Wat is de tijd in Ndatuwa ongelofelijk snel gegaan!
Lieve familie, vrienden en bekenden,
Vrijdagochtend hebben we de laatste hand gelegd aan de bouw om 's middags de week af te sluiten met de Malawian Experience. In groepen hebben we een rondje door de community gemaakt om typisch Malawiaanse werkzaamheden te doen, van maïs stampen, kleding wassen tot lopen met een emmer water op het hoofd. Vrijdag werd ook de laatste hand gelegd aan de voorbereidingen voor de overdracht van de school. Ook de locals zagen we af en toe in groepen bij elkaar zitten om liederen te oefenen.
Zaterdag was het dan echt zover, 's ochtends werd het gereedschap schoon gemaakt, werden er maar liefst meer dan 200 pannenkoeken gebakken op een kampvuurtje en was het groot feest voor de kinderen. Het kinderwerk werd altijd goed bezocht, dus we verwachtten ook een leuke groep bij het eindfeest, echter niemand had verwacht dat er rond de 300 kinderen zouden komen. We hebben de kinderen verwend met oud Hollandse spellen zoals hinkelen, spijkerpoepen, geblinddoekt een parcours afleggen, estafette in veel te grote bouwkleding en touwtje springen. Als afsluiting hadden we een beker ranja en een stukje pannenkoek voor de kids. En hoe organiseer je dat voor 300 gillende kids? Op zijn Hollands en zeer gestructureerd natuurlijk.
Na een korte pauze, en daarna voor de laatste keer souvenirs inkopen in het dorp, startte om 15:30u de ceremonie. Met een geweldig grote opkomst van mensen en de aanwezigheid van de school adviseur van de overheid werd het een groot feest met dans, toneel en natuurlijk een typisch Nederlandse dans.... Helaas ontbreekt die in onze cultuur maar Father Abraham doet het ook altijd goed bij de kinderen. Aansluitend werd de school overhandigd aan de bevolking en mocht Pier het lint doorknippen. De kinderen van de basisschool in Suwald hebben een prachtige slinger van handjes gemaakt en ook deze dient nu als inventaris van de school. Dit werd als heel erg bijzonder ervaren. Afsluitend hebben we van alle bouwvakkers, vertalers en andere betrokkenen afscheid genomen.
Na nog een laatste nachtje slapen bij volle maan moest er vanmorgen toch echt afscheid genomen worden van al deze fantastische mensen die zoveel tijd met ons hebben doorgebracht. Dit ging uiteraard niet zonder traantjes. Ook was de knuffelfactor met de kinderen erg hoog, onder toeziend oog van Jan zijn we zonder kind te ontvoeren in de bus vertrokken (of zou er toch 1 in een tas verstopt zitten?)
Inmiddels rijden we in de bus richting Lilongwe waar we vannacht zullen verblijven voordat we morgen het vliegtuig in stappen.
