Alle updates van Judith

Ndatuwa is gegroeid naar ruim 450 leerlingen

Vandaag werden we enthousiast door tientallen kinderen ontvangen in Ndatuwa. Toen we hier in 2018 aan kwamen was er slechts één schoolgebouw met twee klaslokalen. De droom van headteacher Emma was om in Ndatuwa een volwaardige school te bouwen van grade 1 t/m 8. Nu vijf jaar later bestaat de school inmiddels uit drie gebouwen met samen 6 verschillende klaslokalen. Het eerste gebouw (grade 1 & 2) is gebouwd door de lokale bevolking zelf. Het tweede gebouw is door World Servants in 2018 gebouwd (MA318) en recentelijk is er door een amerikaanse organisatie "Build On' een derde gebouw bij gebouwd waardoor de school in Ndatuwa nu 6 volwaardige klaslokalen heeft.

Het gebouw dat door jullie is gebouwd huisvest nu groep 3 (71 leerlingen) en groep 4 (62 leerlingen). De schoolbanken zijn aan kant geschoven zodat er voor alle kinderen plaats is. Komende zomer gaat er opnieuw een World Servants project naar Ndatuwa om lerarenwoningen te bouwen. Het is direct duidelijk dat de nood naar lerarenwoningen aanzienlijk is in dit dorp. Eén van de leraren verblijft momenteel in het kantoor van de head teacher. Head teacher Emma is helaas niet meer werkzaam in Ndatuwa. Zei heeft een promotie gekregen en werkt nu hoger op in het onderwijs. Ook teacher Paul heeft de school verlaten en is voor de overheid gaan werken. Door de groei van het aantal leerlingen en leraren in Ndatuwa zijn er dus veel nieuwe gezichten. Ndatuwa is nog volop in ontwikkeling en ooit zal zal de droom van head teacher Emma werkelijkheid worden.

Ondertussen in Ndatuwa

Met hulp van EO Metterdaad gaan we in de komende twee jaar 15.000 bomen planten in Malawi. Gisteren is hiermee een start gemaakt door de eerste bomen in Ndatuwa te planten. In totaal zullen er zo'n 1200 bomen in Ndatuwa worden gepland, 1000 'gewone' bomen en 200 fruitbomen.

Zoals je ziet zijn het vooral ook veel leerlingen die helpen bij het planten van de bomen, dat is bewust. Door hen te betrekken bij het planten van de bomen en ook het onderhoud wat hierna volgt is de kans groter dat de bomen het ook daadwerkelijk gaan overleven. Daarnaast worden de kinderen zo al vroeg bewust gemaakt van het belang van bomen voor hun omgeving. Zo zorgen de bomen voor minder erosie in de grond, geven ze schaduw, beschermen ze de school voor de harde wind en ook niet onbelangrijk, ze nemen CO2 op uit de lucht en zijn daardoor goed voor het klimaat. Om het laatste te bereiken moet de bomen natuurlijk wel goed onderhouden worden en mogen ze ook niet gekapt worden. Daarom gaat CCAP ook in gesprek met de gemeenschap op het belang van de bomen te benadrukken.

Het aangrijpende verhaal van Foster

‘Ik ben Foster Phiri, ik ben 15 jaar oud. Ik zou nu in grade 8 moeten zitten, maar ik volg meestal de lessen in grade 7 hier op school. Ik heb grade 7 al afgerond, maar er is hier geen grade 8 en het lukt me niet om ver te reizen naar de school waar wel een grade 8 is. Ik mis namelijk mijn rechteronderbeen.

Toen ik vorig jaar maart met vrienden ging vissen bij de rivier hier vlakbij, viel een krokodil me aan. Gelukkig heb ik het overleefd, maar mijn been moest geamputeerd worden boven de knie. Van 15 maart tot 19 april 2022 heb ik in het District Hospital in Kasungu gelegen. Ik heb nu een prothese, dus ik kan wel weer lopen. Toch is het leven niet meer hetzelfde; ik kan de dingen niet meer zo doen als in het verleden.

Spelen met vrienden is voor altijd anders, met spelen kan ik vaak niet meedoen. Vroeger speelden we voetbal, daar kan ik nu niet meer aan meedoen. En ik kan ook geen lange afstanden meer lopen. Toch zijn m’n vrienden gewoon nog m’n vrienden, dat is niet veranderd. Ik ben blij dat ze gewoon bij me zijn gebleven. Sowieso zijn alle mensen er voor me, iedereen support me. Dat is fijn.

Ik kijk niet neer op mezelf, ik weet dat ik nog steeds heel veel kan. Ik heb dezelfde kwaliteiten en mogelijkheden als andere mensen, ook nu ik mijn been mis. Op school kan ik prima meekomen, maar lange afstanden afleggen lukt me niet. Als grade 8 hier was geweest, dan zou ik het zeker halen. Maar nu kan ik er niet komen. Op de fiets zou het wel lukken, maar de fiets die ik heb trapt te zwaar. Ik zou een fiets willen hebben die lichter trapt, dan kan ik naar grade 8.

Later wil ik dokter worden. Of iets anders in het ziekenhuis. En dat is niet veranderd na vorig jaar. Het is heel vervelend, maar uiteindelijk is het gewoon een been. Mijn wensen zijn daardoor niet veranderd en ik denk nog steeds dat ik dokter kan worden. En mijn tijd in het ziekenhuis vorig jaar heeft me alleen maar geïnspireerd om medisch werk te gaan doen. De manier waarop ze me er hielpen vond ik heel mooi. Ik weet nu beter wat voor dokter ik zou willen worden, bijvoorbeeld een chirurg die gespecialiseerd is in botten.

Als het me lukt om te gaan studeren, dan wil ik daarna weer hier in de buurt gaan wonen, zodat ik in het levensonderhoud van mijn familie kan gaan voorzien. En ik hoop dat het werk wat ik dan doe ook anderen weer zal motiveren. Ik hoop echt dat het me lukt om in het ziekenhuis te gaan werken. Als dat niet lukt, dan wil ik in een bank werken of in de zakenwereld.

Ik herinner me de tijd dat de World Servants-groep hier was goed. Toen in 2018 kon ik nog voetballen en dat hebben we heel veel gedaan met de Nederlanders. Ze hebben ons ook dingen geleerd en we hebben veel spelletjes van en aan ze geleerd. Dat was heel leuk.’

Ndatuwa groeit en bloeit!

Hugo en Willem-Jan werden met zang en dans onthaald in Ndatuwa. Naast het voorbereidende werk voor het project van 2023 hebben ze ook de klaslokalen van 2018 bekeken en gesproken over de resultaten na het project. Het gaat goed met het onderwijs in Ndatuwa. De ouders en leraren zijn trots op hoe het gaat. Ze dromen ervan om ook een standard 8 (de hoogste klas) te starten, maar daarvoor is nog geen leraar in het dorp. Ze zijn er dan ook blij mee dat er komende zomer extra lerarenwoningen gebouwd gaan worden.

De school blijft groeien. Er zitten nu 452 kinderen op school en er zijn 7 leraren. Inmiddels zijn er 6 klaslokalen, 5 lerarenwoningen en 8 toiletten.

Hugo en Willem-Jan hebben een vlog gemaakt van hun bezoek. Bekijk de vlog hier.

Lees ook het verhaal van Foster, die op de school in Ndatuwa zit. Vorig jaar verloor hij zijn been, toen een krokodil hem aanviel terwijl hij aan het vissen was. Hugo en Willem-Jan spraken met hem over de gevolgen en zijn dromen.

Een nieuw project in Ndatuwa?

Tijdens de set-up van 2022 hebben we opnieuw Ndatuwa bezocht. Ze zijn jullie daar zeker nog niet vergeten! Hoe gaaf om te zien en te horen wat de impact van jullie project in 2018 daar tot op de dag van vandaag heeft. Mooi om te zien dat het onderwijs in Ndatuwa mede daardoor een boost heeft gekregen. In 2023 gaan we weer op project naar Ndatuwa, ga je mee?

Enthousiaste kinderen in Ndatuwa

In heel veel dorpen in Malawi zijn hele lieve kinderen. Vaak als wij ergens voor het eerst komen dan is dit de eerste keer dat kinderen een Mzungu (blanke) zien. Soms zijn de kinderen bang en verlegen, soms zijn ze nieuwsgierig en zelden komen ze zo enthousiast op je af als in Ndatuwa. Dit enthousiasme is de afgelopen jaren zeker niet minder geworden. De groep van 2018 heeft de kinderen veel mooie liedjes geleerd die ze nog steeds kennen. Ondanks het beperkte muzikale talent van sommige setuppers lukt het makkelijk om de kinderen deze liedjes weer enthousiast te laten zingen. Het is goed om dat te zien.

Inhoudelijk is er de afgelopen jaren ook wat gebeurt. Verschillende docenten zijn aan de school toegewezen sinds de groep hier is geweest. Samuel Phiri bijvoorbeeld. Hij is in November 2019 hier gekomen en heeft het erg naar zijn zin. Hij geeft nu les aan Grade 4. Een jaar daarvoor is Serovero Nyorngo hier naar toe gekomen en hij geeft les aan Grade 3.

De huisbezoeken hebben duidelijk een blijvende indruk achter gelaten. Tijdens het bezoek vertaalde leraar Samuel de vertaler, mr. Clement Maunda, die tijdens het project zo onder de indruk was van de huisbezoeken van de groep.

Renovation of teacher houses almost done

Ndatuwa is one of the schools that benefitted from Wild Geese and other financial support. The funds were meant to help in the renovation of an extra teacher house so as to accommodate more teachers at the school. The teacher house is currently completed and the head teacher is occupying the house. The remaining work which needs to be done by the community is fixing windows on the teacher house. One teacher has been posted to the school after the project, and he is the one occupying the house that used to be occupied by the head teacher. With these and other extra funds we have also managed to upgrade the existing teacher houses which were also without skirting and good floor. The teachers are equally happy that at least their houses look better and are more comfortable than before.
There are some remaining works to do on the roofs of the houses. CCAP will come to aid to support these extra costs to make the roof more strong. This will be realised in the coming months.

On the photos you can see the 3 renovated teacher houses. The 3 teachers that are living there are the deputy head teacher, mr. Paul Mwale, and the new appointed teacher mr. Syriverio Nyirongo and the head teacher mrs. Emma Nyirenda. In an additional video (will be uploaded later), she shares how happy she is with this new house.

New furniture delivered at the school

There was a lot of excitement from the learners as well as the parents who were gathered at the school. The head teacher on behalf of the learners and the entire community thanked World Servants through CCAP for the 30 desks. She said the desks will attract learners to the school as they will be no longer be sitting on the floor thereby making their clothes dirty but also it will make them more attentive in class.

Furniture almost finished

The carpenter is working hard to finish the 70 desks for Ndatuwa (MA318) and Kantheska (MA118).

Classrooms and toilets completed and in use

The classrooms, office and toilets are now finished and in use. The community is very happy that their school has transformed and has already attracted one teacher who has been posted to the school. They are also now having three assistant teachers who come from within the community and are helping the qualified teachers. The enrolment is now at 367 of which 193 are boys and 174 are girls.

Hoe kijkt onze partner terug op het project?

1.    CONTEXT AND SUMMARY
1.1.    The original plan of the project
The plan was to construct a school block and two toilets of two doors each and the project has been executed according to plan.

1.2.    Implementation of the project
In general the implementation of the project was fine for example the interaction on the construction site between the participants and the community was excellent. The construction also went on well as the community and participants worked hard together and managed to put the floor in one room after doing the plastering. This is a record that has never been achieved in the project before.

2.    CONSTRUCTION
2.1.    Buildings worked on
The following structures were constructed: school block with the head teachers office, two toilets of two doors each. When the team was arriving the foundation for the school block was already done and the community and participants worked side by side to raise the walls, do the ring beam and roofing of the school block. The participants worked hard also on the painting of the breeze blocks on the windows. The bricklaying and all other activities such as drawing water, passing of bricks to the construction site and carpentry work was done very well in collaboration with each other. The only area that needs to critically looked into is coming up with permanent solution on scalfords. Using local scalfords has proved not to be a very reliable method so far.

2.2.    Tasks to be done
The remaining tasks to be done are pointing, drainage, painting otherwise most of the tasks were already done before the group left. The other task to be done is to come up with scalfords that can be moved from one project to the other. This could ease delays of electing scalfords when you reach high heights.

3.    FACILITATION OF THE TEAM
3.1.    Children Program
The childrens programme went on well and the teacher Mr Paul Mwale was always available with childrens work. The lady Head teacher also was in attendance most of the times. The participants arranged the activities very well as you could see the children enjoying the songs and the creative works of the Dutch participants such as drawings and hats. The only challenge was that the childrens programme was taking place during the time when schools are on holiday and also during some days there was no childrens work so it became difficult to maintain the same number of learners. Despite all these factors the childrens work was successful and childrens party also attracted a lot of childrens.

3.2.    Cultural and touristic outings
The cultural programme was very succesfull despite being a very compact programme, all the activities that were lined up in the programme took place. The idea of getting the participants to understand the culture of the people in the community and to appreciate their way of life. This was done through home visits where poor families, women headed families, families of very old people and other families were identified for the visits. These families received gifts from the participants such as sugar, kitchen salt, cooking oil and plastic cups just to mention a few. This gave the participants a wide range of different life styles being experienced by the people in the community. The participants also had a malawian experience where they learnt different things such as pounding of maize, making ridges on the land, shelling maize, carrying buckets on their head without holding the buckets, traditional dances and many more other activities. The shaving of hair by a malawian barber was fun for most participants and also the hairdressing for the girls by malawian women. On touristic outings the participants went to Lake Malawi and also at the same place they bought souvineers which were just arranged to be done at the lake. The participants enjoyed being at the lake and had fun. It also proved that when you spend a night at the lake then you have more time to rest and start off for the trip back to the project site.

3.3.    Life Skills
The life skills programme also went on very well with most of the girls and boys being available throughout the training. The participants also enjoyed the participation from the local girls on the topics that were covered. Despite this school being a junior primary but the boys and girls identified turned up well.

4.    COOPERATION AND INVOLVEMENT
4.1.    Leadership team World Servants
Cooperation between the leadership of World Servants and CCAP was very good as there was a lot of discussions and planning together throughout the project. This equally led to a successful project.

4.2.    Local leaders / key persons
The local leaders organised their inhabitants very well as there were always more than enough people assisting with various activities at the construction site. The local leaders were most of the times available on the project site.

4.3.    Community
The community involvement in this community was one of the best that has ever been seen in most projects. There was always a lot of people on the construction site on a daily basis. The community was well mobilised and showed a lot of self-motivation.

4.4.    Beneficiaries
The beneficiaries who are the learners were actively involved in the activities which were done during childrens work and also outside childrens work the childrens had a lot of fun with the participants.

4.5.    (Local) authorities
The local authorities were always available on a daily basis trying to make arrangements and organising the activities to be done on a daily basis. They collaborated well with the group and organised everything for the group.

5.    PRACTICAL ARRANGEMENTS
5.1.    Accommodation
Accommodation was arranged in the existing school block and there were no complaints recorded regarding accommodation.

5.2.    Food
Food was well arranged and the participants were happy with the food prepared for them. Hygiene was also the main emphasis and there were no sicknesses recorded due to food provided.

5.3.    Transportation
The transport provided was also always available for the various tasks such as ferrying of sand and bricks and also visits to internet and shopping. The only minor challenge was the bus which was not consistent on the road however with this group the bus was always available throughout all the trips.

5.4.    Safety
Safety of the group was always guaranteed and there were no risks on the groups that were observed so far. The only area that needs further discussion and clarification from our side is driving in the dark. We need to enlighten each other on what time is risky for the group to drive in the dark. From our understanding driving around 7 pm is not a risk at all but sometimes has been regarded by other leaders as driving in the dark. This may not be serious issue with us but we need to adhere with the safety plan.

6.    LESSONS LEARNED
From this project there were really not serious lessons learnt apart from the fact that maintaining high level of hygiene both in the kitchen as well as as the dining room is effective in reducing sicknesses in the participants. The other lesson learnt is that with proper planning we can always do more and break the records.

Classrooms in use!

During a short field visit the school block was already being used by the school. The children and teachers enjoy the new classrooms very much!

MA318 | Vroeger in Utrecht

De groep arriveert op

P+R Westraven Utrecht
Griffioenlaan 1bis
3526 LA Utrecht

MA318 | Twister op de terugreis

Hallootjes! Joppie en Jill weer! Het is tijd voor alweer de aller laatste update van ons project. Omdat ons vorige berichtje zo erg in de smaak viel, mochten we weer een leuk berichtje typen om het af te sluiten.

De terugreis liep geweldig. Het afscheid van Ndatuwa was erg bijzonder. Nadat we onze spullen veel te snel hadden ingepakt en dus een extra half uur de tijd hadden om gedag te zeggen, was het dus echt tijd om te gaan. Er waren ontzettend veel mensen die ons gedag kwamen zeggen en voor sommige deelnemers viel dit allemaal wat zwaar. Hier en daar werden er wat traantjes weggepinkt en wat knuffels weggegeven. Gelukkig was er weinig tijd om te rouwen want in Lilongwe stond er een mega VETTE verrassing te wachten! We kregen namelijk fris en CHIPS! Daar werden wij erg blij van maar sommige van onze buikjes raakten lichterlijk overstuur. Gelukkig werd dat de volgende ochtend al snel verholpen door een oud vertrouwd potje rijstepap. De rijstepapaftelkalender kreeg er dus ineens een dagje bij, wat voor diepe teleurstelling zorgde bij Eline en Rixt. Gelukkig kregen we nog wel een plakje brood en een lekker worstje!

Wat voor de Afrikanen gestructureerd was, was het voor ons op het vliegveld in Lilongwe één grote chaos. Na wat vertraging konden we na het inchecken al vrij snel door naar de gate en het vliegtuig. In tegenstelling tot de mannen moesten de vrouwen hun hele tas overhoop halen en werden alle cosmeticaproducten eruit gevist.

De vlucht naar Addis Abeba ging voorspoedig met hier een daar een kriebel gevoel in onze buikjes door turbulentie en licht onweer in de verte. Tijdens de vlucht hadden we nog tijd om onze complimentenboekjes af te schrijven die straks in de bus worden uitgedeeld. Nadat twee keer de zelfde film was afgespeeld in het vliegtuig was het alweer tijd om te landen.

Na ruim drie uur Twister vermaak waarbij we flink uit elkaar werden gerekt en we er weer achterkwamen hoe niet-lenig iedereen was, konden we onze roedel weer oproepen om onze reis naar huis voort te zetten. Met volle chocolade-, cola- en koekjesbuikjes ging het vliegtuig er weer vandoor.

De vlucht richting Wenen ging helemaal goed! Voor de nachtbrakers gold: hoe langer de reis duurt, hoe meer films we kunnen kijken, hoe meer fris we kunnen drinken en hoe meer we de rest wakker kunnen houden. Met hier en daar wat gesnurk en gekwijl hebben de meeste mensen toch nog een "schoonheidsslaapje" kunnen meepakken.

Ook de vlucht naar Brussel ging fantastisch. Ons ontbijt bestond uit een heerlijke muffin en een broodje met een plakje worst. Ook moeten we de cola natuurlijk niet vergeten die het eten heerlijk wegspoelde! Naarmate we dichter bij België en Nederland kwamen, werd het meer bewolkt en het land werd groener. We voelden ons dus meteen weer een beetje thuis. Ook missen we nu al de Afrikaanse temperaturen die toch wat hoger waren dan hier.

We zijn uiteindelijk om ongeveer  8 uur geland en hopen rond half 10 al in de bus te zitten op weg naar ons koude Kikkerlandje.

We kijken er allemaal naar uit om jullie vanmiddag weer te zien!
Maar voordat het zo ver is kunnen we nog eventjes liedjes zingen en genieten van elkaar tijdens onze laatste busreis.

Groetjes Jill en Joppie, namens de gehele groep!

MA318 | 300 Kinderen bij het kinderfeest

Lieve familie, vrienden en bekenden,

Vrijdagochtend hebben we de laatste hand gelegd aan de bouw om 's middags de week af te sluiten met de Malawian Experience. In groepen hebben we een rondje door de community gemaakt om typisch Malawiaanse werkzaamheden te doen, van maïs stampen, kleding wassen tot lopen met een emmer water op het hoofd. Vrijdag werd ook de laatste hand gelegd aan de voorbereidingen voor de overdracht van de school. Ook de locals zagen we af en toe in groepen bij elkaar zitten om liederen te oefenen.

Zaterdag was het dan echt zover, 's ochtends werd het gereedschap schoon gemaakt, werden er maar liefst meer dan 200 pannenkoeken gebakken op een kampvuurtje en was het groot feest voor de kinderen. Het kinderwerk werd altijd goed bezocht, dus we verwachtten ook een leuke groep bij het eindfeest, echter niemand had verwacht dat er rond de 300 kinderen zouden komen. We hebben de kinderen verwend met oud Hollandse spellen zoals hinkelen, spijkerpoepen, geblinddoekt een parcours afleggen, estafette in veel te grote bouwkleding en touwtje springen. Als afsluiting hadden we een beker ranja en een stukje pannenkoek voor de kids. En hoe organiseer je dat voor 300 gillende kids? Op zijn Hollands en zeer gestructureerd natuurlijk. 
Na een korte pauze, en daarna voor de laatste keer souvenirs inkopen in het dorp, startte om 15:30u de ceremonie. Met een geweldig grote opkomst van mensen en de aanwezigheid van de school adviseur van de overheid werd het een groot feest met dans, toneel en natuurlijk een typisch Nederlandse dans.... Helaas ontbreekt die in onze cultuur maar Father Abraham doet het ook altijd goed bij de kinderen. Aansluitend werd de school overhandigd aan de bevolking en mocht Pier het lint doorknippen. De kinderen van de basisschool in Suwald hebben een prachtige slinger van handjes gemaakt en ook deze dient nu als inventaris van de school. Dit werd als heel erg bijzonder ervaren. Afsluitend hebben we van alle bouwvakkers, vertalers en andere betrokkenen afscheid genomen. 

Na nog een laatste nachtje slapen bij volle maan moest er vanmorgen toch echt afscheid genomen worden van al deze fantastische mensen die zoveel tijd met ons hebben doorgebracht. Dit ging uiteraard niet zonder traantjes. Ook was de knuffelfactor met de kinderen erg hoog, onder toeziend oog van Jan zijn we zonder kind te ontvoeren in de bus vertrokken (of zou er toch 1 in een tas verstopt zitten?)

Inmiddels rijden we in de bus richting Lilongwe waar we vannacht zullen verblijven voordat we morgen het vliegtuig in stappen.

MA318 | Voorbereidingen kinderfeest en logo schilderen

Vandaag werden we een keer niet gewekt door kippen die dronken van het dak vielen. Wel hebben we een beetje last van een kater omdat gisteren de bonte avond wel erg bont was geworden! Een pilsje zat er helaas niet in maar heet water met genoeg desinfect viel ook niet verkeerd. 

Omdat Jan gisteren aan zijn vierde doosje dropjes was begonnen, die hij eerlijk met Job heeft geruild voor drie stroopwafels, moest Jan afgelopen nacht wel drie keer naar "het toilet". Maar gelukkig had niemand daar iets van gemerkt omdat iedereen in een diepe roes lag te slapen, thanks to the desinfect. 

Het ontbijt was trouwens erg verrassend vanmorgen, we kregen namelijk......... RIJSTEPAP!!! (Weer een kruisje  van de rijstepap afstreepkalender) Dat is natuurlijk een groot feest, vooral voor Eline. Omdat veel mensen zuinig aan hadden gedaan met beleg, konden we daar vandaag extra van genieten! 

Na het ontbijt konden we ons klaarmaken voor de laatste bouwdag! Vooral Douwe D had er ERG VEEL ZIN IN, het enthousiasme spatte er van af. Vandaag wordt er ook gewerkt aan het logo. Het dreamteam: Paula, Jolien, Douwe D en niet te vergeten Mirrian kunnen vandaag het logo verven. 

Ook is vandaag de laatste officiële Kinderwerkdag! Vandaag worden er handjes gemaakt voor basisschool Dûbel-Ien. Morgen is er het kinderfeest waar alle kinderen pannenkoeken gaan eten en de deelnemers helemaal niks! Omdat Job toch erg trek heeft in pannenkoeken gaat hij helpen met bakken zodat hij per ongeluk-expres een pannenkoek kan laten mislukken  :) 

Maar voordat de laatste bouwdag en kinderwerkdag gaat beginnen wachtte er eerst nog een grote verassing vanuit de community op ons. We kregen namelijk het broertje van Gert Jan de geit overhandigd. Gijsbert de geit ligt waarschijnlijk vanavond nog tussen onze rijst, gedecoreerd met tomaten en ui. Moge Gijsbert op een diervriendelijke manier sterven. Zijn broer Gert Jan had namelijk een wat minder vredige dood. Maar gelukkig voor onze lieve Gijsbert snijdt een geit zich niet twee keer aan het zelfde mes ~ Hidde.

Voordat wij samen met Mussa en Jan op avontuur gingen kwam de kapper nog eventjes langs. Job zijn haren zijn weer mooi bij getrimd met de tondeuse. Onze oprechte excuses voor de vriendin van Tim, want jouw vriendje heeft een grotere make-over gehad. 

Toen Job zijn "grote baard" weer was afgeschoren en zijn haartjes nog geperfectioneerd waren, was het tijd voor het geweldig avontuur naar Kasungu. Ons doel was om wat beelden te maken voor het Wilde Ganzen project voor een Extra Groot Verschil en natuurlijk  om de allerlaatste kreten van thuis op te halen. Jullie hebben weer goed je best gedaan om Jan zijn geld op te laten maken. Hierdoor moet hij onderhandelen in het internetcafé en moet hij misschien wat dropjes inleveren met pijn in zijn hart (en keel). Omdat zijn geld op is moeten we helaas de groetjes die na half 11 verzonden zijn thuis lezen. Jan had trouwens nog wel genoeg geld over om een aantal banaantjes voor de groep te scoren! 

Voordat we er een echt einde aan maken willen we nog wel eventjes een bestelling doorgeven aan de taxi's die ons ophalen uit Utrecht. 
Jildau wil graag: een zak chips en frisse sinaasappelsap. 
Job wil graag: chocolade melk en een Croissantje. 
Jan wil denken wij wel een zak drop, en als dat niet lukt is rijstepap ook wel goed! 

Groetjessss terug van het aller leukste World Servants project!

Jildau en Job

MA318 | Even bijpraten.

Het is nu woensdagochtend en de bouw verloopt voorspoedig. Alle ramen zijn zo goed als klaar. Aan de binnenkant zijn ze al aan het stucadoren. Zoals te zien is op de foto zijn Douwe, Job en Frederique hard bezig.. Het kinderwerk loopt ook goed. Er komen veel kinderen.

Donderdag komen er nog wat extra dakplaten omdat er te weinig waren. Die worden er dan nog opgelegd. Vrijdagochtend gaan we zelfs de vloer al storten! We komen heel erg ver.

De stemming is goed en iedereen is nog steeds gezond. Alleen soms wat moe van het harde werken. Maike, onze medical, heeft alleen nog maar pleisters geplakt. Cultuurleider Anne heeft het druk met het cultuurprogramma: vanmiddag, woensdag, gaan de deelnemers aan de slag met Lifeskills en wordt er een ziekenhuis bezocht om projectdoelen te vervullen. Hoofdleider Jan gaat met zeven deelnemers in de avonduren nog op huisbezoek. Er zijn plannen voor een kampvuur. Of dat ook doorgaat, horen we vast in een volgend nieuwsbericht. Heel stiekem zijn ze alweer een beetje begonnen met de voorbereiding voor de terugkomst.

Mocht iemand nog de groeten willen doen? Vrijdagmorgen gaat hoofdleider Jan voor het laatst naar de stad waar hij de groeten gaat printen. Dus grijp je kans!

MA318 | Lol en ernst gaan hand in hand

We hebben zondag een hele mooie dienst gehad die door de toerustingsleider met een aantal deelnemers goed in elkaar was gezet. Een keer iets anders; het was een getuigenisdienst. Eén van ons en één van de lokale bevolking vertelden wat Jezus in hun leven had gedaan en hoe ze tot geloof waren gekomen. Het was een indrukwekkende dienst met ook veel zang, muziek en dans zowel van ons als van hen. In de middag stond de interland op het programma zoals we al eerder hadden vermeld. Er werd fanatiek gespeeld. De tegenpartij had een supercoach 😀 maar toch kon hij niet voorkomen dat de wedstrijd door de Nederlanders werd gewonnen. Mussa had nog nooit zo'n uitslag gezien: 8-3 winst!

Maandag is het kinderwerk weer gestart. We leren hier zeker om flexibel te zijn. De vertaler kwam een uur te laat maar onze kinderwerkleider loste dit geweldig op. Vandaag, dinsdag, zijn we begonnen om de rommel rondom de bouw op te ruimen. Vandaag wordt ook het dak geplaatst. Letterlijk (en figuurlijk) een hoogtepunt! Buiten zijn de vrouwen de ramen aan het schilderen. Morgen gaan we stucadoren. De bouw verloopt dus nog steeds zeer voorspoedig. Ook met de gezondheid van iedereen gaat het nog steeds goed. Niemand is noemenswaardig ziek. Alleen slaat de vermoeidheid toe bij een enkele deelnemer maar dat is heel gewoon in zo'n laatste week. We zijn tot zover gezegend. Vandaag start ook weer de family-visiting (huisbezoeken). Dat is ook super. Al met al hebben we erg veel lol!

MA318 | "Een geit snijdt zich niet twee keer aan hetzelfde mes"

Er zijn ontzettend veel kinderen bij het kinderwerk.  De kindertjes lopen nu nog rond met de werkjes van de eerste dag en elke ochtend staan ze voor onze slaapzaal om om een bal te vragen. Zelfs de jongens van een jaar of 14 zij bij ons om te kleuren. Er zijn nog drie groepjes die het kinderwerk moeten organiseren en er wordt al ontzettend uitgekeken naar het kinderfeest.

Het eten bevalt ons goed. Het is voornamelijk rijst, maar de ene keer met een stukje Gert Jan (de zelfgeslachte geit :-)) en een andere keer met een stukje kip of bonen. Soms hebben we als toetje een paar geroosterde nootjes of wat fruit. Kortom, er wordt goed voor ons gezorgd qua eten. Dagspreuk van deze dag: een geit snijdt zich niet twee keer aan hetzelfde mes.

Als medisch leider kan ik (Maike) zeggen dat de volle medische tas die mee ging vanuit NL nog even vol zit als toen. Op een aantal diarree gevalletjes na en wat moeite met hurken over een gat gaat het helemaal top! Ik begin zelfs stiekem te hopen dat er iemand is die een steen op z'n teen laat vallen ;)

Morgenmiddag staat de interland op het programma; dit is tegen het nationale team van Ndatuwa. Zij hebben deze week al een paar keer getraind voor morgen. Sommige deelnemers denken dat wij geen schijn van kans hebben. Ook hebben wij morgen de kerkdienst die wij volledig zelf moeten/mogen inrichten. Al kunnen wij het geen typische Malawiaansche dienst noemen, we hopen dat het een succes wordt!

Groetjes namens iedereen
van Maike en Sieuwke

MA318 | Voor op schema

Hallo, hier MA318. Wij staan op dit moment op het terrein van CCAP, de partnerorganisatie in Malawi. We zijn op doorreis naar Lake Malawi. De bouw loopt voor op het schema. We zijn allemaal nog gezond. We hebben een relatief lang weekend om even bij te komen. Dat moet ook wel, want zondagmiddag moeten we de interland spelen ⚽⚽.

Ik moest zeggen dat alle lieve groetjes in de groep zeer worden gewaardeerd. Van allemaal lieve groetjes terug.

Jan

MA318 | Nu al een tweede thuis

Hallo, hier een berichtje van MA318. De sfeer hier in Ndatuwa is geweldig. De bouw verloopt zeer voorspoedig. Zoals op het filmpje al was te zien, zijn de contacten met bevolking grandioos. Nog nooit heeft projectcoördinator Musa zoveel helpers gezien op de bouw. Als dank voor wat we in Ndatuwa doen, kregen we al een geit overhandigd.

Iedereen is gelukkig gezond. De deelnemers praten zelfs al in termen als "second home". De ontvangst afgelopen donderdag was overweldigend. Velen hadden tranen in de ogen om te zien hoe welkom we waren!

Afgelopen vrijdagmiddag zijn we al met de bouw gestart en ook zaterdagmorgen hebben we nog gebouwd. En vandaag dus alweer de derde bouwdag. Gisteren was de kerkdienst gewoon onder de blote hemel met veel dans en gezang. Wat nog leuk is om te vermelden: deze groep heeft een ongelooflijk zangtalent wat het thuisfront niet zou verwachten. We worden daarbij begeleid door twee deelnemers op de gitaar en dat klinkt als een klok! Vandaag, maandag, is ook het kinderwerk begonnen. Er stonden direct 120 kinderen 'op de stoep'. Onze leider van het kinderprogramma mocht meteen flink aan de bak maar dat ging haar goed af. Respect!

Samengevat: iedereen is enthousiast! De hartelijke groeten van een ieder. Ik heb zojuist de berichtjes uitgeprint die vanavond zullen worden uitgedeeld. Daar zit iedereen met smart op te wachten.

MA318 | Arbeidsvitaminen

Musa had er geen tekst aan toegevoegd maar de beelden zeggen genoeg. Zelfs op zaterdagmorgen aan het werk maar met zoveel zang en dans is dat gewoon een feest!

MA318 | Nieuw doel alweer in het vooruitzicht

Projectcoördinator Mussa is ter plaatse in Ndatuwa en laat je het fundament zien, deze is ondertussen zo goed als af. De laatste puntjes op de i zullen binnenkort worden opgepakt. Zo zal de community nog een “ant course” boven op de huidige rij stenen leggen. Deze laag van cement dient als extra beschermingslaag en zorgt voor een rechte lijn waar vervolgens weer verder op kan worden gebouwd.

Het nieuwe doel is het leggen van de vloer in het bestaande schoolblok waar de deelnemers zullen gaan slapen.

De community kijkt vol verwachting uit naar de groep, zodat ze in augustus samen aan de slag kunnen.

MA318 | Voorbereidingen in Ndatuwa

Projectcoördinator Mussa is in Ndatuwa om je te laten zien hoe het met de voorbereidingen staat voor project MA318. Hij vertelt je waar de gemeenschap op dit moment druk mee bezig is en ook laat hij je onder andere zien welke plek voor drie weken de 'eetkamer' zal zijn voor de groep.

Stroop die mouwen maar op om van die enorme stapels bakstenen mooie en stevige muren te metselen!

SIP done at Ndatuwa PS

It was a great meeting. The spirit was high and we've identified...

Op de agenda in Ndatuwa: School Improvement Plan

In Ndatuwa wordt ondertussen het voorbereidende werk gedaan: het School Improvement Plan (SIP) wordt samen met de gemeenschap besproken. Het is super waardevol om alle belanghebbende groepen zelf na te laten denken over de school van nu en straks. Ook wordt er besproken wat er vanuit hun perspectief belangrijk is om zo vervolgens gezamenlijk een richting te bepalen.

Welkom vanuit Ndatuwa

Het dorpshoofd en de kinderen kijken heel erg uit naar de komst van de groep naar de school in Ndatuwa. Een warm welkom komt jullie tegemoet!

... En bakken maar!

In Malawi is de lokale gemeenschap al druk bezig met de voorbereiding van de projecten van komende zomer. Zo wordt er al flink gewerkt aan een mooie voorraad bakstenen waarmee de deelnemers samen met de lokale bewoners aan de slag gaan.

Wil jij komende zomer ook meehelpen om van deze bakstenen klaslokalen, latrines en lerarenwoningen te bouwen in Malawi? Geef je dan op!