Kort voor hun vertrek ontvingen we van hoofdleider Richard een laatste uitgebreide update uit Ecuador.
Afgelopen vrijdag hebben we onze laatste bouwdag in Cumbuchi gehad. Het leek wel of richting het einde het steeds warmer werd. Doordat het dorp ingesloten ligt tussen de bergen, is er haast geen wind. Dat leidde tot een temperatuur van boven de 40 graden met een hoge luchtvochtigheid. Toch wilde we ook de laatste dingen nog afmaken, dus werd er nog volop gestuct en geschilderd. Helaas begon de aannemer zaterdag pas met de werkzaamheden van het dak. Die duren een dag of vijf, dus we hebben de school niet geheel af gezien. Toch hebben we alles wat we konden doen ook gedaan.
Zaterdag stond de overdracht op het progamma. Hierbij werd ons door de lokale bevolking wat traditionele dansen voorgeschoteld en al snel werden we zelf ook uitgedaagd om de heupen te laten swingen. Helaas zijn wij erfelijk belast met eiken heupen en stramme spieren zodat we als een stel houten klaasen mee aan het dansen waren. Dat mocht de pret niet drukken, want na een aantal uren sporten ging het ´s avonds vrolijk weer verder met dansen. Om tien uur moesten we helaas ophouden, want de wekker stond zondag om 05:00.
We wilden vroeg vertrekken omdat we een lange tocht voor de boeg hadden richting Quito. Eerst volgde een emotioneel afscheid van de mensen uit het dorp. Na een groepsfoto en een gebed voor de school, gingen we op voor de laatste keer klimmen richting de bus. Bij de hoge temperaturen, zelfs ´s morgen vroeg, is dat geen pretje. Na een kleine 4 kilometer kwamen we aan bij de plek waar de bus zou moeten staan. De buschauffeur had gebeld dat hij onderweg was, alleen had hij niet verteld van af waar. Na een dik uur, kwam hij in het zicht en konden we echt afscheid nemen van Cumbuchi en de mensen.
De tocht door de Andes ging dit keer door een ander gebied en er was dan ook weer een hoop te zien onderweg. We zijn ook nog even gestopt bij de Evenaar. Hier hebben we samen de stap naar het Zuiden gemaakt.
´s Avonds kwamen we aan in Quito, waar een heerlijke maaltijd voor ons klaar stond. Daarna even relaxen en voor sommige een warme douche. Na twee weken van douchen onder de sterrenhemel toch wel weer lekker.
Vandaag hebben we souvenirs geshopt en zijn we in het oude gedeelte van Quito geweest. Hier kwamen we nog een oude bekende van de groep tegen in de persoon van Ard, de broer van Koen die ons al een bezoek had gebracht in Cumbuchi.
Morgen, dinsdag, staat een bezoek aan de Cotapaxi voor de boeg. Daarna is het inpakken en ons opmaken voor de terugreis op woensdag. We kijken allemaal wel weer uit naar de familie en vrienden, maar ook naar bitterballen en aardappelen met groenten. Liever geen rijst voor ons allemaal vrijdag.
We hopen jullie allemaal snel weer te zien en de groeten van ons allemaal.
Richard
