Na twee vluchten, een busrit van 12 uur, hebben we de laatste kilometer lopend naar Kaponga Hills afgelegd. Gisteren hebben we tijdens de welkomst-ceremonie een geit en een kip ontvangen en hebben we 's middags de bouw feestelijk kunnen openen. Vanaf vandaag schieten de muren omhoog!
Na twee vluchten en een soepele overstap in Dubai, waar we zowaar nog tijd hadden om de Mac te bezoeken (niet iedereen kon dit waarderen om 7 uur 's morgens) kwamen we aan in Lusaka. Daar hebben we goed geslapen in een soort lodge, verschillende kleine huisjes met slaapkamer, bedden met lekker warme dekens (echt nodig hier 's nachts) en soms zelfs een warme douche. We hebben heerlijk gegeten en voor het eerst kennis gemaakt met "nshima", lokale maispudding zonder suiker lijkt de beste omschrijving. Met bonen, groente en kip was het een heerlijke maaltijd.De volgende ochtend stonden we keurig klaar om 05.00 uur voor de bus. Die zou op "Dutch time" komen, zoals verwacht was de bus er om 05.45. Een lange dag in de bus, zonder problemen verder. Voor velen leek het een soort film waar we doorheen reden. Gedroogde vissen langs de kant van de weg, veel Zambianen met bepakte fietsen, overstekende koeien en geiten, en gelukkig geen regels over wildplassen. De laatste kilometer ging over een prachtige rode zandweg, die onze buschauffeur helaas te smal vond. Wel terecht. Dat stukje hebben we lopend afgelegd, de bagage kwam per auto mee. Bijzonder om zo lopend in ons projectdorp aan te komen. We werden ontvangen door een grote groep kinderen en de nodige belangrijke mensen uit Kaponga Hills. We waren al enigszins onder de indruk, ze verzekerden ons dat er morgen echt nog een welkomstceremonie zou volgen, ergens de volgende ochtend. Er lagen grote stapels matrassen klaar, met een luchtbed en slaapzak erop zijn we nu elke avond de prins(es) op de erwt. Lekker koud 's nachts (rond de 8-10 graden) dus we slapen heerlijk.
Ontbijt met rijstepap, mmmm lekker, naar smaak melkpoeder toevoegen, maar suiker, stroop en schuddebuikjes doen het ook goed. Daarnaast witte boterhammen, koffie en thee, en soms een gekookt eitje. Daarna de beloofde ceremonie. Na twee uur waren we een kip en een geit rijker, kregen we vele bemoedigende woorden van de chief, lokale schooldirecteur, regionale coordinator onderwijs, en nog vele anderen. Indrukwekkende zang en dans door de kinderen, mannen, vrouwen en uiteindelijk ook door ons. We kwamen met hoofd schouders knie en teen een heel eind. Het samen zorgde aan beide kanten voor veel hilariteit. Na de lunch hebben we de bouwplaats geopend met gebed en metsel-instructie. Daarna hebben we de groep verdeeld, de helft begon met opruimen van de bouwplaats, de andere helft ging op verkenningstocht in Kaponga Hills. Zo zijn we eigenlijk per direct al op huisbezoek geweest. Senna mocht wel blijven als vrouw in een van de gezinnen, maar we hebben helaas moeten meedelen dat we haar toch echt mee terug gingen nemen, Julia heeft nog weer een kip gekregen. Ze mocht haar zelf vangen, maar daar hadden we toch even Zambiaanse hulp voor nodig. Heel dapper heeft ze haar kip vanmorgen zelf geslacht. De Zambianen zorgen ontzettend goed voor ons. Aandacht, open voor al onze ideeën, bereid om ons van alles te leren, en we krijgen zelfs warm water om te douchen. Gelukkig hebben we ze overtuigd, dat al ons drinkwater niet eerst gekookt hoeft te worden, maar gewoon door het filter kan.
Na een tweede goede nacht, is vanmorgen na het ontbijt de geit geslacht door Sophie en Moffat (onze projectcoördinator). Wat een helden, niet iedereen kon het aanzien, en hield het droog. Vandaag zijn we ook gestart met het metselen van de muren, hakken van stenen (zodat de vloer gestort kan worden), en wordt de nieuwe latrine verder uitgegraven. Dat komt goed uit, want Benny houdt ons toiletgedrag nauwkeurig bij in zijn poep dagboek.
Voor zover, het gaat ons dus goed. De internet en telefoonverbinding in Kaponga zijn erg slecht. We gaan hiervoor naar Lundazi, en proberen tussendoor een appje te sturen. Maar geen bericht is goed bericht, voor noodgevallen is er wel contact mogelijk. Vanavond gaan we jullie groetjes uitdelen. We hopen volgende week nog een keer persoonlijke berichtjes terug te sturen.
Voor alle papa's, mama's, broers, zussen, ooms, tantes, opa's, oma's, vriendjes en vriendinnetjes, Dorkas, Hanna en Amos, de hartelijke groeten van iedereen.
