Alle updates van Harm Jan

Pataju groeit!

Op bezoek in Pataju worden we vriendelijk ontvangen door de aanwezige leraren van de school. Wat direct opvalt is dat er rondom het schoolterrein is een nieuw hek geplaatst en is een entree gemaakt. Het school terrein is hiermee volledig afgesloten. Dit verbeterd niet alleen de veiligheid maar ook het aanzien van de school. Op dit terrein zijn nu twee World Servants projecten geweest (2017 en 2022). In totaal zijn er nu 7 lokalen in gebruik en zijn er nog twee in aanbouw.

Vanaf het schoolplein klinkt luide muziek waar vol enthousiasme word gedanst door één van de lagere groepen. Alle lokalen zijn in gebruik en de gebouwen staan er netjes bij. Het 7de klaslokaal dat tijdens ons vorige bezoek nog in aanbouw was, is nu klaar en in gebruik. Helaas is het gebouw dat door BO222 is gebouwd nog niet helemaal klaar en daarmee ook nog niet in gebruik. Momenteel wordt er hard gewerkt aan het afronden van de lokalen.

Dat is nodig ook. De gemeenschap in Pataju groeit. Er wonen momenteel zo'n 3000 families. Momenteel gaan er een kleine 400 kinderen naar de school. Ons laatste bezoek in 2022 was dit nog 352. Het aantal leerlingen dus dus met zo'n 50 kinderen gegroeid. Ook het aantal leraren is van 13 naar 16 gegroeid. Sinds kort worden er ook avondlessen georganiseerd voor de volwassenen. Hier kunnen ze leren lezen en schrijven. De wens van éen van de docenten is om hier in de toekomst ook professional skills te kunnen geven. Zo kunnen kinderen van de secondary school een echt beroep leren.

Tijdens het gesprek geven de mensen aan dat ze veel hebben geleerd van de groep uit Nederland. De belangrijkste les die ze geleerd hebben is door elkaar lief te hebben en te samenwerken dat ze heel veel samen kunnen bereiken. Eén van de leraren verteld, toen ik hier voor het eerst kwam was dit een "Sad and Poor place". Tegenwoordig is dit een school waar ze trots op zijn. Een goede plek voor de leerlingen en een goede plek voor leraren om te werken. Dit zorgt er ook voor dat leraren een hecht team vormen en samen de verantwoordelijkheid voor de school nemen waardoor de kwaliteit van het onderwijs flink is toegenomen.

Rond 12:00 uur verzamelen zich steeds meer mensen rondom het schoolterrein die hun kinderen komen ophalen. Dit geeft ons een goed beeld van de betrokkenheid van deze gemeenschap.

Patuju bouwt door

De aankomst bij het projectsite 2017 was verrassend, niet alleen vanwege alweer een warm welkom, maar ook van de bouwactiviteiten op het terrein. Er wordt druk gewerkt aan de bouw van een zevende klaslokaal. Dit lokaal wordt gebouwd aan het de twee klaslokalen die de WS groep in 2017 heeft gebouwd.

Het project heeft nogal wat verandering in de gemeenschap teweeg gebracht. Toen het klaar was en in gebruik kon worden genomen konden alle kinderen, zowel primary als secundaire aar deze school. Hierdoor hoefden de kinderen van secundaire niet meer naar een andere school verderop. Dit bracht de nodige voordelen, want de ouders hoefden de kinderen niet meer naar de school te laten brengen wat sommigen 20 Bs per dag bespaarden. Maar het bracht nog meer veranderingen, want een onverhard pad naar de school werd veranderd in een verhard pad.

Het aantal kinderen dat naar de school gaat groeit nog steeds. Momenteel gaan er 352 kinderen naar de school. Dat zijn er zo’n 100 meer dan voorheen. Ze werken momenteel in een ochtends shift (primary) en een middag shift (secundaire). De vertegenwoordigers van PTA en OTB zien de gemeenschap groeien qua aantal inwoners en daarmee ook het aantal kinderen en daarom is uitbreiding zo gewenst. Dat heeft er toe geleid dat ze een Fundraising onder de leraren zijn gestart. Zij hebben een deel van hun salaris beschikbaar gesteld voor de bouw van een nieuw klaslokaal, maar daar bleef het niet bij. Dit initiatief werd uitgebreid onder de bevolking en beetje bij beetje kwam er geld binnen. Zoveel dat in juni 2021 gestart kon worden met de bouw. Andere acties volgden, zo worden groenten en fruit, die ze zelf verbouwen, verkocht en de opbrengst gaat naar de bouw van de school. Nu bijna een jaar later zijn ze ver met de bouw dat het dak geplaatst kon worden en dat is door de lokale overheid betaald. Dus nu staat er een klaslokaal, met een dak en gaan ze verder met het verder afmaken.

Momenteel zijn er 13 leraren werkzaam op de school en zijn ze allemaal heel erg betrokken bij hun vak en bij de verdere ontwikkeling van de school. Dit followup bezoek is gecombineerd met een preparation bezoek omdat WS in 2022 samen met FOR Vidas en de lokale overheid twee nieuwe klaslokalen gaat bouwen om zo het groeiende aantal kinderen te kunnen huisvesten Kortom het werken aan verandering gaat volop door in Patuju.

Patuju groeit snel!

De school, de vroegere bouwplaats ligt er mooi bij. De gemeenschap draagt zowel letterlijk als figuurlijk steentjes bij. Ze bekostigen gezamenlijk een docent en een conciërge en daarnaast verzorgen ze ook de schoonmaak en het onderhoud met elkaar. De school groeit in het aantal klassen en niveaus. Wat men vorig jaar aankondigde (een middelbare school) is dit jaar gerealiseerd. Nu al zijn er al dik 300 leerlingen, waaronder dus ook het eerste jaar van de middelbare! Het voordeel is natuurlijk dat de middelbare school nu dichtbij is, waardoor er minder drop out is en minder gereisd hoeft te worden naar Cotoca. Er is een grote wens voor nog meer lokalen, zodat er naast de basisschool ook een volledige middelbare school kan worden gerealiseerd. In 2022 zal er opnieuw een World Servants groep naar Patuju gaan om deze actieve gemeenschap ondersteunen.

Another day at the office

En zo hoort het ook. In Patuju komen kinderen en hun ouders naar school, zoals je dat 's morgens langs Nederlandse schoolpleinen ziet. School, heerlijk ingeburgerd. Ouders, die een praatje maken. Kinderen die tassen zeulen.

En toch - helemaal gewoon is dat helemaal niet. Principal Marcela Sosa vertelt: "Toen ik hier kwam was ik gelukkig want er waren al 23 leerlingen. En nu? Vorig jaar waren er 262, dit jaar 285. We hebben de mogelijkheden gekregen - en kunnen ze nu benutten. Een van de grootste veranderingen is dus dat er meer ruimte gekomen is. Het gebouw is heel geschikt voor onderwijs, fris, grote ramen. We kunnen de lokalen 's morgens en 's middags gebruiken".

Daniella Melgar (presidente PTA) vult aan: "Het is een enorme vooruitgang omdat er meer ruimte is en er meer kinderen naar school kunnen. De school is een open deur voor de community. Het is een centrale plaats in de gemeenschap. Vóór het project woonden er niet zoveel mensen en nu zijn er mensen teruggekomen omdat hun kinderen nu naar school kunnen gaan".
Ze wijst ook op een bijzonder initiatief. "Het afgelopen jaar zijn we begonnen met volwassenen onderwijs op zaterdag, met zes mensen. We doen het eerste jaar de eerste drie klassen primary school, het tweede jaar doen we de leerstof van de klassen 4-6. We zijn nu met twintig mensen".
Op eigen initiatief van de gemeenschap is dus alfabetisering voor volwassenen ontstaan - uitvloeisel van de bouw van de school!

Daar blijft het initiatief niet bij. Marcela: "We zien nog te veel kinderen na onze school uitvallen. Als ze naar highschool willen moeten ze naar Cotoca. Veelal komt dat er niet van, daardoor stopt hun opleiding na primary school. Daarom beginnen we volgend jaar met een eerste jaar secondary school, zodat meer leerlingen ook een vervolgopleiding starten".

En dat de gemeenschap veel over heeft voor de school blijkt ook nog uit het op eigen kosten bouwen van een woning voor de conciërge, het verven van de muren en de tralies en een bijdrage per kind van BOB 20.

Marcela en Daniella: "Dank aan alle deelnemers van World Servants!"


In een woord: geweldig!

In maart zijn de setuppers afgereisd naar Nacional Patuju om te zien hoe het gaat met de school en de community gaat.

Toen de groep van BO117 afgelopen zomer op locatie aankwamen, hadden de leraren hoedjes gekocht en stonden de kinderen met vlaggetjes te zwaaien om de deelnemers met een warm welkom te onthalen. Een mooi begin van een groot avontuur.

De gemeenschap kijkt terug op een geweldig tijd die veel verandering heeft gebracht, vele herinneringen worden dan ook opgehaald. De nauwe samenwerking met de leraren om het kinderwerk op touw te zetten, de parade en het grote feest op de laatste dag. Met veel plezier wordt er teruggedacht aan de verrassing die de groep op de laatste dag voor de gemeenschap had. In het geheim had de groep namelijk geoefend op een Boliviaanse dans. Nadat de community om het eindfeest de groep imponeerde met hun Boliviaanse danskunsten, werden ze verrast door de Nederlanders die vanuit het niets een eigen optreden van de Boliviaanse dans weggaven en een geweldig optreden uit te de kast haalden. Dit feest vormde dan ook de weerspiegeling van de interactie en betrokkenheid die tijdens het project had plaatsgevonden.

Ook heeft het project veel indruk op de schoolkinderen gemaakt. Zo zagen ze dat mensen elkaar hielpen en dat uit samenwerking iets moois ontstaat. Het liet de kids van dichtbij zien dat wanneer je samenwerkt je zoveel meer kan bereiken dan alleen. Een waardevolle les die ze voor de rest van hun leven met zich mee mogen dragen.

Het bouwen van de school was een grote onderneming, een groot doel is hiermee dan ook bereikt. Het schoolhoofd vertelde: “Toen ik begon met lesgeven op deze school, was het net een jungle. Nu ziet de school er goed, netjes en goed georganiseerd uit en wordt het gebouw goed onderhouden.”

Ook de partnerorganisatie kijkt positief terug op het project. Het gebouw is vlot neergezet en direct na de afbouw in gebruik genomen. Meer kinderen komen tegenwoordig naar deze school toe. Om ruimte te bieden voor alle leerlingen wordt er in twee shifts lesgegeven.

Het gebouw is helemaal af wordt sinds november 2017 gebruikt door groep 3 en 4.

Feest! Twee nieuwe klaslokalen voor Nacional Patuju

Het was feest in Nacional Patuju, want het nieuwe schoolgebouw is geopend! Slingers zijn opgehangen, de partytent opgezet en alle ouders uitgenodigd. De twee nieuwe klaslokalen in Nacional Patuju zijn klaar om in gebruik te worden genomen door de leerlingen en dat is een feestje waard!

Waar er in oktober nog veel werk te gebeuren stond, zien we in de twee lokalen nu spierwitte muren, stevige ramen in de kozijnen en een groot schoolbord aan de muur.

We wensen de kinderen heel veel leerplezier toe in hun nieuwe klaslokalen!

BO217 | Foto-update van de school in Patuju (Bolivia)

Carlos Sanchez, onze projectcoördinator bij For Vidas, heeft een bezoek gebracht aan de school in Patuju (Bolivia). Hij stuurde ons een aantal foto's om te laten zien hoever het met de bouw is. 

BO217 | Foto-update van de school in Patuju (Bolivia)

Carlos Sanchez, onze partner bij For Vidas, heeft een bezoek gebracht aan de school in Patuju (Bolivia). Hij stuurde ons een aantal foto's om te laten zien hoever het met de bouw is. 

BO217 | From Bolivia with love

Die ene vermiste tas hield de gemoederen nog wel even bezig, dus het thuisfront moest flink wachten. Nu op naar huis! Of de ogen open blijven onderweg is de vraag, maar het is zeker dat er veel te vertellen is!

BO217 | Een tas vol verhalen

Op de laatste bouwdagen hebben we er nog even een flinke portie energie tegenaan gegooid. De muren hebben we op hoogte gebracht en de grootste delen van het ijzerwerk voor de ringbalk is gevlochten. Op woensdagochtend zijn de meeste vlechtwerken op de muren geplaatst. Helaas gooide regen alle verdere bouwplannen in de war, maar het resultaat dat we hebben bereikt, van niets naar de duidelijke contouren van twee klaslokalen, stemt ons allemaal ( en ook de aannemer) zeer tevreden.

Gertjan was op de laatste bouwochtend iets later present. Hij was al vroeg op pad voor een interview op de lokale tv van Santa Cruz. Hij mocht vertellen over het werk van World Servants en dat werd live uitgezonden. Gelukkig loopt hij niet naast zijn schoenen als lokale beroemdheid.

De laatste kinderwerk dag viel helaas letterlijk in het water. De hele dag regen maakte het onmogelijk om een prachtig kinderfeest te geven. Erg jammer want de groep had zich er zeer op verheugd.

De dag regen werd wel goed benut voor het schrijven van de complimentenboekjes. Altijd een mooie herinnering aan onze groep prachtige mensen.

De laatste avond in Patuju hebben we pannenkoeken gebakken en die samen met de lokale bevolking opgegeten. Zij zijn echt zoetekauwen. Want zij doen niet alleen suiker op de pannenkoek maar net zo makkelijk kan er ook nog stroop bij en alles wat er nog meer staat. Het was een heerlijke ontspannen avond.

Verschillende mensen van de gemeenschap benadrukten nog eens hoezeer zij ons in hun hart hebben gesloten en dat we altijd welkom zijn. De eerste traantjes kwamen er al en dan was het nog niet eens het echte afscheid.

Op donderdagmorgen hebben we de klaslokalen feestelijk overgedragen. Ook het prachtige logo werd onthuld. Nadine, Williane, Janneke en Suzan hebben er een prachtig werk van gemaakt! De overhandiging was ook weer een moment voor een klein feestje. Jorian, Sanne, Esther, Jan, Mireya, Lex, Harm, Harm-Jan, Nadine en Jorika hadden speciaal een Boliviaanse dans ingestudeerd samen met onze tolken Ademar en Maria Rene. Het was in één woord geweldig en natuurlijk hilarisch! Verder werd jarige Stephanie goed in het zonnetje gezet. Ze was al vroeg in de ochtend gewekt door een zingende mannenschare aan haar voeten en bij de overhandiging kreeg de lokale bevolking te horen dat zij jarig was. Dat leverde veel gezang en dans op met Stephanie in het middelpunt. Geweldig!

Daarna viel het afscheid van de mensen in Patuju toch wel even zwaar. We hebben veel gedeeld, veel liefde ontvangen, veel mogen ervaren van hun vreugde en zorgen. Deze hardwerkende, liefdevolle en enorm gastvrije mensen hebben ons hart geraakt  en al moesten we afscheid nemen, ze reizen mee in ons hart en onze gedachten.

In Santa Cruz hebben we de kans benut om wat souvenirs te scoren, een heerlijke empanade te eten en wat rond te kijken. We gaan nog uit eten en dan is het tijd om even goed te rusten. Daarna wacht ons een kort nachtje voor de terugreis. Stephanie en Esther gaan al vroeg op weg. Carlos en Gertjan brengen hen naar het vliegveld en halen daarna de rest van de groep op. Als alles goed verloopt dan ontmoeten we elkaar weer in Londen zodat we als complete groep in Amsterdam zullen aankomen. Het zal ook weer heerlijk zijn om jullie in onze armen te sluiten en onze tas vol verhalen uit te pakken.

BO217 | Alles is liefde in Samaipata

De man-vrouw dag van vorige week dinsdag was een groots succes. De vrouwen werden verrast met ontbijt op bed en de gehele dag waren alle taken gescheiden. De mannen hadden er toch wel wat moeite mee om de bouw een dag los te laten, want de vrouwen gingen onder leiding van Jorika aan de slag op de bouw terwijl de mannen het ‘echte’ werk mochten doen (koken, wc’s schoonmaken, vegen en toekijken hoe de vrouwen aan het bouwen waren). De dag eindige met een etentjem, waarbij de mannen de vrouwen voor een date-etentje uitnodigden. De vrouwen hadden ’s middags de tijd genomen om te tutten met een maskertje, nagellakje, voetenbadje en de haren werden door Sanne mooi gemaakt. De mannen hadden dit etentje werkelijk tot in de details voorbereid. Met het spel de ‘jongens tegen de meisjes’ eindigde deze bijzondere dag, waarbij we concludeerden dat we niet zonder elkaar kunnen!

Woensdag moest er dan toch echt weer door iedereen gebouwd worden. De muurtjes stegen doordat iedereen aan het metselen was geslagen. We maken als groep zoveel indruk op de lokale gemeenschap dat zelfs de lokale tv-zender Notivision uit Santa Cruz langskwam, voor een uitgebreid PR-filmpje. Onze eigen pastor G speelde de hoofdrol. De medley ‘soep-soep-soep-ballen-ballen-kielen…’ gaat nu ook echt een hit worden in Zuid-Amerika. Hoe dan ook, wij zijn echte TV-helden!

Ook op donderdag werd er gebouwd, maar door de enorme windkracht was de bouwplaats een onveilig terrein geworden. Dat leidde ertoe dat een aantal deelnemers ijzer gingen zaken en de rest een verplichte siësta moest houden. Ach, het bouwplan van onze technische leider Alwin moest toch al wat aangepast worden. Qua bouw loopt het project al ten einde: we hebben nog maar 2,5 bouwdag voor de boeg. We gaan nog even knallen met elkaar, zodat we de muren op hoogte kunnen metselen en de ringbalk kunnen storten. Ook het logo zal door Janneke, Nadine, Suzan en Williane geschilderd worden. Het wordt nog even doorwerken voor ons!

Naast alle bouwactiviteiten heeft cultuurleider Mieke verschillende uitjes geregeld, waaronder het bezoek aan een ziekenhuis en middelbare school dat vandaag plaatsvond, koken en slapen bij de gemeenschap en het bezoeken van een visfarm. Dit laatste heeft vorige week donderdag plaatsgevonden. Wat begon als een wat saai uitje, werd door heldhaftige acties van Jorika, Jorian, Esther, Harm, Jan en Harm-Jan beloond met 7 vissen die een uur later op ons menu stonden. Daar hebben we heerlijk van gesmuld. Verder gaat ieder GMG-groepje op huisbezoek, wat veel indruk maakt op de groep. Schrijnende situaties horen en zien we, wat ons machteloos maakt. Het gaat ons begrip soms te boven en we vragen ons af: 'waarom'?

Het kinderwerk verloopt prima. Het aantal kinderen neemt toe en het enthousiasme van de deelnemers ook.

Nu ik dit schrijf zijn we weer ‘thuis’ uit Samaipata. Wat was het fijn om ons even in een totaal andere omgeving te begeven. Is het in ons forenzendorpje Patuju vlak en flink warm, zo’n 4 uur later bevonden wij ons in het Andesgebergte van Bolivia waar het ’s avonds goed afkoelt. Prachtige vergezichten en idyllische dorpjes, met karakteristieke Boliviaanse mensen. Ons onderkomen in Samaipata was perfect. Sfeervolle kamers waar we heerlijk konden uitslapen en konden genieten van een (soms) warme douche. Op vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan de Incaruïnes, waarbij we een stukje geschiedenis van Bolivia zagen maar waar we ook genoten van het uitzicht, indrukwekkend. Na een goede nachtrust zijn we op zaterdag naar de watervallen gegaan. Hier was tijd voor ontspanning, maar eerst namen we een frisse douche onder de waterval. Dat was echt heerlijk. Na een paar uurtjes relaxen gingen we voorzien van een rood kleurtje en wat mysterieuze muggensteken op weg naar de souvenirwinkeltjes in Samaipata. Iedereen had de opdracht gekregen om een cadeautje voor zijn/haar engel te kopen, zodat we deze zondagavond tijdens de memories night aan de ander konden. Het aantal winkeltjes viel wat tegen maar uiteindelijk heeft iedereen een klein cadeautje kunnen kopen.

Op zaterdagavond was het echt zover…de candlelight-avond! De leiders van BO217 verheugden zich al maanden op deze avond. Ook de enthousiaste deelnemers hadden het dicht-virus te pakken, want maar liefst 61 gedichten kon (Gert)Jan van Veen voordragen. Daarbij was er voor iedereen een gedicht. Alles omlijst met veel kaarslicht, een open haard en muzikale begeleiding van Jan. Verschillende liefdesverklaringen zijn geuit, en we kunnen zeggen dat BO217 een liefdeskoppel rijker is. 

Op zondagavond zijn we bij een kampvuur gaan zitten en hebben daar een dienst gehad die toerustingsleider Karin had voorbereid. ‘Je bent waardevol’ was het thema, waarbij de gekochte cadeautjes een mooie plek kregen in het aan de ander laten weten dat hij of zij er mag er zijn. We hebben nog wat gezongen en zochten toen ons bed op.

Het gaat goed met ons. Wezijn gezond, wel wat vermoeid maar de sfeer zit er nog prima in! Toch denken we al wel aan onze terugreis die nu dichterbij komt. Sommige deelnemers verlangen naar een bruine boterham of yoghurt, want de witte broodjes worden nu toch echt wel een beetje droog. We kunnen trouwens alleen maar dankbaar zijn voor de diversiteit aan eten, we komen niets tekort. Carlos, Adhemar, Maria Rene, mama Helma en Charito zorgen goed voor ons! We genieten en werken nog even verder.

Inmiddels hebben we op de bouw het hoogste punt bereikt. Even een mooi moment om bij stil te staan. Natuurlijk bouwen we gewoon verder, want we stellen onze doelen hoog: als het even kan graag de ringbalk aan de voorkant gestort. Iedereen gaat er voor!

Heel veel lieve groetjes aan alle familieleden, vrienden en bekenden. We genieten enorm  van alle lieve groetjes.

Namens iedereen van BO217, CHAU!

Mieke   

Coördinator Carlos stuurde een filmpje vanaf de bouwplaats:

BO217 | Foto-update

https://www.facebook.com/carlos.sanchezmontalvo.1/posts/10207790093830557

https://www.facebook.com/carlos.sanchezmontalvo.1/posts/10207790031949010

https://www.facebook.com/carlos.sanchezmontalvo.1/posts/10207789976787631

https://www.facebook.com/carlos.sanchezmontalvo.1/posts/10207789947786906

BO217 | Door de mandarijn heen bijten

De sfeer zit er goed in in de groep. Mooi om te zien hoe we als jongeren (sommigen wat ouder) uit alle windstreken van Nederland naar elkaar toegroeien als één groep. Er is een hoop gezelligheid en er wordt veel gelachen. Ook zijn er fijne onderlinge gesprekken.

Op de bouw zijn de steigers geplaatst. Nu kunnen we de hoogte in met de muren. Om de gaten voor de palen te maken moesten er wel nog wat gaten gemaakt worden. Jan en Tim vonden dat wel een mannenklusje. Maar Suzan liet zich niet afschepen. Zij was op zoek naar zwaar werk en dit leek haar wel wat. En natuurlijk kon zij dit uitstekend. Net zo goed loopt Esther te sjouwen met boomstammen alsof het luciferhoutjes zijn. Hartstikke stoer.

Bouwleider Alwin heeft inmiddels een fanclub opgebouwd. Deze pink ladies laten hem met regelmaat horen dat ze hem echt even nodig hebben: ‘Aaalwinn!’

Op de mannen- en vrouwendag zullen de vrouwen weer een flinke steen bijdragen aan de bouw zodat we op woensdag weer met vereende krachten verder kunnen. Want op de mannen-en vrouwendag bouwen de mannen niet maar zorgen voor corvee, de maaltijd en dat het de vrouwen aan niets ontbreekt.

Het kinderwerk gaat top. We genieten er van om met de kinderen op te trekken. Vooral zingen vinden ze heel leuk.  Wat gaaf dat Carlos al beelden van het kinderwerk op facebook heeft gezet. Dan hebben jullie vast ook gezien dat de kinderen de werkjes geweldig leuk vinden. De groep met kinderen groeit nog steeds. Hoe mooi kan het zijn!

Aan cultuur komen we uitgebreid toe. De eerste huisbezoeken zijn gedaan en zijn erg indrukwekkend. In de loop van de week zullen nog meer bezoeken brengen bij mensen thuis, in een ziekenhuis, op een boerderij. Onze coördinator Carlos weet ontzettend veel voor elkaar te krijgen en daar zijn we heel blij mee. Zo gaat ook het plan van Harm-Jan en Harm om naar de kapper te gaan in vervulling.

Op de vrije dag vanwege de Nationale feestdag wist Carlos de mannen te verrassen met een voetbalwedstrijd van Oriente Petrolero. Na afloop was er een meet en greet met verschillende spelers en werden Jan, Mart en Gertjan geïnterviewd voor Facebook live.

De vrouwen bezochten een markt en kerk in Cotoca en konden hun danstalenten uitleen bij een zumba les. Wat top!

Afgelopen zondag waren we te gast in een lokale kerk. Het was een happening! Er was veel lofprijzing, veel gebed en wij zongen ook verschillende liedjes. Hoofdleider Gertjan verzorgde de preek die in het Spaans vertaald werd. Het is een mooie ervaring om zo geloof te delen en te vieren.

Ook de eerste thema-avond rondom geloven was verrijkend. We gingen in gesprek over Gods plaats in ons leven. Het waren mooie open en verdiepende gesprekken.

We hebben inmiddels onze voetbalinterland Bolivia-Nederland achter de rug en zoals te verwachten viel, kwamen de dames het beste voor de dag.  Ze hebben echt een opkikker gekregen van onze Oranje Leeuwinnen. Ze bikkelden onvermoeibaar en met veel enthousiasme. Het werd een dik verdiend gelijkspel van 1-1, waarbij Nadine de gelijkmaker scoorde.

De mannen kwamen in de eerste helft op voorsprong door een goal van Tim, maar bij de rust was het toch 1-1. In de tweede helft stelden zij zich dienstbaar op en daar maakte het Boliviaanse team dankbaar gebruik van. Gastspeler Ademar scoorde nog wel, maar we kwamen er een paar tekort voor een gelijkspel. Helaas dus, maar wat was het prachtige middag.

Het zal wel duidelijk zijn dat we allemaal al vol verhalen zitten. Eigenlijk met geen pen te beschrijven. En in de komende dagen komen er nog veel meer mooie verhalen en gebeurtenissen bij. Dus graag tot een volgende bericht.

Oja, we zijn heel blij met de groetjes die jullie ons sturen. Ze worden centraal voorgelezen en iedereen geniet er van om de lieve berichtjes te delen. Ga vooral hiermee door.

Bij dit verhaal doen we ook een keer graag de  groetjes terug.

 

Groetjes van ons

Arne: Het personeel is zeer vriendelijk en het eten is lekker. Wel laat het sanitair wat te wensen over. Toch blijf ik hier met plezier nog een tijdje.

Mireya: Querida mami, gracias de todo mi corazon por tus schattige mensajes, me gustan mucho. Los leemos siempre todos juntos y es chistoso porque nuestro lider tiene que leerlo en espanol en publico. Los extrano mucho a todos y siempre estoy muy feliz de resivir mensajitos tuyos. Construir me gusta mas de lo que pense jaja y la comida esta riquisima. Saluditos y besitos a todos, los quiero, Mireya.

Suzan: Lieve allemaal, het is hier top, ik ben erg aan het genieten van de top groep. An, je mag de blouse niet aan. Ik hou van jullie een denk aan jullie allemaal! Kus van Suus

Mart: Lieve allemaal, hartelijk bedankt voor de lieve groetjes. Het is hier heerlijk en ik geniet van alles. Blijf vooral groetjes sturen. Mart

Alwin: Moi leute, ’t giet hier top! De bouw vordert snel en ieder doet uitstekend z’n best! Echt weer een topgroep! We doet nog steurig vedan! Kallem an, Alwin

Jorian: Hallo allemaal, ik wou ff zeggen dat het goed gaat hier en dat ik het heel erg naar mijn zin heb. Ook de bouw schiet mooi op. Hoop dat het bij jullie ook goed gaat en dat je een mooie vakantie hebt.

Sanne: Hoe is het bij jullie? Hier gaat het goed. Nog 11 dagen en 10 nachten en zijn we weer terug. Hoop dat bij jullie ook goed gaat. Kalm aan en tot snel. Liefs Sanne

Ashwin: Hoi allemaal, bedankt voor de mooie berichten. Het gaat goed hier in Bolivia. Het land is mooi, de mensen zijn aardig en we krijgen goed te eten. De bouw schiet op en ik hoop op nog meer leuke dingen om te ervaren en ook de natuurlijk op meer leuke berichten van jullie. Groetjes Ashwin

Mieke: Alles wat een project top maakt is hier in Patuju! Beetje bouwen, van de zon genieten, uiteraard leuke cultuuruitjes en heel veel lieve mensen. Anton, we genieten allemaal erg van het Hoeksch nieuws, wat gebeurd er veel in onze polder ;-). Geniet sowieso erg van de berichten die we dagelijks te horen krijgen, ga vooral zo door (hintJ). Mis jullie (uhh, ‘je’) wel een beetje! Liefs, Mieke

Williane: Bedankt voor de berichtjes! Het is hier fantastisch en ik geniet met volle teugen. Ik zie jullie snel! Ps 1: Mirte: spingrootte is zoals op jouw kamer. Ps 2: Agnes mijt, we maken eieren voor Wesley als ik terug ben. X Williane

Nadine: Lieve iedereen, bedankt voor de berichtjes! Blijf vooral sturen! Met mij gaat alles goed en de groep is tof. Het begint wel op een 2 culturen project te lijken met platpraaters en Rotterdammers. Veel liefs en een dikke kus, Nadine

Harm-Jan: Hier gaat het goed

Esther: Hallo allemaal, ik ben veilig aangekomen. De bouw schiet al mooi op en het is heel gezellig hier. Een lekkere koude douche en veel rijst. xxx Ester

Harm: Moge, hoe is het? Hier alles best, bouw gaat voorspoedig. Lekker weer, wel veel wind wat het weer erg lekker maakt. Tot over 2 weken. Groeten Harm

Lex: Hey iedereen! Alles gaat goed hier en ik heb het erg naar mijn zin! De bouw schiet op, het weer is mooi, het eten lekker en het is heel gezellig. Ik vond het super om de groetjes te ontvangen, dus bedankt! Groetjes terug, Lex

Jorika: Bedankt voor de lieve groetjes, vooral blijven doen ;-) alles gaat hier top, ik heb het erg naar m’n zin. Ik kijk uit naar wat ons nog meer te wachten staat! Dikke knuffel voor thuis en een kus voor m’n  poppedeintje. (P.s. de maan is mooi te zien)

Karin: Hallo thuisfront, het is hier in een woord GEWELDIG! Ik heb nu al veel verhalen en er komen er vast nog meer! Wel jammer dat ik vanaf nu geen pannenkoeken als ontbijt krijg ;-), misschien dan maar op zondag eten? Heel veel liefs en groetjes van Karin

Stephanie: Hoe is het met jullie daar in Nederland? Hier gaat het goed! Erg bijzonder hier, mooie dingen meegemaakt en ja ja….ik kan metselen! Ik hoop op nog meer mooie dagen en momenten hier! Heel veel liefs voor iedereen! Stephanie. P.s. Bedankt voor de groetjes, erg leuk!

Gertjan: Dank voor je briefje. Doet me goed. Allemaal mooie mensen hier, super groep en gaaf project. Ik kan me goed uitleven. Hopelijk kun je met Thea op pad! Ik hou van jou, Gertjan

Tim: Hard gebouwd, veel gegeten, veel gesport en een interlandgoal. Voor mij een TOP project. Blijf vooral groetjes sturen en dan blijf ik lachen. Houdoe, T.B. Raamstijn

Jan: Hoi allemaal, alles is hier TOP! Veel gelachen en snel bouwen. Eten smaakt goed. Groetjes zijn nog altijd welkom J Tot ziens, Jan

Henriet: Lieve mensen, wat een mooie berichten mocht ik van jullie ontvangen! Met mij alles goed, ben heel blij met deze leuke groep mensen. Niels, Gefeliciteerd! Ben super trots op je. Liefs Henriet

Janneke: Hallo allemaal! Bedankt voor alle lieve berichten. Ik hoop dat het niet al te vies weer is daar in Nederland. Het is hier prachtig. De mensen zijn heel gastvrij en vriendelijk en de groep is erg leuk. Heit, mem en Ruerd nog veel plezier op de camping in Eext… En Wiedse alvast veel plezier op Lowlands! Dikke tút, Janneke

BO217 | Lekker bakkie koppie

Iedere dag schuift aannemer Timotheo aan bij onze koffiepauze en lunch. Met alle liefde en geduld helpt hij ons op weg met het metselen. En wij helpen hem met alle liefde en aandacht op weg in het Nederlands. Een ‘lekker bakkie koppie’ drinkt hij met stralende glimlach mee,

Meer dan 12.000 stenen stonden op ons te wachten. Na slechts twee dagen was deze voorraad al flink geslonken. Er wordt gemetseld en cement gemengd dat het een lieve lust is. De muren schieten al behoorlijk omhoog. Wat een prachtig stukje werk en samenwerking! Er wordt dus hard gewerkt en iedereen geniet van het werken en samen optrekken. Tijdens het bouwen komt het tot mooie gesprekken. En in de pauzes krijgen we nieuwe energie van de soep, soep en... soep.

Na en naast het bouwen is er nog genoeg energie voor een goed gesprek, een spelletje Uno of Halli Galli en het ervaren van de warme Boliviaanse cultuur. We vallen wat dit laatste betreft met onze neus in de boter. We mogen meelopen in de parade ter ere van de Nationale Onafhankelijkheidsdag van Bolivia. Wat een feest in de avond! We worden helemaal opgenomen in het programma en we kunnen echt niet ontkomen aan de groepsdans. Het was een topervaring en het is geweldig mooi om te ervaren dat je welkom bent.

Wat betreft eten en drinken halen we echt ons hart op. Mama Helma kookt voortreffelijk en weet ons telkens weer te verrassen met heerlijk Boliviaans eten. Tim geniet daar extra van: steevast schept hij een keer extra op of helpt, heel dienstbaar, een groepsgenoot om het bord leeg te krijgen.

Met de gezondheid van ons allemaal gaat het prima. De muggen hebben een voorliefde voor sommige deelnemers, ondanks de deet en klamboe. Maar we klagen niet, want het is allemaal veel te leuk. We genieten met volle teugen. Dus voorlopig blijven we nog even.

We hebben nog het een en ander te doen. Natuurlijk de bouw, waar we toe zijn aan het storten van de pilaren. Ook het kinderwerk komt echt goed op gang.  Als een soort zwaan kleeft aan groeit het aantal kinderen. We gaan op bezoek bij mensen uit de gemeenschap. Er staat een kampvuur gepland en we hebben al verschillende thema-avonden achter de rug. Morgen (zondag) gaan we naar de kerk in Patuju en ’s middags rennen we ons in het zweet bij de voetbalwedstrijd. Vooral lokale taximotorchauffeurs zijn er op gebrand om tegen ons te voetballen.

En wat volgende week brengt, daar gaan we bij een lekker bakkie koppie eens goed voor zitten. Van Alwin onze bouwleider krijgen we mee: voor je iets gaat doen maak je een plan. Nou, plannen hebben we zat.

Een lieve groet van ons allemaal, in het bijzonder aan Maaike.

BO217 | Daniël in Bolivia

De deelnemers die vandaag het kinderprogramma verzorgden deelden het verhaal van de leeuwenkuil. En gelukkig: ook in Bolivia kwam Daniël er zonder kleerscheuren vanaf. 

BO217 | Wat een dag!

De reis was lang en vermoeiend en we hadden een paar dompers te verwerken.Stephanie en Esther konden niet met de vlucht mee omdat bij Esther de reispapieren niet helemaal klopten. Stephanie bleef bij haar. Gelukkig hoorden we dat ze een dag later wel zouden komen. Dat gaf veel blijdschap en opluchting. Een domper was ook dat Maaike ziek thuis moest blijven. Dat kwam wel even binnen. Sterkte Maaike, we denken aan je.

De resi zelf verliep keurig op tijd, maar aan het einde was iedereen toch wel erg moe. Slapen in een ongemakkelijke houding levert spierpijn op. Maar onze bleke gezichten kleurden weer helemaal bij door de ontvangst door coördinator Carlos. Samen met de twee tolken hadden ze voor ons op het vliegveld een ontbijt met pannekoeken georganiseerd! Jawel, Hollandser kan het niet. Heerlijk.

Daarna vertrokken we in een propvolle bus naar Patuju, een uurtje rijden. Hoe zou de ontvangst zijn? Het overtrof alle onze verwachtingen. Wat heerlijk, verrasend en feestelijk! De gemeenschap van Patuju had enorm naar ons uitgekeken.

De laatste kilometer naar ons verblijf werden we gebracht op taximotoren. Wat gaaf! De gemeenschap met ouders, leraren, kinderen, politie enzovoorts stond in grote getale klaar om ons binnen te halen. We zijn ontzettend welkom en dat voelt heerlijk.

Inmiddels hebben we ons geinstalleerd, ons laten verwennen door de kookkunsten van 'mama' Gilmaen ons eerste nachtje zit er op. We gaan bouwen. En ja, we gaan nog veel meer doen. Ons weekprogramma loopt over van mooie activiteiten, ontmoetingen en gebeurtenissen. Aanstaande zondag is in Bolivia een nationale feestdag. Dat wordt uitgebreid gevierd en wij vieren mee. Maar eerst gaan we bouwen. We hebben er zin in.

Foto's houden jullie nog even tegoed. Mijn wil ze nog niet afstaan aan internet. Ik sta dus bij jullie in het krijt.

We maken het allemaal uitstekend. De sfeer in de groep is enthousiast en vol energie. Van ons allemaal een hartelijke Boliviaanse groet.

 

 

 

BO217 | Ceremonieel onthaal in Cotoca

'De bouw van de klaslokalen in Cotoca is officieel van start', schrijft For Vidas, partnerorganisatie van World Servants, op haar Facebook pagina. 'Met dank aan de hooggeachte burgemeester, de gemeenteraad, diverse betrokkenen bij de school en de gemeenschap was er een warm welkom voor het World Servants-team.'

https://www.facebook.com/Forvidas/posts/1014654018677752