Gisteren aan de eind van de middag stuurde hoofdleider Corjan ons twee verslagen achter elkaar. Lees de verslagen over de reis en het begin van de eerste klussen.
Verslag #1
We zijn er…Cartagena, Colombia.
Rond de klok van 18.00 uur zijn we zaterdag dan echt aangekomen in Cartagena, Colombia. In het vliegtuig zijn we bedankt door de stewardessen van KLM. We waren een gezellige groep aan boord en ze hadden bewondering voor wat we gingen doen. Dus kregen we een leuk aandenken mee…
Op het vliegveld werden we opgewacht door de mensen van Conviventia. Dit is de organisatie waar Woord en Daad mee samenwerkt in Colombia. Na het inladen van alle tassen en rugzakken zijn we op weg gegaan naar de school in de buitenwijken van Cartagena, El Pozon. Na een lekkere maaltijd gingen we aan de slag om de slaapkamers klaar te maken. En rond half 11 werd het wel heel stil op het schoolterrein.
De volgende ochtend, zondag, was het ontbijt om 8 uur en werden we om 9 uur verwacht in de kerk tegenover de school. Deze kerk is mede ontstaan door het werk van Conviventia. Tijdens de kerkdienst werd er veel gezongen, zowel door ons, door de Colombianen en met elkaar. De preek ging over overwinnaar zijn, met als voorbeeld Jozua. Na de dienst hebben we nog met de jongeren uit de kerk kennis gemaakt. De rest van de dag was er om bij te komen van de reis. ’s Avonds was er een sing-in met de groep en werd het rond de klok van 10 uur opnieuw stil in de slaapzalen.
Verslag #2
Het gaat nu echt beginnen!
Bij deze een leuke, gezellige en sfeervolle update van de bezigheden de afgelopen dag.
Na een weekend waarin we zijn bijgekomen van de lange reis en naar een Colombiaanse kerkdienst zijn geweest, was het nu tijd voor het echte werk: klussen!
Voor het harde werk is een stevige bodem nodig. Daarom nuttigden we eerste een veelzijdig ontbijt met broodjes en ei. Dit tafereel speelde zich om half 8 in de ochtend af.
De ochtend begon al veel eerder. Ik, Tim, doe deze dag het verslag en beschrijf uit de ogen van een onschuldig mannetje van 20 jaar hoe het is om wakker te worden in een kamer waar 15 jongens slapen. Levi was snel wakker én dat is dan te horen ook. Eerst zegt hij dan even zijn oudere broer Lucas gedag en vervolgens gaat hij even weg voor een ochtendritueel. Ja, dit gebeurd al om 5 uur ’s ochtends. Sommigen waren slim om vroeg te gaan slapen en waren goed uitgerust. Anderen willen om 5 uur nog wat minuutjes pakken (wat natuurlijk erg begrijpelijk is, maar niet reëel ;-)
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt was het tijd om te beginnen.
We kregen een uitleg over het werk van Conviventia, partnerorganisatie van Woord en Daad. Ze werken vanuit de Bijbelse basis van liefde, identiteit, compassie en zelfstandigheid. De directeur van de school Dios es Amor (God is Liefde), waar nu 640 kinderen les krijgen en uit arme gezinnen komen, legt uit dat als je het leven van een kind veranderd, je het leven van een gezin veranderd. En als je het gezin veranderd je een gemeenschap kunt veranderen. En als de gemeenschap veranderd je een land kunt veranderen.
Alle mensen die betrokken waren bij het project stelden zich voor en vertelden in welke zin ze betrokken waren met het project en het werk van Conviventia. De namen weten we niet meer, maar ze lachten allemaal wel vriendelijk naar ons en dat is natuurlijk het belangrijkste. Het zal een flinke klus worden. Dat was een ding dat zeker was.
Deze dag zou er een klaslokaal op de planning staan waar wij de oude kozijnen moesten verwijderen. Kinderwerk was er nog niet vandaag, omdat de kinderen een dagje vrij hadden. Daarom zijn we allemaal gestart met de klussen. Als wij als jongeren de smaak te pakken hebben, dan gaan we er ook voor en dat was te merken. Samen met de jongeren van de vakschool, die de nieuwe raamkozijnen hebben gemaakt, zijn we aan de slag gegaan. En dit ging zo snel dat we alle zes de lokalen in een dag af hadden. Tja...en daar stond dus een hele week voor 😉. Er kwamen heel wat grappen voorbij: 'Jongens even stoppen nou, ik heb net een hele cementzak versleept dus we liggen dik voor op schema. Volgens de planning kunnen we weer stoppen.’
We hebben genoten van het lekkere weer en de regenbui. Want die kwam er ook nog aan het einde van de dag. Een persoon was hier ook blij mee. Dat was onze tuinman. Hij hoefde even geen plantjes te sproeien, maar mocht ons afspuiten. Hij zal ongetwijfeld genoten hebben.’ s Middags was verder nog even tijd voor onszelf. Tot 16.00 wordt er gewerkt en daarna ben je vrij om te doen wat je wil, alleen moet je wel op het terrein blijven.
Na een potje voetbal, een spelletje, een dutje, een frisse en koude douche of een gezellig gesprek met de Colombiaanse vertalers was het tijd voor het avondeten.
Voor de avond stond het goedemorgen-gesprek op het programma. Normaal gesproken wordt dit in de ochtend gehouden, maar vandaag een keer op de avond.
Hebreeën 11 werd in de groepjes behandeld: ‘Door het geloof..’
Het was de mooie dag zo met elkaar. We hebben genoten van alle dingen die we hebben meegemaakt en zijn dankbaar dat we dit werk met elkaar doen. We hopen op een mooi vervolg van onze reis.
Gracias van de Woord en Daad Lisse groep!
