World Servants in Ecuador

Geschiedenis

De eerste inwoners van Ecuador zijn de indianen en woonden in de hooglanden en aan de kust. Vanaf de 15e eeuw vestigden de Inca’s zich in veel Zuid-Amerikaanse landen, waaronder ook in het huidige Ecuador. Vervolgens kwamen de Spanjaarden in de 16e eeuw aan de macht en verwoesten de hele Inca-beschaving. De Spaanse overheersing duurde tot 1822. In dat jaar versloegen de Ecuadorianen onder leiding van revolutionairen Simon Bolívar en José de Sucre de Spanjaarden. Wanneer je in Ecuador bent, kom je de namen van deze twee leiders regelmatig tegen. Tot 1830 vormde de republiek Ecuador een federatie met Colombia en Venezuela (1822). Niet lang daarna werd Ecuador onafhankelijk (1830). In de 19e eeuw kenmerkte zich verder door instabiliteit, en volgden verschillende heersers elkaar in hoog tempo op. Na een wat evenwichtiger periode tussen 1860 en 1925, kende Ecador verschillende dictatoriale regimes. De instabiliteit duurde voort tot er in 1979 voor het eerst weer sprake is van een echt democratische regering.

Politiek & economie

In de recente geschiedenis heeft Ecuador een aantal (pogingen tot) staatsgrepen gekend. Economisch is Ecuador zwak en bijna geen enkel ander Latijns-Amerikaans land zit zo diep in de schulden als Ecuador. In het begin van de jaren ’90 bezorgden de hoge olieprijzen Ecuador veel inkomsten, die ook weer snel verloren gingen, omdat de regering nog meer geld uitgaf dan er binnen kwam. Daaroverheen kwam veel waterschade door overstromingen, dalende prijzen voor landbouwproducten en een langdurige financiële crisis in Latijns-Amerika. Latere regeringen wisten beter om te gaan met de opbrengsten uit olie, waardoor de armoede substantieel daalde. Desalniettemin leeft nog steeds ongeveer een kwart van de mensen in armoede en dit treft met name de Indianen en de mensen die afhankelijk zijn van landbouw. 

Klimaat & landschap

Ecuador is een land van besneeuwde bergen, stranden met walvissen en ondoordringbare jungles. Door dit verschil in landschap telt het land ook veel verschillende klimaten. Het Andesgebergte verdeelt het landschap in drieën: de kust, de Andes en de Amazone. Langs de westelijke kuststrook (’costa’) liggen warme vochtige laaglanden, geschikt voor tropische landbouw. Door de vruchtbare grond en het tropische klimaat zijn er in dit deel vele soorten bomen en planten te vinden. In het midden ligt het hoogland van de Andes (’sierra’), waar aardbevingen voorkomen en waar ook ’s werelds hoogste actieve vulkaan te vinden is, de Cotopaxi. In de hooglanden lijken de bomen en struiken meer op de bomen in Nederland, met loofbomen en naaldbomen. Dat de Andes hoog is, merk je meteen als je er op uit trekt: er zit minder zuurstof in de lucht. Toch is hier de temperatuur het aangenaamst en de natuur het meest leefbaar. In de Andes liggen dan ook de meeste grote steden. Ten oosten van de bergen, tegen de grens van Peru, begint het Amazonegebied (’oriente’) met zijn tropische regenwouden en riviervalleien. Hier zijn de temperaturen erg hoog en kan het klam en vochtig aanvoelen. Door de jungleachtige structuur van het landschap zijn de wegen slecht begaanbaar en is het gebied dunbevolkt.

In Ecuador komen ongeveer 400 diersoorten voor, dat is relatief weinig. Ecuador heeft echter wel een enorme reeks insectensoorten; vlinders, sprinkhanen, muggen en mieren. Op een oppervlakte van 12 vierkante meter kunnen 30.000 verschillende soorten insecten voorkomen.

Cultuur

De bevolking van Ecuador kent een ethnisch diverse oorsprong. 72% van de bevolking is ’mestizo’, oftewel van gemengde indiaans-Spaanse afkomst, 7% is indiaans, tussen de 7% en 10% zij blanke afstammelingen van de Spanjaarden en de rest is van Afrikaanse, Europese of Aziatische afkomst. Ongeveer de helft van de Ecuadoreanen woont in de steden langs de westkust en in het centrale bergland. In de oostelijke oerwouden wonen slechts enkele indianengemeenschappen. Spaans is de officiële taal in Ecuador, daarnaast kent het land enkele inheemse talen. Zo’n 95% van de bevolking is rooms-katholiek. Dit lijkt veel, maar de vraag is of dit een betrouwbaar cijfer is, omdat de mensen in de binnenlanden niet echt een eenduidig geloof hebben. Ze gaan vaak wel naar een (rooms-katholieke) kerk, maar geloven daarnaast ook nog in voodoo en andere natuurgodsdiensten. Naast de rooms-katholieke kerken kent het land ook protestantse en evangelische stromingen.

De diversiteit in landschappen en bevolkingsgroepen zie je ook terug in de cultuur en het eten. In de hooglanden staat vaak soep van aardappels en kaas op het menu, terwijl je aan de kust niet om vis, rijst en bonen heen kan. Verder is cavia een delicatesse in Ecuador: qua smaak vergelijkbaar met kip en net zoals kip vaak aan het spit klaar gemaakt. Verwacht verder in Ecuador veel fruit en verse sapjes, gemaakt van bijvoorbeeld mango, ananas en perzik. 

Partnerorganisatie

World Servants werkt in Ecuador samen met Maquita.