Het gaat goed in Guatemala! Hoewel we vrijdag al flink hard gewerkt hebben, voelt het nog een beetje alsof we in de warming-up zitten. En wat voor warming-up! Wat hebben we al veel ervaringen achter de rug zeg... Het lijkt of we hier al weken zijn. Zomaar een greep uit alles wat we hebben meegemaakt sind we donderdag in Ostuncalco arriveerden:
We verblijven in een huis direct naast de bouwplaats. Een luxe onderkomen voor WorldServants-begrippen, compleet met een gecombineerde toilet/douche. Ja, u leest het goed: één toilet. Met 37 mensen betekent dat dus dat we een verkeersinformatiedienst moeten instellen om alle sanitaire activiteiten in goede banen te leiden. Gelukkig konden we vrij snel twee geïmproviseerde douches buiten in gebruik nemen en hebben we vanaf vandaag ook nog twee extra toiletten tot onze beschikking (zelfgestucd...). Overigens zijn de darmen van de meeste deelnemers nog in optimale conditie.
Bij aankomst ontdekten we ook dat er voor 8 dames geen plaats was om te slapen. Dat was ook snel opgelost: inmiddels liggen hun bedden in wat de keuken was en staat er een in anderhalf uur gebouwde golfplaten keuken tegen het huis aan.
Genoeg over onze facilitaire sores. We hebben niks te klagen, want het uitzicht is super en tandenpoetsen tussen het maïs is een sfeervolle bezigheid... En de eerdergenoemde keuken verwent ons enorm. Vanmorgen hadden we alleen al vijf soorten vers fruit bij het ontbijt en terwijl ik dit schrijf zit de groep aan de steak.
Nadat we ons donderdag geïnstalleerd hadden, volgde een warm en hartelijk welkom in de kerk. We werden toegesproken en -gezongen door de meest hartelijke mensen van de wereld. Want dat Guatemalteken dat zijn, hebben ze inmiddels wel bewezen. Vervolgens zijn we vroeg gaan slapen. Het tijdsverschil van acht uur is toch nog wel merkbaar...
Vrijdag stond in het teken van opstarten. De eerste bouwdag.We hebben opgeruimd, zand gezeefd, een boomstronk verwijderd, WC's gestucd, betonijzer gevlochten, geëgaliseerd, bouwmateriaal verplaatst, parkeerplaatsen voorbereid en nog veel meer. Voor we startten met de bouw maakten we persoonlijk kennis met Angel, de hoofdaannemer. We zijn bij hem thuis op bezoek geweest. Het was indrukwekkend om door de smalle steegjes te wandelen en om te zien hoeveel mensen er in zo'n klein huis wonen. Angel liet de schade zien die de aardbeving van maandag had aangericht: op verschillende plekken waren scheuren te zien in zijn huis. Zijn 84-jarige oma gaf ons een lesje in de lokale taal, Mam.
Zaterdag stond in het teken van voetbal. Eerst gingen we zelf het veld op: met twee vrouwenteams en een herenteam speelden we een heus toernooi tegen vijf lokale teams. Geweldig, wat een sfeer! En een van de damesteams won de grote beker. In een steakhouse grenzend aan de voetbalvelden hebben we de verliezersfinale gekeken. Leuk om dat samen met locals te doen, die eigenlijk meer voorkeur voor Brazilië hadden... Nou, dat was na het Wilhelmus wel over. Overal kwamen camera's tevoorschijn die de gekke oranje menigte vastlegden.
Aan het eind van de middag maakten we een wandeling door de omgeving van ons verblijf en de bouwplaats. Heel mooi, al die bergen, met donkergrijze regenwolken die er langzaam overheen kwamen glijden. We hebben kennisgemaakt met allerlei mensen die we onderweg tegenkwamen en hebben de volldige colavoorraad van een klein winkeltje ingeslagen.
Vandaag (zondag) zijn we begonnen met een groepsviering.We hebben het gehad over Gods grote kado: genade. Aansluitend zijn we naar het centrum gelopen, waar we een salsales kregen. Het verschil in flexibiliteit van Guatemalteekse en Nederlandse heupen werd pijnlijk (letterlijk) zichtbaar, hoewel een aantal deelnemers een aardige poging deed.
We zijn inmiddels weer aangeland in hetzelfde steakhouse als gisteren, waar we genietend van een goede maaltijd kijken naar de WK-finale. Zometeen gaan we door naar de kerk en vanavond hebben we nog de mogelijkheid om te basketballen tegen een lokaal team. Wat ik al schreef: een intensieve warming-up. We staan te popelen om morgen verder te gaan op de bouw en te starten met het kinderwerk.
Adios!
p.s.: bedankt voor alle leuke groetjes!
