Gisteren 15 augustus zijn we op tijd vertrokken. Na veel heel veel knuffels en behoorlijk wat tranen. Mevrouw Winter had zelfs meer als een uur gelopen om ons gedag te zeggen. We waren bij haar te gast geweest tijdens cultuurbezoek.
Onderweg hebben we geluncht bij een mooie waterval en een souvenirsmarkt bezocht. 's Avonds hebben we een candelight avond gehad met mooie gedichten. Vandaag zijn er vijf mensen naar de Cotopaxy geweest. Een vulkaan waar je met de auto naar 4500 meter kon rijden en dan naar 4800 kon lopen. Dat was afzien. Op een gegeven moment dacht waarom doe ik dit, waarom heb ik niet de rust om gewoon thuis in mijn tuin te blijven. Maar het gaf veel voldoening om boven te komen met het ijs op je sweater en weinig zuurstof in de lucht samen met Gertjan, Kyra en Jorrit op de foto te gaan bij het bordje 4800 meter. De rest van de groep is naar het centrum van Quito geweest om nog meer souvenirs te scoren en de oude stad te bezichtigen. Nu gaan we eten en daarna naar het vliegveld. Dus dit wordt onze laatste groeten uit het nog steeds warme maar erg gezellige Ecuador.
