Na wat bagagekwartetten op Schiphol bleek al gauw dat het met de samenwerking wel goed zat! Inmiddels zijn we aardig wat vlieguren, een nacht(je) slaap en een hele dag met indrukken verder... Guatemala is een gaaf en bijzonder land en ondanks dat we in een prima huis verblijven, hebben we echt wel door waarom we hier zijn!
Bagagekwartet op Schiphol, flink doorstappen naar de gate en een goede, maar vooral lange vlucht verder waren we op Panama! Daarna was het nog maar een korte vlucht naar Guatemala. Eenmaal aangekomen ging alles echt heel vlug! Zo vlug dat onze pick up er zelfs nog niet was! Maar ook dat loste zich snel op.
We herkenden de gele bus vrijwel direct en reden in een klein uurtje naar de plek waar we mogen verblijven. Daar ontmoetten we Phil en Sam, twee onwijs gepassioneerde mensen die ons de komende weken op sleeptouw nemen. Er werd nog wat nagekletst, maar iedereen was eigenlijk vooral heel erg toe aan zijn bed.
Op dinsdagmorgen ging de wekker vroeg, want er stond een drukke dag op de planning. Slapen hadden we immers in het vliegtuig al gedaan (toch?!)! Iedereen had heerlijk geslapen en was klaar voor een dag vol nieuwe indrukken. In de ochtend zijn we meegenomen naar de grote school (900 kids) op La Verbena. In eerste instantie lijkt het een school waarin alles echt prima geregeld is. Er staat een goed gebouw, de kids zijn er vrolijk, de leerkrachten geven er les en kinderen spelen buiten. De eerste 10 minuten ervoeren we ook echt zo, maar toen Sam vertelde waar deze kinderen vandaan kwamen -over de gezinssituaties waaruit deze kinderen komen, maar vooral ook de setting waarin ze leven- keken we er toch echt wel wat anders naar!
We hebben ons hier in de ochtend vooral FLINK uitgeleefd! Heerlijk met de kids gespeeld en de eerste voetbalwedstrijd is ook al gespeeld. Weliswaar niet helemaal eerlijk... 100 kids tegen 10 Hollanders, op een veld met allemaal kuilen en hobbels, maar toch wisten we er nog een 3-1 verlies uit te slepen!
Daarna kregen we informatie over wat de partnerorganisatie AMG allemaal doet, hoe zij pogen de brug tot het leven te zijn tussen de vuilnisbelt en een beter leven, met allerlei cijfers erbij die toch best wel indruk maakten.
En alsof het verhaal alleen nog niet genoeg was, namen ze ons ook mee naar een plaats bij een begraafplaats vanaf waar we een gedeelte van de vuilnisbelt konden zien. Bizar. Daar sta je dan als een soort aapjes, die net uit een geweldig gave omgeving in Verbena kwamen, waar ze gelachen en gespeeld hebben met kids, die dus hier op deze ongelooflijk nare plek, wonen, werken... leven... Eigenlijk is niet in woorden te omschrijven hoe je je op dat moment voelt.
In de middag kregen we ook nog een rondleiding op de school waar we daadwerkelijk gaan bouwen. We gaan een tweede verdieping bouwen op de school waar intensief lesgegeven wordt aan kindjes tot een jaar of 7. De leerkrachten keken blijkbaar al enorm uit naar onze komst want in vrijwel elk lokaal hing de Nederlandse vlag aan de muur en waren er molens en klompen geknutseld! :)
In de avond hebben we de groetjes tot nu toe lachend voorgelezen! Voor alle mensen die denken dat ze iemand een persoonlijk berichtje (met heel veel onzin:P) sturen... deze worden dus fijn plenair voorgelezen!
Morgen gaan we flink aan de bouw! We hebben er zin in!
Groeten van iedereen hier uit een warm Guatemala!
