Alle updates van Arjan

4 februari 2019

Here are some pictures of the buildings almost finished. It is great to have these buildings finished to be able to continue and extend the work at Camp.

27 oktober 2018 om 16:05

"Vandaag was het een dag van afscheid nemen. We startten de dag met een gezamenlijk ontbijt met de jongeren. Daarna gingen we in groepjes uiteen om te spreken over het thema 'Hartenwensen'. Mooie gesprekken waren er in de afgelopen week. Toen was het tijd om in te pakken, maar... de jongeren vertrokken eerder. Dus het moment van echt afscheid nemen en de nodige laatste foto's met enkele jongeren werden nog snel gemaakt. De jongeren hadden nog niet echt zin om te vertrekken en elke keer kwamen ze weer uit de bus. Uiteindelijk vertrokken ze na de nodige laatste 'hugs' en 'kisses'. Nadat alles was ingepakt volgden de laatste fotomomenten en had Simon nog een aandenken gemaakt voor Phil en Carlos, een steen met een cementen hart. Daarna moesten we toch echt afscheid nemen van José, Orfa en Campamento Canaan. Misschien komen we ooit nog terug...?

Ons 1e bezoek op deze laatste dag in Guatemala was een koffieplantage. We kregen een rondleiding van Phil en hoorden hoe het proces ging van het plukken van de vrucht tot aan de koffieboon. Hierna vervolgen we onze reis naar Antiqua. We stopten bij het beroemde uitzicht over de oude stad en het kruis. Voordat we de 300 treden omhoog gingen, kregen we de vraag wat we achter wilden laten in Guatemala bij het kruis. Symbolisch namen we een steen mee de berg op en mochten we boven onze extra ballast neerleggen bij het kruis! Hier zongen we gezamenlijk het lied De Rivier. Prachtig hoe we zo persoonlijk een stap mogen zetten voordat we weer richting Nederland gaan. We vervolgden onze weg voor een lunch bij de McDonald's. We genoten van de heerlijke burgers met patat en cola. Ons laatste uitstapje was naar de lokale markt, waar we lopend heen gingen. Hier gingen we onze laatste Quetzals opmaken aan souvenirs. Met volle tassen reden we om vijf uur terug naar de guesthouse en hadden we nog even tijd voor onszelf. Ons diner bestond uit fried chicken en cola met als toetje ijs! Voordat we nog een paar uurtjes kunnen slapen, sloten we dag af met een pubquiz.

We vliegen om 6:00u richting Houston en dan is onze reis ook echt bijna voorbij en wie weet komt er ooit een dag dat we nog een keer naar Guatemala vliegen!

Tot gauw"

26 oktober 2018 om 12:22

Op de bouwplaats werden de werkzaamheden hervat met het mixen van cement en beton. Het kruien van zand en.... het leggen van de stenen. Na het bouwen van de fundering gingen we nu toch echt de lucht in en een zichtbare muur bouwen. Dit gebouw staat op het fundament dat door ons is gebouwd.

De activiteit bestond deze morgen uit een bijbelverhaal waarna er nagedacht werd over het thema vriendschap en vertrouwen. De jongeren moesten geblinddoekt obstakels langs en vertrouwen op de ander. Daarna gingen de meiden vriendschapsarmbandjes maken en de jongens gingen trefbal spelen.
Iris en Marlies zorgden vandaag voor de lunch en bakten ca. 240 Hollandse pannenkoeken met stroop. Ze gingen allemaal op! Daarna vierden we een verjaardagsfeest met een echte pinhata. Natuurlijk hoorde daar een oerhollandse polonaise bij. Bij elke jongere ontstond een lach op het gezicht. Dat was het doel, zoals Phil (van AMG) ons vertelde op de dag we aankwamen in Guatemala.

Aan het einde van de middag was de bouwoverdracht. Bouwleider Bert bedankte de bouwvakkers voor het vertrouwen in ons als groep en zij bedankten ons voor het keiharde werken en waren erg blij met de extra handen.
Daarna gingen we ons voorbereiden voor de feestavond. De meiden konden hun nagels lakken en Linda ging de haren invlechten. De zaal was mooi versierd en iedereen had zich mooi aangekleed. Inmiddels druppelden ook de jongens en meiden binnen en werd er tot aan het diner nog een fanatiek potje Halli Galli gespeeld. De feestavond met drama, dans, zang en gebed was heel speciaal en voelde als een warme deken. De zegen die wij en de jongeren meekregen was bijzonder indrukwekkend en er werd weer heel wat afgeknuffeld. Er zijn waardevolle herinneringen gemaakt; een stukje van ons blijft hier in Guatemala en een ander stukje gaat mee naar huis.

Morgen inpakken, afscheid nemen en de terugreis via nog culturele bezienswaardigheden naar onze laatste nacht in Guatemala.
Tot gauw!

25 oktober 2018 om 10:47

Nadat er op maandag een nationale feestdag was en op dinsdag ons dagprogramma bestond uit bouw en cultuur is er nu op woensdag eindelijk tijd voor de kinderactiviteiten. Nou ja, kinderen.... de jongeren zijn tussen de 13 en 17 jaar en zoals gisteren ook geschreven niet alleen meisjes, maar ook jongens. Het programma moest dan ook een beetje worden omgegooid en inmiddels zijn we daar al een beetje aan gewend geraakt. Niks is zoals het hoort te gaan en tijd is.... relatief in Guatemala.

De activiteiten van de ochtend bestonden uit verschillende 'Hollandse' spellen. Stoelendans, beker gooien, poortbal, spijkerpoepen, ballonnenrups, pong en een estafette. Na de uitleg langs alle stations, gingen ze in groepjes uiteen. De jongeren waren super fanatiek. Het winnende groepje ging nog het finalespel aan tegen teamNL en.....we verloren ☹

Ook de bouwwerkzaamheden gingen deze morgen door en bestond uit opnieuw vlechtwerk van de constructie voor de fundering en daarnaast kon er gestart worden met het leggen van de 1e blokken steen. Het gaan opbouwen geeft iedereen voldoening en met volle moed gingen we aan het werk.

Lisette en Marleen bezochten deze ochtend een lokaal ziekenhuis. Opvallend veel mensen in de wachtkamer; slechts 4 dokters aanwezig. Met de medisch directeur, tevens arts, konden we veel uitwisselen over de verschillen in gezondheidszorgsystemen. Het bezoek werd als heel speciaal ervaren.

In de middag hervatten we de bouwwerkzaamheden, echter er is te weinig werk voor de hele groep. Een aantal kunnen dan ook even de nodige uurtjes bijslapen.

16.30 de voetbal Interland GUA - NED. We startten met een teamfoto en daarna start de wedstrijd. Het was al gauw duidelijk, ze waren gewoon beter en de doelpunten vlogen ons om de oren. We gaven niet op en kwamen dan ook terug met twee tegen doelpunten. Nadat José Luis de laatste 5 minuten floot, was het 1e gemaakte doelpunt van het winnende team. En , jaaaa wij hebben gewonnen!
Het zwembad was schoon en dus sprongen we na de wedstrijd nog even het zwembad in.

Het avondprogramma bestond uit het gezamenlijk eten met de jongeren en daarna gingen we bij het kampvuur samen zingen en bidden. De jongeren waren erg ontroerd en zochten bij ons troost. Een emotioneel en bijzonder moment waarbij veel van ons een arm om de jongeren heen sloegen en hun schouder aanboden om op uit te huilen. Nadat het kampvuur werd afgesloten met de meegenomen marshmallows, gingen we terug naar ons eigen onderkomen waar de avond gezellig werd afgesloten met wat spelletjes. 

24 oktober 2018 om 10:41

Vandaag zijn we verder gegaan met de werkzaamheden op de bouw. De betonmolen was defect, waardoor we het beton met de hand moesten mixen. Dat was een flinke klus. Tegelijkertijd moesten we zand tegen de berg op kruien. Vele zweetdruppels vlogen in het rond en de conditie werd flink getest. 
Na de koffie splitste de groep zich op. Er stond een bezoek aan de Nimjayschool op de planning. De andere groep ging tot de middag door met de bouwwerkzaamheden.

Bij de school kregen we een korte rondleiding en vertelden ze wat ze daar doen met de kinderen. Na de heerlijke lunch, kip, pasta en tortilla's, kwamen de kinderen. We mochten de kinderen welkom heten met een high five. Iris had voor deze gelegenheid geitenwollen sokken en klompen aangetrokken. De leiding en de kinderen hebben ze ook nog aangetrokken. Het was een heuse attractie. Tijdens het eten van de kinderen was er gelegenheid om contact te maken met de kinderen. Na het eten hebben Arjan en Ellen de kinderen het liedje 'hoofd-schouders-knie en teen' geleerd, eerst in het Spaans en daarna in het Nederlands. De kinderen hadden er zichtbaar plezier in.
Vandaar uit gingen we in 4 groepen op huisbezoek in de nabijgelegen omgeving. In dit dorp was de armoede duidelijk te zien. Dit heeft diepe indruk op ons gemaakt. 

Eenmaal terug op camp Canaan waren de kinderen inmiddels gearriveerd. Dit was niet helemaal wat we verwacht hadden. Het bleek een gemixte groep van jongeren vanaf 13 jaar te zijn. Tijdens het diner hebben we de jongeren al iets beter leren kennen. Na de afwas hebben een aantal van ons nog een potje basketbal met ze gespeeld. Een mooie gemixte dag met bouw, cultuur en kinderen!

23 oktober 2018 om 10:07

Bouwdag 2 is aangebroken. Met volle moed beginnen we om 8.30u met de werkzaamheden die bestaan uit 'opnieuw' graafwerk en het vlechten van het ijzerwerk voor de constructie. 

En dan begin je te graven. De onduidelijkheden over de maten bleven, maar gelukkig bleef de instelling hetzelfde: graven totdat je erbij neervalt. Na de lunch was het graafwerk nog niet helemaal af, dus direct maar weer door. Iris deed tijdens het graafwerk verschillende vondsten, die uit de Maya cultuur afkomstig waren. Voorzichtig bewaarde ze haar gevonden voorwerpen. Het vlechtwerk ging boven verwachting snel. De techniek: onder, boven, onder, draai, draai, draai next...... Hoe verder de dag vorderde, hoe 'dieper' de gesprekken werden. Rond een uur of 16 klonken dan eindelijk de juichkreten en was het  graafwerk afgerond. En toen..... ging de betonmolen aan en er ontstond lichtelijke paniek. In een sneltreinvaart moesten er 4 emmers grind en 4 emmers zand geschept worden. Er kwam een bom van energie direct terug bij veel deelnemers. Een fantastische bouwdag werd afgesloten met het begin van het overeind zetten van een mooi gebouw.

22 oktober 2018 om 11:32

Het afgelopen weekend stond voor de groep volledig in het teken van cultuur. Vanwege de verwachte regen was het niet verantwoord om naar de vulkaan te gaan, dus vertrokken we al vroeg naar Panajachel. De stemming in de bus zat er al goed in, hadden we nou een lekke band of niet (Marlies?). Laten we het er op houden dat het wegdek z'n beste tijd gehad heeft... Na een busrit van 3 uur kwamen we aan bij Reserva Natural om te ziplinen of een wandeling door de natuur te maken. Aldaar zat iedereen algauw met zijn gezicht in de telefoon want daar bleek Wi-Fi te zijn. De lunch met nacho's smaakte heel goed, we konden met gevulde buikjes op weg naar het idyllische lake Atitlan. Het uitzicht op de vulkanen was prachtig en de freetime op de markt werd goed benut. Hier bleek al gauw dat een aantal van ons geboren handelaars zijn, de nodige souvenirs werden hier gekocht voor een mooi prijsje.

Als je denkt dat we in Nederland veel en lange files hebben, dan ben je nog niet in Guatemala geweest! De terugweg was lang, de regen viel met bakken uit de lucht maar de buschauffeur hield het hoofd koel in de smalle straten, met de modderstromen en traffic. Na een zeer mooie dag, sloten we dag af met pizza.

Op zondagchtend gingen we naar een kerkdienst. Iedereen zag er mooi uit, dames in jurk of rok en de mannen in een broek met blouse. In de bus reden we achteruit weg, de chauffeur keerde de bus, maar door het vele draaien kwam de bus vast te zitten in de drassige grond. Iedereen uit de bus, toen iedereen achterin de bus, van alles werd geprobeerd tot uiteindelijk de mannen planken, scheppen gingen halen en met veel duw- en trekwerk kwam de bus los. 
Bij de kerk aangekomen (ruim een half uur later) ontvingen we een warm welkom. Bijzonder om daar als groep aanwezig te mogen zijn. Wij zongen de gemeente toe met het lied 'ik zal er zijn' en 'Ten thousand reasons'. Ook mochten we in groepjes kindernevendienst geven. We leerden de kinderen 'lees je bijbel' in 3 talen. Het was een bijzondere ervaring.

Na de lunch stond er een bezoek gepland aan Iximché, de Maya ruïnes. Een geschiedenis verhaal over het ontstaan van Guatemala en de verschillende tradities. De avond werd afgesloten met een bijbelquiz. De winnaar van de quiz was het fanatieke A-team. Hiermee brachten ze de preek van vanmorgen in de praktijk om de bijbel als fundament te gebruiken.

We voelen ons gezegend dat het weer meeviel en we weer veilig in Camp Canaan mochten terugkomen. De sfeer in de groep is goed, er is tijd voor een goed gesprek maar ook zeker voor een lolletje. We hebben er zin in om morgen weer aan het werk te gaan.

Groetjes van hoofdleider Marleen

20 oktober 2018 om 17:47

"Gisteren is er op de eerste bouwdag door de groep uit IJsselmuiden keihard gewerkt. De ochtend startte met een officiële bouw opening om 8.30u door Phil en Carlos. Daarna kon het echte werk beginnen, het uitgraven van de fundering. Een flinke klus bleek al gauw. De werkzaamheden werden uitgevoerd met pikhouwelen, scheppen en er werd grond verplaatst met een kruiwagen. Bouwleider Bert had samen met Frans de wind er goed onder. Er werd keihard gewerkt en er heerste een super sfeer op de bouwplaats.

Tussen het bouwen door was er ook zeker tijd voor een dolletje. Zo vloog de modder je soms om de oren en werd er flink gezongen door Arjan. Door de natte bodem was het al snel een modderige drassige bende. Gelukkig zat het weer deze dag mee en kwam zelfs de zon soms ook nog tevoorschijn. Het was een flinke klus. 

Om half 6 moest er gestopt worden met werken, je leest het goed moest! Helaas was het storten van het cement vandaag niet gelukt. Maandag vervolgen we onze bouwwerkzaamheden maar eerst is het tijd voor een welverdiend weekend." 

19 oktober 2018 om 05:28

Na een goede maar wel vermoeide vlucht op de 1e dag zijn we op dag 2 gelijk geconfronteerd met de zeer ingrijpende situatie waar veel kinderen en jongeren in leven. Het bezoek aan de AMG school in Verbena gaf al direct blijvende herinneringen met een optreden van de schoolband. Voor de lunch moesten wij even wachten en gingen wij als groep een dansje oefenen in de grote zaal. Daar werden we plots verrast met jongeren die binnen kwamen en nieuwsgierig keken naar ons. Op onze uitnodiging deden de meiden mee met de dans en was het prachtig om te zien hoe twee werelden zich samen voegden met muziek en dans. Een waardevol moment en herinnering voor de groep uit IJsselmuiden.  Een hartelijke groet uit het regenachtige Guatemala

18 oktober 2018 om 17:30

Marleen geeft telefonisch een korte update door, want ze staan op het punt van vertrek. De groep is goed maar vermoeid aangekomen na een lange reis. Na een nachtje slapen staat de groep nu in de startblokken om de laatste etappe af te leggen tot de projectlocatie. De deelnemers zijn gastvrij ontvangen en hebben erg veel zin in de tijd die voor hen ligt. De groep hoopt vandaag rond 16.00 uur lokale tijd in Chimaltenango aan te komen.

17 oktober 2018 om 09:17

Vroeg in de ochtend vertrok de groep van hoofdleider Marleen met de bus naar Schiphol, de eerste etappe van hun reis naar Guatemala. Eenmaal aangekomen was de groep al aardig actief. Tassen werden voor de zekerheid nog een keer extra ingepakt en tickets werden bij de check-in palen geregeld. Het is nu wachten tot de bagage afgegeven kan worden.

Om 11:05 zal de vlucht vertrekken naar Houston. In Houston zal de groep om 19:40 verder vliegen naar Guatemala-Stad. Eenmaal in Guatemala zal de groep doorreizen naar Chimaltenango waar ze aan de slag zullen gaan met de bouw van een trainingscentrum.

1 augustus 2018

De renovatie werkzaamheden door de groep vorderen gestaag! Bekijk in het facebook bericht van de partner hoe het er aan toe gaat

6 juni 2018

Zoals in het nieuws al werd bericht werd Guatemala afgelopen zondag getroffen door de uitbarsting van vulkaan Fuego en ook een tweede uitbarsting vanmorgen is op het nieuws gemeld. Het gebied direct grenzend aan de vulkaan is bereikt door de lava en het omliggende gebied door brokstukken en vooral veel as. Veel mensen zijn op de vlucht geslagen of geevacueerd. In Chimaltengo en omgeving merken ze vooral de gevolgen van de as.

Onze partnerorganisatie AMG Guatemala werkt in dit gebied en zet zich in om de mensen te helpen die hun huizen en families zijn verloren door de uitbarsting. Er wordt door de organisatie onder andere water, voedsel en kleding ingezameld, wat wordt uitgedeeld aan de slachtoffers om hen zo te kunnen voorzien in hun eerste levensbehoeftes.

We zijn blij dat AMG liet weten dat de families van de medewerkers van AMG en de scholen in Chimaltenango geen grote schade hebben geleden, uitgezonderd de schade die de as aan de daken, wegen en grond heeft veroorzaakt. Op dit moment is nog niet duidelijk wat de schade is aan Camp Canaan.

We leven mee met de mensen in Guatemala die in zo’n korte tijd zoveel hebben verloren. Ook bidden we voor AMG, dat ze de juiste middelen mogen hebben om de mensen te ondersteunen en bidden ze kracht en liefde toe om de slachtoffers in hun nood bij te staan.

22 maart 2018

De groep uit IJsselmuiden die in oktober naar Guatemala gaat, zal niet zal bouwen aan de school in Verbena, Guatemala-stad, maar aan een trainingscentrum in Chimaltenango, iets buiten Guatemala-stad.

16 mei 2017 om 13:56

Geef je nu op, om mee te gaan! tot 29 mei is hij geopend, daarna is vol=vol