Dag Abapo, dag directoa Maria del Carmen Sanchez
Project update van 23 maart 2019 door Jan Vis
5 jaar werk, nu gaan ze in Abapo zelf verder - met een beetje hulp van For Vidas
Ja, het contact zal anders worden. De jaren van bouwen en begeleiden zijn nu achter de rug. Maar - de Kinder is een succes.
De community schakelt zich in (er komt een dak/verhard sportveld, betaald door de Alcadia, PTA heeft leermiddelen gekocht en verf om te schilderen). De loop zit er goed in, er komen 189 kinderen, waarvan 120 pré K en 69 K. In de beleving heeft onderwijs een plaats ingenomen, en dat trekt weer ouders en kinderen aan. Er is een kleine wachtlijst en er heeft zich een goede samenwerking ontwikkeld met vervolgonderwijs. Er zijn 6 personeelsleden, geschoold, van wie twee gespecialiseerd.
Wat aandacht verdient: het onderhoud van het gebouw. Dat is te zien aan het schilderwerk en aan de (herstelde) schade na de wervelwind van vorig jaar. De belofte is wel dat PTA de muren opnieuw verft. Verder kocht PTA leermiddelen en wat klein meubilair.
De gemeenschap kan zich de groep WS nog heel goed herinneren. Maria groet iedereen en in het bijzonder haar Facebook contacten.
De grootste veranderingen gedurende de vijf jaar van project:
1. Elk jaar is er groei geweest in het aantal kinderen.
Quote Maria: “De gesprekken met de burgemeester leverden tot jullie komst niks op. Nu jullie zijn geweest is de school geworden tot wat hij nu is.”
2. Het project heeft laten zien dat vrouwen meewerkten en dat heeft geleid tot zelfwerkzaamheid van vrouwen in de gemeenschap. Dank zij de WS groep is dit tot stand gebracht. Er is in die zin een cultuurverandering opgetreden. Er heerst een andere mentaliteit dan voor het project. De ouders zijn betrokken bij de school en dragen een kleine contributie bij aan bijvoorbeeld het schilderwerk.
Quote Maria, ze citeert een van de vrouwen uit het dorp: “We hebben die Hollandse vrouwen zien werken in de bouw. Ik wil ook werken!”
Feedback voor WS door Maria:
Het was een grote groep en ik voelde me er blij mee. Er kwam een kans op verandering. We deden alles samen (eten, dansen, spelen, praten) en we waren zeer verdrietig dat de groep weer naar Holland ging.