youth and women’s programme and raise the pigs and sell them. The income received can be used to support girl children.
For the wood and metal workshop they still need to do check up on the list of materials needed for starting a course in a good way. They have received machines and materials from a company in Canada last year, but this is not enough to start the course yet. Of course they also need the teachers for that. They now hope to start with a course in August or September.
Sheunesu also shared he is in contact with an organization from the USA that is willing to supporting them with sending teams of volunteers with specific skills for teaching at the center for about 3 weeks, 3 times a year. Especially since personnel is a big challenge this would be a big support for YfC. More on this hopefully in a next update.
Sheunesu will go to the center in July for about 2 weeks to get the works done on the Pig Pen and the Fish pond and making plans for the next batches of chicken and perhaps alternatives.
Hoe kijkt onze partner terug op het project?
1. CONTEXT AND SUMMARY
1.1. The original plan of the project
The original plan for this year’s project was to do work on the following:
- Pig pen
- Fish Pond which was still leaking
- Metal Work Workshop roof repair
- Classroom and woodwork workshop
- door, repair, plaster and paint
- Dormitory repairs, doors
- Drainage/Run off and electrical
- Natural fish pond to be constructed
- Electric fence around perimeter
Not all the jobs were done. There was a lot of work to do and participants were younger needing much help in skills and execution of work. Other complication was the earth moving equipment was moved from the location nearby to safety; this was needed for work on the natural fish pond. The contractor changed late in the preparations and so the new one did not have adequate preparation time and he used his discretion to determine jobs though he was not present when needed. Also the local technical leader was lacking
1.2. Implementation of the project
The metalwork workshop roof was repaired. Necessary plastering was done to the classroom block and dormitories. The contractor had other jobs committed to and was not present at times to oversee. He was asked to get someone there to be more permanent but then they considered public holidays and took that as a time to go away which hindered the work a bit. However, in general, the leaders were proactive in getting the electrical issues attended to, painting done and the fish tank waterproofed.
2. CONSTRUCTION
2.1. Buildings worked on
The construction was good though it got to a slow start. Not having a contractor at the onset of the project is a problem. It also is a challenge when he does not communicate challenges with the coordinator especially where there was a sudden change there. However, the roof on the metal work workshop was done, the classroom was plastered and painted beautifully. Even the chairs being fixed was an extra bonus. The sifting of river sand was done in a new style as the participants became creative, though that left some marks on classroom desks. Cement mixing, plastering walls and painting. Upon plastering, the idea of air vents came up as it became apparent there was no ventilation for the rooms. This was started but not completed as the walls intended for ventilation was not plastered by the end of the project. Getting the participants to all work and push was challenging. The Contractor and his assistances helped to try and push. Sometimes we had leadership issue which was mixed between youth and playfulness but the more mature helped the young. There were a few injuries which hindered work but the best was done considering some used health and injury as an excuse to not work. All in all the work went on and well. The tasks needed to be done were done after the contractor went through the process with participants. The plastering and painting came out well. The electric fittings and getting some of the required lights to work was achieved. The schedule of the work could have been more structured and people allocated according to strengths. Materials needed for the work should have been more detailed as some had to be bought in between jobs.
2.2. Tasks to be done
There was a list done and the local team leader walked through them with the Dutch technical leader. The tasks were done well to the best of the ability of the people. Some of the tasks done were not on the list and could have been left for later. There were too many tasks for the short time and were underestimated, The contractor can better advise on timeframe in the future. The work is still pending.
3. FACILITATION OF THE TEAM
3.1. Children Program
The children's program always seems to have takers and goes well, although I Was only able to attend two. There was positive feedback and the children’s party I understand was a highlight and some of the children speechless with emotion because they had never experienced something so special. Having food for the children gives them hope and some that may be the only meal that day, no matter how small.
3.2. Cultural and touristic outings
The games, learning names and working together done at the first day and at Hillside dams was helpful in familiarising with each other. The Chipangali trip, a small animal sanctuary, gave a good insight in the wildlife of Zimbabwe. We had a lot of cultural things happening: a special evening prepared by the ZIM for the Dutch and the opposite were the Dutch entertained the ZIM and learned more about their cultural habits and country. Games and playing volleyball and soccer. This year the outing to the Vic Falls was exciting. We travelled with the night train from Bulawayo to the Falls and back. It took a time but we all got different views from our country. Most ZIM participants have never been on a train which is more common for the Dutch. Before the Dutch left Zimbabwe, they spent one night in Harare in the morning they visited the souvenir market to buy some nice items to take home.
3.3. Life Skills
The program was a huge success. It was good to see how Francis from the Zim team has matured in this. We had a good and fair number of children although the first day there was a poor turn out because of the mixture of dates and a change in the location. The team did a very good job in presenting the programme themed “The Voice of Truth”. We thank God for the opportunity to serve and Him making it possible
4. COOPERATION AND INVOLVEMENT
4.1. Leadership team World Servants
Well prepared, good communication and engaged. Good to work with and learn from them.
The Dutch Spiritual leader was Alie and Sarah the local leader who familiarised themselves with each other’s salvation story before looking at the responsibilities and how things would be. They worked well together and prepared good GMCs, worship, prayer times and helped people connect with God leading up to the last night where people shared what they were grateful for. First church service was in Bulawayo city and the next one was in Esigodini after the failed service at Sphezini where there was no communication that there was a service elsewhere. It was generally good.
4.2. Local leaders / key persons
Enthusiastic, engaged and motivating the participants though at times lacked maturity. Key persons tried to keep the momentum going and everything needed in place. Better working relationship than previous projects. Not so open to each other as a whole.
4.3. Community
The community cooperated well. Good turnout, considering the just ended elections and pending issues which affected movement. A keenness to have children attend programmes, besides disappointment where participants did not turn up for one day due to having evacuated site due to fire.
4.4. Beneficiaries
This would be better answered in multiple contexts but I believe there is still a long way to go. YFC is an indirect beneficiary and is all in, however the wider beneficiaries still do not get the full picture though they see the value and have limited participation
4.5. (Local) authorities
A good relationship has been struck with them and they tend to give the green light for the project to continue. In the case where police and the president’s office was being cautious because of the ‘climate’ at the time, the District Administrator who is the highest officer in the district reminded them on the second work day that as the local partner YFC had a standing Understanding and he cleared everything.
5. PRACTICAL ARRANGEMENTS
5.1. Accommodation
This was good and secure at the training centre. A little bit cold at first as there was a need for extra blankets. Living conditions generally good, not too comfortable and also not too uncomfortable lest the participants got disgruntled.
5.2. Food
This was great, healthy and sufficient to keep body and soul together. It was thoroughly cooked and well prepared as we have seen the kitchen staff mature over the years. Thank you to the cooks and the hospitality coordinator.
5.3. Transportation
This was adequate when needed and on time. At times there was few occasions for a licensed World Servants leader to drive which was not the norm. This was after the designated driver had to go back to work suddenly. The only time where there was a major issue was in the evacuation process when a fire broke out during the quiet time. There being a vehicle on site is a good thing. There is a need for a driver on site always. The fact that locals have limited drivers causes a challenge.
5.4. Safety
Safety is key. It has always been okay apart from two serious incidences. The demonstrations and deaths that occurred after elections in the capital city led to a decision to fly participants out of Harare to Bulawayo and this was arranged well to ensure the uttermost security. The safety rules and measures were laid out on the first work day and it turned out okay as long as people adhered to them. Having a medical leader was really good as incidents were dealt with immediately. Another major incident was veld fire in the vicinity that led to the evacuation of participants and sheltered at the centre in the city for safety. This however did not affect the work area and people went back the next day after it was assessed as safe.
6. LESSONS LEARNED
Leadership, preparedness and adaptability. It is necessary to have several people competent in various areas and those put together, we can achieve the task even if things change or you hit a challenge. To be prepared for the unthinkable. To be decisive and act.
First batch of trainees working hard at the Traning Centre
In June the first batch of trainees have started with a course on hotel and catering. Under the supervision of Florence Chamarengah, 3 boys and 8 girls have started the course which will last up to February 2019, when they will write their exams, and will receive a national certificate afterwards. The trainees come from Mbembesi (which is about 70km from the training centre) and a few come from Mtshede ( which is about 7km). The photo's reveal that they are really enjoy!
Jongeren uit Zimbabwe in de schoolbanken voor les gezondheid
Trainer Florence is aan de gang met deze jongeren op het gebied van onder andere gezondheid, persoonlijke verzorging, het voorbereiden van voedsel en de basisprincipes van voeding.
Er zijn tien jongeren gestart en ze komen uit zowel de directe omgeving (bijv. Mtsede - het dorp waar we ook het kinderprogramma en het Football 4 Water programma hebben gedaan), als uit Bulawayo en een plaats 50km van Bulawayo vandaan. Echt super knap dat ze dit voor elkaar hebben gekregen!
Slowly, but steady!
Afgelopen juli bleek dat er veel wijzigingen waren qua eisen van de overheid op het gebied van registratie van een trainingscentrum en activiteiten georganiseerd door lokale NGO’s. Hierdoor moesten ze bij Youth For Christ Zimbabwe veel werk verzetten in het verkrijgen van de juiste papieren en het aanleveren van documentatie voor de goedkeuring van hun activiteiten. Inmiddels hebben ze dit gedaan en voldoen ze aan alle eisen.
Ook heeft Sheunesu gesprekken gehad met verschillende mensen die geïnteresseerd zijn in het trainingscentrum en hun ervaring daarvoor willen inzetten. Zo is er op dit moment een stel aan het werk op het centrum: Pastor Philip Mdluli en zijn vrouw. Zij hebben ervaring het met houden van kippen en wilden in ieder geval twee cycli meewerken om zo hun ervaring te kunnen overdragen. Op deze manier hopen ze op een goede manier kippen te kunnen houden. Zoals in de vorige update al genoemd, is de eerste lading kuikens afgeleverd en zijn ze hiermee aan de slag gegaan. Helaas is deze levering van kuikens niet de beste. De kuikens zijn inmiddels vier weken oud, maar 19 van de 100 kuikens zijn niet meer in leven. De weersomstandigheden spelen ook nog mee: het is erg warm op Willow Park.
De volgende bestelling is al geplaatst, want over 1,5 week zullen de eerste kippen worden geslacht. YfC wil graag de lokale jongeren betrekken bij dit trainingscentrum en daarom is de hele gemeenschap (Mtsede) uitgenodig om bij de slachting aanwezig te zijn. Een deel van het vlees mogen de mensen dan ook houden voor eigen gebruik. Tijdens de volgende cyclus wil YfC graag dat de gemeenschap een actievere rol krijgt bij het houden van de kippen en dat ze gaan zien dat ze door de vaardigheden zie ze kunnen leren op het centrum ze dit ook thuis of ergens anders in de praktijk kunnen brengen en ze daarmee uiteindelijk ook in hun onderhoud kunnen voorzien. Voor de jongeren die gaan mee doen zal er dan ook een kleine vergoeding zijn op basis van het resultaat van de volgende cyclus. Nu ligt dus eerst de focus op het besef bij de gemeenschap dat het houden van de kippen niet direct resultaat oplevert, maar dat je eerst zes weken de handen uit de mouwen moet steken voordat je het resultaat kunt zien. Het plan is om bij elke cyclus voor een uitbreiding van het concept te zorgen: tijdens iedere volgende cyclus zullen er meer kuikens worden besteld. Ook is het de bedoeling dat er steeds meer mensen uit de lokale gemeenschap helpen met het houden van de kippen. Een aantal mensen heeft al aangegeven geïnteresseerd te zijn en hier graag bij willen helpen.
Als onderdeel van het trainingscentrum worden op dit moment ook de trainingen voor de houtwerkplaats en de metaalwerkplaats vormgegeven. Wanneer het curriculum voor deze trainingen af is, zullen de trainingen van start gaan. Hierin wordt niet gewacht totdat er een klas vol zit, maar zal er worden begonnen met de groep mensen die zich tot dan toe heeft aangemeld.
Eén van de lokale leiders die meedeed aan het afgelopen project, Florence, zal het centrum gaan leiden en kijkt er erg naar uit om met deze taak aan de slag te gaan. Ze is erg pro-actief in de taken die ze in handen heeft.
Op dit moment is de YfC in afwachting van een brief van het Ministerie van Onderwijs voor het goedkeuring van de trainingsopzet en inhoud. Met de goedkeuring is het namelijk mogelijk om de mensen die hun training hebben afgerond een officieel certificaat te kunnen meegeven. Hierdoor is de gevolgde training van grotere waarde.
Kuikentjes in Bulawayo
Afgelopen zomer is er hard gewerkt aan de bouw van de kippenren. Afgelopen 7 november was het dan zover: de kleine gele bewoners arriveerden.
In een doos kwam de eerste lading van 100 kuikentjes aan. Omdat het buiten nog een beetje koud voor ze was, verbleven ze de eerste tijd nog in een van kamers. Ondertussen is de kippenren verder afgewerkt en scharrelen de kippen rond.
De volgende lading kuikens is alweer besteld, dus de ren zal goed worden gebruikt.
Eager to see their efforts contribute to the project
1. SUMMARY
The project at Willow Park, Esigodini began to show that the vision is coming alive. The hard work of participants is taking shape and some tasks are completed as we built upon the commitment and hard work of others. At the moment the first chicken run is completed, the fish tank is taking shape and the paint job has been completed.
We thank God for a great project. As there were many challenges we had to coop with, we would also like to acknowledge the hard work that was done in ensuring that the project would run smoothly. The leadership teams worked well in decision making and directing the events/activities, ensuring that the purpose, aim and objectives of the project were kept in perspective. The project was good and we thank God for the safety of the participants with no injuries or threats to lives of participates.
The GMC’s (Good Moring Conversation) were good, people shared their testimonies and we had an awesome closing ceremony with participation from YFC Board Chair and another young man. Participates acknowledged spiritual growth during the project.
2. INTRODUCTION ON THE PROJECT
The back to back project option of projects of this summer brought a very interesting dynamic as we saw ourselves jumping into more running around before we could take a deep breath. It was a good experience, but not to be repeated.
The project goal is to have young people trained, start projects and become self-sustained. The wistfulness is so thick that we look forward to seeing that happen. But there were a number of factors that our technical people highlighted as we went along, and some being about correction. We also released a young leader that we felt would also rise to some of the challenges as demonstrated in his abilities.
3. OPERATIONAL LEVEL
3.1 The construction
- Roofing of the pig pens
- Building east and west wings of the chicken run
- Plastering of the chicken run
- Making the door for the chicken run secure and putting a footbath at the main entrance
- Correcting the back roof of the chicken run
- Painting window panes
- Plastering the fish tank to make it ready for use
- Re-plastering the class block
- Welding, riveting and painting of the metal workshop door
- Looking at the natural fish pond construction, which did not happen due to a technical issue
The participants were eager and encouraged as they finalized some of the work that had been left for completion and they started to work on a new pig pen.
3.2 Facilitation of the team
The accommodation at Small World Lodge was ideal and not too complicated on arrival. Susan and Michael welcomed the team and travelled with reasonable transport to Bulawayo. The bus ride to Bulawayo is always interesting, I guess all bus rides with several police stops are. Eventually we got to the final destination. The accommodation was good with enough facilities. The work was delayed by the fact that it was just before Heroes festivities and some changes in the authorities. However, things were picked up with the participants a few days later, eager to see their efforts contribute to progress of the project.
The trip to Victoria Falls was good and people stayed at the Victoria Falls National Park and had a game drive there too. This was different from Hwange, but we tried something different in order to avoid having to drive for long hours and rushing around, as was highlighted by Andre Mulder on the previous project. This plan worked well for seeing a game drive, though they would have wanted to ride in the back of open safari trucks. After that a braai dinner in the wild was on the agenda. The participants experienced the Zambezi river that passes the park. The next day, on Sunday 20 August, was the sight-seeing of the mighty Victoria Falls which was less than 10km away. These experiences are dynamic and different each time.
Jan’s pizza treat is always a winner with participants. The two buses of mixed Dutch and Zimbabwean participants returned safely to a great welcome from Rosemary and her team who had prepared a hearty supper. They spent another two days before heading out to Small World’s Lodge again, traveling with Susan as the host, where we met and wrapped off the project visit.
3.4 Transportation
Transportation at the campsite was readily available when needed, though the vehicle was out a lot when it had to take participants to various sites like visits to an orphanage, trips to town for greetings and e-mails and also to go out for childrens’ program and the Life Skills Program, which was a lot more on this project. It also meant that Dumi, who was also the local team leader, was off site more than normal as one of the only few people able to drive. The Coordinator expressed this as a concern and stated that another plan had to be put in place. Therefore another driver, Wayne, was introduced, but that did not work well as he was not there the whole time. Hired transport for outings was good with two buses taking participants to Victoria Falls. There is always room for improvement. We would not mind if we could have transport like the one used to transfer participants to and from the airport. That is something that can be looked into. Also there was a comment about having open trucks for game drives as was the case with the ZW117 participants too.
3.5 Safety
Safety of participants in the working area and in general was fair. The general safety procedures and explanations were done. Some local participants struggled because the sizes of the safety boots were a bit big. It is important to ensure that this is kept to a high standard. However, there was also the issue of security of valuables. There was a theft which was unfortunate. We feel that we should put valuables away in a safe place until they are needed or that the doors should have been locked and only participants in that room would be allowed. If a GMC group is cleaning the room, it must be noted who is cleaning which room. The team leader must know their team to avoid issues of theft.
3.6 COOPERATION WITH THE WORLDS SERVANTS LEADERS
This went on well with all participants, making every effort to work well together.
3.7 Involvement of the stakeholders
3.7.1 Applicant
This was good and there was more involvement on team work in ensuring flow.
3.7.2 Staff
It was good and limited to a smaller number.
3.7.3 Beneficiaries
It was good. Number of participants from the community increasing. Children were moved by the difference in how some activities were done this time round.
3.7.4 The local authorities
The District Administrator changed and this created a challenge. There was some in house issue between the different local offices but we had a good cooperation from the various stakeholders who endorsed the work with the presence of the President’s Office details at times and some police officers who took interest in our work. The district Schools Inspector is looking forward to a visit to endorse the Skills Centre and accredit it for exams. The teachers, headmaster and other adults were involved. Football for Water more people were involved.
3.7.5 Community
There was greater interest and participation at various levels. The church and school were excited and eager to do more during contact. The meal is always a hit with community as that is a contact point of relationship building for them.
4. DEVELOPMENT OF THE PROJECT
Due to the input and adjustments advised by technical adviser from Profeeds and implementation of some bio-security matters, the brooding section of the chicken run will be done and the first back will be done with the aid of Mr. Mdluli, someone who has run similar projects in the rural area of Mbembezi on the way from Harare. The monkeys are still a threat but the advice was better to start than wait to deal with them. Someone will be on site to keep them at bay. The fish pond developed a leak which was repaired and yet to be tested again before proceeding with fish stock from Simango of Aquaculture education and engineering. What would be left is the completion of the pig pen, the natural fish pond which was not started due to the nature of the major contractor work still needed before participants step in.
5. LESSONS LEARNED
Communication is key. Daily feedback is vital for progress. Delegation of certain assignments. Following through what you had delegated. Team work is important. This project was more intact in terms of unity. The grace and love shown through Jan’s leadership and the heart of all participants especially leaders made everyone feel important and willing to be a beacon. Good meals, good fellowship, interesting lessons of Dutch and some local language as well as great time of fellowship and worship.
ZW217 | Moe maar voldaan
Toch kijken ze terug op een project met een hechte groep, ondanks de twee verschillende culturen. Het was een zeer intensieve en gave reis om op terug te kijken.
ZW217 | Een bewogen afscheidsfoto
Gas Harry. We zijn ingecheckt in Harare en het vliegtuig van Emirates staat voor onze neus. Daarvoor afscheid genomen van Sheunesu en Susan. Zij zijn samen directeur van YfC Zimbabwe en hebben erg veel gedaan om het project tot een succes te maken. Als we aan boord zijn is het 'gas Harry' op naar Dubai en daarna naar Amsterdam.
ZW217 | Rare jongens, die Hollanders
Maar liefst 16 keer werd de groep op de rit naar hoofdstad Harare gecontroleerd door de politie. Dat lag door de ervaringen van de heenreis al in de lijn van de verwachtingen. Zodoende was er een heuse aanhoudings-poule in het leven geroepen. Mariëlle viel al weer in de prijzen: waar ze een paar dagen geleden haar verjaardag bij de Vic Falls vierde, had ze nu het aantal aanhoudingen juist voorspeld.
Als gevolg van de controles èn een uitgebreide lunchpauze duurde de rit naar Harare negen uur. Ondertussen zit de groep lekker in de lodge om boekjes te schrijven en spelletjes te doen. Morgen gaan ze door naar het vliegveld.
ZW217 | Waar is dat feestje?!
Hier is het feest op de slotdag van het kinderprogramma in Mwabeni. Een kinderfeest met 220 enthousiaste kinderen die verschillende spelletjes deden en slot een Hollandse pannenkoek en ranja kregen. Vanavond hebben we het project op indrukwekkende wijze afgesloten. Mooi en ontroerend om te horen hoe de jongeren dit project hebben ervaren. Morgenochtend afscheid nemen van elkaar, dat zal de meeste zwaar vallen want we zijn een hechte groep geworden.
ZW217 | Een frisse start van de laatste week in Zimbabwe
Door een indrukwekkend weekend bij de Victoriawatervallen zijn we de gebruikelijke (energie)dip in de 2de week weer te boven gekomen. Vandaag, maandag 21 augustus, heeft iedereen zich weer op de bouw en het kinderprogramma gestort. Maar eerst meer over het weekend.
Het plan was vroeg, om 05:00 uur ‘Nederlandse tijd’ te vertrekken, maar de bussen hadden vertraging en dus werd het 06:30 uur ‘Afrikaanse tijd’. In dit land moet veel met kunst en vliegwerk geregeld worden, zoals voldoende diesel en een vergunning. Onderweg werden we regelmatig aangehouden en werd telkens hetzelfde gecontroleerd. In sommige gevallen trof onze begeleider een ‘regeling’ met de politie en konden we verder. Tegen 14:00 uur kwamen we aan in het Zambezi National Park waar we acht huisjes met zicht op de Zambezi tot onze beschikking hadden. Aan de overkant ligt Zambia. Met onze twee bussen en een gids trokken we het park in dat zich zo’n 70 km lang uitstrekt langs de Zambezi en overloopt in het Hwenge National Park, dat zo groot is als België. Tja, probeer dan meer eens een leeuw of een luipaard te vinden. Daarvoor moet je net op de goede tijd en plek zijn. Wel zagen we verschillende dieren, zoals giraffes, antilopen en goeddoes van dichtbij en op de terugweg kwamen we nog enkele olifanten tegen die ons van een afstandje gadesloegen maar rustig dooraten. ’s Avonds aten we samen buiten bij het meest centraal gelegen huisje. Het vlees maakten we klaar op het vuur – een echte ‘braai’ volgens de kenners. Al gauw vertrokken de eersten naar hun huisje voor een douche met warm water, een spiegel en een ‘echt bed’ om in te slapen.
Voor het wakker worden op zondagmorgen hadden we geen wekker nodig. De apen om ons heen maakten zoveel lawaai dat bijna iedereen op tijd wakker was. Na het ontbijt stonden we kort stil bij Romeinen 5 vers 5: God heeft zijn liefde in onze harten (uit)gestort door de Heilige Geest, die hij ons gegeven heeft. God’s liefde, het offer dat zijn zoon Jezus Christus bracht, is enormer dan de 10 miljoen liter water die per seconde over de rand van de Victoria Falls wordt gestort. Na het ontbijt vertrokken we om deze waterval, een van de zeven wonderen van de natuur, zelf te aanschouwen. Met elkaar liepen we langs de verschillende plekken die ons een bijzonder uitzicht gaven op de 1,1 km lange waterval waar het water op sommige plekken 110 meter naar beneden valt. Dit veroorzaakt op sommige plekken een watergordijn en daar krijg je dus ook een gratis douche bij. De meeste tijd ging op aan het maken van foto’s. Maar uiteindelijk kwamen we toch allemaal weer bij de uitgang. Een enkeling deed nog een aankoop bij de aanwezige souvenirverkopers. Op naar de stad voor de ‘Pizzaparty’, want Mariëlle was jarig! Eenmaal klaar gingen de pizza’s erin als pizza’s en moe maar voldaan begonnen de ‘20 Dutchies en 13 Zimies’ aan de lange rit terug naar ‘huis’.
De afgelopen twee weken is het trainingscentrum ons thuis geworden, waar we wonen, werken, plezier maken, naar de sterren kijken en veel met elkaar delen. Dat we ons thuis voelen, blijkt uit de indrukwekkende persoonlijke verhalen die we met elkaar delen. Als broers en zussen bemoedigen en ondersteunen we elkaar hierbij.
Zondagavond 13 augustus was het ‘Dutch Night’ waarin 'Willem-Alexander' en 'Maxima' samen met ons Koningsdag kwamen vieren. Koekhappen en ballonnentrappen zorgden voor veel hilariteit net als de Nederlandse les en het zingen van ‘Brabant’ van Guus Meeuwis. Kortom het was een dolle boel.
Dinsdag 15 augustus waren Loes en Michael Harry jarig. Beiden werden 25 jaar. Hun verjaardag en die van Mariëlle hebben wij deze dag uitgebreid gevierd met onder andere ’s avonds een knallende ‘Suprise Party’ met taart, frisdrank en cadeautjes en kaarten die we uit Nederland hadden meegekregen.
Onze beide kokkinnen zijn kanjers die dagelijks voor heerlijke voedzame maaltijden zorgen. Iedereen was vanmorgen bij het ontbijt blij met zijn kom warme pap. Nog steeds valt het sommigen niet mee om ’s morgens onder de dekens vandaan en uit de warme slaapzak te komen.
Het aantal kinderen bij de verschillende activiteiten varieert van 80 tot 180. Bij de derde en laatste dag van het Lifeskills programma (over relaties en huwelijk) waren er 70 oudere kinderen (tieners). Aan de 2de sessie van het voetbal en hygiëne programma namen 80 jongeren deel. De lokalen en werkplaatsen zijn flink opgeknapt en de werkzaamheden aan de kippenschuur en de varkensstal ronden we vandaag zoveel mogelijk af. Nadat er water in gedaan was bleek de betonnen vistank toch nog op één plaats te lekken, dus dat zijn we nu nog aan het herstellen zodat het water erin blijft en hij gebruikt kan worden. Op de muur van de metaal werkplaats hebben we een muurschildering gemaakt, naast de muurschildering van ZW117. Vanavond lezen we nog de laatste groetjes voor die we vanmorgen hebben opgehaald en daarna gaat het los op de ‘Talent Night’.
Dinsdagochtend gaan we de bouw afronden en opruimen. ’s Middags is het kinderfeest en ’s avonds sluiten we het project met elkaar af. Woensdagmorgen nemen we afscheid van de Zimbabwaanse deelnemers en vertrekken we naar Harare. Daar overnachten we om dan donderdagmiddag aan de terugreis naar Nederland te beginnen. We zien ernaar uit om jullie weer te zien. Met de hartelijke groeten van ons allemaal.
ZW217 | Zambezi National Park
De tweede week in Zimbabwe zit erop. We hebben vijf dagen hard gewerkt aan de verschillende gebouwen van het trainingscentrum. Op de varkensstal ligt inmiddels een nieuw dak. Maandag en dinsdag hebben we het voetbal en hygiëneprogramma in Mthsede gedaan. Daarna drie dagen Lifeskills- en kinderprogramma in Mwabeni. Vandaag zijn we naar de Victoria Falls. Vanmiddag hebben door het Zambezi National Park gereden en o.a. giraffes, impala's, een krokodil en olifanten gezien. De huisjes waarin we verlijven staan aan de de rivier de Zambezi. Morgenochtend gaan we de Vic Falls bekijken en dan terug naar het project voor de laatste week. Het gaat goed met ons. Iedereen is moe maar gezond. Nog bedankt voor de groeten die we woensdag hebben voorgelezen.
ZW217 | Een mix van hutspot, voetbal en verjaardagen
Met het WS team hadden we kilo's aardappelen, wortelen en uien schoongemaakt. Met de meegebrachte rookworsten maakten onze kokinnen er een heerlijke hutspot van. Deze werd door de gemeenteleden,voornamelijk ouderen en kinderen, met smaak verorberd.
Daarna stond de voetbalwedstrijd op het programma tegen de lokale FC. Die wonnen we met 1-0 door een doelpunt van Rick. De dag sloten we af met een culturele avond verzorgd door de Nederlandse deelnemers.
Onderwijl werken we hard door. De kippenschuur wordt een hotel waar straks geen kip meer uit wil! Vandaag vieren we de verjaardag van Loes en Michael Harry. Beide worden 25 jaar. Ook de verjaardag van Mariëlle vieren we tegelijk met hen. Zij is 20 augustus jarig. Vanavond organiseren we een surprise party voor hen drieën.
ZW217 | Weekverslag en groeten terug
Vandaag is het vrijdag 11 augustus en een week geleden dat we uit Nederland vertrokken. Velen van ons hebben het gevoel dat ze hier al weken zijn. Dit komt door de vriendelijkheid en openheid van de mensen hier en het warme welkom dat we kregen bij onze aankomst op het project in Willowpark. De reis ging voorspoedig. We zaten samen met de deelnemers van het project in Myanmar (MY217) in het Emirates toestel, een reusachtige Airbus 580. Nadat we in Dubai aangekomen waren en de juiste gate gevonden hadden zagen we nog net de laatste deelnemers van het World Servants project in Zambia instappen voor hun vlucht naar Amsterdam – naar huis. Bekenden namen nog snel afscheid van elkaar en we vervolgden onze reis via Lusaka in Zambia naar Harare in Zimbabwe. Iedereen kreeg een visum en ook al onze bagage was er. Twee medewerkers van Youth for Christ, Susan en Michael Harry waren er om ons te verwelkomen en te begeleiden naar onze overnachtingsplek. Zondagmorgen vertrokken we uit Harare, het aantal controleposten viel mee, bij slechts vijf moesten we stoppen, waardoor we al in de middag op het project aankwamen. De avond en de maandagmorgen hebben we besteed aan het elkaar beter leren kennen. Maandagmiddag gingen we aan de slag. Dinsdag begonnen we met werken en na de koffie was er een informatie- en trainingsbijeenkomst voor mensen uit de omgeving van het centrum, die wij konden bijwonen. Ruim 20 mensen waren gekomen om meer te leren over het houden van kippen.
Op de achtergrond speelde al dat de verschillende kantoren van de ambtelijke molen naar elkaar verwezen (het kastje en de muur) en de regels aangepast hadden. Met de verkiezingen op komst wordt iedereen wat nerveus. Het resulteerde erin dat we moesten stoppen met al onze activiteiten tot de laatste kantoren akkoord waren. Flexibel als we zijn hebben we het programma omgegooid. Dinsdagmiddag hebben we gebruikt om het kinderprogramma, het voetbal voor water en andere activiteiten voor te bereiden. Ook hebben we de groeten uit Nederland voorgelezen. Het was fijn om te merken hoe er met ons meegeleefd wordt. Onze hartelijk dank daarvoor en voor de groeten natuurlijk. We proberen met dit verslag ook de ‘groeten terug’ te sturen.
Het geplande uitstapje voor zaterdag hebben we woensdag gedaan. In Bulawayo hebben we de eerste souvenirs gekocht en wat rondgelopen. Daarna gingen we naar een mooie plek ‘Hillside dam’ met een meer waar je kon kanoën, abseilen, trampolinespringen, voetballen of gewoon in het gras liggen. ’s Avonds hebben we nagepraat over wat we gezien hadden in Bulawayo en de omgeving. Deze indrukken werden aangevuld met de persoonlijke verhalen van onze Zimbabwaanse vrienden. Zo werd heel indringend duidelijk dat voor veel mensen het leven in Zimbabwe erg zwaar is en jongeren vaak niet verder kunnen leren en weinig of geen uitzicht hebben op een baan. Zij benadrukten daarom het belang van dit centrum waar ze vaardigheden kunnen leren en geld kunnen verdienen om hun droom te realiseren, want die hebben ze wel.
Donderdag zijn we weer gaan werken in afwachting van de toestemming. Mr. Claudius, van de ‘office of the President’ kwam persoonlijk polshoogte nemen op het project. Hij vond het geweldig en bevestigde dat alles in orde was en we verder konden gaan met de geplande activiteiten. Daar waren we natuurlijk heel blij mee en dankbaar voor. Nu zijn we op stoom en vandaag (vrijdag) en zaterdag werken we door aan de deuren voor de metaalwerkplaats, het metselen van de achtergevel en het aanpassen van het dak van de kippenschuur. Op de training hebben we gehoord dat een droog en schoon hok voor de kuikens / kippen erg belangrijk is. Onze volgende grote klus is dus het stukadoren van de binnenmuren van de kippenschuur. Ook zijn er nog lokalen waarvan de buitenmuren gestukadoord moeten worden. Daarnaast zijn er nog andere klussen die gedaan moeten worden bij de visvijvers en de varkensstal. Kortom, nog genoeg te doen. Vanmiddag start het kinderwerk in het dorp Mwabeni. De school daar heeft 900 leerlingen maar, omdat ze vakantie hebben zullen die (gelukkig) niet allemaal komen. We zijn benieuwd naar de verhalen van de deelnemers die dit organiseren.
Zondag gaan we naar de ‘kerk’ in Mthsede, genieten we samen van de maaltijd en spelen daarna een voetbalwedstrijd tegen de lokale Fc. De uitslag volgt later of niet als we van het veld gespeeld worden.
Tot slot: het gaat goed met ons: het eten is prima, we slapen goed ondanks de koude nachten en iedereen is gezond. Met de hartelijke groeten van ons allemaal.
De groeten terug
Hallo lieve lezers,
Ik heb het hier super naar mijn zin, het eten is hier goed en we zitten op een hele mooie plek. Het uitzicht is echt om van te dromen. We hadden een lastige start met de bouw maar het gaat nu lekker!
(Pap ik reken erop dat je me ophaalt van Schiphol, Leonie heeft m’n vluchttijden, thanks)
Ps. Bedankt voor de lieve groetjes! Ook bedankt voor de wat kortere ^^
Ik mis jullie en tot gauw xxxxxxxx uit het warme Zimbabwe, Sandra
Geliefde familie en Naomi,
Het gaat ons hier goed, ook Sandra is weer goed te pas vandaag. Er zijn wat tegenslagen geweest, maar we kunnen nu eindelijk bouwen en alle dingen doen die we wilden. Bedankt voor jullie groetjes! Ik mis jullie vanuit het warme Zimbabwe en zie jullie snel weer op het vliegveld in Nederland.
See you soon! - Levi
Hallo Coby en de rest van de familie
Alles gaat hier goed, we hebben veel plezier met elkaar leuke groep
In het begin een beetje tegenslag in verband met papierwerk maar nu volop bezig. Heb jullie berichtje gekregen overdag is het hier warm genoeg nachten zijn koud
Groetjes van Jans en natuurlijk ook aan Waldo xxxxx.
Lieve allemaal,
Hier gaat alles goed! De nachten zijn koud, maar overdag is het heerlijk warm. We zijn lekker aan het bouwen en hebben vandaag onze eerste kinderwerkdag gehad (150 kids)!! Dit aantal belooft veel goeds voor de komende tijd. Ik geniet enorm van de hechte groep die we zijn geworden in korte tijd, en kijk uit naar de tijd die komt. Hele dikke tuut, en veel liefs xxx Loes
Hee Henk en Tom, in het verre Zimbabwe gaat het allemaal goed. We hebben het hier uitstekend naar onze zin! Missen jullie ons al? Gelukkig hebben we de BBQ niet mee ;) Is Tom er al bijna flauw van? Haha. Tommie, we zijn heel erg benieuwd hoever je inmiddels met je huisje bent! Ligt de vloer er al in?
We wensen jullie heel veel sterke zo zonder ons, en nog heel veel BBQ plezier (^-^) Rick en Alie
Heeey lieverds,
Alles hier in Zimbabwe gaat goed. Het is een geweldige ervaring en ik heb nu al te veel om te vertellen.
Tot 25 augustus XOXO Dorien
Lieve Allemaal,
Hier een berichtje vanuit Zimbabwe….. Het gaat goed met me! Ik kan volledig genieten van de groep en alles om me heen. Het bouwen gaat nu ook weer vooruit. Ik heb alweer op het dak gewerkt in de stralende zon. Spijkers door de metalen platen slaan. Volgende week begint het lifeskills programma. Ik kijk er erg naar uit. Dikke knuffel Jelly en tot in Nederland……
Lieve familie en de rest,
Alles gaat goed hier, leuke mensen en lekker eten! (dus niks om druk over te maken heit en mama) Ik hoop dat jullie het naar jullie zin hebben in Portugal!
Bedankt allemaal voor de lieve groetjes en tot over een paar weekjes.
Dikke knuffel van Daniëlle
Hoi lieve vrinden,
Alles wel hier! Het duurde even, maar eindelijk is het kinderprogramma van start gegaan. Super om weer terug te zijn hier en om bekenden weer te zien. Groetjes van Musa aan Ciska;)
Kusjessss Joon
Lieve allemaal,
Hoe is het daar? Hoe was je eerste werkdag Kristy? Met mij gaat alles goed! Ik heb het hier heel erg naar mijn zin en geniet volop! De groep is erg gezellig en het bouwen gaat goed. Groetjes aan de opa’s en oma. Veel liefs Melanie en tot op Schiphol (hopelijk staan jullie daar op mij te wachten! Haha).
Hallo allemaal,
Het gaat hier prima, ik heb het hier erg naar mijn zin.
Naomi &Max ik hoop dat jullie een mooie bruiloft hebben gehad;)
Trijntje, alvast gefeliciteerd met je verjaardag maak er een mooie dag van!
Liefs Mariëlle
Hey allemaal!
Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin. De omgeving is ontzettend mooi en het weer is heerlijk. Ik hoop dat Heit en Mem het ook leuk hebben op de boot, ben benieuwd naar de verhalen. En Gerbrich, nog gefeliciteerd met je verjaardag, ik hoop dat je een leuke dag hebt gehad!
Groetjes Marrit
ZW217 | Vliegende start in Bulawayo
"Kopgevel van de kippenschuur ingemetseld. Het dak uitgelijnd zodat het water er beter afloopt. De metalen deuren van de werkplaats afgemaakt. Een berg stenen verplaatst, cement gemaakt en de visvijvers ontdaan van struiken en ander opschot." En dat allemaal op één dag!
Je zou denken dat de Nederlandse en Zimbabwaanse deelnemers na zo'n dag in hun klamboes naar adem liggen te happen, maar niets is minder waar. Vanavond deden ze spelletjes of leerden ze elkaar beter kennen bij het kampvuur. De Zimbawaanse en Nederlandse jongeren vinden het indrukwekkend om elkaars levensverhalen te horen en te ontdekken hoe hun levens in elkaar steken, schrijft Jan. "We leren veel van elkaar." De postvakjes, die in de vorm van enveloppen aan de muur hangen, worden volop benut om elkaar leuke complimenten en bemoedigingen te sturen.
Morgen staat er in Bulawayo weer een bouwdag op het programma. Gelukkig voor de harde werkers is het daarna weekend, hoewel er dan ook de nodige activiteiten op de planning staan. Wandelen door de omgeving, sporten, kerkbezoek... In Zimbabwe zit je nooit stil!
ZW217 | Intercultureel UNO
We hebben het erg naar de zin. De eerste werkdag zit erop en we hebben al het nodige werk verzet. Dak van de werkplaats afgemaakt. Oud pleisterwerk verwijderd en meters geul dicht gemaakt waar de waterleiding voor de vistank in ligt. De groep is al aardig aan elkaar gewend en er wordt intercultureel geuno't. Het kinderprogramma is voorbereid en hopelijk gaan we morgen van start. In dit land wil de overheid overal weet van hebben. We hebben een stempel van hen nodig om te kunnen beginnen.
Doorzetten in Zimbabwe
De omstandigheden in Zimbabwe om vooruit te komen zijn ontzettend lastig: de financiele situatie in het land is bijzonder slecht, waardoor bijvoorbeeld toegang tot geld al heel beperkt is. Ter illustratie: als je het maximum van 50 USD per dag wilt opnemen moet dit bij de bank zelf, niet bij een pinautomaat, en dan sta je gemiddeld 3 uur in de rij te wachten. Elke dag.
Geld verdienen is nog lastiger, dus daar worden vaak hele basale keuzes in gemaakt qua wat prioriteit heeft. Wat snel geld oplevert krijgt de voorkeur boven lange termijn investeringen. En dat is logisch. Maar de effecten van deze keuzes ervaren ze ook bij het trainingcentrum. De betrokkenheid bij de renovatie van het centrum is minimaal omdat de mensen eerst ook hun tijd en mankracht moeten inzetten voordat ze de vruchten hiervan zien. Heel sporadisch wordt er geholpen en dit is een van de onderwerpen die met de leiders van de gemeenschap in Mtsede worden besproken. Om de jongeren gemotiveerd en betrokken te krijgen zullen ze moeten inzien dat dit principe ook hiervoor geldt. Maar, ze gaan door om de kansen voor deze jongeren te vergroten op werk en inkomen!
Een van de eerste activiteiten waarmee gestart zal worden is het houden van kippen in de gerenoveerde kippen ren. Op kleine schaal zal worden gestart, waarna het aantal kippen kan worden uitgebreid. De eerste 100 kuikens zijn besteld, alleen kreeg Sheunesu vorige week te horen dat de vogelgriep is uitgebroken, waardoor er nu geen kuikens geleverd kunnen worden. De leverancier hoopt zo snel mogelijk weer te kunnen leveren, maar hier zal nog wat tijd over heen gaan voordat de start gemaakt kan worden.
Ondertussen zijn de voorbereidingen voor de 2 renovatieprojecten op Willow Park deze zomer (ZW117 en ZW217) weer in volle gang. De bouwmaterialen zijn besteld en worden volgende week geleverd. Op basis van de adviezen van de leverancier van de kuikens zijn er nog enige aanpassingen nodig aan de kippen ren. Hier zal het eerste team mee aan de slag gaan. Daarnaast zal er verder gewerkt worden aan de aansluiting van de vistank op het water (leidingen leggen), en het waterdicht maken van de tank, zodat daar de vissen kwekerij van start kan gaan. De afronding van de metaal- en houtwerkplaats staan ook op het programma en het aanleggen van 'natuurlijke' visvijvers en als laatste ook het renoveren van de varkensstal.
Sheunesu en de mensen bij YfC zien enorm uit naar de komst van de groepen en de samenwerking met de jongeren uit de gemeenschap en de jongeren uit Nederland. Ondanks de omstandigheden is het enorm bemoedigend om zo samen te kunnen werken aan verandering!
Dive2Change
Vandaag hebben Daniëlle en ik meegedaan aan de kerstduik van World Servants, om zo sponsorgeld te verzamelen. Bedankt voor alle steun en donaties!
