Op bezoek bij ondernemers en de haren in de krul... Brazilië gaat goed! Een verslag van meerdere dagen!
De wekker ging een uur eerder dan normaal. Na een frisse douche gingen we weer met goede moed richting de eetzaal. Alhoewel, frisse douche.. het is hier zelfs om 8 uur ’s ochtends al zo warm en benauwd dat het zweet al snel weer over onze ruggetjes stroomt. Gehakt in een krokant laagje deeg stond vanochtend op het menu. Om half 8 ’s ochtends aan het gehakt zitten is nou niet persé waar we om zaten te springen. Maar goed, we zijn weer een ervaring rijker.
Het bouwen ging weer vol gas van start vandaag. Tijdens het handmatig maken van cement, aangezien de betonmolen het vandaag begeven had, en het repareren van het dak gebeurde er iets opmerkelijks. We hoorden namelijk opeens tien meter verderop een paar luide brullen van onze beveiliging en tuinmannen. Ik holde er naar toe en wat bleek? Er was een slang ontdekt van zo’n anderhalve meter lang. Een van de beveiligers pakte een grote boomstronk en sloeg er keihard mee op de nek van de slang terwijl een paar Nederlanders geschokt toekeken. Iedereen behalve Dirk, die behulpzaam aan kwam lopen met zijn pikhouweel, een soort hakbijl. Hij had namelijk gehoord van onze vertaler Camillo dat de slang giftig was. Na een paar stuiptrekkingen was het al snel gedaan met de slang en werd hij ergens op het terrein begraven.
Vanochtend zijn er ook een paar bezoeken afgelegd aan ondernemingen in de buurt. We zijn onder andere langs geweest bij een bakkerswinkel. Heel veel respect voor deze eigenaresse, die na een jaar studeren en training bij Conviventia deze winkel op eigen kracht heeft opgestart en er een succesvolle onderneming van heeft gemaakt. We werden volgestouwd met overheerlijke baksels die de weg naar onze magen wel wisten te vinden.
Terwijl de rest van de groep door ging met bouwen waren Claudia, Ilse, Jeanine, Eline en ik de gelukkige meiden die een schoonheidsbehandeling van de plaatselijke studenten mochten ondergaan. Deze studenten zijn in opleiding voor schoonheidsspecialist bij de vakopleidingen van Conviventia. Na al die dagen vies van het zweet en de modder was het optimaal genieten om onder handen genomen te worden door de lieve Colombiaanse studenten, die enthousiast onze nagels, voeten, gezicht en ons haar mooi maakten.
Vandaag stonden we opnieuw om kwart over zeven naast onze slaapvoorziening. Het opstaan gaat langzaamaan wat moeilijker, maar dit is natuurlijk wel verklaarbaar. Het klimaat, het werk en ook de volle dagen hebben hier invloed op.
Gelukkig zijn de meesten nog kerngezond en zijn er behalve wat kleine kwaaltjes überhaupt geen mensen die ‘echt’ ziek zijn. De voorzieningen zijn volgens de lokale normen, goed. Echter worden we soms opgeschrikt door een heus moment van volledige machteloosheid, zo ook vanavond toen de stroom, en dus ook het licht en de airco, een uurtje of 5 uitviel door een blikseminslag.
Vanmorgen zijn er vol goede moed twee ondernemers bezocht. Bleek maar weer eens dat de creativiteit van sommigen mensen hier wonderbaarlijk is; Een ondernemer die we bezochten was een vrouw die allerlei spullen maakt van plastic flessen. Denk hierbij aan teenslippers, sleutelhangers, deurhorren, riemen en oorbellen. Mevrouw woont in een klein huisje samen met haar drie zoons, haar man is van haar gescheiden (iets wat je hier heel veel hoort), en zij is dus zelf volledig verantwoordelijk voor het inkomen. Een van de indrukwekkende dingen aan dit bezoek vonden wij dat ze een ontzettend doorzettingsvermogen heeft, en ook een duidelijke toekomstvisie. Zo heeft ze op haar muur een heel plan geschreven van welk product (bijvoorbeeld een automatische mixer) ze welk jaar wil kopen, en wat ze daarvoor moet sparen.
We kregen verder een rondleiding door haar huis, en baden samen om Gods zegen voordat we vertrokken met wat gekochte producten.
Naast de ondernemersbezoeken is er deze morgen ook weer kinderwerk gedaan en gebouwd. Het bouwen gaat nu voorspoedig. Het dak van het kantoor, onze hoofdklus op dit moment, dus niet het dak van de aula, is aan een kant zo goed als af. Tegelijk zijn we aan de andere kant gestart met het verwijderen van de systeemplafonds en het leegmaken van de kamers, zodat we morgen het oude dak kunnen verwijderen. In samenwerking met elkaar wordt er veel werk verzet. Ook zijn we bezig met een betonnen basis voor de vlaggenmasten. Ook dit gaat voorspoedig.
Het kinderwerk is leuk, en wordt zowel door onze groep als door de kinderen zelf, erg gewaardeerd.
’s Middags is er door twee groepen van 5 personen meegelopen bij de bakkers- en de schoonheidsspecialisten-opleiding, die zich bevinden op het terrein waar wij verblijven. Bij de bakker maakten we een heerlijk gerecht dat empanadas heet (ofzoiets, denk ik, google het). Bij de schoonheidsspecialist ontvingen zowel mannen als vrouwen een geweldige service. Dit alles deden we in samenwerking met de studenten van de betreffende opleiding.
Ik schreef u eerder over de avond zonder stroom. Rest mij nog het volgende: U bent vast op de hoogte dat we iedere avond een ‘goedeavondgesprek’ hebben. Dit doen we in vier groepen. We bespreken dan Bijbelse thema's en evalueren de dagen aan de hand van onze ervaringen.
Dit is erg opbouwend, met dank aan de openheid in de groep en we ervaren dat Gods Geest hier werkt, juist door de onderlinge verbondenheid en de confrontatie met deze cultuur, de situatie van mensen en het geloof van mensen. We staan meer en meer stil bij onze afhankelijkheid van God en leren Hem kennen door de mensen om ons heen!
Deze werkvakantie leert en bemoedigd ons.
Keep it healthy!
