Blije gezichten en kinderen tijdens het kinderprogramma, maar ook de realiteit wordt gezien in het ziekenhuis van Kambia..
Wij hadden de eerste dag kinderwerk, samen met Gideon, Margje, Gerben en Kelly hebben wij meer dan 300 kinderen een leuke ochtend bezorgd. Omdat het de eerste dag was, hadden we er maar maximaal 100 verwacht dus dit was ff schrikken! Toch hebben we ondanks alle chaos en drukte de ochtend kunnen afsluiten met een lach op het gezicht van elk kind.
We hadden ook geluk dat het droog was, want dit was zeker niet het geval bij de dagen daarna met kinderwerk! Het is heel leuk Hoe enthousiast alle kinderen zijn en dat ze graag willen leren.
Naast al dit gezellige nieuws hebben we ook minder blije kinderen gezien... Woensdagochtend zijn wij met Aart, Anne-Fleur, Naomi T, Anne-Roos en Marianne naar het ziekenhuis in Kambia geweest.
We kregen een rondleiding van een soort hoofdzuster over het terrein en in sommige gebouwen. De kamers waar we in zijn geweest waren erg klein, met veel bedden en mensen bij elkaar.
We zagen blije moeders met hun pasgeboren kindje maar aan de andere kant ook niet gezonde kinderen. Zwaar ondervoed kon je ze wel noemen, vreselijk om te zien tegenover onze rijkdom in Nederland.
Het was heel aangrijpend en dit zal ons nog lang bij blijven.
Groetjes, Roos en Chantal
Ik ben Chantal en vandaag heb ik gemetseld met een aantal locals op de steigers, ook heb ik een beetje ijzer gevlochten voor de pilaren. Ik vind het fysiek erg zwaar werk maar door de gedachte dat het voor de kinderen hier erg belangrijk is dat dit schoolgebouw er komt, heb ik de motivatie ervoor! Groetjes en tot over 2 weken!
De aankomst hier in Kambia was het meest indrukwekkend tot nu toe. We kwamen aan met de bus en alle kinderen van het dorp met juffen, meesters en moeders stonden te zingen en te dansen voor ons.
De mensen hier zijn zo lief en alle kinderen komen naar je toe en willen helpen met alles. Op de bouwplaats komen ze ook helpen en vragen telkens of ze kunnen helpen.
Het is super lief hoe de vrouwen voor ons eten koken en voor koffie zorgen elke dag weer, terwijl ze zelf helemaal niet veel hebben. Ik ben heel erg onder de indruk van alles, maar het is wel nog steeds wennen aan alles. Elke dag met de lunch eten we rijst, dus dat hoeven we in Nederland ook niet meer. Het kinderwerk gaat ook heel goed omdat alle kinderen zo enthousiast zijn en ze je graag willen leren kennen.
Het werk op de bouw wordt ook met de dag zwaarder maar met de gedachte dat dit zo belangrijk is voor de kinderen en de andere mensen ook hier, gaan we met z'n allen door, regen of niet, want dat is ook zeker wel al gevallen. Ik geniet wel en daar ga ik nog zeker even mee door.
Groetjes Roos en tot over 2 weken!
