Het bezoek aan Donje was Toppie!

Storytelling van 16 augustus 2022

Op woensdag 27 juli hebben Irene, Jurre, Kelly, Sanne, Marsha en Naomi een bezoek gebracht aan Donje, het project waar Irene en de zus van Jurre in 2019 met project ZA319 hebben meegebouwd aan twee klaslokalen.

Tijdens de autorit van Msuzi naar Donje zei Irene al heel enthousiast: “ik ben benieuwd of ze het woord ‘toppie’ nog kennen, dat hebben wij ze tijdens ons project namelijk aangeleerd”. Na een hobbelige rit van een half uur, waarbij we met z’n vieren op de achterbank zaten en Jurre werd opgevouwen in de kofferbak, kwamen we dan eindelijk aan in Donje. Bij aankomst werden we enthousiast ontvangen en kregen we een rondleiding over het terrein. Terwijl we langs de klaslokalen richting het veld achter de school liepen, kwamen we al diverse kinderen tegen die enthousiast hun duim opstaken en ‘toppie’ riepen. Overal waar we liepen zagen we om ons heen diverse kinderen ‘toppie’ roepen en hun duim opsteken.

We liepen over het terrein richting de bomen die geplant zijn dankzij een project van Wilde Ganzen. In 2019 werden de deelnemers van alle projecten namelijk door Wilde Ganzen uitgedaagd om een voorstel te doen waarmee er voor het budget van 1000 euro een plan kon worden gerealiseerd om een extra verschil te maken voor de gemeenschap van het project. Met het voorstel om fruitbomen te planten bij de school behaalde ZA319 toen de tweede plek, wat betekende dat het project kon worden uitgevoerd.

Het idee achter dit boomplantproject is dat de bomen 3 voordelen bieden voor de school. Zo zouden de bomen helpen om de regen tegen te houden tijdens het regenseizoen. Het kan namelijk flink regenen in Donje en doordat er weinig bomen stonden veranderde de grond van de school regelmatig in een soort moeras en stroomde het water regelmatig de klaslokalen in. Ook zouden deze bomen schaduw bieden waardoor de kinderen in de schaduw van de bomen les kunnen krijgen en zou het fruit van de fruitbomen gebruikt kunnen worden om aan de kinderen te geven en zou het overschot verkocht kunnen worden voor extra inkomsten.

Helaas laten de 200 fruitbomen en de genoemde voordelen nog even op zich wachten. De bomen die we zagen zijn op dit moment nog maar kleine plantjes van een centimeter of 10-20 hoog. De bomen hebben het zwaar te voorduren gehad door alle wilde dieren die de bomen willen opeten. De bomen worden daardoor nu beschermd, door een soort omheining die ze eromheen hebben gebouwd, in de hoop dat de dieren er nu niet meer bij kunnen en ze alsnog kunnen uitgroeien tot grote fruitbomen.

Na een rondje over het terrein hadden we een interview met de headteacher. Hij vertelde dat de school sinds het project in 2019 is uitgegroeid van 250 naar 409 leerlingen. De leerlingen gaan nog steeds om de beurt naar school omdat er met 4 klaslokalen nog steeds te weinig ruimte is om iedereen tegelijkertijd naar school te kunnen laten gaan. De school is inmiddels zelf druk bezig met de bouw van twee lerarenwoningen en ze hopen dat er in de toekomst nog een aantal klaslokalen bijgebouwd kunnen worden.

Terwijl we bezig waren met het interview liepen Irene en Jurre een rondje over het terrein om foto’s te maken. Al snel werden ze vergezeld door een steeds groter wordende groep enthousiaste kinderen die op ze afkwamen en met zijn allen toppie begonnen te roepen en hun duimen opstaken. Ze waren zelfs zo enthousiast dat we het interview een paar keer even hebben moeten stoppen omdat we elkaar niet meer konden verstaan door het enthousiaste geroep van de kinderen. Na het interview liepen we naar buiten en stonden de kinderen nog steeds enthousiast om Irene en Jurre heen en begonnen ze ook naar ons toppie te roepen en hun duimen op te steken. Wat vervolgde in tientallen highfives geven, het zingen van chichiwa en nog 20x toppie roepen tot het tijd was om te vertrekken en we werden uitgezwaaid door alle toppie-roepende kinderen.