De groep in Zimbabwe heeft de draai te pakken. Lees mee hoe het leven in Bulawayo is voor de multiculturele groep van World Servants en Youth for Christ.
Deze keer wat meer over de dagelijkse gang van zaken. De eersten staan al om 05:00 uur ’s morgens op. Dit zijn degenen die corvee hebben. Zij maken het vuur aan zodat er warm water is voor de andere deelnemers die om 06:30 gewekt worden. Eigenlijk is de accommodatie voor een World Servants project behoorlijk luxe. Er is stromend, weliswaar koud, water maar met een emmertje warm water erbij is het wassen en douchen toch behoorlijk aangenaam. Er zijn toiletten en die kun je nog doorspoelen ook. De corvee zorgt er samen met de twee fantastische dames die de scepter in de keuken zwaaien dat het ontbijt om 07:00 uur gereed is. Iedere morgen krijgen we warme pap en brood dat we beleggen met de jam, hagelslag en pasta die we meegenomen hebben.
Daarna is het tijd voor de GMC = Good Morning Conversation. Dit doen we in kleine gemengde groepen van Zimbabwanen en Nederlanders. Trouwens, we zijn één groep die alles samen doet, eten, slapen, werken, plezier hebben en elkaar opvangen en troosten als dat nodig is. Bijzonder is de grote openheid in de GMC’s waar persoonlijke verhalen gedeeld worden. Er is vreugde en verdriet en hoe mooi is het dan dat je een arm om elkaar heen kunt slaan, elkaar kunt bemoedigen en samen kunt bidden. Hierna gaan we aan het werk.
Het stukadoren gaat ons goed af onder leiding van Mr. Chamba en er is al een behoorlijke hoeveelheid vierkante meters gedaan. Van het betreffende gebouw hebben we de helft gedaan in deze eerste week. De corvee groep doet de afwas, veegt en dweilt de vloer, maakt de toiletten schoon en zorgt ervoor, niet onbelangrijk, dat erom 10:00 uur koffie en thee is. Lunch is een warme maaltijd die we ons goed laten smaken. Ook de onderlinge gesprekken aan tafel zijn boeiend. Verrassend als je ontdekt dat de vriend van een meisje pas bij haar thuis voorgesteld kan worden als er een bedrag ter waarde van vijf koeien (US$ 5.000) beschikbaar gesteld wordt door de familie van de jongeman in kwestie.
Na de lunch gaat een aantal deelnemers het kinderprogramma doen in een klein dorp vlakbij. Het enthousiasme van de kinderen, die nu vakantie hebben, is groot. Zodra de groep er is wordt iedereen hartelijk verwelkomd. Voor sommige kleintjes zijn die grote witte mensen wel een beetje beangstigend.
Met de kinderen doen we spelletjes, vertellen een bijbel verhaal en maken een werkje zoals kubussen waarmee de kleintjes een toren van Babel konden bouwen. De oudere kinderen probeerden buiten de grootste levende toren te bouwen.
’s Middags werken we ook verder aan het afmaken van de klaslokalen. Vorige projecten hebben het onder andere al helemaal gestukadoord. Onze groep doet het verfwerk binnen en buiten, knapt de stoelen en bankjes op zodat de 11 studenten die woensdag weer beginnen met hun lessen in een mooi opgeknapt lokaal aan de slag kunnen. Voor hen doen we het met name.
De eerste lichting, die vaardigheden leert waarmee ze in het huishouden, een restaurant of in een hotel aan de slag kunnen. Of eventueel voor zichzelf beginnen met een cateringbedrijfje, bestaat uit acht meisjes en drie jongens. Ze komen voornamelijk van het platteland waar ze vaak hun school niet kunnen afmaken en daardoor weinig kansen hebben op een betere toekomst. In maart ronden ze het eerste deel af waarna ze zes maanden stage gaan lopen. Daarna komen ze weer terug voor de laatste fase en hun examen.
Rond vijf uur ruimen we op, wassen ons en maken ons gereed voor de tweede warme maaltijd van de dag, het avondeten. Grote hoeveelheden rijst, paste en andere voedzamer voedingsmiddelen worden dan naar binnen gewerkt. Op sommigen avonden hebben we een programma, gisteren was ‘girls versus boys’ dat door de girls gewonnen werd. Dit tot verdriet van de boys. Op een vrije avond wordt meestal de naast gelegen heuvel beklommen om naar de prachtige sterrenhemel te kijken en met elkaar te praten. Om 22:00 uur gaat iedereen naar bed zodat we de volgende dag weer uitgerust kunnen opstaan.
Vandaag, vrijdag, hebben we de groeten kunnen printen. Dat was even zweten voor de printer hier want hij moest 40 kantjes printen. Vanavond gaan we voorlezen. Onze hartelijke dank daarvoor. Volgende week gaan we groeten terug doen.
