Is dit dan geen secondary school?

Project update van 25 januari 2025

We zitten weer in New Maforki met het schoolbestuur en enkele community leden. Wat gebeurd er toch veel in New Maforki. De school van 2022 is uitgebreid met een nieuw deel in 2024. Het staat groots aan het einde van het voetbalveld. Het straalt rust en kwaliteit uit. Een school als centrum van de community. Lees gauw verder hoe het gaat in New Maforki!

“Is dit niet een secondary school? Maar het is toch veel te mooi voor een primary school? ...”. Dat is de vraag die de hoofd van de school krijgt als hij nieuwe ouders op bezoek krijgt. Het gebouw staat er goed bij, het is stevig en het geeft een hele fijne leeromgeving, aldus de hoofd van de school.

Iedereen knikt als de hoofd van de school dit vertelt. We zitten 15 mensen in een kring. Ze stralen de dankbaarheid allemaal uit. De school heeft zoveel goeds voor hen gedaan. Kinderen hebben veel meer plezier om naar school te gaan, ze leren beter, ouders sturen hun kinderen niet meer naar verre locaties voor betere scholen, ouders zijn erg gelukkig met de school en de school speelt een hele belangrijke rol in het gemeenschap zijn van de community.

Ze durven ook vooruit te kijken nu. De school moet een nieuwe laag verf krijgen, enkele banken moeten gerepareerd worden en de covers in de latrines zijn fragiel en gaan soms stuk. Maar allemaal zaken die ze prima kunnen managen. En dus durven ze vooruit te kijken naar de volgende stap, een Junior Secondary School. Daar worden serieuze plannen voor gemaakt verteld de hoofd van de school.

Op de vraag of de school goed draait, springt het hoofd van de school trots op en haalt hij een map achter zijn rug vandaan. Dit jaar ging 74 leerlingen op voor het examen na groep 6. 72 hebben het gehaald en 2 niet, want die kwamen niet opdagen.

Op de vraag wat ze nog van jullie herinneren, kwamen veel verhalen. Maar wat bij iedereen er bovenuit sprong was hoe de groep omging met hun kinderen. De liederen, de dansjes. Maar ook de sleepovers vonden ze erg verrassend. Ze hadden nooit gedacht dat jullie dat zouden doen. Ze vonden het een daad van onbaatzuchtigheid. En het pannenkoeken bakken stond ze ook nog steeds bij. Tot slot gaven ze aan dat ze het bijzonder vonden hoe de kinderen moesten huilen om jullie vertrek. Daaruit spatte de diepe connectie die jullie gemaakt hadden met de kinderen.

En dat voor 2,5 jaar na het project. Ze weten het nog als de dag van gisteren. En ze hopen dat jullie ooit terugkomen.

Een World Servants project uit het boekje. En nu met nog 3 extra klaslokalen erbij die in 2024 gebouwd zijn, hebben ze een prachtige school waar ze voorlopig mee uit de voeten kunnen.

SL122, nogmaals bedankt voor jullie inzet!