Bouwen aan een droom

Storytelling bezoek van 31 augustus 2016 door Gertjan Robbemond

Als World Servantsgroep helpen we mee aan de voltooiing van een bibliotheek in het Lifeline Project in Accra. In een kleurrijke, maar tegelijk ook indringend verwaarloosde omgeving roept dit vragen op aan de zin er van. Wat draagt deze bibliotheek nu bij aan verandering in een omgeving die zo donker getekend is?
Ik legde deze vraag voor Derick Amegashie, de projectleider van Lifeline, en raakte met hem in gesprek over de impact van en de visie over de bibliotheek. Ik trof in hem een gepassioneerd mens die met hart en ziel gelooft in het werk dat hij mag doen, in wat de meiden bereiken. Met ontroering vertelt hij over één van de meiden die via Lifeline vanuit een hopeloze situatie nu een plek heeft op een universiteit. Hij voegde er aan toe dat het in het groot misschien niet zo veel voorstelt, maar wel voor die ene mens.
Op mijn vraag naar de bibliotheek vertelde hij dat er al sinds 2009 een droom is om een bibliotheek van de grond te tillen. De eerste bouw kwam al een heel eind maar door onvoldoende fondsen kon er nu pas (2016) verder gebouwd worden. Met de hoop dat het afgerond kan worden.
De bedoeling is dat het behalve een bibliotheek ook een e-learningcentrum wordt.

Derick legde uit dat deze bibliotheek eigenlijk de eerste stap naar buiten is van Lifeline. Tot nu toe heeft Lifeline zich vooral gericht op de opvang en training van ‘unfortunate girls’ zoals Derick hen noemt. Met deze bibliotheek wordt een handreiking gedaan naar de omringende omgeving om daar opbouwend en positief aanwezig te zijn.
De bibliotheek is dan ook bedoeld voor de meiden en de kinderen/jeugd uit de omgeving. Anders dan de schoolbibliotheken zullen zij op vrije momenten toegang krijgen tot de bibliotheek en het e-learncentrum. Derick (en ook Agreds) is er van overtuigd dat deze toegang tot lezen en internet aan kinderen en jeugd nieuwe kansen biedt om zich te ontwikkelen. Lezen en de toegang tot internet vergroten de kennis en openen nieuwe mogelijkheden.

Juist in deze omgeving die zo zonder hoop lijkt, is deze bibliotheek voor hem een bijzonder teken van hoop en verandering. Voor hem zit het succes ook niet in de aantallen bezoekers of deelnemers. Hij voelt zich al gezegend als het één persoon helpt om te groeien en zich te ontwikkelen. Maar, voegt hij er aan toe, deze bibliotheek zal impact hebben op de gemeenscha. Waarschijnlijk niet meteen zichtbaar, maar zeker wel op de lange duur. De bibliotheek is een eerste stap, en die moet je wel nemen om de tweede ook te kunnen doen.

Zo luisterend naar hem moet ik toch wel even omdenken vanuit mijn Westerse patronen. Zoveel zie ik om me heen dat schreeuwt om aanpakken, opruimen en verbeteren. Ik denk hierbij dan aan grootse projecten die zoveel meer mensen in één keer bereiken. Is deze bibliotheek dan wel een project dat iets wezenlijks toevoegt?
Maar als ik probeer te kijken met de ogen van Derick dan zie ik zijn droom. Dan ontdek ik dat het niet gaat om wat ik zou doen of zou willen. Dan ontdek ik dat ik mag helpen om een stukje van zijn droom (voor de meiden en de omgeving) te realiseren. En dit dan op de manier die hier in Ghana past.
Ook ontdek ik dan dat ik me gezegend voel om in deze droom te mogen delen, er deel van mag zijn.
En tenslotte, zie ik dan voor ogen hoe die gestage drup van misschien maar weinig per keer een kracht van verandering in zich draagt die meer is dan ik nu kan vermoeden.