Alle updates van Marc
Foto update van het project
Coordinator Jeisson stuurt een link door met een aantal foto's van hoe de gebouwen waar de groep aan heeft gewerkt er nu bij staan.
Hoe kijkt onze partner terug op het project?
1. CONTEXT AND SUMMARY
1.1 The original plan of the project
The project is being developed in line with the plans and preparations done prior to start date. Some of the aspects of the projects were delayed because of rain and other external factors.
A daily meeting was done with the Dutch team and the local team to review the plans and adjust the agenda of the day and implement optimization.
1.2 Implementation of the project
- Preschool Windows: the old wood windows were removed and the frames prepared to install the new ones, which were manufactured previously by the students of the technical training center. A total of 6 classrooms were intervened in the preschool wing of the school
- Admin building Windows: According to the plan, these windows were to be changed and upgraded within one month after the mission trip. However, the rainy season has delayed the process and this has not been completed within this month. Progress continues to be made.
- Auditorium: The plan were completed with the contractor hired to do the work. The Dutch team contributed greatly to the preparation of the structure of the auditorium and prepared the way for the contractor to do the work in heights and the technical aspects of this project. This project was completed within the planed schedule.
- Admin building roof: during the visit, progress was made in removing the old roof, preparation of the plaques that would hold the concrete plate. After the mission trip, the local team has been pouring the concrete on the plaques and working on completing the bigger aspects of the new concrete roof, the electrical wiring, air conditioning and ceiling, this is a big project.
- Flag stands in the school courtyard: this was an additional project in which the Dutch team helped as well. The resources for materials of this project were not included in the overall budget for World Servants and Woord en Daad but were assumed by the school. Now the school is finishing the flag stands, this is still a work in progress. Thank you Dutch team for helping us with the labor force for this project.
2. CONSTRUCTION
2.1 Buildings worked on
The Windows of preschool were finished and the classrooms inaugurated with the students on the first day of school after holidays. The auditorium project was completed, this auditorium was used to celebrate the closing event of the mission week. The old roof was completely dismantled by the end of the mission trip, and the metal plaques were installed where the concrete was to be poured to form the new roof (this was planned to be completed within one month after the mission trip by local workforce). All the rubble and waste was removed by the Dutch team and the school areas were cleared up and ready to receive the students
2.2 Tasks to be done
- Installation of admin building Windows (these are already manufactured)
- Installation of ceilings, electrical wirings and air conditioning systems are pending
3. FACILITATION OF THE TEAM
3.1 Children Program
It was developed completely, all the activities were prepared by the Dutch team and the local team of teachers supported delivery. Every day a group of students participated in the activities.
3.2 Cultural and touristic outings
- Several church related activities were done with a friend church of Conviventia. Also, sports activities took place with the local youth. A work day was done in a farm outside of Cartagena, an adaptation of the children program was done in the school near the farm, helped harvest a crop of yucca and visited with the farm owners. The Dutch team had a taste of typical Cartagena food in the farm.
- Fire department: a tour of the facilities was done and the Dutch team had the chance to interact with the local body of firemen.
- Local newspaper, a quick tour was done with the Dutch team in the facilities and we visited the different areas and departments of the newspaper, the Dutch team members were interviewed and an article was published in the online version of the newspaper.
- Music Institute that works with the school, they showed the Dutch team how they teach principles and values from the christian faith through music.
- Community Development Center with single mothers
- Sightseeing the city was done in the fortifications, the beach and the historic areas of the city.
- Several things were done in terms of coordination at local level, all the aspects of living in the school grounds for three weeks were taken care of such as showers, food.
3.3 Life Skills program
The buddy program was done with the students of the technical training center with whom a cultural Exchange was done for three days and both parties were enriched to learn about their peers culture, differences and similarities of both cultures
4. COOPERATION AND INVOLVEMENT
4.1 Leadership team World Servants
The leadership of the team had the capacity to ensure that all the tasks are completed within Schedule, they continually regroup and provided direction to the team
4.2 Local leaders / key persons
The heads of the school were involved making sure that all activities were done as timely as possible. However, some of the things related to logistical provision of materials and supply chain were challenging because there is a local culture of informality
4.3 Community
The community was positively impacted, especially the children that participated in the activities and the youth that participated in the sports activities and the activities with the local church. Also the rural school visited near the farm were also benefited and the mothers in the community development center where works of renovation and painting the walls took place.
The local team of Conviventia was also benefited. Team work was strengthened by the visit and the overall morale of the workers of Conviventia increased as a result. A ripple effect of participation occurred and everyone wanted to collaborate
4.4 Beneficiaries
The preschool students have classrooms that are more comfortable and with better lighting with the new Windows, as well as better ventilation and increased safety because these new Windows do not have glass panes. Additionally, the appearance of the classrooms is enhanced also.
The auditorium works increased safety also because the structure was reinforced to make it last longer. Additionally, the leaks were fixed and the overall appearance provides a better look.
The administration roof renovations created a completely different work environment because the offices no longer get flooded and the leaks were fixed so employees can do their work more comfortably and productivity Is expected to increase. Additionally, the infrastructure projects contributed to the reduction of the plague problems with bats, which had their home in
the old roof. There is increased conditions of hygiene and more healthy conditions.
4.5 (Local) authorities
An interview was done with local community leaders that work with communities of internally displaced people groups that have been forced out of their lands in the countryside into cities like Cartagena. The Dutch team had the opportunity to ask them about their experience working with these people groups and learn about their challenges and the way they approach the challenges of serving these communities.
5. PRACTICAL ARRANGEMENTS
5.1 Accommodation
Stayed in the school grounds during all the mission trip
5.2 Food
A team of kitchen staff prepared three meals per day plus two snacks to make sure the Dutch team had enough food during the trip
5.3 Transportation
Buses were hired with a local company to provide from and to the airport and to the sightseeing places the team visited. Additionally, the corporate pick up truck was used and the principal’s car as well.
5.4 Safety
There were always at least two security guards in the school grounds at all times. In addition, the driver of the pick up truck is also security trained and has the capacity to respond with first aid care if needed. The security director also provided instruction remotely from Bogotá to make sure there was capacity of response in case of an emergency. Contingency plan included activation of network reaction with the local police department.
6. LESSONS LEARNED
Teamwork was strengthened in the local team. The capacity of the Dutch team to follow direction and work hard, their response to responsibility, stewardship of resources and time were inspiring to the local team. The example of international volunteers inspires our team an impacts our culture. The Dutch team style of work is generally more intense than the local style and matching both levels of intensity was a challenge during the first few days and getting momentum seemed difficult at first, but then a good balance was found and the projects took off smoothly. The local team realized soon during the first week that the calculations of daily work to be completed by a group of 27 Dutch workers was underestimated. The Dutch team works much faster than local standards and this created a bit of pressure during the first few days while both teams found a good balance
point to work together. Next time the local layout of the schedule will add more intensity to the amount of work to be completed per day so the Dutch teams work at their full capacity.
CO118 | Genieten van de laatste momenten
Jammer genoeg begint vandaag de laatste dag in Cartagena. Het ontbijt begint zoals gewoonlijk 10 over half 8 en voor de verandering banaan met ei en een zoete bak koffie. 8 uur staat iedereen opgemaakt en wel op het plein voor de groepsfoto, die hadden we immers nog niet gemaaktJ. De degelijke kleding werd al spoedig omgewisseld voor sportkleding wanneer iedereen zich naar het sportveld begeeft. De eerste dag van het nieuwe schooljaar is begonnen en werd gestart met een felle voetbalwedstrijd tussen de Colombianen en de Hollanders. Uiteraard is de winst voor de Hollanders. De vrouwen winnen met 3-1 en de mannen met 3-2. Kortom een prestatie om trots op te zijn.
Na de voetbalwedstrijd is het tijd voor een ’10-kamp’. De kinderen werden opgedeeld in groepen die op hun beurt liedjes moesten zingen die punten opleverde. En ook door ons werd een liedje gezongen. Het verschilde van ‘poesje mauw’ tot ‘lichtstad’. Maar gelukkig was het de inzet die telde. De dag werd vervolg door de inauguratie van de pre-school. Een hoop lintjes werden doorgeknipt en de meiden konden een foto met een schattig kindje niet nalaten. Daarna werden wij als groep in het licht gezet vanwege onze inzet. We ondergingen een speech, ontvingen een certificaat en werden allen voorzien van een Conviventia-pet. Als reactie zongen we de school toe met het prachtige lied: ‘Wat de toekomst brengen moge’. Het werd zeer gewaardeerd en we moesten het zelfs voor de tweede keer zingen.
13:00; tijd om te eten. Kluifkip, rijst en diverse groenten. Na het eten begonnen de voorbereidingen voor de maaltijd. Een maaltijd die georganiseerd werd als afscheid van de lokale mensen. De genodigden bestonden uit mensen van de kerk en personeel van de school. Team ‘Willem’ zorgde voor het eten en team ‘Ilse’ voor de decoratie. En werkelijk waar het was culinair. Pasta-carbonado met een salade en als afsluiter een fruitsalade. Daarna begon het moment waar niemand op zat te wachten: afscheid nemen van de mensen uit Cartagena. Foto’s, knuffels en hier en daar een cadeautje. De avond viel en het muziekvolume werd bijgesteld, met als gevolg dansende mensen. Uiteraard alleen op hele noten. Iedereen vertrekt vroeg naar bed met oog op de vliegreis van morgen en een eventuele jetlag. We kijken terug op een fantastische reis waar we heel veel mensen hebben ontmoet en veel indrukwekkende verhalen hebben gehoord en gezien. We hebben gezien dat armoede heel veel kanten heeft. Maar ook hoop en liefde hebben heel veel kanten. Bedankt Conviventia voor deze reis. Ciau, van de Colombiagroep!
PS. Dit is de laatste blog van de Colombiagroep. Vrijdagochtend hopen we weer terug te zijn in Nederland. Tijdens de reis is er ook verteld over het sponsorprogramma. Daardoor kunnen er in Cartagena alleen al honderden kinderen naar school. Wil je ook een kind op school steunen? Dat kan via www.woordendaad.nl/sponsoreenkind.
CO118 | Speeddaten op de laatste zondag
Zondag 5 Augustus:
De dag begint met een vorstelijk ontbijt rond 8 uur. De één heeft daar iets meer moeite mee dan de ander, maar uiteindelijk besluiten we met z’n allen de maaltijd. Het belooft een prachtige dag te worden.
Rond 9 uur staan we klaar om naar Gods huis te gaan. Na drie weken is de gastvrije houding van de pastoor bijna vanzelfsprekend. De hele groep voelt zich welkom in de kerk. Deze zondag krijgt een oudere man in de gemeente het woord. Hij vertelt onder anderen een verhaal over een zwerm vogels. Als de ene vogel voorop vliegt, moedigen andere vogels hem aan om door te blijven gaan en helpen hem als hij vermoeid is. Zo moeten wij hier ook als christenen met elkaar omgaan. Wat was het mooi om drie weken op te trekken met jong en oud uit de lokake kerk in Cartagena, El Pozon. We hebben veel van elkaar geleerd.
Na de dienst houdt de hele groep zich aan de term ‘rustdag’. We lunchen, tekenen, puzzelen, slapen, zingen en rusten uit. Om drie uur voetballen we met de jeugd van de kerk op het terrein van de school.
Na het diner is het tijd voor een Bijbelstudie. Omdat onze groep een klein beetje moeite heeft met concentratie, heeft de reisleider bedacht dat we de Bijbelstudie : God, geloven en jij in speeddate vorm gaan doen. Zo heeft de groep negen speeddates van 5 minuten over onderwerpen zoals bidden, geven, gaven en vasten. Met negen verschillende onderwerpen is de avond zo gevuld.
Na een lange en warme dag is het weer tijd om ons bed op te zoeken. Dit kost voor de dames iets meer moeite, door alle klamboes. De laatste slapen iets na middernacht. En zo wordt het weer rustig in Cartagena.
Goede week gewenst! Een groet vanuit het zonnige Cartagena
Maandag 6 augustus:
Deze dag, maandag, gaat de wekker weer vroeg. Nou ja…voor ons vroeg. Op het terrein zijn al heel wat mensen bezig. Want dit is de dag dat ook de docenten komen om de klaslokalen klaar te maken zodat ze woensdag weer kunnen beginnen met de lessen. Want na twee weken schoolvakantie gaan we woensdag een deel van de kinderen ontmoeten.
Maar nu even terug naar maandag. We delen de groep op om de verschillende klussen af te maken. Dan gaat het om het dak van het kantoor, het metselen van de vlaggenhouders, het opvullen van de ramen, het opruimen van puin … en verven in de kerk. Samen met mensen uit de kerk zijn we met zeven personen in de kerk aan de slag gegaan om de muren weer wit te maken.
Door iedereen is er hard gewerkt. Veel water is er doorheen gegaan, ook veel zweetdruppels. Maar aan het einde van de dag is het grotendeels klaar met de klussen. Hier een daar nog even na het eten bijstrijken. Maar verder is het werk af, voor zover mogelijk.
Na weer een lekkere maaltijd, de koks hebben drie weken lang top gekookt, volgt een van de laatste GoedeAvondGesprekken. Nu over het leven van Jezus en wat het met ons doet. Daarna bleef het nog een tijdje onrustig op het schoolterrein maar daalde ook weer op tijd de rust neer op de slaapzalen en op de doorgezakte matrassen. Want morgen…weltrusten!
Dinsdag 7 augustus:
De motor van de bus staat al te ronken als wij na het ontbijt aan komen lopen. We gaan vandaag naar…het strand en naar Cartagena voor souvenirs. Rond de klok van 8.30 zitten we allemaal op tijd, samen met collega’s van Conviventia en de Colombiaanse vertalers, in de bus. Het is verdacht stil onderweg en blijkbaar is iedereen nog wat aan het uitslapen.
Aangekomen bij Playa Blanca treffen we een echte blauwe zee en een wit strand. Na een aardig stuk lopen met al ons drinken, chips en verdere spullen komen we aan bij tenten waar we onder kunnen zitten, tegen de zon. Maar… je wilt natuurlijk echt in de zon zitten. Dus er zijn heel wat armen en schouders die wat roder zijn dan normaal. We hebben genoten van het zwemmen, bij’bruinen’ en eten op het strand.
Rond half 2 reden we terug naar de stad om de laatste souvenirs te kopen, lees vooral Colombiaanse voetbalshirts, voor alle thuisblijvers. Dus ruim de vitrinekast maar uit, want er komt wat. Afsluitend heeft een deel van de groep ook nog een flinke ijscup verslonden.
Op de school terug gekomen zijn we gelijk gaan eten en is het allerlaatste GoedeAvond Gesprek geweest in de groepen. Mooie momenten met elkaar gedeeld en rondom de Bijbel het geloof en persoonlijke ervaringen besproken. We zijn ook voor deze dag weer dankbaar. Conviventia heeft het goed voor ons geregeld.
Morgen gaan we dan echt afscheid nemen met allerlei activiteiten op de school met de schoolkinderen. We kijken er naar uit. Morgen nemen we jullie mee naar de school en de activiteiten.
We hebben in ieder geval gezien en gehoord dat het werk van Conviventia en de school Dois es Amor (God is Liefde) zo belangrijk is voor de omgeving. Die verhalen nemen we mee terug naar Nederland. Voor nu welterusten!
CO118 | De boer op en terug in de tijd
Vrijdagmorgen om 8:00 zaten we met de menigte in een bus richting het Noordwesten van Colombia. We reden zo’n twee uur (aten onderweg een snack) en kwamen toen aan bij een school op het platteland. Bij deze school hebben we tien mensen van onze groep afgezet om een lokaal te schilderen en kinderwerk te doen. Op deze school zitten kinderen uit de plaatselijke omgeving die soms wel een uur moeten lopen om bij de school te komen De afstand komt doordat er in de omgeving veel boeren leven met grote stukken land, soms wel 160 ha., en er weinig dorpen/plaatsen in de omgeving zijn. De kinderen willen ontzettend graag naar school.
De rest van de groep liep zo’n drie kilometer naar een boerderij alwaar de boer ons met pick-up en aanhanger door het land naar een veld cassave bracht. We rooiden samen een hectare (iets minder) van deze wortelplant. We kregen rond de middag een overheerlijke soep voorgeschoteld, de nationale versie, en besloten daarna weer terug te rijden naar de school in El Pozon, Cartagena.
Eenmaal terug stopte we onze laatste energie in een potje voetbal, we aten ons dinerbordje leeg, deden wat spelletjes en gingen slapen.
Zaterdag werden we, zowaar, fris en fruitig wakker en stapten weer in de bus. Dit keer richting Cartagena, waar we de oude stad ontdekt hebben. Door oude straten, langs kerken en ook de supermarkt.
Het bezoek startte bij het kasteel en heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Cartagena, alsook voor heel Colombia.
Vanaf het kasteel liepen we met de groep achter onze ‘vertalers’ aan richting het oude stadscentrum. We zagen onder andere het conferentiecentrum waar de vrede tussen de overheid en de FARC is getekent, bezochten kerken en het goudmuseum. Daarnaast kochten we plenty Colombiaanse voetbalshirts, want voor zes euro kun je niet moeilijk doen.
Tenslotte, aan het einde gekomen van deze opnieuw prachtige dag, reden we met de bus langs de kust van Cartagena. Als u de stad bekijkt op Google Maps dan snapt u waarom dit goed is geweest om ook te zien. We sloten de dag af, in goede gezondheid (ik spreek voor de hele groep), met onze (inmiddels) dagelijkse rituelen.
CO118 | Kinderfeest en rapido!
Mogguhh pietertjeh! Zo klinkt het elke morgen uit Levi’s mond. Vandaag begon de dag om 8 uur met het ontbijt. Het grote kinderfeest stond te wachten. We begonnen met een bijzonder verhaal over de blinde Bartimeüs. Na het verhaal en een paar liedjes zijn we snel richting het voetbalveld gegaan om daar vervolgens in kleinere groepjes spelletjes te doen. De groep bestond uit 25 vrolijke kinderen. Het is wel duidelijk dat deze kinderen losser op de heupen zijn dan wij als stijve harken. Na nog heel veel spelletjes, een koekje en wat drinken was het tijd voor een zwaar en emotioneel afscheid. De juffrouw die dagelijks aanwezig was, liet een traantje vallen. Eén van de kinderen kwam op alle meiden af en gaf hen een zelfgemaakt armbandje; dit was zeker een waardering. Na het opruimen en onze manna (rijst)maaltijd naar binnen gemetseld te hebben, zijn we weer aan de slag gegaan. Er werd weer hard gewerkt door alle pietertjes (bijnaam voor de deelnemers).
De Colombianen roepen ‘tranquillo’, wat staat voor 'rustig aan'. Waarop wij antwoorden ‘rapido’ , wat 'sneller' betekent.
Vanavond kregen we een heerlijk Hollands maal. Echte aardappels met vlees en een klein beetje groente. Tijdens de grote vaat van de kleine pietertjes met hun grote mondjes viel de stroom voor de zoveelste keer uit. De afwas werd voortgezet met een zaklantaarn, maar of het echt schoon is.. dat zullen we morgen wel proeven.
Het goede avond gesprek was donker en knus. We praatten over een brandend, knisperend en knetterend vuur van Liefde. Na dit waardevolle uurtje sprongen het licht en de airco (zeer belangrijk) weer aan.
Terwijl iedereen in Nederland rustig wakker wordt met een vrolijk humeur, drinken wij nog een lekker Colombiaanse koffie.
Geniet nu nog even van de rust! We zijn er over een week.
Werkse en een fijne dag!
CO118 | Van plastic flessen tot GAG
De wekker ging een uur eerder dan normaal. Na een frisse douche gingen we weer met goede moed richting de eetzaal. Alhoewel, frisse douche.. het is hier zelfs om 8 uur ’s ochtends al zo warm en benauwd dat het zweet al snel weer over onze ruggetjes stroomt. Gehakt in een krokant laagje deeg stond vanochtend op het menu. Om half 8 ’s ochtends aan het gehakt zitten is nou niet persé waar we om zaten te springen. Maar goed, we zijn weer een ervaring rijker.
Het bouwen ging weer vol gas van start vandaag. Tijdens het handmatig maken van cement, aangezien de betonmolen het vandaag begeven had, en het repareren van het dak gebeurde er iets opmerkelijks. We hoorden namelijk opeens tien meter verderop een paar luide brullen van onze beveiliging en tuinmannen. Ik holde er naar toe en wat bleek? Er was een slang ontdekt van zo’n anderhalve meter lang. Een van de beveiligers pakte een grote boomstronk en sloeg er keihard mee op de nek van de slang terwijl een paar Nederlanders geschokt toekeken. Iedereen behalve Dirk, die behulpzaam aan kwam lopen met zijn pikhouweel, een soort hakbijl. Hij had namelijk gehoord van onze vertaler Camillo dat de slang giftig was. Na een paar stuiptrekkingen was het al snel gedaan met de slang en werd hij ergens op het terrein begraven.
Vanochtend zijn er ook een paar bezoeken afgelegd aan ondernemingen in de buurt. We zijn onder andere langs geweest bij een bakkerswinkel. Heel veel respect voor deze eigenaresse, die na een jaar studeren en training bij Conviventia deze winkel op eigen kracht heeft opgestart en er een succesvolle onderneming van heeft gemaakt. We werden volgestouwd met overheerlijke baksels die de weg naar onze magen wel wisten te vinden.
Terwijl de rest van de groep door ging met bouwen waren Claudia, Ilse, Jeanine, Eline en ik de gelukkige meiden die een schoonheidsbehandeling van de plaatselijke studenten mochten ondergaan. Deze studenten zijn in opleiding voor schoonheidsspecialist bij de vakopleidingen van Conviventia. Na al die dagen vies van het zweet en de modder was het optimaal genieten om onder handen genomen te worden door de lieve Colombiaanse studenten, die enthousiast onze nagels, voeten, gezicht en ons haar mooi maakten.
Vandaag stonden we opnieuw om kwart over zeven naast onze slaapvoorziening. Het opstaan gaat langzaamaan wat moeilijker, maar dit is natuurlijk wel verklaarbaar. Het klimaat, het werk en ook de volle dagen hebben hier invloed op.
Gelukkig zijn de meesten nog kerngezond en zijn er behalve wat kleine kwaaltjes überhaupt geen mensen die ‘echt’ ziek zijn. De voorzieningen zijn volgens de lokale normen, goed. Echter worden we soms opgeschrikt door een heus moment van volledige machteloosheid, zo ook vanavond toen de stroom, en dus ook het licht en de airco, een uurtje of 5 uitviel door een blikseminslag.
Vanmorgen zijn er vol goede moed twee ondernemers bezocht. Bleek maar weer eens dat de creativiteit van sommigen mensen hier wonderbaarlijk is; Een ondernemer die we bezochten was een vrouw die allerlei spullen maakt van plastic flessen. Denk hierbij aan teenslippers, sleutelhangers, deurhorren, riemen en oorbellen. Mevrouw woont in een klein huisje samen met haar drie zoons, haar man is van haar gescheiden (iets wat je hier heel veel hoort), en zij is dus zelf volledig verantwoordelijk voor het inkomen. Een van de indrukwekkende dingen aan dit bezoek vonden wij dat ze een ontzettend doorzettingsvermogen heeft, en ook een duidelijke toekomstvisie. Zo heeft ze op haar muur een heel plan geschreven van welk product (bijvoorbeeld een automatische mixer) ze welk jaar wil kopen, en wat ze daarvoor moet sparen.
We kregen verder een rondleiding door haar huis, en baden samen om Gods zegen voordat we vertrokken met wat gekochte producten.
Naast de ondernemersbezoeken is er deze morgen ook weer kinderwerk gedaan en gebouwd. Het bouwen gaat nu voorspoedig. Het dak van het kantoor, onze hoofdklus op dit moment, dus niet het dak van de aula, is aan een kant zo goed als af. Tegelijk zijn we aan de andere kant gestart met het verwijderen van de systeemplafonds en het leegmaken van de kamers, zodat we morgen het oude dak kunnen verwijderen. In samenwerking met elkaar wordt er veel werk verzet. Ook zijn we bezig met een betonnen basis voor de vlaggenmasten. Ook dit gaat voorspoedig.
Het kinderwerk is leuk, en wordt zowel door onze groep als door de kinderen zelf, erg gewaardeerd.
’s Middags is er door twee groepen van 5 personen meegelopen bij de bakkers- en de schoonheidsspecialisten-opleiding, die zich bevinden op het terrein waar wij verblijven. Bij de bakker maakten we een heerlijk gerecht dat empanadas heet (ofzoiets, denk ik, google het). Bij de schoonheidsspecialist ontvingen zowel mannen als vrouwen een geweldige service. Dit alles deden we in samenwerking met de studenten van de betreffende opleiding.
Ik schreef u eerder over de avond zonder stroom. Rest mij nog het volgende: U bent vast op de hoogte dat we iedere avond een ‘goedeavondgesprek’ hebben. Dit doen we in vier groepen. We bespreken dan Bijbelse thema's en evalueren de dagen aan de hand van onze ervaringen.
Dit is erg opbouwend, met dank aan de openheid in de groep en we ervaren dat Gods Geest hier werkt, juist door de onderlinge verbondenheid en de confrontatie met deze cultuur, de situatie van mensen en het geloof van mensen. We staan meer en meer stil bij onze afhankelijkheid van God en leren Hem kennen door de mensen om ons heen!
Deze werkvakantie leert en bemoedigd ons.
Keep it healthy!
CO118 | De straat op!
Ondanks dat het weekend was, zat het uitslapen er niet in. Om 8 uur werden we aan het ontbijt verwacht. Er werd vreugdevol geconstateerd dat er tosti’s op het menu stonden. Een goed begin van de dag..
Om 9 uur werden wij opgehaald door de mensen van de lokale kerk. We mochten met elkaar als groep ervaren hoe de kerk het evangelisatiewerk in Colombia aanpakt. Misschien wel anders dan gewend, maar door het uitvoeren van een dans en een kort bemoedigend woord van de predikant verkondigden we het Woord van God op 5 verschillende locaties in Cartagena. Soms met een beetje schaamte voerde we deze dans uit, we hadden woensdag uiteraard goed geoefend, maar zo flexibel als de Colombianen waren wij, stijve harken, niet. Naast de dans en het praatje van de predikant, deelden wij ook evangelisatiebriefjes uit en zeiden wij daarbij: Dios te bendiga (God’s zegen toegewenst). Ook voor ons was het evangelisatiewerk zeer leerzaam en motiverend om hier zelf mee aan de slag te gaan.
Als tweede deel van de evangelisatie-campagne vond er een voetbaltoernooi plaats op het terrein van de school waar wij verblijven. Zoals verwacht, kwamen de Colombianen later dan afgesproken in grote getalen af op het voetbaltoernooi. Na een korte uitleg van de regels werd besloten dat de strijd ging tussen de Colombianen en de Nederlanders. Het ging er fanatiek aan toe en de passie voor ieders vaderland spatte er vanaf. In het veld liep een scheidsrechter die zijn taak zo serieus nam, dat hij het nodig vond om een gele kaart uit te delen. Het animo was zo divers dat er zelfs vrouwenwedstrijden gespeeld konden worden. Meisjes, dames of moeders het maakte allemaal niet uit. Na een zwaar bevochten wedstrijd in het bloedhete Cartagena hebben we uiteindelijk toch weten te winnen en mochten we met de winst op zak aan het avondeten beginnen.
Het was een fantastische dag, waarin we veel in aanraking zijn gekomen met de Colombiaanse cultuur en mensen!
Dios te bendiga!
CO118 | Verwondering alom
Donderdagochtend 8 uur was het feest, we kregen pita broodjes met kaas en een sinaasappel. Met frisse energie gingen we in verschillende groepen aan de slag. Het kinderwerk maakte een record mee van 21 kinderen. Springtouwen met de meisjes, voetballen met de jongens en een cadeautje maken voor iemand waarvan je houdt waren de bezigheden van deze morgen. Adriana, een meisje die elke ochtend weer naar het kinderprogramma komt, heeft last van haar been en van haar buik vertelde zij. Ze maakte een armband voor mij en ik gaf haar een haarband die ik vanuit Nederland mee heb genomen. Dit meisje was zo blij met de haarband en ik hoop dat ze hem morgen weer in heeft.
Ook ging er een groepje kennis maken met de buddy’s. Hierbij gaan we met jongeren in gesprek die in Cartagena wonen. Ze vertellen over het leven hier en onder andere ook over hun studie. Ons geeft dit een beter beeld in hoe de mensen hier leven, er zijn namelijk veel verschillen tussen Cartagena en Nederland. Naast gesprekken met buddy’s waren er ook huisbezoeken om 09:00u en 11:00u (16:00u en 18:00u Nederlandse tijd) we gaan dan echt de wijk in om mensen te bezoeken die straatarm zijn. Wij geven een voedselpakket en horen van deze mensen over de manier van leven in deze gevaarlijke stad waar veel criminaliteit heerst. Als christen zijnde word je sneller beroofd, daarom hebben wij altijd een beveiliger mee als we buiten het terrein komen.
Het bouwen vandaag ging als gewoonlijk ook verder. Voor het dak moesten golfplaten van beneden naar boven gebracht worden. Dit keer waren we om 15.00 uur klaar. Vooral de jongens zaten onder het cement dus zsm zat iedereen onder de douche, want om 17.00 stond de bus klaar. Ons eerste uitstapje met de groep bestond uit een bezoek aan de oude stad van Cartagena. Onze drie lieve kokkinnen hadden panini broodjes gemaakt en deze mochten we in de bus opeten. In de stad hebben we onze ogen uitgekeken. We begonnen met een wandeling door de oude stad wat meer dan 400 jaar oud is. Eerst hebben we de stadsmuren bekeken, met uitzicht op het rijke gedeelte van Cartagena en de zee. En precies op tijd voor de zonsondergang, want om 19:15u is het hier al vrijwel donker.
Ook zie je in de stad veel levende standbeelden, als je op de foto staat moet je betalen. Wij, als echte Hollanders, gingen op de foto. Marc en Inez hebben bij een man een Colombiaans voetbalshirt gekocht voor een spotprijsje.
Momenteel zitten we in de bus naar ons verblijf. We rijden door de buitenwijken van Cartagena en zien van alles; straatdieren, kinderen die nog ronddansen op de straat en kleurrijke huizen omsingeld met een hek. Ook horen we constant toeterende motoren, auto’s en bussen. We zijn bijna aangekomen bij ons verblijf. Nu nog de dagsluiting en dan naar bed! Buenos Noches!
Een hartelijke groet van de bouwvakkers, cultuursnuivers, kinderwerkers en metselaars.
CO118 | Een dag vol ontmoetingen
De huisbezoeken waren bijzonder om mee te maken. We gaan langs bij families van kinderen die op de school in Cartagena zitten. Sommige zijn wat verlegen maar zijn trots en blij dat wij langs komen. We praten over het gezin, de situatie waarin ze leven. Daarnaast stellen zij ook vragen aan ons over Nederland en waar wij vandaan komen. De Colombianen leven in zo’n kleine ruimte en toch zijn ze dankbaar met alle kleine dingen. Ze hebben nette huizen, maar dan hoor je dat ze zo weinig verdienen dat het grotendeels opgaat aan de huur en er weinig geld overblijft voor eten en kleding. Dat is wel een verschil met Nederland. Bij de gezinnen is het geloof heel belangrijk. Aan het einde van de huisbezoeken bidden we ook met elkaar. Bijzonder om dit te doen! We zijn in de wijk El Pozon. Er wonen hier veel arme gezinnen. De overheid is wel bezig om ook in deze wijken de wegen te verbeteren en stroom aan te leggen. Maar nog steeds wonen er veel gezinnen die echt arm zijn. We zien dat veel huizen tralies voor de ramen hebben. Maar we merken ook heel veel gastvrijheid bij de mensen.
De buddygesprekken met jongeren waren ook heel erg interessant. Eerst moesten wij de Colombiaanse jongeren voorstellen in het Spaans en daarna andersom. Na het voorstellen gingen we het gesprek aan over God en de Bijbel. En vooral hoe wij hier tegenaan kijken. Het waren mooie maar ook lastige gesprekken, want hoe ga je uitleggen waarom iedereen anders is, andere huidskleur heeft of een beperkingen? Na een groepsfoto gingen we om 11.30 uur weer terug naar de bouwplaats.
Na het middageten gingen we als groep verder bouwen. Er was pure blijdschap toen er zakjes chips werden uitgedeeld! Dat hield niet op toen we erachter kwamen dat we 's avonds patat kregen. Onze dag kon niet meer stuk, niemand had dit gedacht! De avond hebben we besteed aan het voorbereiden van een dans met de jongeren van de kerk. A.s. zaterdag werken we mee aan een evangelisatiecampagne in de wijk. Het was een mooie, leuke en gezellige dag waarin we veel mensen hebben gesproken en veel hebben gezien.
En nu snel slapen, morgen weer een dag vol leuke en leerzame dingen!.
Een groet van de Colombiagroep uit Lisse.
CO118 | Twee updates achter elkaar
Verslag #1
We zijn er…Cartagena, Colombia.
Rond de klok van 18.00 uur zijn we zaterdag dan echt aangekomen in Cartagena, Colombia. In het vliegtuig zijn we bedankt door de stewardessen van KLM. We waren een gezellige groep aan boord en ze hadden bewondering voor wat we gingen doen. Dus kregen we een leuk aandenken mee…
Op het vliegveld werden we opgewacht door de mensen van Conviventia. Dit is de organisatie waar Woord en Daad mee samenwerkt in Colombia. Na het inladen van alle tassen en rugzakken zijn we op weg gegaan naar de school in de buitenwijken van Cartagena, El Pozon. Na een lekkere maaltijd gingen we aan de slag om de slaapkamers klaar te maken. En rond half 11 werd het wel heel stil op het schoolterrein.
De volgende ochtend, zondag, was het ontbijt om 8 uur en werden we om 9 uur verwacht in de kerk tegenover de school. Deze kerk is mede ontstaan door het werk van Conviventia. Tijdens de kerkdienst werd er veel gezongen, zowel door ons, door de Colombianen en met elkaar. De preek ging over overwinnaar zijn, met als voorbeeld Jozua. Na de dienst hebben we nog met de jongeren uit de kerk kennis gemaakt. De rest van de dag was er om bij te komen van de reis. ’s Avonds was er een sing-in met de groep en werd het rond de klok van 10 uur opnieuw stil in de slaapzalen.
Verslag #2
Het gaat nu echt beginnen!
Bij deze een leuke, gezellige en sfeervolle update van de bezigheden de afgelopen dag.
Na een weekend waarin we zijn bijgekomen van de lange reis en naar een Colombiaanse kerkdienst zijn geweest, was het nu tijd voor het echte werk: klussen!
Voor het harde werk is een stevige bodem nodig. Daarom nuttigden we eerste een veelzijdig ontbijt met broodjes en ei. Dit tafereel speelde zich om half 8 in de ochtend af.
De ochtend begon al veel eerder. Ik, Tim, doe deze dag het verslag en beschrijf uit de ogen van een onschuldig mannetje van 20 jaar hoe het is om wakker te worden in een kamer waar 15 jongens slapen. Levi was snel wakker én dat is dan te horen ook. Eerst zegt hij dan even zijn oudere broer Lucas gedag en vervolgens gaat hij even weg voor een ochtendritueel. Ja, dit gebeurd al om 5 uur ’s ochtends. Sommigen waren slim om vroeg te gaan slapen en waren goed uitgerust. Anderen willen om 5 uur nog wat minuutjes pakken (wat natuurlijk erg begrijpelijk is, maar niet reëel ;-)
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt was het tijd om te beginnen.
We kregen een uitleg over het werk van Conviventia, partnerorganisatie van Woord en Daad. Ze werken vanuit de Bijbelse basis van liefde, identiteit, compassie en zelfstandigheid. De directeur van de school Dios es Amor (God is Liefde), waar nu 640 kinderen les krijgen en uit arme gezinnen komen, legt uit dat als je het leven van een kind veranderd, je het leven van een gezin veranderd. En als je het gezin veranderd je een gemeenschap kunt veranderen. En als de gemeenschap veranderd je een land kunt veranderen.
Alle mensen die betrokken waren bij het project stelden zich voor en vertelden in welke zin ze betrokken waren met het project en het werk van Conviventia. De namen weten we niet meer, maar ze lachten allemaal wel vriendelijk naar ons en dat is natuurlijk het belangrijkste. Het zal een flinke klus worden. Dat was een ding dat zeker was.
Deze dag zou er een klaslokaal op de planning staan waar wij de oude kozijnen moesten verwijderen. Kinderwerk was er nog niet vandaag, omdat de kinderen een dagje vrij hadden. Daarom zijn we allemaal gestart met de klussen. Als wij als jongeren de smaak te pakken hebben, dan gaan we er ook voor en dat was te merken. Samen met de jongeren van de vakschool, die de nieuwe raamkozijnen hebben gemaakt, zijn we aan de slag gegaan. En dit ging zo snel dat we alle zes de lokalen in een dag af hadden. Tja...en daar stond dus een hele week voor 😉. Er kwamen heel wat grappen voorbij: 'Jongens even stoppen nou, ik heb net een hele cementzak versleept dus we liggen dik voor op schema. Volgens de planning kunnen we weer stoppen.’
We hebben genoten van het lekkere weer en de regenbui. Want die kwam er ook nog aan het einde van de dag. Een persoon was hier ook blij mee. Dat was onze tuinman. Hij hoefde even geen plantjes te sproeien, maar mocht ons afspuiten. Hij zal ongetwijfeld genoten hebben.’ s Middags was verder nog even tijd voor onszelf. Tot 16.00 wordt er gewerkt en daarna ben je vrij om te doen wat je wil, alleen moet je wel op het terrein blijven.
Na een potje voetbal, een spelletje, een dutje, een frisse en koude douche of een gezellig gesprek met de Colombiaanse vertalers was het tijd voor het avondeten.
Voor de avond stond het goedemorgen-gesprek op het programma. Normaal gesproken wordt dit in de ochtend gehouden, maar vandaag een keer op de avond.
Hebreeën 11 werd in de groepjes behandeld: ‘Door het geloof..’
Het was de mooie dag zo met elkaar. We hebben genoten van alle dingen die we hebben meegemaakt en zijn dankbaar dat we dit werk met elkaar doen. We hopen op een mooi vervolg van onze reis.
Gracias van de Woord en Daad Lisse groep!
CO118 | Wachten wordt beloond!
Hoofdleider Corjan liet weten: "Zaterdag rond 18.00 uur zijn we aangekomen in Cartagena, Colombia. Hier zijn we opgehaald door de mensen van Conviventia. Eenmaal op plaats van bestemming hebben we de slaapkamers ingericht en genoten van een goede maaltijd. Vanaf maandag houden we jullie op de hoogte van al onze belevenissen!"
De partnerorganisatie Conviventia heeft het volgende bericht op hun facebook geplaatst:
