"In een paar weken gebeurde er ontzettend veel! Een groot deel van het schoolgebouw werd neergezet, maar dat was eigenlijk niet eens het belangrijkste. Even was er gedurende drie weken een venster op de wereld geopend, voor mij en voor de mensen in het dorp. Ontroerend, en hartverwarmend hoe wij werden ontvangen en ons thuis mochten voelen. Het heeft bij mij een diepe indruk achtergelaten: hoe herbergzaamheid en gastvrijheid voorop gaan. Dat maakte en maakt me dankbaar, en die indruk neem ik mee, ook naar huis. Wat geweldig mooi hoe mensen over grenzen heen open kunnen gaan voor elkaar en in die ontmoeting kwetsbaar durven zijn. Deze ervaring in Sierra Leone heb ik tijdens mijn andere projecten in Ecuador, Ghana telkens weer mogen vernieuwen. Telkens weer mocht ik ervaren dat grenzen en verschillen te overbruggen zijn, dat je elkaar kunt verstaan door taalbarrières en cultuurverschillen heen.
Wat mij ook raakte en bijblijft vanuit Dibiyya, ontrolde zich voor mij bij de overdracht van het schoolgebouw. Terwijl het dorpshoofd, de hoofdonderwijzer en allerlei belangrijke mensen hun zegje doen zie ik voor mij een peuter op de grond zitten. Wat er om hem heen gebeurt ontgaat hem grotendeels. Hij gaat op in zijn spel, in zijn bouwproject, steen voor steen. Kiezeltjes om hem heen raapt hij op en stapelt hij voorzichtig op elkaar. Er ontstaat een wankel torentje. Hij kijkt er tevreden naar. Even later loopt een volwassene zonder oog te hebben voor dit kind het torentje omver. Wat verdrietig. Verrassend genoeg blijft de peuter zitten, en pakt weer een steentje. Hij geeft niet op.
Dit kwetsbare kind doet me denken aan een ander kwetsbaar kind dat ergens achteraf geboren werd. En juist dit kind wekt in mij de hoop dat één steentje het verschil kan maken. Het wekt in mij de hoop dat veranderen kan, al begint het klein en vraagt het geloof en volharding. Dit kwetsbare kind wekt in mij de hoop dat bouwen aan toekomst, hier en wereldwijd, er toe doet. Daar en hier, overal waar mensen zich kwetsbaar durven toevertrouwen aan elkaar, van volhouden weten en telkens steentjes van hoop blijven aandragen. Dan kan er, daar ben ik van overtuigd, uit iets kleins iets geweldig moois groeien."
Gertjan is predikant van protestantse gemeente de Open Hof in Oud-Beijerland, waarvandaan al jaren groepen jongeren deelnemen aan World Servants-projecten.
