Daar ben ik weer vanaf het internetcafé in Kasungu. Dit keer heb ik deelnemer Jeanet meegenomen. Ze vindt het hier al veeeel luxer dan in Kalumamba; zeker omdat we zojuist bij een tankstation naar een 'zit-wc' konden. Vanaf deze plek weer een verslag van de afgelopen dagen.
Maandag heb ik voor het laatst contact met Nederland gehad. Die avond hadden we een gezellige spelavond. Verschillende groepjes streden om een Tony’s-reep. Dat zorgde voor een heftige strijd. Compleet met liefdesgedichten, opdrukken en ‘kus de hoofdleider’ werd het een dolle avond. We mochten ook allemaal onze schoen zetten waar ‘ de sint’ die avond een doosje smarties in stopte. Puur om de veelkleurigheid van de groep weer te geven… en omdat ze natuurlijk erg lekker zijn.
De bouw verloopt goed. Als de planning gaat zoals bedacht, worden op dit moment de dakplaten op de lokalen getimmerd. Maar ja. Je weet natuurlijk nooit hoe de planning gaat, hier in het mooie Afrika. We gaan het straks zien. Dan nog de ramen verven en een World Servants-logo erop maken. Ik ga zo de verf en de kwasten kopen.
Terwijl we nog bijna een week in dit mooie land zijn, denken we ook veel aan thuis. Naast dat we natuurlijk onze vrienden en familie missen, komt ook regelmatig voorbij wat we allemaal als eerste gaan eten als we thuiskomen. Van ‘ gewoon’ een bruine boterham tot pizza, patat, ijs(thee) of zelfs stamppot andijvie. Nederland en alles wat daar is, wordt hier enorm gewaardeerd. Tip: rijst wordt niet persé aangeraden als eerste maaltijd. Maar het is aan u wat u met die aanwijzing doet.
Het kinderwerk trekt ondertussen weer wat minder kinderen. Op zich wel fijn, zo houden we wat meer overzicht. Ik weet niet wie er meer geniet; de kinderen of wij. Het blijft een prachtig gezicht om de kinderen trots met hun werkje naar huis te zien lopen.
De beestenboel begint zich ook uit te breiden. Salamanders, padden en er zijn zelfs twee kikkers gesignaleerd. Die laatste wel in de buurt van de leiders, dat dan weer wel. Verder hebben de jongens een nieuwe huisvriend ‘ black reebok’: een spin formaatje ‘ daar-zouden-de-dames-van-gaan-gillen’. Het diertje heet ‘ black’ omdat hij zwart is en ‘reebok’ omdat dat toevallig als antwoord voorbij kwam bij het gezamenlijk invullen van een puzzel, dat kennelijk een vast ritueel is op de jongensslaapzaal. We hopen dat de volgende groep nog lang zal genieten van black reebok en vooral goed voor hem of haar zal zorgen.
Gisteren hadden we een speciale cultuurdag. ‘s Ochtends waren er verschillende activiteiten waar de groep uit kon kiezen. Een deel maakte een wandeling door de prachtige natuur rondom Kalumamba. Een andere groep hielp de keuken bij het maken van de lunch. Het smaakte heerlijk! De nog meegenomen BBQ-sausjes uit Nederland maakten het extra bijzonder. Een ander groepje haalde het oergevoel naar boven en maakte een bijl. Een laatste groep deed het ultieme: drie kippen werden een koppie kleiner gemaakt, geplukt en verder geslacht. De verhalen en beelden zijn niet geschikt voor internet, maar de deelnemers kunnen het u vast in geuren en kleuren vertellen.
‘s Middags hadden we een hele speciale activiteit: ''Korenbattle''. Dit is een actie die we in Nederland hebben gedaan om geld in te zamelen voor ons project. Vier koren, bestaande uit Malawianen en Nederlanders, bereidden twee nummers en een creatieve opkomst voor. Zondag zullen ze tegen elkaar ‘ strijden’ (uiteraard wel liefdevol ;-)). In tegenstelling tot in Nederland – toen een koor op het laatste moment afbelde - kwam er dit keer een koor te veel opdagen. Met liefdevolle woorden en de belofte dat zij de spectaculaire openingsact mogen verzorgen zondag, gingen ook zij tevreden huiswaarts. Fjjieuwww…. Het was een geweldig gezicht om iedereen geconcentreerd te zien oefenen. We gaan zondag zien wie er wint.
Met de groep gaat het goed. God werkt door ons heen en zorgt goed voor ons. We zien hoe gebed hier echt werk. We merken dat iedereen wel moe is en toe is aan wat rust. Vandaag (vrijdag) en morgen gaan we nog bouwen. Zondag dus Korenbattle en ‘s middags de overdracht. Op maandag kunnen we dan gaan genieten van een middagje strand bij Lake Malawi. Dan laat ik weer van me horen!
Ik hoop zo ook de groetjes te kunnen printen. Eerst internet maar weer aan slingeren. Dat is ook een gedoetje hier.
Groeten namens iedereen vanuit een ondertussen heerlijk warm Malawi (‘s ochtends hoeft zelfs de trui niet meer aan!).
‘ Mama’ Betty
