Naast hard werken op de bouw zijn er al veel indrukken opgedaan tijdens de cultuuruitjes en het kopen van een simkaart.
Eindelijk daar is de update uit Bolivia! Het heeft even geduurd voordat we een simkaart hadden en die geactiveerd en werkend was. Het is in Bolivia makkelijker om je rijbewijs te “halen” (kopen bij een corrupte politieagent) dan het krijgen van een simkaart, dan zijn opeens alle persoonsgegevens nodig, maar het is gelukt, al zitten we zo afgelegen dat het bereik wat tegen valt. We maken nog steeds dankbaar gebruik van het prachtige resort en iedereen slaapt goed en worden in sommige kamers zelfs hele oerwouden omgezaagd ‘s nachts. Sommige wc’s zijn zo nu en dan wel verstopt door alle grote boodschappen van de groep...
Op de bouw wordt hard gewerkt, de planning van Hidde was om de fundering in twee dagen klaar te hebben, dat is niet helemaal gelukt, plannen en genoeg hout hebben is bij de Bolivianen nog een hele uitdaging. Maar de gang zit er goed in, zeker toen de chief met een elektrische betonmolen aan kwam zetten, geen beton meer scheppen maar op de Nederlandse manier beton maken, wat een luxe! Het grootste deel van de fundering is af en de ringbanden schieten ook al op, hopelijk is het beton vrijdag allemaal klaar en kunnen we daarna eindelijk metselen :). Op woensdag is ook het kinderwerk van start gegaan. Het verhaal van Jona is verteld en alle twaalf kinderen waren dolblij met de groep, werkje en de spelletjes die gedaan zijn! Alle kinderen waren vet enthousiast en genoten van de alles wat bedacht was! In de middag is hebben we in groepjes van 10 man de kliniek bezocht. Silvia de verpleegkundige die de kliniek runt heeft een rondleiding gegeven in de veel te kleine kliniek. Het was indrukwekkend om te zien dat Silvia zich al 20 jaar lang inzet voor Cuevas en alle communities er om heen. Ze vertelde dat ze dag en nacht klaar staat om iedereen zo goed mogelijk te helpen, van wonden, ziekte tot bevallingen en dat met alle beperkte ruimte en middelen die ze had. In de onderzoekskamer hing een kaart waar alle communities op stonden die gebruik maken van de kliniek, sommige mensen moeten 10 uur lopen om er überhaupt te komen wat helaas niet iedereen haalt... Door de nieuwe kliniek die wij nu bouwen is er straks ruimte voor 2 dokters, een extra verpleegkundige en iemand die de administratie doet. Door de dokteren verbeterd de gezondheidszorg gigantisch waardoor er veel meer toekomst is voor lokale mensen. Ons werk zorgt dus voor een hele verandering hier in Cuevas, we weten nu dus echt waarvoor we het doen, wij bouwen aan een gebouw dat voor grote verandering gaat zorgen! Wauw! In de namiddag gingen de eerste twee GMG groepen op huisbezoek, één groep ging naar een blinde man en de andere groep naar een oude man. De oude man woonde alleen en had alleen nog een neef die in de stad woonde. De man had een wond op de voet die niet wilde genezen, de wond bleef altijd open en deed veel pijn. De man deed niets en leefde van een uitkering van de regering, 30 euro per maand, wat ook hier een lachertje is waar je echt niet van kan leven. De man leefde zoals het was, hij had geen hoop, geen toekomst, niets... We vroegen of we voor hem mochten bidden en je zag hem na het gebed stralen. God was bij hem en hielp hem, zonder liefde was er geen leven! Een prachtig uitspraak waar het bezoek mee afgesloten hebben. Na het bezoek nodigde de buurvrouw ons uit, zij heeft een hotel waar veel toeristen kwamen. Ze was erg open, gaf ons Cola en heeft haar hele hotel laten zien, inclusief de pizza oven! Ze was heel enthausiast over alles en was heel blij dat wij de kliniek bouwden omdat die van levensbelang is voor de community. Het was bizar om te zien dat de twee uitersten in Bolivia zo naast elkaar kunnen leven, een man die geen toekomst en hoop meer heeft woont naast een hotel met een vrouw die alles heeft en waar veel touristen komen voor vakantie die geen idee hebben wat er echt speelt. Bizar, maar wel de keiharde waarheid.
Met de groep gaat alles goed, Wianna heeft helaas niet zoveel te doen omdat er geen zieken en gevonden zijn, zo nu een dan een pleister voor een blaar is het enige wat binnen haar taken valt. Carlos verrast ons steeds weer met fantastisch eten waar vele moeders wat van kunnen leren, Dus mama’s: ga maar vast oefenen!
Vanavond gaan drie mensen bij de lokale bevolking slapen. Dat belooft een indrukwekkende nacht te worden! In het weekend gaan we zaterdag ochtend werken en in de middag naar de watervallen. Slapen in een hotel is van het programma verwijderd omdat het hotel minder luxe is dan ons resort :) Zondag gaan we de markt en kerk bezoeken. We gaan het meemaken, want het is en blijft Bolivia waar alles op dezelfde dag nog prima 10 keer kan veranderen! We blijven flexibel!
