Cumbuchi is blij met de school

Project update van 31 januari 2020 door Piet Grootenboer en Anna Ravensbergen

In Cumbuchi wordt het schooltje, de lerarenwoning en de toiletten die in 2013 zijn gebouwd volop gebruikt.

Het is warm en vochtig wanneer we Cumbuchi bezoeken. Manuel, die vanuit Maquita met ons mee is, parkeert de auto boven aan de heuvel en samen lopen we de laatste paar honderd meter naar de school die op een zacht groen tapijt van gras staat. We worden opgewacht door de onderwijzeres en verschillende dorpsbewoners. Wanneer we de klas instappen zitten er een heel aantal kinderen in mooie schooluniformen ons nieuwsgierig aan te kijken. Als we ze groeten, groeten ze ons enthousiast terug. Ze zijn net klaar met een wiskundetoets. Was het moeilijk? "Neuj", zegt een meisje van een jaar of 6 "het was gemakkelijk."

Het klaslokaal ziet er recent geschilderd uit. Wilmer, die in de ouderraad zit, legt uit dat ze regelmatig "Minga" doen rondom de school: gemeenschapswerk. Zo hebben ze inderdaad kortgeleden met een aantal dorpsgenoten geschilderd en reparaties uitgevoerd. De ruime lichte klas ziet er fris uit met vrolijke tekeningen en platen aan de muur. De gemeenschap is betrokken bij de school en vindt het een enorme rijkdom dat hun kinderen dichtbij huis naar school kunnen gaan.

In de omgeving wonen veel kinderen. De kinderen in de basischoolleeftijd gaan allemaal naar school. Als we vragen wat de betekenis is van de school in het dorp wijst Wilmer trots naar een jongetje in de klas, "dat is mijn zoon, hij is bijna klaar met de lagere school. Dat heeft deze school mogelijk gemaakt."

Maria is de vrouw van de voorzitter van de ouderraad. Ze vertegenwoordigt hem omdat hij op reis is. Ze is hier een aantal jaar geleden komen wonen om dichter bij haar schoonouders te wonen. Drie van de kinderen in de klas zijn van haar. De oudste dochter gaat komend schooljaar naar de middelbare school. Het meisje met een mooie invlecht in d'r haar vraagt ons of we haar wat Engels kunnen leren. Anna stelt een eenvoudige vraag in het Engels die ze verlegen beantwoordt.

Wanneer we over de hobbelige weg terugrijden, legt Manuel uit waarom het belangrijk is dat de kinderen hier in de buurt naar school kunnen. "Een enkeltje naar de eerstvolgende school kost 50 dollarcent heen, 50 dollarcent terug. Als je twee kinderen hebt, kost dat 2 dollar per dag, 40 dollar per maand. Een boer verdient hier misschien 350 dollar per maand. 40 dollar is dan echt heel veel, begrijp je?".