De dagen na ons heerlijke verblijf in Samaipatta verstrijken snel. Er is nog genoeg te doen in bouwen, kinderwerk en cultuur ervaren. Maar het einde van ons verblijf in ons tijdelijke thuis nadert. Het is ook merkbaar: iedere dag wordt de blik steeds een beetje meer op thuis in Nederland gericht.
Op de laatste bouwdagen hebben we er nog even een flinke portie energie tegenaan gegooid. De muren hebben we op hoogte gebracht en de grootste delen van het ijzerwerk voor de ringbalk is gevlochten. Op woensdagochtend zijn de meeste vlechtwerken op de muren geplaatst. Helaas gooide regen alle verdere bouwplannen in de war, maar het resultaat dat we hebben bereikt, van niets naar de duidelijke contouren van twee klaslokalen, stemt ons allemaal ( en ook de aannemer) zeer tevreden.
Gertjan was op de laatste bouwochtend iets later present. Hij was al vroeg op pad voor een interview op de lokale tv van Santa Cruz. Hij mocht vertellen over het werk van World Servants en dat werd live uitgezonden. Gelukkig loopt hij niet naast zijn schoenen als lokale beroemdheid.
De laatste kinderwerk dag viel helaas letterlijk in het water. De hele dag regen maakte het onmogelijk om een prachtig kinderfeest te geven. Erg jammer want de groep had zich er zeer op verheugd.
De dag regen werd wel goed benut voor het schrijven van de complimentenboekjes. Altijd een mooie herinnering aan onze groep prachtige mensen.
De laatste avond in Patuju hebben we pannenkoeken gebakken en die samen met de lokale bevolking opgegeten. Zij zijn echt zoetekauwen. Want zij doen niet alleen suiker op de pannenkoek maar net zo makkelijk kan er ook nog stroop bij en alles wat er nog meer staat. Het was een heerlijke ontspannen avond.
Verschillende mensen van de gemeenschap benadrukten nog eens hoezeer zij ons in hun hart hebben gesloten en dat we altijd welkom zijn. De eerste traantjes kwamen er al en dan was het nog niet eens het echte afscheid.
Op donderdagmorgen hebben we de klaslokalen feestelijk overgedragen. Ook het prachtige logo werd onthuld. Nadine, Williane, Janneke en Suzan hebben er een prachtig werk van gemaakt! De overhandiging was ook weer een moment voor een klein feestje. Jorian, Sanne, Esther, Jan, Mireya, Lex, Harm, Harm-Jan, Nadine en Jorika hadden speciaal een Boliviaanse dans ingestudeerd samen met onze tolken Ademar en Maria Rene. Het was in één woord geweldig en natuurlijk hilarisch! Verder werd jarige Stephanie goed in het zonnetje gezet. Ze was al vroeg in de ochtend gewekt door een zingende mannenschare aan haar voeten en bij de overhandiging kreeg de lokale bevolking te horen dat zij jarig was. Dat leverde veel gezang en dans op met Stephanie in het middelpunt. Geweldig!
Daarna viel het afscheid van de mensen in Patuju toch wel even zwaar. We hebben veel gedeeld, veel liefde ontvangen, veel mogen ervaren van hun vreugde en zorgen. Deze hardwerkende, liefdevolle en enorm gastvrije mensen hebben ons hart geraakt en al moesten we afscheid nemen, ze reizen mee in ons hart en onze gedachten.
In Santa Cruz hebben we de kans benut om wat souvenirs te scoren, een heerlijke empanade te eten en wat rond te kijken. We gaan nog uit eten en dan is het tijd om even goed te rusten. Daarna wacht ons een kort nachtje voor de terugreis. Stephanie en Esther gaan al vroeg op weg. Carlos en Gertjan brengen hen naar het vliegveld en halen daarna de rest van de groep op. Als alles goed verloopt dan ontmoeten we elkaar weer in Londen zodat we als complete groep in Amsterdam zullen aankomen. Het zal ook weer heerlijk zijn om jullie in onze armen te sluiten en onze tas vol verhalen uit te pakken.
