Alle updates van Debora
Over de muur …………
Het begon allemaal met een tegenvaller, alweer of nog steeds een roadblock tussen Santa Cruz en El Torno. We besloten de auto voor de roadblock te parkeren, te voet de blokkade te passeren en daarna met een tuktuk verder te gaan. Komen we aan bij de school blijkt deze gesloten omdat de leraren een studiedag hebben. Onze komst was aangekondigd maar kennelijk niet meer verwacht vanwege de roadblock. Maar toch niet helemaal getreurd, Anne jumper eenvoudig over de muur en kon zo toch wat opnames maken van de klaslokalen die gedurende twee projecten zijn gebouwd. Ze zagen er fantastisch uit en men was bezig om er nog twee lokalen bij te bouwen. Ook hier dus volop ontwikkeling en wordt er doorgewerkt aan verandering. Helaas hebben we niemand van de school kunnen spreken, maar ook hier, zo vertelde Carlos, neemt het aantal leerlingen toe. De exacte cijfers zullen worden nagezonden. Kijk maar eens naar het filmpje naar de impressie die we daar kregen, hoewel de foto’s die je hier kunt zien ook genoeg zeggen. Keep up the good work ook hier in El Paradiso.
Feest in El Torno!
Op maandag 2 maart is de school Naciones Unidas (El Paradiso) in El Torno feestelijk geopend. Jan en Adri mochten erbij zijn. Voorafgaand aan de opening werd de school door de plaatselijke pastoor ingezegend.
Vervolgens zoals gebruikelijk een hele rij met toespraken waar Jan namens World Servants en Fort Vidas een kort woord richtte tot de aanwezigen. In 2014 was op deze plaats nog niets, alleen wat bomen waaronder de deelnemers van het WS project in 2014 het ijzerwerk voor de school Vidas Nueva in elkaar zetten. Nu in 2020 staan er vier prachtige klaslokalen die door twee groepen onbeperkt zijn gebouwd in 2018 en 2019. Het terrein in ommuurd zodat de kinderen ook veilig kunnen spelen. Een mooi voorbeeld van bouwen aan verandering. Er gaan nu 200 leerlingen naar deze school. Er is een aanvraag bij WS en de lokale overheid ingediend om nog vier klaslokalen (2 door WS en 2 door de gemeente El Torno) te mogen bouwen zodat er ook ruimte komt voor een primary school.
Een nieuwe update uit El Paradiso
Coördinator Carlos laat weten dat de aannemer vandaag begonnen is aan de laatste fase voor de afronding van de klaslokalen. Hij verwacht dat over ongeveer 6 weken de klaslokalen klaar zijn voor gebruik.
De klaslokalen gebouwd door World Servants groep BO118 zijn onderdeel van een groter plan voor de school. Komende zomer zal een nieuwe World Servants groep naar El Paradiso afreizen om nog meer klaslokalen te bouwen waarmee de eerste verdieping van de school klaar zal zijn. De dromen zijn groot, want de gemeenschap hoopt in de toekomst ook nog een tweede verdieping te kunnen bouwen zodat er nog meer ruimte is voor goed onderwijs.
Monitoring Report - Project BO118
Currently the construction is in phase 2 of brick walls adobito, we must highlight that the progress made by the group of volunteers to be the first time we work with people with different abilities was challenging and the progress was not as expected. This has made us have challenges when finding a contractor that fits our budget, we have chosen to hire staff for days and the advance was not the best having to finish this mode of work, two weeks ago we talked with a new contractor who have the best price to finish this construction and will start in the coming days. The time that he will use for the finalization is 10 weeks, we plan to deliver it to the community at the end of January 2019.
Hoe kijkt onze partner terug op het project?
1. CONTEXT AND SUMMARY
1.1 The original plan of the project
The original plan was the construction of two classrooms, but being a newly created Educational Unit (school), there is no basic infrastructure, so we have jointly decided with the Mayor of El Torno the construction of bathrooms for boys and girls, also a bathroom for teachers.
1.2 Implementation of the project
The implementation of the project from the initial phase has had the help of the Mayor of El Torno and little by little the residents of the community began to be part of the project. Part of our work as coordinator has been to work with the community so that they have a sense of belonging and responsibility with the project, now the community is an active part of this project. It is the first time that Formando Vidas participates in the beginning of a new educational unit, it is also a learning process because we have a lot of work with the community, helping them to organize, strengthening the existing leadership in the community and empowering the neighbours for the making decisions regarding education and a better standard of living for the children of the community, we are making great progress with this community.
2. CONSTRUCTION
2.1 Buildings worked on
Challenge fulfilled !! First time we have an unlimited project, we learned together how to work with people with different abilities, the group did an excellent job! The construction leader was always attentive to the work with the group and the Bolivian builders, she did a very good job also guiding the group in the construction phase.
2.2 Tasks to be done
I need to work on a construction system that allows the fluid work of the people who are in wheelchairs, we already talked something with the leader of the group Willem Jan and I think that the next unlimited project we will change a bit the construction system.
3. FACILITATION OF THE TEAM
3.1 Children Program
Wonderful work, the leader and the participants had to adapt quickly to work with children with different types of different abilities (down syndrome, wheelchairs, mental deficiency, etc.) and in the end the children and teachers loved the daily work with them. Very good work!
3.2 Cultural and touristic outings
The opportunities we had to interact with the community was very nice, from sharing food, music and dances the group was always willing to enjoy this time, from the first day they received us with music and dances where the majority of the group participated very happily. The time we made the tourist trips to Samaipata and the surroundings of El Torno, was wonderful, also the attention and help that they gave to people who were in a wheelchair was very good although challenging.
4. COOPERATION AND INVOLVEMENT
4.1 Leadership team World Servants
Great!! Erg goed!
4.2 Local leaders / key persons
It may be better, we are working with the leaders of the community
4.3 Community
They made an effort to attend to the group according to their possibilities, one night they met to cook for the group and it was very nice time.
4.4 Beneficiaries
The beneficiaries of this project being a new school are children from different areas of El Torno, but the children of El Paradiso neighborhood were always attentive to any opportunity to interact with the group of participants.
4.5 (Local) authorities
We had the visit of the Senior Official for the day of delivery of the construction to the community, he expressed the gratitude of the Mayor of El Torno and the Municipal Council for this new school.
5. PRACTICAL ARRANGEMENTS
5.1 Accommodation
Very Good.
5.2 Food
Smakelijk, Very Good!
5.3 Transportation
Very Good!
5.4 Safety
Good.
6. LESSONS LEARNED
Working with unlimited groups needs to have their own construction system.
BO118 | Een Onbeperkt enerverend weekend
Inmiddels zit er alweer bijna een bouwdag op, maar het is hoog tijd om jullie thuis bij te praten over het afgelopen weekend. Man man, het was me het weekendje wel. Maar laten we beginnen bij onze laatste werkdag voor het weekend. Jeffrey en Klaske organiseerden een sportdag voor de kinderen van Vida Nueva, het onderwijscentrum voor kinderen met een beperking. Er werd flink gerend en gespeeld op het basketbalveld naast de bouwplaats. Aansluitend verzorgden Esther G, Ruurd en Annet er een kinderprogramma. Volop feest dus voor de kids. En voor ons! Tegelijk schieten de muurtjes omhoog. We maken ons klaar voor het eerste deel van het stortwerk, dat uiteindelijk net na het weekend van start kon gaan.
We staken het werk iets vroeger, om ons klaar te maken voor ons toeristische weekendje. Op naar de bergen, op naar Samaipata! Hoe dat precies was, ziet u in de aftermovie (credits Ruben). Korte samenvatting: klauteren, klimmen, vertrouwen, genieten, afzien, spartelen, natuur, teamspirit en uitdagingen. Het gaat, op wat ongemakken na, goed met ons en de band in de groep is echt onbeperkt.
Terwijl we (Ruben en Willem-Jan) dit bericht typen, komen er allemaal met beton besmeurde mensen terug van de bouwplaats. Clemens'rolstoel is definitief niet groen meer maar grijs. Vanmiddag zijn namelijk de de kolommen gestort. Er is net een groepje op bezoek geweest in het ziekenhuis (in 2015 gebouwd door World Servants) van El Torno. Mooi om te zien hoe dat gebouw het verschil maakt voor veel mensen. Vanmorgen viel het kinderprogramma in het water door een (onvoorziene...) vergaderdag van de docenten. Beetje apart, maar morgen weer een kans... De verf voor de plaquette is ingekocht, de bestellingen voor het grote slotdiner zijn verstuurd en de planning voor de laatste dagen ('an elephant in a matchbox') is gemaakt. We genieten!
Groeten uit El Torno van Ruben en Willem-Jan
Een persoonlijke groetje terug van elke deelnemer:
Debora: Hier gaat het goed. Ik denk dat ik hier maar blijf: héérlijk eten.. ;)
Anouk: We rijden nu tussen de bergen in prachtig Bolivia! Er wordt volop genoten en hard gewerkt. En, ze spelen hier ook bingo :)
Esther G: Ik heb het super naar mijn zin. Lichamelijk gaat het super. Ik mis jullie nog niet :)
Ruben: Zoveel lieve berichtjes van jullie! Ik mis je Maaike, hou van jou en ik heb heel veel zin om alle verhalen te vertellen! Frik. Spec.
Sandra: sorry mam ben al een keer verbrand, verder is het super! Bedankt voor de lieve berichtjes tot snel xoxo
Jeffrey: Gaat super hier erg aan het genieten!! Alvast gefeliciteerd pap. Zie jullie volgende week!
Maaike: lieve Floor, bedankt voor je lieve groetjes en mooie brieven. Het gaat goed maar ik mis je wel heel erg. Ik hou van je! Familie, vrienden en collega’s bedankt voor de leuke berichten!
Klaske: moarn! Alle tjentsjes sitte noch goed! Best genoach dus!! Oant moarn offuuuhh oare wieke!!
Esther K: leuk die groetjes van thuis :D gaat goed hier, heerlijk aan het genieten. Yke-jelmer en Ruth mis jullie, de rest ook wel haha. Tot over 7 daagjes!
Robin: ik ben zeker aan het werk ergens achter een muurtje! Verder alles goed en tot zaterdag, kunnen we dan nog dorsen?
Herjan: ik heb het hier enorm naar mijn zin! Volop genieten en lekker aan het werk, tot volgende week!
Ruurd: Het kooideurtje is nog dicht Rinske
Mirthe: Ik heb het hier erg naar mijn zin! Echt aan het genieten van het werk hier enz. , tot volgende week!
Clemens: Bedankt voor Alle groeten en support, Het gaat hurt super. De rest van de goep is tof. Ik kijk weer uit naar de Hollandse Boden en m'n familie. Groetjes Clemens
Wouter: @ Marit en Elin bedankt voor de Leuke groetjes. Hier gaat het goed. Tot Volgende week.
Astrid: Alles gaat goed hier, ik heb het erg naar mijn zin! De groetjes die ik krijg, doen mij goed! Tot snel, dikke tût Astrid
Annet: Lotte je bent echt een schat! kus Annet
Jalke: Het gaat hier echt super! Ik geniet van alle leuke en mooie dingen hier en natuurlijk ook van jullie lieve groetjes! @quinten ik heb heerlijk geslapen vannacht,jij? Ik ontzettend veel zin om je weer te zien!😊
Eva: dank voor de leuke groetjes! Ik ben vollopen aan het genieten en tot snel :)
Janneke: Lekker eten, lekker zweten, mooi weer, alles goed
Willem-Jan: Vida Feliz!
BO118 | Zakelijk verslag van gepassioneerde bouwleider
Geachte aanwezigen, beste lezers,
Zoals een echte bouwleider betaamt, komt hier een kort, gedetailleerd en bondig verslag. Bouwleiders zijn over het algemeen punctueel en gestructureerd. En na de elfjes van gisteren; is er nu behoefte aan regelmatig en overzicht: eigenschappen die van nature op mijn lijf geschreven staan. Denk ik.
19.02: De maaltijd wordt afgesloten, na een oproep meld ik me aan om het dagverslag te schrijven.
19.12: Maaltijd is afgesloten, corvee begint met afwassen. De rest heeft een vrije avond.
19.13: De Jacuzzi wordt niet gevuld: je mag er wel in zitten, maar er is geen water.
19.17: Avonddouche.
20.03: Ligretto gespeeld, boekje lezen en chillen.
21.57: Tijd om naar bed te gaan, tanden poetsen, nog één hoofdstukje lezen in bed en de ogen worden gesloten.
2.18: Ik word wakker van blaffende honden.. *grombel* *zucht*
5.57: De ogen gaan open, maar ik heb nog 3 minuten om te slapen.. Yes!
6.30: Start ontbijt.
6.33 : Jalke schuift ook aan bij het ontbijt.. 😋
7.03: Tijd om te starten met het GoedeMorgenGesprek (GMG). Onderwerp: Bouwen op gebed.
8.17: Start bouwen: metselen, cement maken, ijzer buigen, zagen en vlechten en: repeat.
8.32: Eva heeft gepoept: Ja, zij was dus niet op de bouw: strafpunt voor de medisch leider.
8.58:Cement klaar; tijd om te metselen.
10.04: Start kinderwerk: liedjes zingen, Bijbelverhaal: Mozes. Knutselen.
12.55: Na lunch: Groetjes worden voorgelezen.
15.07: Start huisbezoek = leuk! 😃
17.03: Anne loopt los op tafel en molesteert de hoofdmasseertang van Janneke.
18.47: Avondeten.
Oké, dan nu een dagverslag zoals ik hem normaal gesproken schrijf. Na het avondeten van gisteravond volgt een vrije avond: we hebben tijd om te chillen en ons eigen plan te trekken. Voor op het terrein is een heuse jacuzzi, waar we gebruik van mogen maken. Echter blijkt deze vanavond toch niet gevuld te worden, maar erin zitten mogen we wel. Al voelt niemand zich aangesproken om in deze koude bak te zitten. ’s Avonds word ik flink ingemaakt door Mirthe en Eva met een potje Ligretto, waarbij ik onderschat hoe fanatiek beide dames zijn. Daar trap ik een volgende keer niet nog een keer in: ik overweeg zelfs om Eva (tijdens Ligretto) om te kopen met eten. Voor Mirthe moet ik nog iets verzinnen.. (ideeën zijn welkom. SMS: ‘omkoperij + idee naar 1707).
’s Avonds zoeken we op tijd ons bedje op. Na de krekel van een paar dagen geleden: worden we nu wakker gehouden door blaffende honden.. Pff.. kunnen ze overdag niet uitvechten wie er de baas is? Na het ontbijt volgt de GMG. We hebben het over “Bouwen op gebed”: we schrijven allemaal op een lap stof ons gebed op. Dit samen vormt een slinger. Deze slinger hangt feestelijk in onze ontmoetingsruimte.
Bouwen:
De bouw gaat snel. We werken samen in tweetallen en dagelijks worden deze duo’s gewisseld. De muren rijzen omhoog en we zitten al ruim boven een meter. Met een klein klosje (2 spijkers op een houten latje) halen we het overtollig cement tussen de voegen. Dit geeft een strak resultaat. Vandaag zijn we begonnen met het vlechten van een ijzeren constructie die later voor de ringbalk wordt gebruikt. In de afgelopen dagen hebben we 369 ijzeren rechthoeken gebogen, die hierin verwerkt worden. Een hele klus. De komende dagen zullen we hier mee verder gaan, even als het metselen van de muren.
Kinderwerk:
Vandaag hebben we geen kinderwerk gedaan in El Torno, maar in een dorp verderop. Er waren zo’n 55 kinderen. Ruben, Robin en Mirthe hebben met de kinderen liedjes gezongen. Vooral ‘Lees je Bijbel, bid elke dag’ was bij de kinderen favoriet. Handpop Jip heeft het Bijbelverhaal verteld over Mozes die door de Rode Zee trok. Daarnaast is er geknutseld. Eigenlijk ging de tijd veel te snel voorbij.
Huisbezoek:
Met de helft van onze groep zijn er 2 huisbezoeken afgelegd. De eerste was bij een vader met 3 kinderen. Eén van de dochters heeft een licht verstandelijke beperking. Hij verzorgt het land voor een ander en verbouwd daar o.a. aardappelen. De groep kon daar passievrucht eten en Klaske haar t-shirt heeft aan de levende lijve ondervonden dat dat best lastig is. Hierna is de groep naar een (verlegen) vrouw gegaan. Ze heeft zelf een lichamelijke beperking en eveneens 3 kinderen.
Chickie Anne:
Ons lieve kuiken groeit hard. Don Adolfo (onze aannemer van +/- 65 jaar) is helemaal gek om haar. Na het bouwen pakt hij haar op, om haar te aaien en ze valt al snel in slaap in zijn grote handen. Maak je echter een foto van dit prachtige beeld, dan voelt hij zich snel gegeneerd en zet haar vlug terug. Het is natuurlijk helemaal niet stoer om met zo’n lief en klein wezen te zitten. Anne blijft in Bolivia, dus jullie zullen het moeten doen met de foto’s van dit jonge beestje. Ze heeft menig hart veroverd van de groep en het personeel, hier in El Torno.
Vanavond hebben we een tussenevaluatie. Wat we de komende dagen nog meer gaan doen… dat blijft nog even een verrassing..
Groetjes van de bouwleider,
Debora Goeree
Huishoudelijke mededeling
We hebben jullie als thuisblijvers een week lang dagelijks een inkijkje gegeven in ons wel en wee in El Torno. Tijdens de tussenevaluatie concludeerden we dat dagelijks best een beetje veel van het goede is, sommige dingen die in El Torno gebeuren moeten in El Torno blijven... 🙈 We blijven dagverslagen schrijven, maar publiceren ze niet meer dagelijks op de website. Om de paar dagen plaatsen we een update 'voor de mensen thuis' (en tussendoor verschijnen er vast nog wetenswaardigheden op volg.ws/bo118). Jullie groetjes blijven we regelmatig lezen bij de lunch, dus blijf ze vooral sturen!
BO118 | Dag zes in zes elfjes
Waarde groep, lieve lezers,
Omdat het vandaag alweer de zesde project dag van BO118 is hebben wij besloten om er geen gewoon dag verslag van te maken. Maar ter ere van de zesde dag zullen wij al onze belevenissen van de afgelopen 24 uur in zes elfjes beschrijven.
Avondprogramma
Twee culturen
Egoïstisch versus liefdevol
nieuwe cultuur, andere blik
waardevol
Bouw
Baksteen baksteen
Proces vordert gestaag
Baksteen baksteen cement baksteen
School
Toolbox
Eva erin
In spanning afwachten
Klaske schrikt zich rot
Hilariteit
Kinderwerk
Jonah, Jooonah
Ga naar Ninevé
Veel geknuffel en gelach
Genieten
Jalke
Pech onderweg
Twee lekke banden
Alles weer als vanouds
Vroem
Cultuurdoelen
Dingen ervaren
Kleuren met ouderen
Astrid leert Boliviaanse gebarentaal
Leerzaam
Wederom een prachtige dag in El Torno met veel plezier en mooie ervaringen. Iedereen heeft het naar zijn zin en de sfeer in de groep is top, er wordt dan ook met volle teugen genoten.
Kallum an, tot morgen!
Jeffrey en Herjan
BO118 | Vol programma!
Klaske en Sandra zaten eens te denken, wat zullen we de lezers deze keer schenken?
Weer een verhaal, is dachten we iets wat saai, we geven eraan, onze eigen draai.
Maar aangezien het fluitje heeft gevloten en wij niet verder kwamen dan bovenstaande, geven we jullie toch een andere draai. Gisteravond hadden we onze eigen kerkdienst boven op ons mega balkon. En na een concert van Klaske Bakker in kamer twee was het tijd om te gaan slapen. De krekel van afgelopen nacht was gelukkig stil. Om 6:00 uur werden wij gewekt door de vrolijke stem van Anouk, het was alweer een nieuwe dag. Tijd voor bouwdag 2 en kinderwerkdag 1!
Op de bouw zijn vandaag de eerste stenen gelegd en ook werd er ijzer gebogen. Voor Ruurd was er ook een speciale dag aangebroken, eindelijk mocht hij zich van zijn beste kant laten zien. Hij mocht bakken vol cement maken!
Tijdens het kinderwerk was het tijd voor het verhaal van Noach, vol plezier kleurden de kinderen de dierenmaskers en maakten ze alle dierengeluiden op hun best. In de ochtend hielpen Maaike en Mirthe met het koken voor de ouderen, tijdens de lunch lieten ze ons weten dat ze het erg naar hun zin hadden gehad. Na de lunch met overheerlijke kip werd er door iedereen gebouwd. Door alle gezelligheid en het harde werken was het al snel koffie pauze, er werden dropjes uitgedeeld en Debora offerde haar TONY CHOCOLONY op aan de groep. Na de koffiepauze ging de helft van de groep een kijkje nemen in de steenfabriek. Het is indrukwekkend om te zien hoe de mannen zulk zwaar en hard werk verrichten. Helaas liet Ruben vieze scheetjes en moesten ze al snel weer weg.
We hopen dat de volgende schrijvers beter zijn in rijmen dan wij, wij doen nu een stapje opzij
(want we moeten eten, doeg droltsjes)
Oant moarn,
Klaske Bakker en Sandra Zomer
BO118 | Zondag in El Torno
Na het avondeten van gisterenavond vertrekken we naar de kerk in El Torno voor een jeugddienst. De dienst begint met een aantal Spaanse liedjes gezongen door jongeren uit El Torno. We kennen de liedjes voor het merendeel niet maar dat maakt het niet minder leuk. Na de liedjes en de preek worden we allemaal voorgesteld in de kerk en moeten we antwoord geven op de vragen wat we studeren en wat ons lievelingseten is. Klaske verteld dat ze van sporten houdt, dit leidt tot een uitdaging van een meisje uit de kerk om te kijken wie van hen het langste kan planken. De strijd gaat uiteindelijk tussen het meisje, Klaske en Eva. Na een spannende wedstrijd wint Bolivia het toch van Nederland, gelukkig kunnen we morgen onze sporttalenten laten zien bij de voetbalwedstrijd tegen Boliviaanse kinderen uit de buurt.Terug aangekomen bij ons huis van deze weken gaat de één na de ander langzaam maar zeker naar bed toe.
Het is zondag, dat betekend dat we vandaag niet gaan bouwen. We slapen uit tot 7 uur, toch zit niet iedereen bij het ontbijt er even uitgerust bij. In kamer twee van de meiden heeft namelijk een krekel zijn mooiste gezang laten horen, dit leidde tot weinig slaap en veel irritatie bij de dames.
Om kwart voor negen vertrekken we naar de markt van El Torno. Daar aangekomen worden we opgedeeld in groepjes en krijgen we allemaal een opdracht uitgedeeld in het Spaans die we moeten gaan uitvoeren.
Eén groepje maakt vijf foto’s met vrouwen in traditionele kleding, een ander groepje koopt een halve kilo zoete aardappelen op de markt, het groepje van Janneke zingt het Boliviaanse volkslied samen met politieagenten op het politiebureau en het laatste groepje moet een levende kip kopen. Deze kip (of eigenlijk is het nog een kuiken) hebben we Anne genoemd en woont nu bij ons op de compound. Tijdens deze spellen hebben we enorm veel plezier en zien we ook meteen het één en ander van het prachtige maar drukke El Torno. We kijken na afloop van het spel met zijn allen de WK-finale in een café. De meerderheid van ons is voor Kroatië maar als Frankrijk wint genieten de paar die aan Frankrijks kant staan ontzettend van de overwinning.
Na een geweldige lunch genieten een aantal van ons van wat rust thuis en de anderen maken een wandeling door de geweldige natuur van Bolivia. Dit is ook meteen de eerste keer dat we de “off road rolstoelen” uitproberen. Dit is nog best wel een uitdaging met alle hobbels in de route, maar met wat samenwerking lukt het wel! Nadat de wandelgroep een grote touwbrug is overgestoken besluiten ze via de ondiepe rivier terug te lopen. Ook Esther waagt het er op om een stukje te wandelen aan de hand van Eva en Anouk, dit leidt tot een val en zwempartij waarbij ze probeert ook Eva en Anouk mee te trekken, dit lukt helaas maar half.
Als ze terug komen van de wandeltocht start de voetbalwedstrijd Nederland-Bolivia op het basketbalveld naast de bouwplaats. Helaas verliest Nederland ook deze sportwedstrijd tegen Bolivia maar gemixt wordt het gelijkspel.
Nu zijn onze voetballers bezweet en wel weer thuis en gaan we zo lekker eten. Vanavond staat er nog een eigen kerkdienst op de planning en dan is er alweer een dag afgelopen van ons mooie project.
Buenos noches,
Dit keer van Jalke
BO118 | Eerste bouwdagverslag
De vrijdagavond is ten einde, we gaan slapen. Plots worden we gevraagd voor een gezellig avondje, die een aantal dorpelingen georganiseerd hebben. Zo is onze planning alweer veranderd… er is naast de bouwplaats onder het afdak een vuur gestookt waarop gekookt word. Meerdere van ons schieten al in de lach en voelen aan hun volle buik. Bolivia staat om veel en lekker eten bekend en vanavond word dit met een extra lijn onderstreept. We zitten met z’n allen in een kring om het vuur en krijgen api en fritos aangeboden. Api is een warme fruit drank en fritos is een appelbeignet uit de frituur, zoals met oudjaarsavond, maar dan zonder appel. We moeten dit wel aannemen, omdat het niet beleefd is om eten te weigeren in Bolivia. Omdat we vrijwel vol zitten, zijn een aantal van ons tactieken aan het bedenken om zo efficiënt mogelijk met het eten om te gaan. Uiteindelijk is het tijd geworden om ons matras op te zoeken. Willem-Jan bedankt de dorpelingen voor hun gastvrijheid.
De volgende dag worden we gewekt door Willem-Jan. Hij riep ons wakker en daarna liep hij snel door. Want hij had ons verboden om: “op de wekker (Willem-Jan) te slaan” en door te slapen. We maken ons klaar voor het ontbijt en plots denken we: “Ohja! Eva zei: ‘Allemaal voor het ontbijt je tanden poetsen, omdat…’”. Dussssss snel tandenpoetsen en aan tafel! We eten lekker brood met verschillende soorten beleg uit Nederland. Iedereen is lekker aan het eten want het is erg stil. Carlos laat tijdens het ontbijt wel 10 foto’s zien van gerechten uit Bolivia. Zijn hobby: ETEN! Je kunt zien dat hij van eten houd want hij heeft een smile van oor tot oor. Na het ontbijt zingen we hard: “Lang zal hij leven!” voor Herjan. Hij is vandaag 20 jaar geworden en dit word zeker gevierd. Heel veel dingen zijn vandaag voor de eerste keer echt in Bolivia. Zo ook dit ontbijt, het nachtje, de Goedemorgengesprekje (GMG) en de bouw! Na het ontbijt wordt er gecorveed en hebben we onze GMG. Dit keer denken wij na over de twee volgende vragen: Waar wil je mee geholpen worden tijdens dit project? En waarmee wil jij iemand helpen? Er worden goede gesprekken gehouden en we leren mekaar steeds beter kennen. Dan is het 9 uur en krijgen we uitleg over de veiligheid op de bouwplaats. Iedereen luistert aandachtig alleen kan Willem-Jan het toch niet laten om een fototje te maken voor de papa’s en mama’s. Na de uitleg snel naar de bouwplaats. We bidden met zijn allen hand in hand en vragen een zegen voor de bouw van de school. Debora heeft de touwtjes goed in handen. Ze verdeeld de taken goed en iedereen weet wat hij/zij mag gaan doen. Er zijn, onder het harde werken, ook gezellige gesprekken. Ook wordt hier en daar een dansje gedaan door Sandra en Klaske maar dat mag de pret niet drukken. Dan is het koffiepauze. Er staan twee grote taarten op tafel met de naam Herjan erop. Herjan is nog aan het metselen als iedereen voor de 2e keer voor hem begint te zingen. Hij hoort ons en legt snel het werk neer. Herjan blaast de kaarsjes uit en we kunnen aan de taart beginnen. De taart is heerlijk en iedereen geniet. Na de pauze is iedereen weer aan het bikkelen. Tijdens het middag eten genieten we van de kippensoep, de gezoute rijst en de sla. Na het eten leest Willem-Jan de groetjes voor uit Nederland. Sandra en Jalke gaan de strijd aan om de meeste groetjes. Uiteindelijk wint toch Herjan met de felicitaties van vrienden en familie. Of dit dan helemaal eerlijk is laat ik aan jullie over. Als de groetjes zijn voorgelezen eindigen wij de maaltijd. Iedereen vult zijn waterfles weer met water en we gaan weer hard aan de slag. Er zijn allemaal werkzaamheden tegelijk bezig. In en rondom de fundering wordt de grond afgevlakt. Er zijn mensen stapels stenen aan het maken als voorbereiding voor het metselen. En er wordt ook een eerste rij stenen gemetseld. Iedereen is bezig dus voor mij (ruben) de taak om dit zo leuk mogelijk vast te leggen. Van het scheppen en kruiwagen rijden wordt een time Lapse gemaakt. Draadvlechten is echt een vak werkje dit wordt ook gefilmd. En het stenen doorgeven word gefilmd door de “Brickcam”. Een baksteen met een daaraan met ijzerdraad gevlochten GoPro. Er zijn al veel leuke beelden geschoten en hiervan word een gave aftermovie gemaakt.
Als de bouw ten einde is en sommige van ons rusten in het zand stelt Klaske de vraag: “wie wil er met mij menserger je niet spelen in het zand?” Hoe wil je dat doen in het zand?? Toch bedoelt Klaske boter kaas en eieren. Dit is ook net iets makkelijker in het zand te spelen. We komen terug van de bouw en er staat een grote bak vol met heerlijke verse warme suikerbroodjes klaar. Iedereen doet er zijn voordeel mee en gaan we allemaal ons eigen ding doen. Douchen, uitrusten, spelen en hangen in de hangmat. We gaan nu eten dus we stoppen gauw met typen. Vanavond gaan we nog naar een jeugddienst in El Torno hier hebben we heel veel zin in.
Veel groetjes dit keer van: Clemens & Ruben
BO118 | We zijn er!
.jpeg){kind=small}
.jpeg){kind=small}
.jpeg){kind=small}
Het instappen werd wat verstoord doordat ons vliegtuig wat later aan het tanken was. De regels verbieden dan om zo’n onbeperkte groep als de onze als eerste te laten instappen. We mochten dus juist als laatste. Met best wat plezier zaten we een soort van opgehokt in een wachtruimte, tot we eindelijk konden instappen. Voor veel van ons een nieuwe belevenis, zo’n vliegtuig in met assistentie. Ook dat ging smooth.
In Madrid was de overstap goed geregeld. Terwijl een deel van de groep met de trap het toestel verliet, ging een ander deel met schaarwagen naar beneden. We ontmoetten elkaar weer bij de gate van de volgende vlucht (of beter gezegd: bij de nabijgelegen Burger King). Dat het helemaal niet nodig was om met heel veel haast onze fries en whoppers naar binnen te werken ontdekten we pas later: we vertrokken met zeker anderhalf uur vertraging...
Boven de Atlantic sliep de een wat langer dan de ander, maar over het algemeen waren we het erover eens dat die elf en een half uur vliegen best meeviel. We arriveerden tamelijk monter (voor zover je dat ’s morgens vroeg kunt zijn…) op Viru Viru Aeroporto, waar gelukkig alle bagage ook gearriveerd bleek. Een aanzienlijk stuk van de aankomsthal stond vol met onze Onbeperkte hoeveelheid zooi. Snel naar de bus!
En ja, de bus stond klaar. Net als de pick-up truck van Carlos, met op de achterklep een veel beter ontbijt dan dat wat we anderhalf uur daarvoor in de lucht kregen: versgebakken cake en pannenkoeken, mierzoet vruchtensap en koffie. De warme wind maakt ons duidelijk dat we in Latijns Amerika zijn. Ein-de-lijk!
De bult bagage verdwijnt in en op de bus en na een sanitaire stop rijden we in karavaan naar El Torno, onze eindbestemming, een uurtje verderop. We genieten en verbazen ons over de bebouwing, het landschap, de voertuigen en de mensen. Even voorbij het bord ‘El Torno’ gaan we links. De bus hobbelt over de binnenweg, tussen de gekleurde huizen door. Als we ballonnen in de kleuren van de Nederlandse en Boliviaanse vlag zien weten we dat we bij ons thuis voor de komende weken zijn: Vida Feliz (dat betekent: het gelukkige leven). Het is een soort dagbesteding voor oudere mensen uit El Torno.
Aan beide kanten van de oprit van Vida Feliz staan hele lieve, oude mensen ons met spandoeken en ballonnen op te wachten. Iedereen die door de hartelijke haag loopt krijgt applaus. We richten snel onze slaapkamers in, want zometeen is het officiële welkom en daarna een lunch.
We zijn nog druk bezig als we horen dat de burgemeester vroeger gekomen is dan verwacht. We moeten nu naar de grote hal komen. We laten onze halfopgemaakte bedden voor wat ze zijn en zijn benieuwd wat ons te wachten staat. In elk geval weer een enorm applaus. Met de hele groep staan we op het podium, voor een zaal vol prachtige ouderen. Wat een liefde straalt er van hun gerimpelde gezichten!
Allerlei toespraken, dansen en omhelzingen later gaan we naar het nieuwe toiletgebouw, vlakbij onze slaapkamers. De ‘oudjes’ hebben er al een aantal jaren voor gespaard en met een bijdrage van EO Metterdaad voor ons project kon de toiletunit (met aangepaste toilet/douche) gebouwd worden. Blij en trots zijn ze ermee en daarom mag ‘onze’ Mirthe het roodwitblauwe lint doorknippen.
We gaan ’s middags eerst verder met het inrichten van onze eet- en slaapruimte en krijgen daarna een rondleiding in de omgeving. We zien ‘onze’ bouwplaats, maken kennis met ‘onze’ aannemer en bekijken de gebouwen van de projecten die World Servants in 2014 en 2016 gedaan heeft vlakbij. Ze staan er prachtig bij en in het gebouw van 2016 is laat op de middag nog een fysiotherapeut aan het werk.
Als groep hebben we het goed. We vullen elkaar prachtig aan, leren steeds beter wie iedereen is en we hebben lol en mooie gesprekken, bijvoorbeeld nu aan het diner. Zometeen hebben onze buren nog een kampvuur voor ons, maar laat zullen we het niet maken. Dat tijdsverschil is toch een vreemd ding, want in Nederland liggen jullie al lang op één oor, terwijl wij aan de aardappels zitten…
We zien uit naar morgen, onze eerste bouwdag. Hoe dat allemaal zal gaan, lezen jullie in het volgende dagverslag. Tot dan!
Groeten uit El Torno namens een onbeperkt toffe groep, Willem-Jan
BO118 | De eerste beelden vanuit Bolivia
Hier de eerste (bewegende) beelden vanuit Bolivia.
BO118 | World Servants Onbeperkt is begonnen!
Eindelijk is het tijd om te vertrekken. Morgenochtend vroeg verwacht de groep te landen in Santa Cruz. Aan het enthousiasme en de voorbereidingen zal het in ieder geval niet liggen. Het aantal dozen en kisten is behoorlijk 'onbeperkt'!
BO118 | Het fundament is gelegd!
In Bolivia zijn ze goed bezig! Nadat vorige week de graafwerkzaamheden zijn uitgevoerd, is ondertussen het fundament klaar. Projectcoördinator Carlos Sanchez heeft een aantal foto’s gemaakt om je dit mooie werk te laten zien.
BO118 | De voorbereidingen in Naciones Unidas zijn gestart
De voorbereidingen in Naciones Unidas zijn in volle gang. Na overleg met de gemeente en vertegenwoordigers van de stad El Torno, is partnerorganisatie For Vidas het eens geworden over de precieze bouwplek van de klaslokalen en toiletten. De nodige metingen zijn uitgevoerd om zo optimaal gebruik te kunnen maken van de beschikbare ruimte.
Het terrein is opgeruimd zodat gestart kon worden met de eerste werkzaamheden. Om plaats te maken voor de kleuterklassen, was het onvermijdelijk om een paar bomen te moeten kappen. Er is uiteindelijk voor gekozen om bomen te kappen die zeer gemakkelijk opnieuw te planten zijn en die snel groeien.
De aannemer die verantwoordelijk is voor de aanleg van de fundering, Hilarion Mamani, heeft ondertussen de nodige inspanningen geleverd. Er worden materialen van goede kwaliteit gebruikt. De dikte die gekozen is voor de kolommen, is meer dan genoeg om uiteindelijk twee verdiepingen te kunnen bouwen. In de komende dagen zullen de T-balken worden geplaatst.
De betrokkenheid van de gemeenschap wordt steeds groter. De werkzaamheden trekken veel bekijks en veel mensen uit de gemeenschap komen dan ook langs om te zien hoe het met de bouw gaat. Ook helpen zij met het onderhoud van materialen en gereedschappen.
Op bezoek in het gemeentehuis voor BO118
Afgelopen oktober hebben we een setup reis gemaakt naar El Torno, Bolivia. Tijdens deze reis hebben we op het geemntehuis van El Torno een heel aantal mensen gesproken over het eerste Project Onbeperkt dat we als World Servants gaan uitvoeren.
Rienk wint de Zilveren Venus van Milo
Na maandenlang campagne voeren was het vandaag dan zover: de uitreiking van de Gouden Venus van Milo in Eindhoven. De spanning was om te snijden toen bleek dat Rienk bij de top drie zat en op het podium werd geroepen. Uiteindelijk werd Rienk tweede, net achter Birsen Başar, ambassadrice van de Nederlandse Vereniging voor Autisme. De tweede plek is goed voor maar liefst €5000 dat besteed kan worden voor de realisatie van World Servants Onbeperkt.
Duizenden mensen hebben in de afgelopen maanden op Rienk gestemd. Ontzettend bedankt aan iedereen die Rienk geholpen hebben om zo ver te komen!
P.S. Je kunt zelf ook nog mee met World Servants Onbeperkt, of je nu wel of geen beperking hebt. Check de projectpagina of meld je direct aan!
