Doelen
‘Toen ik startte met de World Servants- groep in mijn kerk had ik meerdere doelen. De eerste was dat ik verder wilde bouwen aan de relatie met de jongeren. In onze gemeente waren een paar jaar geleden
bijna geen jongeren meer. We hebben het jongerenprogramma opnieuw opgezet. Toen de eerste relaties waren gelegd, was een World Servants-project de ideale manier om die relaties verder te ontwikkelen. Je trekt samen op bij het organiseren van acties en de voorbereiding van de reis. Daar kun je de hele gemeente bij betrekken. Dat was mijn tweede doel: generaties in de gemeente met elkaar verbinden.’
Draagvlak creëren
‘Ik ben bewust bezig geweest om draagvlak te creëren in de gemeente. De kerkenraad dacht kritisch mee. Ze vroegen bijvoorbeeld waarom we de reis met World Servants moesten doen. Daar kon ik wel antwoord op geven: ik wist uit eerdere ervaringen dat het bij World Servants goed geregeld is. De diaconie dacht al langer na over manieren om diaconaal werk onder de aandacht van jongeren te brengen, dus voor hen was dit een mooie kans. Uiteindelijk kregen we alle ruimte van de kerkenraad en de dominee en zijn we met de hele gemeente gestart.’
Samen optrekken
‘Het was fantastisch om een jaar met elkaar op te trekken. Mijn angst was dat het fondsenwerven moeilijk zou zijn, maar dat ging juist heel gemakkelijk. De jongeren pakten zelf veel dingen op en ontdekten zo kwaliteiten waarvan ze niet wisten dat ze die hadden. We werden echt gesteund door veel mensen uit de gemeente. Hoe betrokken de kerk was, daar heb ik eigenlijk geen woorden voor. Veel gemeenteleden spraken op zondag na de dienst jongeren aan. Dat verbaasde de jongeren, want vaak waren het mensen waar ze anders nooit mee spraken. Bij de uitzwaaidienst, net voor vertrek, zat de kerk bomvol. Hoewel we maar drie weken weg gingen was het afscheid van de gemeente emotioneel. De reis naar Haïti was uiteindelijk fantastisch. Samen met andere jongeren uit de rest van Nederland hebben we een ontzettend opbouwende tijd gehad. Ik kan niet anders dan zeggen dat we echt gezegend zijn.’
‘Jammer dat het zo goed ging’
‘Ik denk dat veel jongeren door de reis een stap in geloof hebben gezet. Dat bleek wel uit het feit dat de zondag na thuiskomst elf van de twaalf groepsleden in de dienst zaten. De twaalfde was al met zijn ouders op vakantie. Ik heb in de groep leiders zien opstaan, ook mensen van wie ik dat niet had verwacht. De jongeren hebben hun kwaliteiten leren kennen door het project. Eigenlijk is het jammer dat het zo goed ging, want daardoor hoefden jongeren nooit ècht uit hun comfortzone te komen. Het mooie is dat je de jongeren blijft zien in de kerk. Je kunt ze nu echt een vervolg bieden. Dat is de uitdaging voor de komende tijd: de schwung vasthouden en het jeugdwerk uitbouwen. Over twee jaar wil ik weer met een groep jongeren op reis, want dan is er een nieuwe generatie jongeren die we dezelfde ervaring willen geven.’
Eenheid
‘Door de reis is echt meer eenheid ontstaan in de gemeente. Aan alle kanten is gebouwd aan relaties tussen mensen. Bij het koffiedrinken na de dienst praten mensen met elkaar die elkaar anders nooit spraken. Ik zie dat oudere gemeenteleden jongeren aanspreken, die vervolgens vol passie over hun reis vertellen. Al die stralende gezichten, dat geeft wel een kick. Ik wist wel dat dit project banden in de kerk zou versterken, maar dat de impact zo groot zou zijn, dat is echt boven verwachting.’
