Bapelug, mooie dingen en dingen die beter kunnen

Project update van 10 februari 2017 door Wouter Puppels

Soms zit het mee, soms zit het tegen

Na een tijd niet in Bapelug geweest te zijn waren we vandaag weer ter plekke om het project op te volgen. We ontmoetten er het nieuwe schoolhoofd, Amanda Zakara, per 1 februari gestart in Bapelug. Zelf zei het al, wij dachten het, de staat van het schoolgebouw is niet heel best. Dus lichtelijk onder de indruk verzamelden we ons onder een boom bij de school om te horen hoe de ontwikkelingen zijn geweest in Bapelug de afgelopen jaren. Duidelijk is dat aan de onderwijs zijde van de school dingen echt wel heel goed gaan. Zo vertelde de leerkrachten dat ruim 90% van de leerlingen uit de community ook daadwerkelijk naar school gaan. Ook werd in het gesprek duidelijk dat er eigenlijk geen verschil zit in de deelname van jongens of meisjes op school. Het is dus niet meer zo dat er in Bapelug aanzienlijk minder meiden naar school gaan dan jongens.
Ook staat het er met de schoolresultaten goed voor. Bijna de gehele populatie van de basisschool gaat over naar de middelbare school. wat best uitzonderlijk is in deze regio. Dat niet iedereen naar school gaat of niet iedereen naar de middelbare school gaat komt doordat er in de regio veel illegaal gemijnd wordt naar goud. Veelal de armere gezinnen uit Bapelug gaan op zoek naar het geluk in de goudwinning, de 10% van de kinderen die niet naar school gaat komt dan ook uit deze gezinnen.
In de overgang van de basisschool naar middelbare school, zijn er veelal jongens die de verleiding noodzaak van het mijnen naar goud niet kunnen weerstaan waardoor zij niet doorstromen.

Kijken we in Bapelug naar de staat van het onderhoud van de school, dan is het best wel even schrikken. De school ziet er niet zo netjes uit, ramen en deuren ontbreken en je ziet dat er weinig aandacht is geweest om de school netjes te houden. In gesprek met de leerkrachten leerden we dat in 2019 een storm het dak van de school heeft afgeblazen. Niet alleen de metalen dakplaten waren weg, de hele houten constructie is ook de lucht in gegaan.
De lokale overheid, noem het het kantoor van de burgermeester, is verantwoordelijk in dit soort situatie scholen te voorzien van financiële middelen en zo nodig ook arbeidskrachten, om zo snel mogelijk weer veilig lest te kunnen geven op de scholen. Dit heeft in Bapelug helaas een jaar geduurd. In de tussentijd heeft het gebouw, omdat het er niet veilig was, leeg gestaan. Dit met als gevolg dat veel van het hout waarvan de deuren en ramen zijn gemaakt is gesloopt of gejat. Doordat de school net buiten het dorp ligt was het ook moeilijk hier goed toezicht op te houden.

Met onze Hollandse bril op voelt bovenstaande een beetje gek. Blij zijn met de mooie ontwikkelingen in het onderwijs, maar ook zien dat het gebouw gewoon echt een hele stevige opknapbeurt nodig heeft.

We hebben hebben de leerkrachten en het schoolhoofd gemotiveerd om op zoek te gaan naar wat wél kan om zo de school weer beter te onderhouden. Omdat we hier toch ook graag nog even in betrokken blijven, hebben we ons besluit het project administratief af te sluiten, herzien en gaan we hier over 2 of 3 jaar nog en keer langs om te zien of onze motiverende woorden hebben geholpen. Wordt vervolg!