BO217 | Alles is liefde in Samaipata

Geplaatst op 14 aug 2017 - 20:18

Het voelde als een vakantie, het weekendje weg van de Bolivia-groep. Bepakt en bezakt verlieten ze vrijdagochtend hun thuisbasis, en vertrokken naar Samaipata, een bergdorp ten westen van Santa Cruz. Ze beleefden er een weekend vol ontspanning, cultuur, plezier en romantiek. Leider Mieke doet verslag van het weekend èn de dagen ervoor.

De man-vrouw dag van vorige week dinsdag was een groots succes. De vrouwen werden verrast met ontbijt op bed en de gehele dag waren alle taken gescheiden. De mannen hadden er toch wel wat moeite mee om de bouw een dag los te laten, want de vrouwen gingen onder leiding van Jorika aan de slag op de bouw terwijl de mannen het ‘echte’ werk mochten doen (koken, wc’s schoonmaken, vegen en toekijken hoe de vrouwen aan het bouwen waren). De dag eindige met een etentjem, waarbij de mannen de vrouwen voor een date-etentje uitnodigden. De vrouwen hadden ’s middags de tijd genomen om te tutten met een maskertje, nagellakje, voetenbadje en de haren werden door Sanne mooi gemaakt. De mannen hadden dit etentje werkelijk tot in de details voorbereid. Met het spel de ‘jongens tegen de meisjes’ eindigde deze bijzondere dag, waarbij we concludeerden dat we niet zonder elkaar kunnen!

Woensdag moest er dan toch echt weer door iedereen gebouwd worden. De muurtjes stegen doordat iedereen aan het metselen was geslagen. We maken als groep zoveel indruk op de lokale gemeenschap dat zelfs de lokale tv-zender Notivision uit Santa Cruz langskwam, voor een uitgebreid PR-filmpje. Onze eigen pastor G speelde de hoofdrol. De medley ‘soep-soep-soep-ballen-ballen-kielen…’ gaat nu ook echt een hit worden in Zuid-Amerika. Hoe dan ook, wij zijn echte TV-helden!

Ook op donderdag werd er gebouwd, maar door de enorme windkracht was de bouwplaats een onveilig terrein geworden. Dat leidde ertoe dat een aantal deelnemers ijzer gingen zaken en de rest een verplichte siësta moest houden. Ach, het bouwplan van onze technische leider Alwin moest toch al wat aangepast worden. Qua bouw loopt het project al ten einde: we hebben nog maar 2,5 bouwdag voor de boeg. We gaan nog even knallen met elkaar, zodat we de muren op hoogte kunnen metselen en de ringbalk kunnen storten. Ook het logo zal door Janneke, Nadine, Suzan en Williane geschilderd worden. Het wordt nog even doorwerken voor ons!

Naast alle bouwactiviteiten heeft cultuurleider Mieke verschillende uitjes geregeld, waaronder het bezoek aan een ziekenhuis en middelbare school dat vandaag plaatsvond, koken en slapen bij de gemeenschap en het bezoeken van een visfarm. Dit laatste heeft vorige week donderdag plaatsgevonden. Wat begon als een wat saai uitje, werd door heldhaftige acties van Jorika, Jorian, Esther, Harm, Jan en Harm-Jan beloond met 7 vissen die een uur later op ons menu stonden. Daar hebben we heerlijk van gesmuld. Verder gaat ieder GMG-groepje op huisbezoek, wat veel indruk maakt op de groep. Schrijnende situaties horen en zien we, wat ons machteloos maakt. Het gaat ons begrip soms te boven en we vragen ons af: 'waarom'?

Het kinderwerk verloopt prima. Het aantal kinderen neemt toe en het enthousiasme van de deelnemers ook.

Nu ik dit schrijf zijn we weer ‘thuis’ uit Samaipata. Wat was het fijn om ons even in een totaal andere omgeving te begeven. Is het in ons forenzendorpje Patuju vlak en flink warm, zo’n 4 uur later bevonden wij ons in het Andesgebergte van Bolivia waar het ’s avonds goed afkoelt. Prachtige vergezichten en idyllische dorpjes, met karakteristieke Boliviaanse mensen. Ons onderkomen in Samaipata was perfect. Sfeervolle kamers waar we heerlijk konden uitslapen en konden genieten van een (soms) warme douche. Op vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan de Incaruïnes, waarbij we een stukje geschiedenis van Bolivia zagen maar waar we ook genoten van het uitzicht, indrukwekkend. Na een goede nachtrust zijn we op zaterdag naar de watervallen gegaan. Hier was tijd voor ontspanning, maar eerst namen we een frisse douche onder de waterval. Dat was echt heerlijk. Na een paar uurtjes relaxen gingen we voorzien van een rood kleurtje en wat mysterieuze muggensteken op weg naar de souvenirwinkeltjes in Samaipata. Iedereen had de opdracht gekregen om een cadeautje voor zijn/haar engel te kopen, zodat we deze zondagavond tijdens de memories night aan de ander konden. Het aantal winkeltjes viel wat tegen maar uiteindelijk heeft iedereen een klein cadeautje kunnen kopen.

Op zaterdagavond was het echt zover…de candlelight-avond! De leiders van BO217 verheugden zich al maanden op deze avond. Ook de enthousiaste deelnemers hadden het dicht-virus te pakken, want maar liefst 61 gedichten kon (Gert)Jan van Veen voordragen. Daarbij was er voor iedereen een gedicht. Alles omlijst met veel kaarslicht, een open haard en muzikale begeleiding van Jan. Verschillende liefdesverklaringen zijn geuit, en we kunnen zeggen dat BO217 een liefdeskoppel rijker is. 

Op zondagavond zijn we bij een kampvuur gaan zitten en hebben daar een dienst gehad die toerustingsleider Karin had voorbereid. ‘Je bent waardevol’ was het thema, waarbij de gekochte cadeautjes een mooie plek kregen in het aan de ander laten weten dat hij of zij er mag er zijn. We hebben nog wat gezongen en zochten toen ons bed op.

Het gaat goed met ons. Wezijn gezond, wel wat vermoeid maar de sfeer zit er nog prima in! Toch denken we al wel aan onze terugreis die nu dichterbij komt. Sommige deelnemers verlangen naar een bruine boterham of yoghurt, want de witte broodjes worden nu toch echt wel een beetje droog. We kunnen trouwens alleen maar dankbaar zijn voor de diversiteit aan eten, we komen niets tekort. Carlos, Adhemar, Maria Rene, mama Helma en Charito zorgen goed voor ons! We genieten en werken nog even verder.

Inmiddels hebben we op de bouw het hoogste punt bereikt. Even een mooi moment om bij stil te staan. Natuurlijk bouwen we gewoon verder, want we stellen onze doelen hoog: als het even kan graag de ringbalk aan de voorkant gestort. Iedereen gaat er voor!

Heel veel lieve groetjes aan alle familieleden, vrienden en bekenden. We genieten enorm  van alle lieve groetjes.

Namens iedereen van BO217, CHAU!

Mieke   

Coördinator Carlos stuurde een filmpje vanaf de bouwplaats:

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.