Alle updates van Annaïs

16 juli 2024

De nieuwe lokalen in Soasobigi worden goed gebruikt door de kleuters en basisschool leerlingen. Inmiddels is er ook een watertank gebouwd, waarmee regenwater opgevangen kan worden van het dak van de school.

Stephen Abarika van AG Care schrijft: “Dit project heeft onderwijs in het dorp getransformeerd. Het is fantastisch om dit nu te zien, vergeleken met het bouwsel waar de kinderen een jaar geleden les kregen. God zegene allen die dit mogelijk gemaakt hebben.”

15 mei 2024

Context and summary


Describe the original plan/idea for the project. Has the project been executed as planned?
A community called Soasobigi in the East Mamprusi Municipality in the North East Region of Ghana made a request in 2019 for a 3-classroom block, through the Municipal Directorate of Education. The request for a 3-classroom block was aimed at improving good quality education since the only school made of mud and locally built by the community had collapsed. Given the situation, children continued to have classes under the tree. AG Care and World Servants after considering the request, approved for a 3-classroom block with an office and store to be constructed for the community. This decision was to help improve access and sustain good quality teaching and learning outcomes. 

A team of AG Care local artisans worked together with a total of 31 Dutch volunteers and the community to undertake the construction works. By the time the participants left Soasobigi, the building had reached the roofing level. The building project was completed by the first week of September 2023. Currently, the classrooms are in full use by children in the Soasobigi community and its surrounding villages. Classes 5 and 6 occupy a classroom, classes 3 and 4 occupy another classroom and KG 1&2 occupy the third classroom. These classrooms are the ones World Servants helped to construct. Classes 1&2 are accommodated in the old structure near a tree where meetings with AG Care and World Servants officials were held.

Through this project, we will be better than ever before in contributing to the achievement of SDG 4 and by extension, SDG 5.

Give a (short) general description of the implementation of the project.

During the project preparation stage, the site or location for the classroom project changed twice. The final decision to locate the project at its current location was made. The decision to change the location as mentioned was to help protect the building from severe erosion. The whole land area given by the community chief for school infrastructure is on a gradual sloping area. The building of WS is being protected from erosion by filling sacks with sand and placing them around the classroom block to help reduce the velocity of water around the building.

By the time the Dutch participants arrived in Soasobigi, the building foundation works were almost ready, thanks to AG Care's local artisan , team, and community members. Participants and members of the community took part in block laying, concrete works, steel bending, woodwork on windows and doors, digging the sceptic tank, plastering walls, and collecting blocks. The local artisan was Mr. Issahaku Haruna. He works with his own recruited team. Mr. Issahaku won the bid for the Soasobigi project. The total number of applicants for the project was three.

How do you look back on the following topics? How was it arranged, what went well, what could be done better?


Construction

Buildings worked on
The kind of project that was executed was a 3-classroom block, office, and a store. AG Care was responsible for preparing and supervising the construction activities. The local artisan and his team working with community members ensured the foundation was almost ready when the team arrived. Building work on the Soasobigi project went very well. There were enough building materials positioned for the work. The accommodation for participants was so close to the building site that it served as an advantage in the area spending more time doing construction. Community participation was just great.
The construction process adopted involved the following: planning (all-inclusive), procurement and positioning of building materials on site, construction (marking, excavation, foundation, framing, brick masonry, roofing, flooring, and painting), and post-construction (corrections if any). The quality of the construction constituted a crucial component of the execution of the project since the local artisan is very much conversant with the building code of Ghana. The water tank with a capacity of about 35,000 liters will be constructed somewhat attached to the classroom block sometime in April 2024. This is due to heavy rains and harsh harmattan weather. It was necessary to suspend the construction of water tanks to enhance quality.

Tasks to be done

Tasks on the building were planned very well with the technical staff of the World Servants team working very well with AG Care Local Artisan to ensure that work was available daily for team members to do. The construction work that was done with participants and community members involved block laying, concrete works, steel bending, woodwork on windows and doors, digging the sceptic tank, plastering walls, and collecting blocks. At the time participants left the community, tasks that were left to be completed on the building included roofing, painting and fixing of doors and windows.

Programs

Children program
The main objective of this activity is to engage the children in Soasobigi, through Bible stories, songs, role play, crafting, and games to give these children loving attention and, concerning safety, keep them away from the construction site. A little over 80 children took part in the children's programme. The venue for the programme was the school playing field. The rain interrupted some of the planned children's programme. For 8 days, the children were taken through a mix of lovely activities as mentioned above. At the end of the programme, many children were blessed with Bible stories while upgrading their skills in other activities that were carried out during the period.

Cultural and touristic outings
Members of the team had the opportunity to visit and interact with families and individuals in Soasobigi town. Specific time was allocated for these visits with each member of the team having their turn to engage in activities on cultural practices. The team was led to visit the Chief of Soasobigi and his elders. A cultural dance to showcase the culture of the people of Soasobigi was organised for the team. In all these cultural activities, participants got to know, learn, and appreciate the unique nature of the culture of the people they came to Ghana to serve. Interacting with people in Soasobigi through various activities also gave the people of Soasobigi the opportunity to learn about the Dutch culture. In terms of touristic outings, the team visited the Kintampo Waterfalls, Fort of Good Hope, and the beach. Members of this team visited the Mole Park. The touristic outings allowed participants to relax and also see aspects of the country.
The Dutch volunteers also attended church services while in Soasobigi and some of the participants visited the farm to harvest peanuts.

Life Skills program and Football for Water (also include the amount of tranings given and the number of people from the community actively involved in training).

A football game as a sport was combined with hygiene education. During the game, hygiene education was provided. Participants in the hygiene education session acquired new skills regarding hygiene. 

Cooperation and involvement


Leadership team World Servants
The leadership team of World Servants performed remarkably. Leaders of the team worked together very well with the trip leader, the local coordinator and his team.

Local leaders / key persons
The chief of Soasobigi together with all other key community opinion leaders were informed of the project and space was created for the local leaders to fully participate in the project . This all-inclusive approach was necessary so we could promote community ownership and responsibility towards the project. The leadership of the project community organised the community into sections. Each section had their leader to plan and ensure when it was their turn to participate in the building project. They actively participated, as expected. They also ensured that no community member disturbed the team. Leadership of the community also donated land for the project. Goats and sheep were donated to the team for meals.

Community
The community was involved in project design, planning, and implementation. Members of the community played a crucial role in the actual construction work during the project. This all-inclusive approach was necessary so we could promote community ownership and responsibility towards the project. The interaction between the community and participants during construction created the space for a bigger project impact. The community is located in a low area and erosion during rainy season in the community is serious. Some of the crops planted were washed away by the rains.

Beneficiaries
The district education office and community leaders played a key role in the project design, planning, and implementation. Being the direct beneficiary, the officials of GES and teachers in Soasobigi primary school are in a better position now to increase school enrolment and enhance quality education using the classroom block. Specifically, the education office and stationed teachers in Soasobigi did very well in mobilising the entire community to support the project, before, during and after the project.

(Local) authorities
On the part of the local authorities, they provided an enabling environment for the implementation of the project. They played an important role in informing government agencies such as the immigration service, police, and chief of the presence of the team in the area. The visits by participants to places such as schools, hospitals, and the office of the regional police commander were all facilitated by local authorities.

Facilitation of the team

Accommodation

The team stayed within the project community. An uncompleted classroom block which was started by the government of Ghana in the community  was roofed temporarily to accommodate participants. It was not the best accommodation, but participants were able to manage it. AG Care and community leaders commend participants for flexibility. The uncompleted classroom block initiated by the government of Ghana through the local government some 4 years ago, may not be completed this year 2024 since it is an election year in Ghana.

The accommodation was large enough to host the entire team in one place. Aside from a few challenges, the sleeping place was safe for members of the team. The main challenge encountered was water entering the rooms when it rained. We thank the Municipal Chief Executive for giving us the chance to use the uncompleted building as accommodation for the team.

Food
The Dutch volunteers were given three meals a day. Vegetables and fruits served to participants were washed with filtered and boiled water. This was to make them suitable for the Dutch stomach so that they stay healthy. Enough water was provided during the project for preparing food. The food was prepared by a (local) kitchen team. Food was good throughout the project. We say a big thank you to the local cook and her team.

Transportation

Participants were transported locally by bus from Soasobigi to Accra. The transport company provided a good bus with a qualified and reliable, safe driver. AG Care ensured the driver and his assistant had enough rest before they drove the bus. AG Care also arranged for a bus that was suitable for the size of the team as well as able to carry the luggage of the team. For the long distances, we ensured that a bus that was ideal for that purpose was used. The trip from Accra to Tamale was done by air.

Entering the community with the team was a challenge. The road leading to Soasobigi was not motorable. For that matter, participants were transported via AG Care cargo truck. Eventually, the cargo truck got stuck about 2 kilometers from Soasobigi. Some of the team members walked to the community. Due to heavy rains in and around Soasobigi, participants had to be evacuated via tricycles since the bus could not access the project community.

Safety

Safety from the start of the project until the end was a high priority. Working with well-documented Field Security Plan. Accurate measures were taken to increase the safety of the team . One big safety challenge the project faced had to do with evacuating participants out of Soasobigi to Sakogu a day earlier due to heavy rains in the areas. It became serious to the point that no vehicle could come into the community of Soasobigi nor go out of the community. We thank God that with 3 tricycles, we were able to evacuate the team out to safety. 

Lessons learned
The response from individuals and government and nongovernment agencies was more than expected, when they were willing to help evacuate participants out of Soasobigi during flooding. The high level of willingness to help was mainly due to people's appreciation of the concept of the World Servants project.

This team was one from a local church in Holland. Local church groups are normally well coordinated. This makes project interaction between stakeholders easier and more interesting.

28 februari 2024

Zo nat en regenachtig als het was tijdens het project in de zomer vorig jaar, zo droog en stoffig was ons bezoek dit jaar. Wat gelijk is gebleven, is de kwaliteit van de weg; nog steeds tranentrekkend.

Gelukkig is het gelukt de uitdaging van de weg te trotseren. We werden door een dolenthousiaste hoofdmeester opgewacht bij de nieuw gebouwde school. In korte tijd liep het hele dorp uit. Zelfs de chief kwam naar de school toe om met het set-up team het project te evalueren.
De school staat er erg netjes bij. Het is duidelijk dat iedereen netjes met de school om gaat. Wel is duidelijk dat de 3 gebouwde lokalen nog niet voldoende zijn om alle kinderen goed les te kunnen geven. Aan de school die door de overheid gebouwd wordt, is niets veranderd. Maar men klaagt niet! Als we de leerkrachten spreken dan vertellen ze blij en enthousiast over de veranderingen die zij ervaren. Ze zijn erg blij dat er geen les meer gegeven hoeft te worden onder de boom of het oude, open gebouw in het dorp. Ze zijn ook blij met de opslagruimte die is gebouwd. Zo kunnen ze hun benodigdheden netjes en droog bewaren en blijven bijvoorbeeld de boeken veel langer goed.

Zoals in Ghana soms dingen langer duren dan in Nederland, is de voorziening van de stoelen en banken voor in de klassen nog niet afgerond. In overleg heeft de gemeenschap besloten lokaal een lasser de stoelen en bankjes te laten maken, in plaats van in de grote stad vaak relatief dure, houten stoelen en bankjes aan te schaffen. Om hier een Nederlandse duiding aan te geven: "wat in het vat zit verzuurt niet". We zullen als set-up team de komende jaren Soasobigi nog een paar keer bezoeken en zullen dan ook vast de stoelen en banken kunnen bewonderen.

20 september 2023

Na regen komt zonneschijn. In dit geval komt de zonneschijn al tijdens de regen. Hoewel het nog steeds flink regent in Soasobigi, zijn de drie lokalen afgerond. Een zonnestraal in het dorp! De leerlingen en docenten kunnen de nieuwe lokalen nu in gebruik nemen.

19 augustus 2023 om 17:01

Om 16.15 uur is het dan zover. De bus met de groep draait de hoek om en parkeert voor de kerk waar familie en vrienden hen al staan op te wachten. Eén voor één komen de deelnemers en leiders uit de bus en duiken in de armen van geliefden. Wat een prachtig maar ook pittig avontuur hebben ze beleefd. Fijn dat iedereen weer veilig thuis is. Nu snel naar huis en de eerste verhalen vertellen, al blijft het moeilijk... waar moet ik beginnen.

19 augustus 2023 om 12:59

Vanochtend ging de wekker om 7 uur. We hadden drie kwartier om onze tassen in te pakken en ons klaar te maken voor vertrek, maar het Wierdens kwartiertje was aanwezig bij sommigen😉. Als ontbijt hadden we een lekker broodje, met ei en worstjes. Daarna was het tijd om te vertrekken richting de souvenirmarkt. Natuurlijk ging het weer op zijn Ghanees, dus de weg was weer hobbelig en lang. Daar aangekomen hadden we een uur om rond te lopen en leuke dingen te kopen. Het was er een chaos met allerlei standjes en overal werden we nageroepen om naar binnen te gaan. Bij terugkomst in de bus werden de prijzen met elkaar vergeleken. Het bleek maar weer dat de één beter heeft afgedongen dan de ander. Conclusie was dat de Ghanezen zeker niet armer zijn geworden door ons bezoekje.

Toen was het tijd om naar AG Care te gaan. Hier stond pizza op ons te wachten. Bij AG Care konden we al onze spullen achterlaten die we niet meer mee wilden nemen naar Nederland. Om 14.00 kwam de directeur van AG Care langs om te horen hoe ons avontuur is geweest en om te zeggen hoe dankbaar hij is dat wij dit project hebben gedaan. Iedereen kon nog even gebruik maken van de wc en toen was het tijd om naar het vliegveld te gaan.

We schrijven dit nu terwijl we zitten te wachten op het boarden. Op het vliegveld zijn de eerste zoetigheden al weer genuttigd. Het smaakte overheerlijk om weer zoiets te eten!

Wij stappen zo het vliegtuig in en we hopen jullie morgen allemaal weer te zien!

Groetjes,

Henrianne & Jalinde

18 augustus 2023 om 20:22

Na ontbeten te hebben, begon onze reis richting Fort Good Hope. Slingerend en hobbelend met de bus door de krottenwijken van Accra komen we na 1,5 uur op de plek van bestemming. De hele sterke visgeur bij het uitstappen van de bus is voor de één heerlijk en voor de ander wat minder.

In 2 groepen worden we rondgeleid door het Fort. Met een groep van 15 staan we in een kleine keldergrot, waar 100 mannen opgesloten zaten tot het moment dat ze verhandeld werden. Door de kleine luchtkoker kwam een klein straaltje licht en werd het eten naar beneden gelaten. Alleen de sterksten overleefden. De 40 a 50 vrouwen hadden iets meer ruimte en lucht waar ze opgesloten zaten, maar ook hier overleefden alleen de sterksten het. Voordat de slaven verhandeld werden, kregen ze een bad. Daarna kregen ze een blinddoek op en werden ze door een smalle poort op het schip gezet om naar een nabijgelegen fort verplaatst te worden (Elmina Castle). Van hieruit gingen ze volledig gedesoriënteerd als sardientjes op een boot naar hun nieuwe bestemming, Europa of Amerika. Een indrukwekkende geschiedenis. Ook bijzonder is dat het fort met een banklening onlangs gewit is om het “aantrekkelijker” te maken voor toeristen.

Het uitzicht op de vele vissersboten, de vele mensen die de vis naar de dichtbijgelegen markt brengen en alle vuurtjes die her en der gestookt worden om de vis te roken, zijn bijzonder om te zien naast alle rotzooi die op het strand ligt.

Via de krottenwijk vertrekken we naar een dichtbijgelegen Ghanees resort. 200 cedis voor gebruik van het strand inclusief lunch vinden we te duur, daarom door naar de volgende. En die vinden we! Een bijna leeg zandstrand waar we heerlijk in de zee kunnen, wat luieren en kokosmelk drinken uit een kokosnoot.

Aan het eind van de middag weer terug naar ons christian conference centre waar we een heerlijke maaltijd krijgen… kip en … yam (patatjes) met een koolsalade.

’s Avonds sluiten we de gmg-groepjes af met een terugblik op ons mooie project. Niet iedereen ging de nacht rustig in maar uiteindelijk sliep een ieder de laatste nacht in ons Ghanese hotel.

P.S.: Klein geitje, lamlendig-geit en natte-geit passen nog niet bij onze bagage in de bus…

18 augustus 2023 om 11:18

We werden vanochtend rond 7 uur gewekt in ons fantastische 5 sterren hotel. Een deel van de groep heeft in Nederland straks wel een fysio nodig, doordat een deel door het matras heen de grond kon voelen. Bij het ontbijt kregen we voor het eerst weer een update vanuit de sportwereld, omdat er een tv hing. Om half 9 vertrokken we richting de watervallen. De reis bleek dit keer niet zo lang te zijn, dus voordat we het wisten waren we er al. Er stond een uur gepland voor het bezoek, dus dit keer hadden we geen Ghanees tempo. We liepen langs meerdere niveaus van de waterval. Bij het laagste niveau hadden we de optie om een hangbrug over te steken, maar wij als gierige Nederlanders hadden liever de gratis optie van de trap naar beneden. Beneden aangekomen zagen we een prachtige waterval. De een koos ervoor om mooie foto’s te maken, terwijl een ander gretig in de glibberige waterval dook. Dit was voor ons de eerste écht verfrissende douche in twee weken. Er werd een groepsfoto gemaakt, waarbij de helft er als verzopen katjes op staat en de anderen nog in hun normale kleding. Na een snelle omkleedsessie moesten we natuurlijk ook nog naar boven via diezelfde steile trap. Hierbij kwamen we erachter dat we toch nog niet genoeg aan onze conditie gewerkt hebben. We dachten snel te kunnen vertrekken, maar het printen van de groepsfoto was wel weer op Ghanees tempo.

Na dit uitje vertrokken we weer naar Accra. Onderweg kijken we onze ogen uit en zien we buiten de stad bergen, bananen- en palmbomen. In de stad zie je vooral veel sloppenwijken met armoede, waaronder diverse winkeltjes met allerlei spullen. Onderweg werden we bij de zoveelste grensbewaking aangehouden door het leger. Dit keer moesten we er wel allemaal uit. Dit bleek niet zo ernstig te zijn als we dachten, want ze vonden de blanke mensen maar al te interessant om mee op de foto te gaan. Na een kleine plaspauze tussen de bananenbomen, reden we naar onze lunchstop bij een tankstation. Hier werden we belaagd door vrouwen met allerlei etenswaren op het hoofd. Jessica besloot voor ons bananen te kopen, waar we heerlijk van hebben genoten. Door de Nederlands belegde boterhammen leek het een beetje alsof we op familievakantie zijn.

Na de lunch reden we weer verder door Kumasi, de twee na grootste stad van Ghana. Ook hier keken we weer onze ogen uit, vooral door de mega rotondes waar ze geen voorrangsregels kennen. Dit betekent: toeteren en gaan. Volgens onze Guus a.k.a. Freek Vonk 2.0 reden we even later door het regenwoud. Iets met rodere grond en veel (water)planten. Onze laatste plaspauze was bij tankstation Paradise. Of het echt een Paradise was, laten we even in het midden. Het laatste stuk van de reis ging door Accra, waar de wegen niet bepaald beter werden. Na wat gehobbel en geschommel, vertoonde de bus meer mankementen, doordat er een vering lossprong bij het achterste wiel. Na wat schijnen in een luikje en wat aanprutsen met een schroevendraaier, leek het allemaal opgelost. Het laatste uur vielen nog wat mensen in slaap, maar deze werden niet zo vriendelijk wakker geschud. 3,5 uur later kwamen we na veel gedraai door de stad, aan in het hotel: een groot omheind christelijk conferentiecentrum. De buschauffeur leefde nog even het Ghanese motto na: waarom makkelijk doen als het moeilijk kan. Hij parkeerde namelijk na vele slagen achteruit in, terwijl er een zee van ruimte was. Het was al 22.00, dus we kregen eerst wat eten voorgeschoteld (we hoeven niet meer te vertellen wat). De kamers waar we slapen, zijn prima, dus iedereen dook snel zijn stapelbed in. Eindelijk geen zand tussen ons beddengoed.

Groeten van ons olijke duo: Esmee en Jonna

16 augustus 2023 om 13:13

Vanochtend was het alweer vroeg dag, want de wekker ging om 4 uur. Het was maar goed dat we er niet nog langer hoefden te blijven, want het doorspoelen van de wc ging steeds lastiger.

Om 5 uur vertrokken we met de bus... nou ja, we reden 10 meter en toen stonden we alweer vast. We waren de bumper alweer verloren die ze na onze heenreis zo zorgvuldig met een beetje kit hadden vast gemaakt. Na gezamenlijk te hebben geduwd, kon de reis dan echt beginnen.

We reden via Tamale naar Mole National park. Onderweg stond er een politiepost waarbij een agent een stopteken gaf. Deze werd genegeerd door onze buschauffeur. Bij de volgende politiepost wilde hij hetzelfde truckje uithalen, maar het hek werd net op tijd dicht gedaan. De chauffeur begon de agente uit te schelden en hierdoor wilde de politie al onze paspoorten controleren. Deze waren gelukkig allemaal goed en we konden onze weg vervolgen. Onderweg zijn we 8 keer stilgezet door de politie. Na ‘grondige’ inspecties (lees één blik in de laadruimte en één blik in de bus) konden we elke keer onze tocht weer vervolgen.

Om half 2 kwamen we aan in Mole National Park. Het viel ons op dat de prijzen voor niet Ghanezen dubbel zo duur waren als voor Ghanezen. Vervolgens gingen we eerst eten. Misschien kunt u het al raden, maar de opties waren zoals gewoonlijk kip met rijst of vis met rijst. Na de maaltijd ging de safari dan echt beginnen. Verdeeld over 5 jeeps, maakten wij een tour door het park. De baviaan, antilope en wrattenzwijn waren al gauw gespot. Ondertussen zijn we een paar keer gestopt, want onze tourguides zagen sporen van olifanten. Maar een spoor is nog geen echte olifant. Op een gegeven moment kwamen we op een plek met een aantal huisjes. We zagen al meer jeeps staan en toen zagen we dan ook echt een olifant in de verte. Wij dachten dat het een opvangplek was. Maar toen we eenmaal dichterbij kwamen, bleken het wilde olifanten te zijn die rondliepen op de binnenplaats van een resort om water te drinken. Het bleken 6 mannelijke olifanten te zijn. Het was super gaaf om ze van zo dichtbij te zien. Ze bleven gezellig staan om te poseren voor onze foto’s. Onze dag kon niet meer stuk!

Maar na de tour was het dan toch echt tijd om de bus in te stappen. Om half 9 kwamen we aan in Kintampo bij ons ‘hotel’. We kregen uiteraard eerst te eten. En u raadt het alweer, het was weer rijst met kip. Dit komt bij sommigen de neusgaten weer uit. Een vriendelijk verzoek naar al onze ouders voor de aankomende weken geen kip met rijst op het menu😉. Na het eten werden de kamers gauw verdeeld en was het tijd om te gaan slapen in ons 5 sterren hotel.

Ewine en Jalinde

14 augustus 2023 om 22:26

Het begon vanochtend zoals je al kunt raden om 6.00 uur toen wij werden gewekt. Het plan was dat wij om 6.30 uur zouden ontbijten en dat om 8.00 de grote rode tassen klaar moesten staan. Dit is zeker nog aardig gelukt, maar toen begon het wachten…. Het ging regenen. Er waren eerder al trikes (een soort motortjes met een laadbak en drie wielen) geregeld. De weg van Soasobigi naar het volgende dorp is namelijk zo slecht dat er geen auto’s overheen kunnen. Door het slechte weer werd de reis met 5 uur uitgesteld. Maar we hoefden ons niet lang te vervelen, want rond 12.00 uur zat de chief met zijn oudsten en de community eromheen voor ons onderkomen. Ze kwamen ons nogmaals bedanken voor onze inzet en dat op Ghanese wijze. U raadt het niet, of misschien wel, maar weer kregen we een paar lieve diertjes. Ditmaal niet alleen een geit, maar ook twee schapen. Deze kregen in de loop van de dag de namen Nattigeit, Kleinigeit en Lamlendigeit. Tijdens de ceremonie zagen wij tot ons geluk twee trikes aan komen rijden aan de overkant van de rivier. Helaas was het nog geen tijd om te gaan, want er werden vier leiders in het zonnetje gezet. Onze hoofdleider Rein, Jan (oudste mannelijke leider) en Jeannette en Joke (oudste vrouwelijke leiders). Zij kregen fantastische traditionele kledij. Na nog een serie foto’s met ons allen gemaakt te hebben, was het voor de eerste groep dan toch echt tijd om te gaan.

De eerste groep van 22 man vertrok met alle grote rode tassen. We begonnen met natte poten want we moesten de rivier toch echt door. Eenmaal aan de overkant konden de schoenen weer aan en werden we naar de trikes verwezen. Met de ene comfortabeler dan de ander begon de tocht met twee vastzittende trikes na 600 m. Met de opstart problemen achter ons gelaten, reden we door het land met hier en daar een flinke hobbel. Bijna bij de plaats van bestemming gingen de trikes opeens hun eigen weg, wat voor lichte paniek zorgde. Toch allemaal veilig aangekomen op bestemming kon het lange wachten beginnen op de overige 9 man.

De tweede en gelukkig laatste groep van 9 man had maar te wachten tot de trikes terug kwamen. De ene helft wachtte bij ons huis en de anderen met alle matrassen alvast aan de overkant van de rivier. 2 uur nadat de eerste groep vertrok, kwamen de trikes weer terug. Het was inladen geblazen. Alle 40 matrassen, de kookspullen en onze gekregen vriendelijke viervoeters moesten mee. Door dit alles was er voor de 9 achtergebleven mensen helaas weer geen plek op de trikes. Dan maar lopen. Na een paar trikes die vast zaten, een trike met een lekke band, een regenbui, en vijf kilometer gelopen te hebben, kwam er een lege trike terug om ons op te halen voor de laatste twee kilometer. Op Ieteke na, want die was al met de motor opgehaald door onze fantastische schooldirecteur. Uiteindelijk kwam deze groep om 18.30 uur aan op de overnachtingsplek. We hebben net heerlijk wat gegeten en staan op het punt om voor een paar uurtjes onze ogen te sluiten. Morgen om 4.00 uur worden we weer gewekt. Om 5.00 staat het op de planning om verder te gaan reizen per bus, met Ghanese zekerheid. Vanaf hier moet dat prima te doen zijn.

Met heel veel groetjes,

Ruben P en Annejet

13 augustus 2023 om 22:05

Hoi allemaal, bedankt voor al jullie groetjes! Rhodé veel plezier in Zeeland. Het gaat hier goed en het is erg gezellig. Qua foto’s gaat het ook goed, al gaat het wel snel met de geheugenkaartjes. Tot nu toe hebben we met alleen al mijn camera ruim 6100 foto’s gemaakt. Kortom hij wordt goed gebruikt. Jurrian

Hoi allemaal, bedankt voor de leuke groetjes. Fijn dat alles goed gaat en dat Britt veilig terug is. Van de week veel regen gehad. Ook de overdracht van de bouw was leuk en feestelijk, ook officieel met lintje doorknippen. Ik wil graag patat van thuis als ik thuis ben. Anouk

Lieve allemaal, enorm bedankt voor de felicitaties en de cadeautjes! Met mij gaat het nog steeds goed gelukkig! Ik kijk er wel naar uit om jullie allemaal weer te zien! Maandag vertrekken we al richting Accra, het is namelijk nog een hele reis! Ik hou van jullie en tot snel! Liefs Ewine

Bedankt voor de lieve woorden. Ik mis jullie allemaal ook. Het gaat hier goed (los van de muggenbulten die ik ook heb). Veel plezier nog op vakantie en alvast een goede terugreis. Stan, veel succes met ons huis. Heb je al feestjes gegeven bij ons en ook tussendoor leuke dingen gedaan? Maandag starten we onze lange reis richting huis. Ik zie jullie snel weer! Esmee

Hallo allemaal, bedankt voor de leuke berichtjes! Hier alles goed. Ik heb mogen helpen met het oogsten van pinda’s. Dit was zwaar werk in de zon, maar we kregen wel een maiskolf als beloning. Bij terugkomst zou een bordje aardappels met bonen/saus/spek lekker zijn😉. Tot volgende week! Jalinde

@TMMS @Gernt Bedankt voor jullie lieve groetjes! Het is nog steeds leuk hier; veel plezier nog in Italië en de Ardennen! Het maakt mij niet uit wat we eten als ik thuis kom, ik mis alleen fruit hier. @Irene, if you read this, thank you for your message <3! Susanna

Lieve allemaal! Bedankt weer voor de leuke groetjes! Met mij gaat het gelukkig goed (op rugpijn na)! Fijn dat jullie nu allemaal bij elkaar zijn, een hele fijne vakantie! De kinderen hier zijn mega leuk! Ik hoop dat als ik thuis kom, we wat heel lekkers eten! 😊Mis jullie! Liefs en tot snel! <3 Henrianne

Lieve allemaal! Bedankt voor jullie lieve groetjes en de mooie brief! Afgelopen week ben ik mee naar de kliniek geweest, super indrukwekkend was dit. Bij thuiskomst zou een goed stukje kaas en vers fruit wel lekker zijn😉 @Jasper hoe gaat het met verhuizen? Love jullie <3 Annaïs

Hoi allemaal, bedankt weer voor de groetjes en de felicitaties. Het gaat nog steeds goed hier. Ik heb wel zin om weer thuis te zijn. Onderweg gaan we ook nog allemaal leuke dingen doen, dus hier heb ik ook zin in. Tot zaterdag! Liefs Hinke

He allemaal super leuk dat jullie allemaal de groetjes (blijven) sturen. Morgen gaan we weg uit Soasobigi en beginnen we aan de 5 daagse terugreis. Zie er naar uit jullie allemaal weer te zien en ook jullie verhalen van de vakanties te horen. Groetjes Ruben Steenbergen.

Hoi lieverds, jullie groetjes zijn echt heel leuk en lief om te lezen en doet echt elke keer wel wat met me. Geniet allemaal van jullie vakantie, dat doe ik ook en denk aan jullie <3. Mis jullie en heb zin om jullie weer te zien en een knuffel te geven 😉 P.S.: Mam wil je aub conditioner halen, ik mis het hier zo erg hahaha Kristel.

Hallo allemaal. Bedankt voor alle leuke groetjes, ik vind het erg leuk om ze allemaal te lezen. Teun en Jet, ik wil graag shoarma en een frikandel speciaal. Het gaat hier heel goed, de school is zo goed als af. Morgen vertrekken we weer richting Accra. Ik zie er weer naar uit om naar huis te gaan. Tot snel!! Abel

Hoi groeters! Dank voor de lieve en leuke groetjes! Het gaat hier goed en afgelopen zaterdag is de bouwdag afgesloten door middel van de overdracht. Het gebouw is redelijk ver gekomen en gebouwd op een bijzondere manier: de Ghanese 😉. Goede vakantie nog iedereen en tot snel! Erjan

Lieve iedereen, heel erg bedankt voor alle lieve en leuke groetjes. Ik mis en houd van jullie. <3 Het gaat goed met mij! Gelukkig is alles goed afgelopen met de regen. Morgen gaan we al weg, dus voor je het weet ben ik weer thuis 😊 P.S.: Mama bereid je maar voor, want ik heb een hele boodschappenlijst aan eten waar ik zin in heb 😉 Vooral oude kaas van Josien en pasta van Milano 😊 Mirthe

Hoi allemaal, bedankt voor jullie lieve groetjes! Lieselotte en Maria, ik ben inderdaad wel naar de school geweest en ik heb vrijdag nog lesgegeven op een school. Emma, wat fijn dat jij de vakantieweek zo leuk vond, ik ben benieuwd naar je verhalen! Mama, zou ik het boodschappenlijstje nog mogen aanvullen? Een klein zakje krieltjes, vissticks, zoute pepsels, frambozen (of aardbeien) en een ei. Papa, mama, Lies, Emma en Maria, heel veel plezier op Texel! Tot volgende week! Margot

Hi Brako’s, collega’s, en andere groeters! Alles goed hier! Nel, dank voor de Macrogol, het is hollen of stilstaan 😉. Noor, we hebben niet voor niets de squads geoefend 😉. Job, geitje Soepje, Shoarma en Karbonaadje smaakten niet heel lekker. Ben, ik heb kleding op maat laten maken! En, ik heb maar één keer mijn slaapkamergenoten wakker gedroomd! H&W, fijne vakantie!😊 Groetjes, Ieteke

Hallo lieve allemaal, gezin ontzettend bedankt voor de brief! Het gaat nog steeds goed hier, bouw is afgerond. We maken ons op voor het begin van de terugreis morgen. GE: graag een bokkepootjestaart! Of ik laat me verrassen. Graag bij thuiskomst frituur (met kaassouffle of kroket) :p Tot snel allemaal! Liefs, Marlieke

Bedankt voor alle leuke groetjes, de baard groeit aardig. De groep is geweldig en Mirthe gedraagt zich prima en Ruben P. is erg in trek bij de dames en de muggen, groetjes Jan

Hallo, ik heb het nog steeds enorm naar mijn zin, los van toen het keihard regende heb ik eigenlijk alleen maar lol gehad. Ik heb een bierdopje gevonden en ik heb nog steeds lol met de kinderen. Op aankomst wil ik langs Snackbar sterk met iedereen. Ik heb nog meer leuke dieren gevonden zoals: Slak Guus

Hallo allemaal bedankt voor de vele groetjes, erg leuk om te lezen. Het gaat prima hier, de bouw is goed afgesloten en heb er een goed gevoel bij. Het aantal stenen van mij is bijgehouden. Lieve Mama, Judah, Micha en Hannah een hele dikke kus, kan niet wachten thuis te komen. Joachim.

Er zijn nu twee weken voorbij, wat een indrukken zijn er allemaal te verwerken. Het gaat goed met me. Al mis ik jullie wel enorm!! Ik kijk uit om alle verhalen met jullie te delen en te horen hoe het met jullie gaat. Griekse yoghurt met granola en een lekker ijsje staan op mijn favoriete lijstje! Tot gauw en een dikke knuffel voor jullie allemaal! Jeannette

Lieve allemaal, bedankt voor jullie meeleven en jullie groetjes. Ik heb geen lange verhalen, na volgende week zondag horen jullie meer. Jené voor jou een dikke knuffel! Lammert

Heel lief en leuk om alle groetjes weer te lezen, dank jullie wel 😊 Hier gaat het ook nog steeds prima! Veel plezier jullie bij de Keiweek, in Split en de rest van de vakantiegangers en de rest in Nederland! Ik heb zin om jullie weer te zien! Ik houd van jullie, dikke knuffel van mij <3. Mirelle

Lieve iedereen, ik word elke keer weer blij als ik de groetjes lees. Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien. Tot nu toe gelukkig ook nog niet echt ziek geweest. Zorgen jullie voor lekker eten en een schoon bedje bij thuiskomst? 😉 Ik kan ook niet wachten om het nieuwe huis te zien. Dikke knuffel aan iedereen. Liefs Annejet

Lieve allemaal, bedankt voor alle groetjes! Leuk om te zien dat het er zoveel zijn. Het gaat nog steeds goed met mij, helaas wel een nat bed gehad, dus een paar nachten geïmproviseerd geslapen. Laatste weekje gaat in, ook wel weer zin in een gewoon bed en een douche. Ik verwacht een lekkere patat met saté en een berehap bij thuiskomst 😊 En Naomi, als je dit leest, (nog) een fijne verjaardag! Liefs Jonna

Lieve allemaal, wat leuk alle groetjes uit Nederland! Heel bijzonder om met zo’n mooie groep zoveel te mogen betekenen voor de mensen in deze community. Ik voel me prima. Het van tevoren gemaakte cultuurprogramma loopt volledig in de soep. Niets is wat je ervan verwacht in Ghana (😊). Morgen starten we onze terugreis. Ik heb zin om weer richting huis te gaan. Dikke knuffel voor jullie allemaal. Liefs Joke

Hoi allemaal, bedankt voor alle leuke groetjes! Fijn dat iedereen weer terug in Nederland is. Ik verheug me erop om jullie weer over een week te zien en om mijn verhalen te delen. Onder het genot van een heerlijke snack😉. Groetjes Wietse

Lieve JIAAAR? en anderen. Dank voor de lieve berichten en (Jelly) de lieve ‘brief van thuis’. Het is hier goed, maar ik kijk er ook weer naar uit om bij jullie te zijn. Volgens mij is dit mijn laatste project: Afrikaanser wordt het niet. J: maar snel samen naar de Brugman. Tot zaterdag! Groetjes, Rein

Morgen start onze terugweg! Nienke, fijn dat je een leuke vakantie hebt gehad, doe je gezin de groetjes. Hou van jou! Papa, Jan had de uitslagen zelf al gelezen😉, hoe heeft Twente het gedaan? Mam bedankt voor je leuke teksten en berichten. Iedereen bedankt voor de berichten! Of we souvenirs kunnen kopen is nog de vraag….. Groeten, Zeb

Heyhey weer iets terug van mij! Jullie brieven waren zo mooi en lieff!! We gaan morgen alweer op de terugweg. En Des ik ken mijn rol al goed en vind hem super leuk! Ik heb trouwens wel echt zin in stokbrood met aioli als ik thuis kom en een broodje kaassouffle speciaal en lekker ijs! Hou van jullie! Kus Cynthia

Ciao (zonder BACO)! Wat super dat ik zoveel groetjes terug krijg, heeft mij weer snel door de week geholpen. Het eten is niet om te klagen, maar verlang wel weer hard naar Frikandel XXL speciaal. Hint. Wij goan biena op hoes an, dus tot over een klein weekje! WIJ GAAN VERDER EUROPA IN! Hou van jullie! Ruben Padberg!

13 augustus 2023 om 19:33

Vrijdag | De dolle dorpstour

Hoi lieve lezers! Vanochtend werden wij om 6.00 gewekt met de kabouterdans in het gelukkig weer zonnige Soamsobigi. Na het ontbijt was het natuurlijk weer tijd om te knallen op de bouw. Vandaag werd de bouw opgeruimd en moesten natuurlijk alle luiken worden bijgesneden, aangezien ze op Ghanese methodes zijn gemeten. 😊

In de tussentijd werden er door Hinke, Margot, Kristel, Mirthe en Henrianne lessen voorbereid die daarna werden gegeven aan de kinderen in verschillende leeftijden. Ook was Linda er weer bij met haar angstaanjagende vriend, de stok. Het was heel leuk om de lessen te geven, maar het was ook heel schokkend en heftig om te zien hoe het niveau etc. van de kinderen was.

Ook gingen Jalinde, Ruben P., Joke en Guus vandaag helpen met het oogsten van pinda’s. Het was leuk, maar ook echt best wel zwaar. Gelukkig kwamen ze een exotische fruitboom tegen en werd er heerlijk gesmikkeld van het fruit.

De gouden troffel en de botte beitel werden natuurlijk ook uitgereikt. Het was vandaag niet bouw gerelateerd, want de gouden troffel ging naar Jeannette, Margot en Henrianne omdat ze heel druk bezig zijn met het kinderwerk en bijna elke dag bij het kinderwerk aanwezig zijn. De botte beitel was helaas kwijtgeraakt door Jeannette, dus die mocht ze welverdiend houden.

Na het middageten, wederom een broodmaaltijd (met deze keer gelukkig heel iets bruin brood!), gingen sommigen weer de bouw op. Ook was vandaag de laatste dag van het normale kinderwerkprogramma. Er werd natuurlijk weer volop gezongen en gespeeld met de kinderen, vooral YES SIR roepen in een liedje was voor de kinderen een favoriet. Het thema van vandaag was ‘we believe’ en het verhaal van Jericho werd verteld. 

Sommigen gingen daarna op huisbezoek. Dit werd gedaan in twee groepen. De eerste groep kreeg eerst een rondleiding door een ‘huis’ van een familie hier. Hier werd verteld over verschillende gewoonten en mochten we heel veel vragen stellen. Het was heel leuk en interessant om allemaal te horen! Daarna mochten we ‘the palace of the Chief’ bezoeken. Apart dat een ‘palace’ hier een hokje is met een stenen bed. De tweede groep ging naar een minder belangrijk huis en hier kregen we weer van alles te zien. We konden zelfs kijken in de moskee, maar het was te heilig om hier naar binnen te mogen. Ook gingen we langs een ‘winkel’ en zagen we zelfs een plaatselijke dronkenlap. 😊

Daarna genoten we van lekkere kip, gelukkig/jammer genoeg hebben we deze keer niet gezien hoe die geslacht werd, een salade en weer wat rijst. Sommigen gingen daarna samen zingen, spelletjes doen en dan is het zo al weer tijd om te gaan slapen!

Blijf vooral doorgaan met de groetjes, want dat vinden we mega lief en leuk om te lezen!

Groetjes,

Guus & Henrianne 😊

Zaterdag– Vier keer feest?

Vandaag belooft een mooie, feestelijke dag te worden. Het weer lijkt ook mee te vallen: een strakblauwe lucht met een felle zon. Vandaag hebben we vier feesten: de verjaardagen van Hinke en Ewine, de overdracht van de school en het eindfeest van het kinderwerk. Maar we zijn in Ghana, niets is wat het lijkt.

Vanmorgen werden de dames wakker met de Kabouterdans. Al snel daarna volgde een dameskoor met ‘Happy Birthday’. We hebben namelijk twee jarigen in ons midden: Hinke en Ewine. Aan tafel werden ze toegezongen door de rest van de groep. Ook kregen ze allebei een filmpje van hun familie en vrienden met felicitaties. Daarnaast hadden de familieleden cadeautjes meegestuurd naar Ghana. Een feestelijke start van de dag! Daarna konden we in alle rust de dag opstarten.

Door naar het volgende feest. De overdrachtsceremonie van de bouw vond plaats. De jongens en meiden met een lange broek mochten recht tegenover de chief zitten. Degenen met een korte broek of een jurk/rok moesten op een andere plek zitten. De ceremonie bestond voornamelijk uit eeeerg veel speeches. En last minute dingen bedenken. Waarom zou je een ceremonie voorbereiden als het ook ter plekke bedacht kan worden? Zo werd onze toerustingsleider, Lammert, verrast met het verzoek na de opening te beginnen met gebed (dit mocht gelukkig voor Lammert wel in het Nederlands). Daarna werden de speeches gehouden, door Stephen, de schooldirecteur, een oudste van de chief en onze hoofdleider Rein. Lange verhalen kort: de community is dankbaar dat wij hier zijn en geholpen hebben met het bouwen van de school. Ook kwam er meerdere keren de oproep om daadwerkelijk de kinderen naar school te sturen. In dit seizoen (het oogstseizoen) is dat niet gebruikelijk, omdat veel kinderen moeten helpen bij het oogsten op het land. Na de speeches liepen de community en de groep van World Servants samen naar de nieuwgebouwde school. Uiteraard werd op het laatste moment gevraagd wie van onze vrouwelijke deelnemers samen met de chief het lintje wilde doorknippen. Uit een kort spoedoverleg van de leiders kwam dat onze vrouwelijke assistent bouwleider Jonna deze eer kreeg. Na anderhalf uur was de ceremonie afgelopen. Daar waren we erg blij mee, want de temperatuur was ondertussen flink opgelopen door de felle zon.

Hierna was het tijd om te lunchen en ons klaar te maken voor het eindfeest van het kinderwerk. We konden tijdens de lunch genieten van wentelteefjes met lekkere Hollandse stroop en bruine basterdsuiker. Na de lunch zagen we dat de lucht erg donker werd. Je raadt het al. Het begon hard te regenen. De damesslaapzaal is gelukkig redelijk droog gebleven, ook door het snelle handelen van de dames door het afhalen van het beddengoed. Helaas kon door deze bui het eindfeest van het kinderwerk niet doorgaan. Jammer van alle voorbereidingen, maar we hopen morgen alsnog op goed weer, zodat het eindfeest alsnog plaats kan vinden. De vrije middag werd door iedereen benut door te relaxen of een middagdutje te doen. Oh ja, het is dus vandaag bij drie feesten gebleven, aangezien het eindfeest van het kinderwerk niet door kon gaan.

Het is tijd voor het avondeten: bij een feest hoort patat. Met mayonaise, ketchup en natuurlijk overheerlijke geit. Als toetje kregen we van de kokkinnen een heerlijk stukje zelfgebakken cake. Dit ging er wel in! Aangezien we morgen kunnen uitslapen, wordt de tijd na het eten door de meesten benut om de bonte avond voor te bereiden, die morgenavond plaatsvindt.

Morgenochtend kunnen we lekker uitslapen tot half 8, in plaats van om 6 uur naast ons bed te staan.

Groetjes van de familie Nijzink: Jurrian, Margot en Marlieke

11 augustus 2023 om 14:08

Woensdag: Ongevraagde waterpret

Lieve thuisblijvers,

We hebben weer een productieve bouwdag gehad… of nee toch niet… we zijn er achter gekomen dat water toch wel echt nat is. Om 06.00 uur werden we gewekt door Jeannette, aangezien we nu toch echt een keer zouden proberen stipt om 06.30 uur aan het ontbijt te zitten. Dit plan is mislukt, dit keer kwam het niet door treuzelende dames. Flinke stormbuien die diep in de nacht begonnen, zouden tot morgenvroeg 05.00 uur niet meer stoppen. Wéér hielden de mannen het droog, maar moesten de dames er aan geloven. Alle tassen moesten worden ingepakt, beddengoed werd afgehaald, matrassen werden verschoven en de nodige emmers werden onder het lekkende dak gezet. Het bleef en bleef maar stromen, de wegen zakten steeds verder in, wij wonen nu aan de Regge kunnen we wel zeggen. Vanaf “onze veranda”, aan onze Regge, zagen wij de rivier honderd meter verderop steeds verder uitbreiden. We laten jullie nog even in spanning hoe dit is afgelopen… Deze ochtend hebben we avontuurlijk beleefd wat betreft toiletbezoeken. De één koos ervoor om de Regge over te steken door middel van ons zelfgemaakte bruggetje om naar het toiletgebouw te lopen en de ander koos ervoor om in het maïsveld zijn/haar behoefte (en alles wat daarbij komt kijken) onder de poncho te doen. De volle waslijn met de hoeslakens van de dames en andere schone was, zagen we tijdens het spelen van spelletjes ineens verdwijnen. Deze bleek de wind niet te kunnen houden, dat wordt dus weer opnieuw wassen...

Tijdens het koffie/thee moment had Jan een bijzondere verrassing voor ons, een brief namens onze dierbaren. Wat vonden wij dit een waardevol moment! Ondertussen stroomde ook de keuken vol met water, niet van regen maar van tranen <3. Er werden rijkelijk knuffels uitgedeeld en schouders om op uit te huilen. In de tussentijd vulde de geur van wentelteefjes de ruimte. Hier hebben we lekker van gesmuld, maar deze vette hap viel bij de één beter dan bij de ander. Het wachten was op de aannemer om de bouw op te gaan, maar die gaf aan dat er vandaag nog meer buien zouden komen waardoor er dus besloten is niet te bouwen vandaag.

Aangezien het in de middag toch droog is gebleven, is het kinderwerk wel doorgegaan. De thema’s waren: We are strong / We are beautiful. Door omstandigheden zijn de jongens- en meidenmiddag samengevoegd. Met z’n allen hebben we gezellig gezongen en spelletjes gedaan, zoals spijkerpoepen, zaklopen en springtouwen.

Teruglopend van het kinderwerk zagen wij Susanna druk bezig met de lokale bevolking om een dam te bouwen aan het begin van onze Regge. Zij kreeg daarom vandaag ook de Gouden Troffel toegereikt. Terwijl Susanna druk aan het bouwen was, werden er binnen veel spelletjes gespeeld. Alle credits gaan naar Jan B voor het winnen van de vele potjes Presidenten. Naast Presidenten, zijn Jungle Speed, Beverbende en een ouderwets potje pesten onze favorieten geworden. Tijdens het spelen van de spelletjes kwam Rein binnen met een lief klein baby geitje op z’n arm. Even hield hij ons voor de gek dat dit onze volgende maaltijd was, maar het bleek dat dit lieve baby geitje samen met zijn vriendje op de mannenslaapkamer een warm/droog plekje gevonden had. Een aantal dames hebben de slaapzaal opnieuw ingericht, om de emmers heen, om ervoor te zorgen dat we een droge nacht tegemoet gaan.

Oh ja, om jullie niet te lang in spanning te houden: de rivier is binnen zijn oevers gebleven en inmiddels is het gelukkig gestopt met regenen.

Donderdag: Wakker worden, wakker worden!

Zo werden we vanochtend gewekt. Welke tijd? Jullie raden het al: 6.00 uur. Maar dit keer door Samson en Gert met het liedje “Wakker worden”. Nou daar word je wel wakker van 😊 Gelukkig was het droog buiten en daardoor hadden we dit keer geen waterbedden.

Als start van de dag kregen we een Nederlands ontbijt….pannenkoeken. Ze waren verrukkelijk en overvloedig! Na het ontbijt was het weer zo ver; de uitreiking van de gouden troffel en de beruchte botte beitel. Ewine ontving de laatst genoemde, omdat ze gisteren een keer op een andere manier wilde douchen: namelijk met beton 😉. Susanna kreeg de gouden troffel omdat ze altijd  als één van de eersten aanwezig is op de bouw en goed kan samenwerken met de locals.

Na de heftige regen en waterstromen zijn we blij dat de fundering en het gemetselde deel van de school er nog goed bij staan. Vandaag konden we weer aan de slag!

Alle 30 raamluiken zijn klaar, zowel het timmeren als het verven. De nog IETS te grote kieren tussen de kozijnen en de muren werden opgevuld met cement. De bekisting voor de muren werd  afgebroken en alles gerecycled, inclusief spijkers welke rechtgeslagen werden, zodat ze weer gebruikt kunnen worden.

Ondertussen werd er les gegeven in het oude schoolgebouw door Hinke, Ewine, Jurrian en Joke. De groep was onderverdeeld in twee groepen. Eén groep kinderen van een jaar of 3 tot een jaar of 8 en de andere groep van een jaar of 9 tot een jaar of 12. Dit was een grote uitdaging. Hinke en Joke hebben geprobeerd de jongste groep Engelse woordjes te leren. Tellen van 1 tot 20 en weer terug in het Engels lukt redelijk. Het niveauverschil tussen de kinderen is groot en zonder lesprogramma en materiaal was het voor ons hard werken. Jurrian en Ewine deden erg hun best om de oudere groep moeilijke sommen te leren. Gelukkig zat Madame Linda, de teacher, erbij met haar stokje. Wij schrokken erg van de manier hoe ze de kinderen onder controle probeert te houden. De enkele kinderen die een schriftje hebben, hebben zelfs geen pen om de sommen op te schrijven.

Met een dobbelsteen hebben Abel, Hinke en Guus bij het kinderwerk het thema ‘We pray’ laten zien. De kinderen mochten de dobbelsteen gooien en afhankelijk van het aantal ogen werd er gebeden voor familie, vriendschap, gezondheid of eten. In het verhaal van Daniël in de leeuwenkuil was Guus de brullende leeuw, wat voor de nodigde hilariteit zorgde. Mirthe en Kristel, Annaïs, Marlieke en Annejet hebben vanmiddag heel veel Nederlandse pannenkoeken gebakken om na het kinderwerk uit te delen. Met stroop en suiker was dit voor het ene kind een feestje en voor een enkel ander kind een vreemde traktatie, wat af te lezen was aan hun gezichten.

Rond het einde van de bouwdag moest de bekisting voor de veranda nog gevuld worden met beton.

Terwijl een deel van de groep al lekker zat te genieten van een bord spaghetti, stonden anderen onder aanvoering van Joachim, samen met de locals, nog op de bouw te bikkelen. Uiteraard kregen de lokale bouwvakkers ook nog een heerlijke Hollandse pannenkoek. Dit leverde blije gezichten op.

’s Avonds werden we verrast door de kleermakers, die de bestelde op maat gemaakte gekozen kleding kwamen brengen. Helaas hebben sommigen van ons een paar koekjes teveel gegeten, waardoor de kleding nog iets vermaakt moet worden. We twijfelen er niet aan dat dit goed komt zodat we met z’n allen een mooi bont Ghanees gezelschap vormen!

Bedankt voor de vele leuke groetjes die we onder het genot van een glas cola allemaal hebben gelezen. Voor nu tijd om naar bed te gaan…

Groeten, Susanne en Erjan

11 augustus 2023 om 09:43

We zijn per ongeluk vergeten het verslag van afgelopen zondag met jullie te delen. Dus hierbij alsnog. Veel leesplezier!

Vandaag stonden we om half 7 op en begonnen we de dag weer met wit brood. Gelukkig is er nog wel genoeg variatie in ons broodbeleg. Iedereen had zich netjes aangekleed, omdat het natuurlijk zondag is. Na deze gevarieerde maaltijd gingen we volgens Ghanese tijd, altijd iets later dan gepland, naar de kerk om 9:00 uur. Na een korte wandeling met heel wat kinderen aan onze handen, kwamen we aan bij de kerk (met eigen meegenomen stoelen en banken). De dienst begon met een zegen, op z´n Ghanees, met veel geprezen amen. Vervolgens zongen de Ghanezen een soort opwekkingslied geleid door goed bespeelde drums. Hierna was het offering time, geen geit, maar geld. Een enkeling ging naar voren om 50 cedi’s in een zilveren kom te stoppen. Toen werd het tijd voor ons om te shinen, terwijl sommigen nog met slapende kinderen op schoot zaten, zoals Abel, Annejet en Ruben S. We gingen My Lighthouse zingen, begeleid door Jonna op de gitaar. Daarna gingen we een prachtig canon van King of Kings uitvoeren, wat maar liefst één keer geoefend was die ochtend, maar die verliep erg goed onder begeleiding van Marlieke. Rein was aan de beurt als ons stamhoofd om een goede preek van dominee Donken na te apen. Wel was er een creatieve toevoeging, namelijk dat de vieze voeten van Guus schoon werden gemaakt door Lammert op z’n knieën. Die zijn helaas nog steeds niet helemaal schoon. De principes van dienen werden weer benoemd en geprezen door amen. De kerkdienst was daarna afgelopen. We gingen een foto maken voor de ‘bouwval’. Guus stond achter de camera, dus is het nog de vraag of de foto gelukt is. Teruglopend naar ons ‘hotel’, konden de kinderen geen afscheid nemen, dus liepen ze aan de hand weer met ons mee terug.

Terug stond de lunch al bijna weer klaar, weer was er een poging gedaan om een goede Nederlandse maaltijd na te maken, namelijk quiche en pizza. Het was niet vergelijkbaar met Nederlandse pizza, dus waren de meningen hierover verdeeld. Daarna even tijd voor vrije tijd en konden we ons klaar gaan maken voor de wedstrijd van ons leven. De Ghanezen vs de Oranje Leeuwen en Leeuwinnen beide gekleurd in rood, wit, blauw. Jan stond klaar om ons te fluiten in zijn Bondscoach jas. We gunden de Ghanezen de eerste aftrap, wat achteraf niet handig was. Er vloog na 10 minuten toch een bal achter onze geweldige keeper Abel. Hij kwam enthousiast uit het goal, maar het mocht niet baten. Na wat goede pogingen vanuit onze kant, werd er toch weer een bal ingeprikt. Dus was de stand bij rust 2-0. Na wat nieuwe tactiekbesprekingen gingen we met een verse opstelling van start in de tweede helft. Desondanks werd er een derde goal gemaakt. Hierna hadden we toch de smaak meer te pakken, want kort achter elkaar scoorden Zeb en Wietse een prachtgoal. Ondertussen werden we vrolijk aangemoedigd door alle kindjes aan de kant. De wedstrijd werd afgesloten door een mooie poeier van een Ghanees in een Chelsea en Bayern München tenue. Dus schudden we de hand op een stand van een 4-2 nederlaag. De beker werd uitgereikt aan de Ghanezen, die daarmee allemaal erg enthousiast op de foto wilden. Vervolgens werd er wat uitleg gegeven over de hygiëne, waarbij de nadruk werd gelegd op het wassen van de handen met zeep. Ook wat uitscheiding advies, doe het in een gat, niet zomaar op de grond.

Een maaltijd met rijst en kip stond voor ons klaar, die prima smaakte. Ook was er nog een ui met rauwkost. Nu is iedereen weer aan het schrijven en gaan we zo nog zingen.

Groetjes, Abel en Mirelle

P.S.: de groep verwacht bij terugkomst (echte) pizza bij Hebron

28 juli 2023

Er wordt flink gewerkt aan de fundering. Ook de accommodatie is gereedgemaakt. Er staan een aantal lokalen in aanbouw, waar de overheid al lange tijd niets aan heeft gedaan. Deze lokalen zijn tijdelijk van een dak, ramen en deuren voorzien. Dit wordt jullie thuis de komende weken.

25 juli 2023

Over een week hoopt groep Wierden in Soasobigi te zijn. Het lang verwachte moment gaat eindelijk werkelijkheid worden. Niet alleen voor groep Wierden, maar ook voor de inwoners van Soasobigi. Ze hebben alvast een start gemaakt met het graven van de fundering. AG Care stuurde enkele foto’s om te laten zien waar momenteel aan gewerkt wordt.

12 juli 2023

Wat hebben ze lang gewacht in Soasobigi. Nog even, dan komt er aan het lange wachten een eind. Dan zullen ze toch echt een groep World Servants in hun dorp kunnen verwelkomen. Dan zal er eindelijk samen gebouwd kunnen worden aan lokalen, aan beter onderwijs voor de kinderen. Een van de bewoners heet jullie alvast welkom via een video.

1 maart 2023 om 20:40

Afgelopen week (22 februari) stond onze actiegroep in Hart van Wierden! Hieronder vindt u het stuk dat gepubliceerd was in de krant! WIERDEN - In de zomervakantie hopen 24 jongeren en zeven leidinggevenden van de Hervormde gemeente Wierden en Hoge Hexel voor drie weken af te reizen naar Soamsobigi, een dorpje in het noorden van Ghana, een land waar ook veel christenen wonen. De kinderen daar, hebben op dit moment helemaal geen schoolgebouw en krijgen daarom les onder een grote boom. Veel ouders zien het nut er niet van in om hun kinderen naar school te sturen vanwege de slechte voorzieningen en daardoor ook minder goed onderwijs. Dus er komt een nieuw schoolgebouw voor deze kinderen. Om dit waar te kunnen maken, is veel geld nodig. Er zijn de afgelopen maanden al een aantal acties gehouden en vrijdag 17 februari vond er een dienstenveiling plaats in zaal Hebron naast de Dorpskerk met vooraf een stamppotbuffet. Drie jaar geleden zou er al een groep jongeren vanuit deze gemeente naar Ghana gaan en was er al heel wat geld opgebracht. Maar helaas gooide corona roet in het eten en ging de reis niet door. Dat was een teleurstelling voor de jongeren. “Deels gaan dezelfde jongeren mee maar er zijn er ook die nu niet meer kunnen en er zijn een aantal andere jongeren bijgekomen. Er is in totaal nog zo’n 20.000 euro nodig”, aldus het team. De jongeren en hun begeleiders zullen zich met name bezighouden met het helpen van de lokale bouwers aldaar en ook met kinderprojecten. Tevens leren zij een en ander over de Ghanese cultuur en hoe de christenen in Ghana in het leven staan, veelal armoedig met weinig middelen. Tijdens de dienstenveiling, aan elkaar gepraat door veilingmeesters Robert en Karel, werden er ‘kavels’ geveild die waren aangeboden door gemeenteleden waarop de aanwezige gemeenteleden vervolgens konden bieden. Van boerencakes tot appeltaarten en aangeboden ritten in speciale auto’s, maar ook weekendjes weg in een zomerhuisje of camper. Zelfs een klusjesman bood zich aan. Een paar creatieve gemeenteleden hadden zelf iets moois gemaakt zoals gehaakte Nijntjes en Rupsjes Nooit Genoeg. Het was een gezellige avond en de biedingen liepen veelal hoog op. Een appeltaart die voor 40,- euro van de hand ging en een zak openhaardhout voor 210 euro. Er werd ruim 5.000 euro opgebracht. Daar waren de ‘Ghanagangers’ blij mee. Zo ook Zeb, Wietse, Mirthe en Kristel. Zij hebben er veel zin in om te gaan. “We moeten wel onze telefoon thuis laten, er is daar toch geen verbinding. Dat is even wennen maar ook wel goed denk ik. We hebben soms mailcontact met de familie thuis”, meent Mirthe. Op de vraag hoe zij dit vanuit hun geloof zien: “Hier hebben we alles, daar hebben ze niks en dat is in je geloof denk ik toch wel anders. We zullen er veel van leren”, antwoordt Zeb. Op zaterdag 25 februari staat de actiegroep van 09.30 tot 13.00 uur klaar om auto’s te wassen. Zij zullen auto’s voor 10 euro aan de buitenkant wassen terwijl bij Hebron de koffie/thee of andere versnapering klaarstaat.

21 februari 2023

In Soasobigi is lang gewacht op een nieuw schoolgebouw. Wegens COVID moest het project diverse keren uitgesteld worden. Dit jaar is het eindelijk zover. Tijdens ons bezoek werden we ontvangen door docenten, ouders, de chief en andere afgevaardigden. Een hele menigte vergaarde zich op bankjes onder een boom naast het gebouwtje van een kliniek. Dit gebouwtje bestaat uit een afdak waar de kleuters les krijgen en een kleine, half open ruimte dat in slechte staat verkeert, met grote scheuren in de muren. De binnenruimte is in drieën verdeeld, waar klassen 1-3, 4-5 en 6 les krijgen. Er worden momenteel 311 leerlingen ontvangen. Onder een andere boom werd in een grote pan eten gekookt voor de kinderen. Het aantal leerlingen is toegenomen toen de school vorig jaar begon met het verschaffen van lunch.

Eerst kregen de kinderen les in een lemen gebouwtje, dat is afgebroken toen het op instorten stond en de overheid in 2020 begon met de bouw van vier klaslokalen. De bouw ligt echter al lange tijd stil. Hopelijk is de komst van World Servants een stimulans voor de overheid om ook die vier lokalen af te ronden! Met de drie lokalen die World Servants gaat bouwen en de vier van de overheid, kunnen de zes klassen van de basisschool en twee kleuterklassen bijna allemaal een eigen lokaal krijgen.

De verwachting is dat ouders meer gemotiveerd zullen zijn om hun kinderen naar school te sturen als er een goed gebouw staat. De docenten zijn in ieder geval meer dan gemotiveerd om hun werk te doen. Docente Linda geeft les aan klas 4 en 5. Al zijn de omstandigheden moeilijk, ze houdt van lesgeven en voor haar is het een roeping. Linda heeft een boodschap voor de deelnemers aan project Soasobigi. “Ik heb hier les gegeven sinds 2020. Het bouwen van de lokalen is heel belangrijk. We hebben niet genoeg ruimte en geen lokalen, geen stoelen. Met nieuwe lokalen zullen leerlingen elke dag naar school komen. Kom alsjeblieft onze lokalen bouwen. We hebben ze nodig, zodat het onderwijzen en leren beter zal worden. Ik zal blij zijn als jullie komen.”

11 mei 2020

Toen wij (Cor, Wouter en Ton) samen met Mr. Joseph (baliecoördinator van de NGO's die in het district East Mamprusi werken) en Mr. Stephen (projectcoördinator bij AGCare) in februari 2020 Soamsobigi bezochten werd al snel duidelijk dat er in dit dorp op korte termijn wat moet gebeuren om goed onderwijs voor kinderen mogelijk te maken. Het is schrijnend om te zien dat er wel een gemotiveerd schoolteam beschikbaar is en dat de gemeenschap achter goed onderwijs staat, maar dat er geen geschikte voorzieningen zijn. Hierdoor houden de ouders hun kinderen thuis. In het verleden heeft men een zeer eenvoudig klaslokaal gebouwd, maar dit wordt nu bijna volledig weggespoeld door regen en wind. Het dorp ligt in een arm agrarisch gebied, de mensen zijn slecht gekleed en leven in hutjes die gebouwd zijn van modder. De inkomsten uit de opbrengst van het land zijn nauwelijks voldoende om te overleven. Deze uitzichtloze situatie zorgt ook nog eens voor extra problemen op het gebied van alcoholverslaving. In het naastgelegen dorp Namenboku is er wel een goede school, maar deze kan de 300 kinderen van Soamsobigi er in de verste verten niet meer bij hebben.
Sommige leden van de gemeenschap waren tijdens ons bezoek een beetje wantrouwig omdat in het verleden WS en AG Care wel meer op bezoek geweest zijn, maar dat dit tot nu toe niet heeft geleid tot concrete plannen. Het advies is dan ook om een blok met 3 klaslokalen en kantoor te gaan bouwen. De gemeenschap ziet de noodzaak van goed onderwijs in en is zeer bereid om mee te helpen.