BO116 | Een boeiend verhaal uit Bolivia

Geplaatst op 20 jul 2016 - 18:07

Na een paar volle dagen heeft de groep eindelijk tijd om van zich te laten horen... 

'Het is nog maar vijf dagen geleden dat we in Utrecht afscheid van elkaar namen, maar het voelt alsof we al veel langer in Bolivia zijn. We zijn ontzettend hartelijk ontvangen in El Torno en voelen ons al helemaal thuis.

Na het vertrek in Utrecht, zaterdag, hebben we een goede reis gehad. De busreis verliep vlot, het inchecken in Brussel ging goed en de vlucht naar Madrid ging soepel. Na een zakendiner in de Burger King was iedereen klaar voor de grote oversteek. In het vliegtuig wisten bijna alle deelnemers de nodige slaap te pakken, zodat ze hun krachten konden sparen voor de dagen erna. Na de landing in Santa Cruz werd het geduld van de deelnemers op de proef gesteld: de douane deed het kalm aan en deelde de nodige ingewikkelde formulieren uit. Nadat deze in waren gevuld en door de nodige functionarissen waren gecheckt, ontmoetten we coördinator Nathanael en tolken Carla en Ademar. Samen laadden we alle tassen en kisten in en op de bus. Het overleg met de tolken kan gewoon in het Nederlands, want beide hebben een tijdje in Amsterdam gewoond.

De ontvangst in El Torno was hartelijk. We werden opgewacht door kok Hilma en Pastor Omar, die beide voor For Vidas werken. For Vidas is de partnerorganisatie van World Servants in Bolivia. Ze zorgen voor verspreiding van christelijke normen en waarden, door schoolmateriaal te verspreiden en cursussen te geven voor docenten en ouders. Met z’n allen richtten we onze accommodatie in. De jongens slapen in een gebouwtje dat het midden houdt tussen een groot uitgevallen tuinhuis en een hooischuur, de meisjes in drie (net opgeleverde) kamers van het bejaardentehuis waar we verblijven.

Nadat iedereen zijn klamboe had opgehangen en zijn slaapzak had uitgerold, was het tijd om de omgeving te verkennen. We maakten een wandeling door de wijk en over de markt, die iedere zondag wordt gehouden. Daar wordt alles verkocht: voedsel, levende dieren, kleding en elektronica. Op het dorpsplein ontmoetten we de burgemeester, die ons prompt uitnodigde om zijn werkkamer in het stadhuis te bekijken. Dat konden we natuurlijk niet weigeren. Hij nodigde ons ook meteen uit voor een bustour door de omgeving, die we morgen gaan maken, en om langs te komen op het dorpsfeest, dat aanstaand weekend plaatsvindt. Voor ons een mooie kans om mensen uit de gemeenschap te ontmoeten, dus die uitnodiging hebben we met plezier aangenomen.

Bij terugkomst konden we genieten van een heerlijke maaltijd die de koks hadden bereid. Het eten is fantastisch. We eten twee keer per dag warm, altijd verschillende gerechten. Soep, rijst, aardappelen, yuco (een wortelachtige groente die op heel veel verschillende manieren kan worden gegeten) en pasta. Na het eten hadden we een viering samen met de lokale staf en was het tijd om bij te slapen.

Maandag startte de bouw. De opening duurde de hele ochtend. Er waren instituten vertegenwoordigd die een rol spelen in de school en buurt: de gemeente, de buurt, de ouders, For Vidas, de onderwijsdirecteur van de regio, het schoolbestuur, mensen van belangengroepen voor gehandicapte mensen, et cetera. Natuurlijk moesten die allemaal even speechen. We waren blij met hun aanwezigheid, omdat dat er op duidt dat het project breed wordt gedragen in de gemeenschap en door de autoriteiten. De ceremonie werd afgesloten met het ondertekenen van een contract tussen de burgemeester en For Vidas. De lokale pers was verzameld om daar foto’s van te maken, en een aantal mensen werden zelfs live geïnterviewd voor de radio. Daarna kon rond het middaguur de bouw eindelijk van start. Dat gebeurde in een goede sfeer, net zoals het hele project in een hele gezellige, opbouwende sfeer verloopt.

Het gebouw dat we bouwen is een uitbreiding op het huidige schoolgebouw, dat uit vier klaslokalen en een toiletgebouw bestaat. Het gebouw dat wij bouwen bestaat uit een klaslokaal, een kantoor, een keuken, een toilet en een grote veranda. Na ons vertrek zorgt de lokale gemeenschap ervoor dat bovenop het gebouw dat wij bouwen een tweede verdieping komt. Bij onze komst lag de fundering klaar. Momenteel werken we aan het ophogen van de vloer, het storten van kolommen, het eerste metselwerk en het vlechten van ijzer voor de ringbalken. Omdat onze groep uit uitsluitend harde werkers bestaat, vordert het werk snel. Door het goede eten en het aangename weer (droog en een graad of 25 à 30) is iedereen nog gezond.  

Vandaag start het kinderprogramma, met zowel gehandicapte kinderen als de kinderen uit de buurt. Vanmiddag gaan de eerste deelnemers op bezoek bij een gezin uit de gemeenschap. Vanavond na het eten gaan we de groetjes voorlezen, waarvoor alvast dank namens alle deelnemers. Morgen en overmorgen wordt er natuurlijk gebouwd, zaterdag staat een voetbaltoernooi op het programma en zondag hebben we een ontspannende dag met mooi weer gepland. Na het weekend hopen we weer van ons te laten horen. Tot dan!'

Theunis Sjoerd 
hoofdleider

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.