De associatie in Jaldhaka presteert boven verwachting
Project update van 3 juli 2024
Het is indrukwekkend om te zien en horen wat er in Jaldhaka gebeurd is sinds het gebouw van de associatie verrezen is. De gestelde doelen worden zelfs overschreden. Er wordt flink gelobbyd en bekendheid gegeven aan de associatie en de behoeftes en rechten van de leden, die gezien en gehoord worden. Ze zijn met recht trots op hun prestaties.
Het is nog vroeg als we in Jaldhaka aankomen dus lopen we eerst even rond. Het gebouw ziet er goed uit. Op de veranda is ijzerwerk aangebracht, waardoor de veranda nu af te sluiten is. In het gebouw is een grote vergaderruimte, een kantoorruimte en er zijn twee toiletten. Ook is er elektricteit. Op de muur is te lezen (tenminste, dat werd voor ons vertaald): green citizen development association.
Nadat er gebeden is door een Moslim, Hindoe en Christen, gaan we met elkaar in gesprek. Ze vertellen direct wat dit gebouw betekent. “Voorheen zaten wij aan de ene kant en de kippen aan de andere kant. Nu kunnen we op alle momenten bijeenkomen.” Het gebouw trekt ook andere mensen aan. “Vanuit de overheid en de sociale dienst krijgen we bezoek. Er waren hier in juni 30 mensen met een handicap die in gesprek gingen met een organisatie over trainingsmogelijkheden. De organisatie was maar al te bereid om onze leden te ontmoeten. Verder houden we hier onze jaarlijkse en maandelijkse vergaderingen.”
“We groeten het World Servants team en de vrijwilligers die hieraan hebben bijgedragen. We bidden God voor jullie goede gezonheid en toekomst. We zijn trots op dit gebouw en we zullen blij zijn als andere associaties in de toekomst ook een soortgelijk gebouw krijgen.”
De associatie telt 38 zelfhulpgroepen en 407 leden (253 mannen en 154 vrouwen). Een deel van hen heeft een handicap als gevolg van lepra, een deel een ander soort handicap en een deel heeft te maken met andere gevolgen van lepra (zonder handicap). De zelfhulpgroepen hebben elk een naam, zoals ‘licht van hoop’ of ‘maanlicht’.
Aan de wanden hangen posters met samenvattingen van de plannen van dit jaar en de resultaten van afgelopen jaar. Het is indrukwekkend wat hier gepresteerd wordt. Met toenemend respect luisteren we naar de resultaten van 2023. Er zijn twee nieuwe zelfhulpgroepen bijgekomen. 40 zelfhulpgroepen leerden over gezondheidszorg en hygiëne (ook groepen van buiten deze associatie). 50 leden met lepra kregen advies over persoonlijke verzorging. Er werden diverse doelen overschreden. Zo werd er veel vaker dan maandelijks vergaderd, mede omdat de overheid regelmatig vroeg of ze konden komen. Voor de nieuwbouw kwamen ze niet zo vaak. “En we wilden ze ook niet uitnodigen in een slecht gebouw.”
De associatie ontvangt heel wat steun van de overheid. Leden werden getraind in visserij, landbouw en veehouderij. Vervolgens konden leden 1.000 fruitboompjes planten, ontvingen ze zaden en vis om te kweken. De overheid zorgde ook voor vaccinaties voor gevogelte. 14 vrouwen leerden naaien en 5 van hen ontvingen een naaimachine. 75 leden kregen warme kleren. 4 ontvingen een rolstoel. Na hagelschade was er financiële steun voor 18 leden.
Mensen met een handicap hebben een speciale identiteitskaart nodig om toegang te krijgen tot deze steun. Inmiddels hebben alle gehandicapte leden zo’n kaart en nu helpt de associatie ook andere mensen om een kaart aan te vragen.
De associatie is opgericht door The Leprosy Mission International-Bangladesh, die hen ook een financiering schonk. Daarmee heeft de associatie geïnvesteerd in de aankoop van land en koeien. Het land wordt verhuurd. De koeien worden verkocht en kalveren worden gekocht. Zo worden er manieren gevonden om het financieel kapitaal te doen toenemen.
Hoe krijgt deze associatie zoveel voor elkaar? “Communicatie en netwerken zijn hierbij essentieel. We communiceren met vele overheidsvertegenwoordigers over wat beschikbaar is. We nemen deel aan coördinatie bijeenkomsten met andere organisaties, waar we informatie verkrijgen en spreken over de behoeftes van onze leden. We hebben nu goede relaties, zodat ze ons bellen als er steun beschikbaar is. Nu krijgen we een stoel en thee aangeboden. Voorheen wilden ze ons niet ontvangen. Als er nieuwe mensen bij de overheid komen werken, komen ze hier en zien ze met eigen ogen wat we doen.”
Dat de lijntjes kort zijn, merkten we toen we vroegen hoeveel mensen met een handicap er in dit sub-district zijn. Er werd gelijk even gebeld naar de overheid (sociale dienst). Het antwoord kwam vlot: 6.500 personen.
Dromen voor de toekomst blijven er nog genoeg. Ze willen het gebouw graag meer gaan gebruiken. En er zijn nog steeds mensen met een handicap die geen lid zijn van zelfhulpgroepen, mede wegens stigma. Vooral onder oudere mensen bestaat er nog een sterk stigma over mensen met een handicap. Daarom blijft de associatie doorgaan met bewustwordingscampagnes.
De leden maken zich niet alleen sterk voor de rechten van mensen met een handicap, maar ook voor kinderen. Zo zetten ze zich ook in voor het voorkomen van kindhuwelijken.
Onder de indruk van deze associatie laten we Jaldhaka weer achter ons. Ook de omgeving maakt indruk. Een netwerk van kanalen om het vele regenwater te verwerken. De nationale bloem. De vele rijstvelden. De vissersnetten in het water.
