[gu114] Volop actie in Ostuncalco

De verlenging van de WK-finale zorgde ervoor dat de kerkdienst een uur later begon. Toen we aankwamen, zat er al een aantal oude dametjes op de stoep van het kerkgebouw. En ook deze schattige dametjes houden van selfies, net als alle kids die we tegenkomen.Dus thuisfront, maak u klaar voor een stortvloed van selfie-achtige afbeeldingen. Die met de kerkdames zijn overigens wel erg schattig...

De kerkdienst zelf, grotendeels in Mam, was wat minder aansprekend. Hoewel het indrukwekkend blijft om te beseffen dat Gods naam op zoveel verschillende manieren verhoogd wordt, was eigenlijk niemand rouwig om het 'amen'  van de voorganger...

Maandag startten we de werkweek met een gebed op de bouwplaatsen een metselles. Nou ja, daarvoor was er al volop activiteit vanwege de verjaardag van Jordy, die de hele dag een feestelijk tintje gaf. De dames wekten de heren zingend, Jordy moest een piñata te lijf (geblinddoekt een papieren clown gevuld met snoep 'doodmeppen', zodat het snoepgoep over het plein 'goot') en later 19 kaarsjes op een mierzoete taart uitblazen.

Maar goed, het hoofdbestanddeel van maandag was toch wel de bouw. We hebben een flinke bouwplaats, dus voldoende werk voor 37 Nederlanders naast de Guatemalteekse bouwcrew.We hebben gemetseld, gegraven, een stoep aangelegd, ijzervlechtwerk en nog veel meer. 's Avonds hebben we al onze vragen afgevuurd op Phil, de coordinator van partnerorganisatie AMG. En als klap op de vuurpijl kwam Otto, de directeur van het district van AMG waar wij werken zijn familie voorstellen. Een hele muzikale familie, dat bleek wel. Wat een verhaal en wat een liederen brachten ze ten gehore! Na het dagelijkse frisbeegevecht op de herenslaapzaal keerde de rust weer in Casa World Servants. De maandag was voorbij.

Dinsdag: ik zou het haast vergeten, maar maandag was ook het eerste kinderwerkprogramma. Dat viel zo in goede aarde dat eigenlijk alle AMG-projecten in het district ons wel willen ontvangen. Om dat mogelijk te maken verdubbelen we ons aantal kinderprogramma's vanaf dinsdag. Niet één, maar twee groepjes reizen elke dag af om met de kinderen te zingen, verhalen te vertellen, te knutselen en spelletjes te doen. Het is steeds weer een feest! (en de reis naar sommige locaties is ook behoorlijk bijzonder...). Dinsdag maakten we ook kennis met de eerste (van vele) tropische regenbuien. We moesten daardoor de bouw een poosje stil leggen. Wat een hoosbui! Ongelooflijk. De straat voor onze bouwplaats veranderde in no-time in een kolkende rivier die alles meenam, zelfs stukken van de weg verdwenen in de watermassa. Na noodzakelijk schuilen konden we nog maar even aan het werk, want in het centrum wachtte een 'culturele verrassing' op ons: in de lokale muziekschool werd ons een marimba-concert (uitleg van Marije: "een marimba is een xilofoon waar je met je hele familie achter kan") van anderhalf uur aangeboden, compleet met toespraak van de burgemeester. Tijdens het concert hoorden we de regen opnieuw tekeer gaan, met desastreuze gevolgen, zo ontdekten we later. De provisorische aanbouw waarin acht van onze vrouwen slapen bleek overstroomd. Het avondprogramma viel daardoor letterlijk in  het water. Eerst werd op het dak een noodoperatie in touw gezet en later kwamen er ventilatoren en selfeating plastic (sorry, Nienke) aan te pas om het vocht weg te werken. Eind goed, al goed: het werd een droge nacht. Tijd voor woensdag!

Uiteraard begonnen we de dag met een tandenpoetsritueel in het maisveld en een goedemorgengesprek. De bouw vordert en er zijn steeds anderewerkzaamheden. Inmiddels zijn we begonnen met het ijzerwerk voor de pilaren, die de gang op de eerste verdieping gaan dragen. Ook vandaag moeten we even onderbreken voor een hoosbui, maar inmiddels hebben we onze poncho's onder handbereik (sommige heren douchen even in de wolkbreuk). Het kinderwerk blijft enthousiaste reacties opleveren en 's avonds hebben we het uitgestelde avondprogramma gehad. We sluiten af met goede gesprekken en cola.

Donderdag is de eerste dag met een 'cultuurbezoek' voor een specifieke groep deelnemers. Een aantal van ons heeft interesse in de zorg voor kinderen met een beperking en we mogen kijken bij een school en revalidatiecentrum. Intussen werkt de rest van de groep hard door: we graven de eerste gaten waarin het fundament voor de pilaren komt en we gaan door met ijzerwerk, metselen, beton en cement maken en het afwerken van de stoep. De meeste lokaalvloeren zijn inmiddels op hoogte afgevlakt en we hebben bekistingen verplaatst om morgen eenaantal balken te kunnen storten. 's Middags gaat het eerste groepje op bij een familie van 15 mensen, in hun éénkamerhuisje. Wat een hartelijkheid! Na de douche en de zoveelste HEER-LIJ-KE maaltijd doen we met elkaar 'over de streep'. Een indrukwekkende manier om nader kennis te maken met elkaar.

En dan is het vrijdag. Als ik dit typ, heb ik net de vele, vele groetjes uit Nederland voorgelezen. Wat een pret! Voor de familie van Myrthe: het antwoord is ' Krul'. En voor de familie van Willem: graag meer details. We kijken terug opeen productieve en leerzame week. Ook vandaag hebben we weer twee kinderprogramma's, een huisbezoek en een cultuurbezoek afgelegd en natuurlijk hard gewerkt. En nu is de helft van de groep in het centrum van Ostuncalco aan het voetballen, terwijl de andere helft zich klaarmaakt voor morgen: onze mannen/vrouwen dag. Het belooft een verrassende dagte worden, die we grotendeels gescheiden zullen beleven. Voor de thuisblijvers alvast een tipje van de sluier: we gaan een oude vulkaan met daarbovenop een kratermeer beklimmen, de dames gaan shoppen op de markt om daarna een soort beautyprogramma te hebben met alle lokale vrouwen waar we mee samenwerken. De heren gaan paintballen met de mannelijke lokale staf en daarna zelfgeslachte kip roosteren boven een kampvuur. Dat alles natuurlijk omlijst met goede gesprekken.

We zien uit naar nog een mooie week en natuurlijk naar nog meer groetjes van het thuisfront (hoewel de hoofdleider watmoeite met de meertaligheid heeft). Vanmiddag heeft iedereen ook een groetje voor thuis opgeschreven. Hieronder volgen ze. Trouwens: we zijn allemaal weer goed gezond! Afgelopen week hebben we wat ongemakken in de buikstreek ondervonden, maar dat hebben we allemaal (letterlijk) achter ons gelaten.

Hartelijke groeten namens een enthousiaste groep, Willem-Jan

p.s.: deze keer geen foto's; de internetverbinding is nog belabberder dan afgelopen zondag...

• Nynke: Hoi Michiel, zorg a.u.b. dat m'n sloffen terug komen
• Marit: Bonen zijn echt vies en rijst hoef ik voorlopig ook niet meer. Is hier leuk
• Chantal: Hoi iedereen, gaat hier heel goed en heb zin om alle foto's enzo te laten zien!!
• Hinrika: Heit en mem dankje foar de berichten. It is hjir super leuk.
• Alie: Hoi heit, mem, Irene en de rest. It is hjir supermoai en wy do in protte dingen. Ik sju jim alle treie wer op Schiphol. Oant sjen! (Sorry foar de typeflaters, it komt tro ús haadlieder)
• Berdien Buurma: Hoi,  het is hier leuk en mooi en er wordt heel goed voor ons gezorgd.
• Annemarie: Hoi, het is hier top en supermooi! Daaag
• Gea: Hoi allejeare, giet goed hjir! Sjoch jimme op Schiphol. Xx Gea
• Jelly: Bedankt voor de leuke groetjes super om te horen, tot over een week!
• Hilda: Hee allemaal in NL, het is ontzettend leuk en mooi hier!
• Jente: He heit, mem en de rest. Het gaat goed hier, ontzettend naar m'n zin! Bedankt voor de groetjes!
• Mariëlle: Hallo lieverds, hier gaat alles goed, mis jullie wel, vooral Auk. Heb echt al veel beleefd! We hebben heerlijk weer en super mooi, leuk land, kusjes en thanks voor de groetjes.
• Eva: Happy belated birthday pap! Iedereen bedankt voor de leuke, grappige groetjes, het is hier erg leuk en ik kan niet wachten om alle verhalen te vertellen! Greets
• Berdien: Lieve vrienden en familie, ik heb het erg naar mijn zin in Guatemala. We doen leuke dingen. Ik kom bijna niet aan bouwen toe :p haha. Meer verhalen later. Lieve groetjes uit het gastvrije Guatemala
• Maarten: Groetjes, aan alle Liwwarders, Monnickendammers en andere mensen die dit lezen!
• Gert-Jan en Rudo: Beste Biddinghuizenaren, familie en vrienden, wij maken het goed en hebben het enorm naar onze zin. Tot ooit.
• Elisa Ruiter: Hee thuisblijvers, ik heb het super naar mijn zin, en papa cumpleaños felis alvast! Jesmar je krijgt een grote knuffel en tút van mij <3
• Dorike: Lieve familie, vrienden en kennissen, spierballen zijn gekweekt, muren omhoog gerezen, kinderen vermaakt, families bezocht en genoten van het landschap. Tot over een week!! Ps. Jesmar, ik vind de groetjes krijgen ook wel leuk
• Leave heit en mem en feddy, ik haw it jir nij myn sin tot de 26ste missyou! Ik tink oan jim. Dikke tút Tine
• Lieve papa mama, Rianne en Rene, ik heb het hier ontzettend naar mijn zin. Tot snel xxx Irene. love you.
• Lieve papa mama Renske en Marlies, het is hier super leuk tot snel xx Gerieke
• He lieverd en familie!, ik kijk ernaar uit jullie weer te zien bij terugkomst. Hier gaat alles goed! Dikke kus!! Elisa bakker. Ps, heb je al een bod gedaan;)
• Het is super leuk hier heb het echt naar me zin, laat ff weten hoe het met opa gaat, ik mis jullie wel x Edwin
• Lieve pmfjt, ik heb het hier erg naar mijn zin. En ik kijk er echt naar uit om jullie weer te zien. Veel plezier nog op vakantie en ik mis jullie. Dikke kus Myrthe
• Leave Jacob, it giet goed mei mij en Guatemala is super mooi, ik kom dij sa gauw mogelijk wer "vergezellen" want ik mis dij! tút oan thûs, tût Marije
• Lieve allemaal, het gaat goed. De kinderen zijn super lief en er zijn al veel facebook waardige profielfoto's  gemaakt. Tot op schiphol, vlekjes Helga
• Hallo lieve familie! Ik heb het hier naar mijn zin Guatemala is heel mooi, we gaan nu nog een klein weekje bouwen en cultuur zien. Tot op schiphol dikke kus Nienke
• Hallo familie en schoonfamilie het is hier erg leuk en heb het erg naar men zin. Het weer is ook mooi hier. Ik hoop dat jullie het ook naar je zin hebben. Groeten Jordy
• Lieve papa,mama,Rafaël,Pake en Fokje en Ineke,Clarinus,Madelon,Erica,Andries,Irene,Wilbert en mijn lieve Sander. Ik mis jullie allemaal tot snel! Kusjes van Angèlica, Ps: Guatemala is een heel mooi land!