Een verslag van woensdag 6 augustus, geschreven door Judith.
Vandaag hadden we een geen bouwdagje, maar een cultuurdagje. Maar dan spreek ik vooral voor de dames, want de mannen mochten toch nog even een ochtendje bouwen. Ondertussen gingen de vrouwen tijdschriften doorzoeken op zoek naar leuke patronen van Congolese jurken, die speciaal voor ons zullen worden gemaakt. ’S middags zijn we met z’n allen naar de markt geweest. De auto was ‘slechts’ een uurtje te laat, dus dat viel mee. Op een gegeven moment hebben we ons zelfs met 13 mensen in één auto gepropt, waarbij Maikel als de Congolese Mandèla uit het raam van de kofferbak aan het dak hing. Natuurlijk volkomen veilig. Naast het kopen van stof voor de zelfgekozen jurken kon je er helaas niets kopen. Tenminste, het kon wel, als je graag tweedehands schoenen en/of kleren wilde hebben. Daarna zijn we langs het plaatselijke ziekenhuis gegaan, waar we gewoon zo de O.K. in konden lopen. Voor de rest was het heel steriel allemaal. Daarna nog een school bezocht, om een idee te krijgen hoe de scholen hier een beetje zijn. Morgen mogen twee dames, Emma en ik, meelopen in het ziekenhuis. We mogen zelfs meekijken met een operatie daar. Dus er gaan zeker nog wat verhalen komen! Voor de rest is het nog echt genieten hier. Groetjes en knuf, Judith