Het is alweer een tijdje terug, maar bij deze toch even een LANGE update van ons.
Hallo lieve thuisblijvers,
Bij deze weer even een update vanuit Hummelo. Inmiddels zitten we op de helft van het project.
Wat hebben we al veel nieuwe dingen geleerd, vooruitgang gemaakt met de bouwprojecten en leuke dagen gehad.
De afgelopen dagen (do,vrij,za en zo) zijn de groepen allemaal gerouleerd in vergelijking met start van het project.
Zo was de groep die bij de vorige update heeft gewerkt met de Present-projecten de afgelopen dagen werkzaam op Het Passion. Wat hebben we een leuke groep op dit moment met deze bijzondere mensen. Allemaal met een heftig verhaal, maar wat is het gaaf om te zien hoe sterk ze zijn en nog zo positief in het leven kunnen staan. Met veel gasten hebben we al veel leuke/leerzame momenten gehad. Zo hebben een aantal hun verhaal gedeeld, waardoor we een veel beter beeld kregen van hoe hun leven er voor het verblijf hier uit heeft gezien. Ook vertelden sommigen over wat hun plannen/doelen voor na het verblijf zijn. Daarnaast hebben we veel spelletjes gedaan en met ze gelachen. Elke dag was het onze taak om voor de gasten te koken, gingen we met ze naar de dokter of werden er recepten opgehaald bij de apotheek. Naast de verplichte taken was er ook ruimte voor gezelligheid.
Ons eerste gerecht was rösti. Dit was best een klus, want voor dit gerecht moesten we heel veel aardappels (5 kg) schillen en met de hand raspen. De andere gerechten waren een heel stuk rustiger en makkelijker om te bereiden. Gelukkig hebben de gasten van alle gerechten evenveel genoten. Na de rösti was het ijs gebroken en hebben we er met elkaar een onvergetelijke ervaring van kunnen maken. Elke avond was er een leuke spelletjesavond (skipbo, biljarten, veel gepuzzeld enz.). Van een aantal hebben we gehoord dat ze het heel gaaf vinden dat er dit keer een groep jonge vrijwilligers is. Dit omdat de groep vrijwilligers, die normaal gesproken komen, rond 65+ zijn.
De groep die in Het Passion heeft gewerkt, ging afgelopen dagen aan de slag in Doetinchem met de projecten van Present. Ze zijn verder gegaan met de tuin van één van de crisiswoningen. Deze tuin bestond aan het begin enkel uit veel aarde, onkruid en gras. De groep is bezig geweest met het neerzetten van een pergola en het aanleggen van een voetpad in de tuin. Hiervoor was het nodig om zand te scheppen, het pad waterpas te leggen, hout te zagen, boren en ga zo maar door. Na enkele dagen is het de groep gelukt om de pergola en een groot deel van het voetpad af te hebben. Dit allemaal onder leiding van Adrie. Deze man is 72 jaar en altijd tuinman geweest van beroep. Adrie zat vol met levenslessen die hij graag deelde om zo anderen te helpen. Hij vindt het geloof erg belangrijk in zijn leven. Ook vertelde hij dat hij in 45 dienstjaren nooit een dag ziek was geweest, met dank aan de Heer. Deze oude man was en is nog altijd ontzettend sterk. Zelden hebben we een man gezien die zo snel een diepe kuil kon graven als Adrie. Het was zo mooi om te zien hoe deze man, ondanks zijn leeftijd, nog steeds met zoveel passie zijn werk blijft uitvoeren.
´s Avonds is de groep naar een crisiscentrum geweest van Iriszorg voor een rondleiding. Eenmaal binnen vertelde één van de daklozen zijn verhaal. Hij kwam over als een vrolijke en rustige man en vertelde hoe hij altijd heeft gewerkt en een huis had. Ook was deze man getrouwd, maar na een vechtscheiding kwam hij op straat. Hier heeft hij een tijd geleefd en was verslaafd geweest aan heroïne. Inmiddels is hij al veertien jaar clean. Je zag aan hem dat hij hier trots op was. Na hem kwam nog een vrouw aan het woord. Deze dame leek op het eerste gezicht een van de begeleidsters. Ze was keurig gekleed en niet te onderscheiden van mensen die niet dakloos zijn. De vrouw vertelde dat zij hier zat als cliënt, omdat zij na een burn-out en andere vervelende ervaringen haar huis was kwijtgeraakt. Op deze manier werd duidelijk dat het iedereen kan overkomen om dakloos te worden. Hierna kregen we nog een rondleiding door twee verschillende gebouwen. Als dakloze kon je aanbellen om een bed voor de nacht te krijgen. Als er plek was kon je tussen tien en elf uur ´s avonds terecht en moest je om acht uur ´s ochtends weer weg zijn. De voorziening was niet ideaal. Door de coronamaatregelen zijn er minder bedden beschikbaar in het gebouw. Om toch een slaapplek te krijgen, is er op een andere locatie meer plek. Verder kunnen nachten moeilijk zijn omdat je wel met meerderen op één kamer slaapt. Denk hierbij aan het feit dat veel daklozen verslaafd zijn en dus gebruikt hebben ´s nachts. Hierdoor ontstaat er veel onrust en zijn de avonden/nachten dat vaak ook. Het is bijzonder dat er nog zoveel mensen in armoede kunnen leven in ons land. Het feit dat we voor ons gevoel nu zo met onze neus op de feiten worden gedrukt, maakt de verhalen en al die verschillende belevenissen nog indrukwekkender.
De laatste groep was in Het Passion aan het werk geweest en ging aan de slag op donderdag. Zij begonnen de dag met een rondje over de bouwplaats om te bespreken wat er die dag moest gebeuren. De opdracht van de dag was het demonteren van de laatste behuizing aan de voorzijde en afbreken van de tussenmuur. Na een uur of twee werken kwamen Willem-Jan en Tom van de World Servants roadtrip-groep. Zij kwamen tijdens het werken filmen en intussen bespraken ze met een aantal deelnemers de ervaringen tot nu toe. Aan het begin van de middag waren we zo goed als klaar met het afbreken van de tussenwand en kon er worden begonnen met het afgraven van de grond en na een paar uur graven zat de dag erop en was het werk zo goed als gedaan.
Vrijdag begon de dag met als aftrap het eraf halen van dakpannen. De uitdaging zat hem in het heel houden van de pannen. Met een o zo vertrouwd lijntje van mensen begon het doorgeven van de pannen, om ze vervolgens langs het huis op te stapelen. Heel de ochtend zijn we bezig geweest om de pannen eraf te halen. De tussenstand voor het breken van pannen staat nog op 0. Begin van de middag werden de laatste dakpannen van het dak gehaald en kon er worden begonnen aan de nokpannen. Deze zaten vast met spijkers en ook hier werd vriendelijk verzocht om ze heel te houden. De eerste nokpannen gingen vlekkeloos, maar na veel hoogmoed en hoog werktempo zijn er helaas toch een aantal gesneuveld. Het eind van de middag hebben we ons bezig gehouden met het demonteren van de dakpan latten. Helaas is het niet gelukt alle latten van het dak te halen, maar goed, de maandag groep moet ook nog wat te doen hebben natuurlijk.
Zaterdag begon de dag met een ontbijt om 8 uur; inderdaad we konden uitslapen. Het was een vrije ochtend en iedereen kon lekker z’n gang gaan. Het grootste deel van de groep nam de benen en is de stad in gegaan om een drankje te doen en op zoek te gaan naar souvenirs. Bij thuiskomst moesten we ons klaarmaken voor de sport en spel middag. De hele groep was gemotiveerd en ook de bewoners van Het Passion waren uitgenodigd. Na een goed middagje uitsloven werden we beloond met een heerlijke barbecue van de vader van Alieke en Wilma. We mochten een paar uurtjes uitbuiken en begonnen aan de candle light avond. De avond zat vol grappige gedichten en leuke momenten met z’n allen. Na het avondprogramma werden we met de beste bedoelingen naar bed gestuurd.
Vandaag hebben we de leuke kerkdienst gehad. Met de hele groep hebben we de dag doorgebracht. In de ochtend ging de groep, die in Het Passion zat, nog wel met de gasten ontbijten. Voor hen was het vandaag een vrije dag en dat betekende dat ze konden uitslapen en verder geen verplichtingen hadden. Na het ontbijt gingen we ons klaar maken voor de kerkdienst. Hier hebben we gezongen voor in de kerk. Ook werd er een filmpje getoond van de eerste dagen van het project. Alieke en Wilma hebben hun ervaringen en motivatie voor het meegaan met WS gedeeld in de kerk. Dit was heel gaaf en dat hebben ze heel goed gedaan. In de kerkdienst hebben we twee liedjes (‘U bent Heilig’ en ‘My light house’) gezongen, waar de band flink op geoefend had de afgelopen dagen. Na de kerkdienst hebben we met onze hele groep en de gemeenteleden patat en een snack gegeten op Vleesboerderij Garritsen. Na het eten hebben we klootgeschoten. Dit is een typische Achterhoeks spel, wat iedereen heel er leuk vond om te spelen. Van Het Passion gingen er twee gasten mee, die volop van het uitje hebben genoten. Terug op de Het Passion hebben we gegeten met de gasten en daarna was het tijd voor spelletjes met de andere gasten en om onze dag met ze te bespreken. De rest van de groep had vrije tijd of ging aan de slag met het voorbereiden van het “Kneuterkamp” (Kneuterkamp is een kindervakantiekamp in de speeltuin Schöneveld te Doetinchem).
