Na alle verhalen een verslagje over het bouwen in Muanda.
We kwamen hier voor het helpen bij het bouwen van een schooltje van drie klassen, een kamer voor de directeur en een toiletgedeelte. Geheel volgens afspraak was de fundering uitgegraven en opgemetseld tot de vloer die later aangebracht wordt. Zoals verwacht was het voor de Congolese bouwers heel erg wennen om de witmensen ook iets van ‘hun’ werk te laten doen. Het is tenslotte zowel voor hen als voor ons de eerste keer dat we op deze manier samenwerken. Wel waren de mannen al snel onder de indruk van de sterke vrouwen. Het sjouwen van stenen, metselen, graven en alle andere werkzaamheden werden door zowel de mannen als de vrouwen uitgevoerd en dàt is iets wat ze hier niet gewend zijn. Toen we eenmaal iets van vertrouwen hadden gewonnen, werden er meer werkzaamheden toevertrouwd. Helpen met metselen van de school, het graven van twee forse putten voor de septic tank, het stellen van bekisting voor beton en het vlechten van wapening werd allemaal door de groep ter hand genomen. De waardering werd zo groot dat de ‘baas’ op een bepaald moment zelfs bedankte voor het meewerken. De manier van werken hier is alleen dusdanig dat het erg lastig is om zelfs een groep van 15 personen steeds aan het werk te houden. We hebben daarom nog een paar bouwprojecten opgestart. De fundering van een boerderijtje ‘aan de overkant’ (van de rivier) werd gegraven en gemetseld, bouwblokken van 15 kg werden over een respectabele afstand verplaatst en zo kijken we terug op een vermoeiende, maar productieve en bevredigende werkdag.
Met een hartelijke groet uit Muanda,
Simon