Dagverslag woensdag 2 augustus

De wekker ging om 5:00 uur. Snel Spotify aan om iedereen wakker te maken: guten Morgen guten Morgen, guten Morgen Sonnenschein. Nana Mouskouri moest eens weten dat haar nummer nog zo vaak wordt gedraaid. We hadden een half uur om aan te kleden, tentjes af te breken, tas in te pakken, tanden te poetsen, waterfles te vullen en een plasje te doen. En ja hoor, zonder gemopper stond iedereen op de afgesproken tijd klaar. Zelfs de bus, die was de avond ervoor al gekomen, dus niets hield ons tegen om op tijd te vertrekken. De kokinnen waren ook goed bezig geweest, die hadden heel de nacht doorgewerkt om ontbijt en lunch voor ons te maken voor onderweg. Ook dit eten was er op tijd, om 5:00 uur werd het keurig op het brommertje bezorgd. Totaal geen Afrikaanse praktijken vandaag, dus de dag begon goed. 

Na een korte omleiding kwamen we rond 10:00 uur aan bij Murchison Falls National Park. Er stonden 6 jeeps klaar waarmee we het park ingingen. Deze savanne is ongeveer 3000 vierkante kilometer groot, dus genoeg te zien. Even een opsomming van alle dieren die we gezien hebben: olifant, giraffe, nijlpaard, zwijn, Afrikaanse buffel, bavianen, Jackson's Hartebeest, Dick Dicks, en een luipaard, wat heel uitzonderlijk is. De leeuwen lieten zich niet zien, maar dat mocht de pret niet drukken. Weer in de bus had iedereen zin in eten, dus de lunch werd uitgedeeld. Friet met kip, koud, maar prima te doen. 
Gelijk door naar de Murchison Falls. Meestal ben je NA het bezoeken van een waterval nat, wij waren dat van te voren al. Toen we de bus uitstapten, regende het keihard en het was 5 minuten lopen van de parking naar de Falls. 2 mensen die geen zin hadden in weer een nat pak (red. zie zondag 30 juli) bleven achter (Annemiek en Anja). De rest waagde het erop. Over een glibberig pad liepen we naar de waterval toe. Een indrukwekkende hoeveelheid water stortte naar beneden. De regen voelde koud aan maar het water van de waterval kwam als een warme deken over ons heen. Nog een klein stukje verder naar boven geklommen voor een prachtig uitzicht over de watervallen, en vervolgens weer terug glibberen naar de bus toe. Verzopen maar een ervaring rijker, zijn we begonnen aan de reis naar Kampala toe. 
De reis naar ons guesthouse was weer pittig. Op de heenweg verbleven we hier trouwens ook. In zeiknatte kleren, zo’n 7 uur in een bus. De wegen zijn ronduit slecht te noemen, dus we stuiterden weer alle kanten op. Veel slaap inhalen was wat de meesten toch wel gedaan hadden. Rond 21:00 uur kwamen we aan. Sonja maakte snel een kamerindeling, daarna eten en toen kwam het moment waar we het meest naar uitkeken. Een normaal toilet, een warme douche en een echt bed. Slaap lekker!