Twee deelnemers aan het woord: Een uitgebreid verslag van het Life Skills programma, de Steenfabriek en... REGEN... heul veul REGEN!
Terwijl wij dit bericht typen, komt de regen met bakken uit de hemel vallen. Met een dikke trui aan en een maximum temperatuur van 14 graden Celsius, is het wellicht hier niet zo warm als iedereen denkt. Nu het weekend is aangebroken, blikken we terug op de afgelopen 2 dagen.
Dat onze groep uit bikkels bestaat wisten we al, maar dat iedereen het talent "bouwen" , "metselen" en "betonstorten" in zich had, is voor velen onder ons nieuw. Inmiddels is iedereen druk bezig met spierballen kweken voor thuiskomst en staan er diverse uitjes, voor ieder wat wils, op de planning. Zo vertrokken deelnemers Christian, Daniël, Joana, Zoë en Anika op donderdagmiddag naar een middelbare school in El Torno om daar het programma Life Skills te draaien.
We werden ontvangen door de directrice en de klas verwachtte ons al. Vele nieuwsgierige hoofden vanuit de binnenplaats volgden onze route naar het klaslokaal waar de docent ons succes wenste en ons alleen liet met de klas. Onze tolk Maya ondersteunde ons en vertaalde onze prachtige Engels ;) We stelden onszelf voor, vertelden in het kort wat we hier kwamen doen en begonnen met een spel om het ijs te breken. Daarna begonnen we aan het thema van deze dag: You are special! Doormiddel van het lezen van het verhaal van de stippen en sterren van Max Lucado gaven we dit thema vorm. Dit verhaal bespraken we na en we brachten een belangrijke boodschap over: Je mag zijn wie je bent en je bent speciaal, omdat God jou heeft gemaakt! Luister niet naar de negatieve woorden die andere mensen over je zeggen, maar luister naar Hem. Terwijl wij deze boodschap brachten luisterde de klas aandachtig en gaven de tieners prachtige antwoorden op de vragen die wij stelden. Dat dit niet alleen bij de klas binnenkwam, werd duidelijk toen Carlos (onze projectcoördinator uit Bolivia) ons later een hele bijzondere vraag stelde. Of wij dit programma met deze boodschap nog een keer zouden willen draaien, maar dan voor een zeer bijzondere doelgroep... Wij als Life Skills groepje werden hier stil van en zagen dit als een enorm compliment. Gezien het feit dat in Bolivia het programma een minuut van tevoren kan veranderen en nog niks zeker is, houden we dit nog als een verrassing (met de stille hoop, dat dit door gaat). Uiteraard houden we jullie op de hoogte!
Na thuiskomst van dit mooie programma, zag ik dat ze op de bouwplaats al begonnen waren met betonstorten tussen de muren en na twee keer knipperen ook de muren waren gemetseld van de latrines. Ongelooflijk, wat een topgroep! Na een koude douche met uitzicht op de bergen zitten we aan tafel om een heerlijke maaltijd te ontvangen, gemaakt door vrouwen in de keuken naast ons. Vaak bestaat dit uit soep met veel groentes, rijst en een stuk kip/ei met een salade. Maken jullie je niet druk, ze zorgen goed voor ons ;).
's Avonds mochten we het indrukwekkende levensverhaal aanhoren van Carlos. Hoe hij God was kwijtgeraakt en alles deed wat God verboden had (op 2 dingen na...). Gelukkig heeft hij God teruggevonden en hij moedigde ons aan ook zelf te blijven zoeken wie God voor jou is en betekent.
De volgende ochtend stond de wekker weer om 6.00 uur en zaten we rond 6.30 uur keurig aan het ontbijt. De broodjes smaken heerlijk met het zelfmeegebrachte chocoladepasta, schuddenbuikjes en (gestampte) muisjes. Na het GMG (goede-morgen-gesprek) stond deze powergroep in werkkleding klaar op de bouwplaats. Een aantal haalden nieuwe cementzakken en nieuwe stenen werden per truck geleverd. Ook deze ochtend stond er een uitje op de planning: naar de steenfabriek.
Ja... Want een World Servants project betekent flexibiliteit. Er stond namelijk, in essentie een bezoek aan de school voor kinderen met een beperking op het programma. Dit ging echter op het laatste moment niet door vanwege het feit dat alle scholen die dag vakantie hadden. In plaats daarvan werd nu een bedrijfsbezoek gepland aan de steenfabriek waar o.a. onze stenen vandaan kwamen.
Er gingen 2 auto's naar de steenfabriek met daarin beide Pieters, de gebroeders Dekker, Jorryt, Matthijs, Christiaan, natuurlijk bouwleider Martijn, Colinda, Annike, en Ruben Korte. Ook Carlos en Maya (de tolk) gingen mee.
Aangekomen kregen we een rondleiding van een van de familieleden van het familiebedrijf. De processtappen van het maken van een steen werden uitgelegd. Allereerst was het een open vlakte, dus niet echt een fabriek waar de stenen werden gemaakt. Deze vlakte lag aan een kleiberg en om deze reden zaten aan deze 'straat' meer steenfabrieken.
De eerste stap in het maken van een steen was het verzamelen/scheppen van klei uit de berg. Dit gebeurde normaal met machines die helaas nu niet aanwezig waren. Deze werden namelijk pas gehuurd wanneer deze nodig waren. De klei werd vervolgens in een enorme soort arena gelegd waar het gemengd werd met houtsnippers. Dit mengen gebeurde met een soort ploeg die vastgemaakt werd aan een vrachtwagen. Deze reed vervolgens rondjes om de bak om het geheel te mengen.
In de stang van de ploeg, die in het midden vast zat, zat een systeem waardoor deze, afhankelijk van de rijrichting van de vrachtwagen, ofwel naar binnen of naar buiten werd gedrukt. Op deze manier werd de klei op alle plekken gemengd. Een erg bijzonder proces wat ook gedemonstreerd werd toen wij er waren. Erg leuk om te zien!
De volgende stap, was dat de gemengde klei in kruiwagens uit de arena werd geschept en in mallen werd gegooid. Dit werk werd gedaan door arbeiders die met hun blote handen het goedje in de mallen gooiden. Ze zaten er helemaal onder. Vervolgens werd de mal omgedraaid om de stenen op de grond neer te leggen. Met de plank onder de mal werden de stenen glad gestreken waardoor er een ruwe en gladde kant werd gecreëerd. 2 mensen (Bert en Pieter Edzer) mochten dit proces ook proberen. De klei was net lijm, en met veel meer moeite dan de arbeiders probeerden de twee om 'goede' stenen te maken. Dit lukte Pieter beter dan Bert, eerlijkheidshalve :). Echter, toen tolk Maya vroeg of 'onze' stenen ook echt gebruikt gingen worden, waren de arbeider en zijn baas sceptisch en begonnen te lachen, haha...
Wanneer dit proces van stenen maken afgerond was, moesten de stenen minstens een week drogen, afhankelijk van het weer. Daarna gingen de stenen per 20.000 voor 24 uur de oven in om ze te bakken. Daarna moeten de stenen 3 dagen afkoelen voordat ze uit de oven gehaald kunnen worden. Tijdens dit laatste proces ontstond ook een verschil in kwaliteit. Dit hing namelijk af van de plaats van de stenen in de oven. De stenen onder in de oven waren van mindere kwaliteit vanwege het feit dat deze wat afbrokkelden door de hitte. De stenen in het midden en boven in de oven waren van de eerste kwaliteit en werden mooi hard. Deze stenen gebruiken wij ook voor de bouw. De 2e kwaliteit stenen wordt meer gebruikt voor minder belangrijke gebouwen zoals een kippenhok of bijvoorbeeld als vloer voor onze douche.
Het hele proces om 20.000 stenen te maken duurt hier dus minstens zo'n 1,5 tot 2 weken afhankelijk van het weer. Bizar... Na de rondleiding gingen we weer terug naar Puerto Rico om nog een middag te bouwen met voor ons inmiddels hele andere, bijzonderdere en vooral kostbaardere stenen.
De avond viel en iedereen is inmiddels moe.... Maar niet moe genoeg voor een fanatiek potje koehandel of met het schrijven van onze belevenissen in onze dagboekjes. De groep wordt met de dag hechter en mooie gesprekken ontstaan. Ook dat is World Servants; bouwen aan jezelf en de ander. Dat we onze slaap nodig hebben, lijkt mij wel duidelijk. Helaas was een goede nacht niet voor iedereen gegund. Het begon namelijk met regenen... en regenen.... en regenen... We gaan niet klagen met de klaslokalen hier die voor ons als slaapaccomodatie dienen, maar geheel waterdicht zijn ze niet, dat bleek! Sommige hadden een nachtelijke meeting, omdat ze een waterbed (Hoe luxe?!) hadden gekregen. Eerlijk zullen we alles delen, zo ook een matrasje, toch Anne ;).
Op project gaan betekent nogmaals: be flexible! Want ook al hebben we nog een bouwochtend en een voetbalinterland op de planning staan, helaas kan alles zomaar in het water vallen. Omschakelen, teleurstellingen verwerken en doorgaan! Daarnaast is het campinggevoel in ons naarboven halen best leuk! Gezellig spelletjes spelen als junglespeed, koehandel, poker en competitie vier op een rij spelen. Enkel een bakje chips en warme chocolademelk ontbreken nog.
Inmiddels is dit bericht iets langer geworden dan dat we van plan waren. We zullen nog een extra trui aantrekken geloof ik, brrr! We genieten van jullie groetjes, daar zijn we erg blij mee :) Vol enthousiasme en goede moed gaan we de tweede week tegemoet. We beginnen jullie thuis al bijna te missen ;) een dikke knuffel voor jullie allemaal van de bikkels van BO218!
Een regenachtige groet,
Bert Dekker en Anika van der Wal
