'Dagbiriboari, Ghana. In het dorp is een grote groep vreemdelingen gezien. Ook de plaatselijke media bevestigen dit.'....Zo begint het verslag vanuit Ghana. De groep vermaakt zich prima zo te lezen. Gelukkig zijn ze geen 'vreemdelingen' meer maar voelen ze zich thuis.
"Dagbiriboari, Ghana. In het dorp is een grote groep vreemdelingen gezien. Ook de plaatselijke media bevestigen dit. De groep bestaande uit mannen en vrouwen, zijn vooral te onderscheiden aan hun blanke huid, lange haren (in verschillende kleuren), bijzondere kleding en rare gewoontes. Zo zijn die Nederlanders niet gewend om water op het hoofd te dragen, dragen de vrouwen broeken, gillen ze regelmatig om de normaalste dieren en trekken ze gekke gezichten als ze ons zien eten.”
Tot zover het krantenartikel uit de plaatstelijk ‘krant’. Met ons hier in Ghana gaat het goed, al zijn er wel wat diarreeklachten. Er wordt goed voor ons gezorgd. Zelfs de jongens hebben hun eerste sticker al verdiend door hun eigen was te wassen.
De bouw gaat super snel. Er is hard gewerkt door zowel de locals, als de groep. De eerste steigers stonden al op woensdag, oftewel bouwdag drie. Inmiddels zijn deze ook al weer afgebroken. Muren worden gemetseld. IJzer wordt gevlochten voor de kolommen en straks voor de ringbalk. Beton en cement worden telkens opnieuw aangemaakt voor het mestelwerk en het storten van de vloeren. Mannen en vrouwen werken hard samen om zo ver mogelijk te komen met de bouw van deze woningen.
Ook sinds deze week is het kinderwerk gestart. Dagelijks komer er veel kinderen naar ons toe. In het begin zelfs 500 kids! Een deel maakt een werkje en luistert naar een bijbelverhaal. Dit wisselt elkaar af, zodat iedereen een verhaal hoort en een werkje maakt. De rest speelt intussen buiten.
De eerste huisbezoeken zitten er ook op. In Dagbiriboari wonen moslims, christenen en mensen met een inheemse religie samen. De verschillen zijn soms groot, maar door met elkaar in gesprek te gaan, ontdekken we dat we ook veel gemeen hebben.
Het is nu zaterdag. Vandaag hebben we een uitstapje naar Nalerigu. Iedereen die wil mag even de markt op om te zien hoe het hier er aan toe gaat. Vanavond staat er een spelavond op het programma. Morgen gaan we naar de kerk en zullen we iets meer zien van de omgeving.
De hartelijke groeten terug van ons allemaal. Oja, blijf de berichtjes plaatsen, we kijken ernaar uit!
