GU216 | Werken & ervaren

Morgen (vrijdag) nog een dag in Cubulco en dan zit ons verblijf er hier alweer op. Morgen de overdracht van onze werkzaamheden en tassen pakken, slaapkamers weer leeg maken en dan kunnen we zaterdag richting Guatemala City, die hier de ‘City’ wordt genoemd. De tijd is ook deze week weer omgevlogen, de variatie in wat we doen helpt daar zeker bij. Het weer in Cubulco blijft min of meer zoals het was, alleen iets minder regen en de temperatuur is zeker niet lager geweest. Op woensdagmorgen bijvoorbeeld was het echt weer heel warm. De lichamelijke ongemakken van de groep zijn naar omstandigheden weer onder controle. Er is nog een enkeling met diaree, maar ook dat is een onderdeel van een gemiddeld World Servants project.

Dinsdag was een bouwdag met metselen, metselen, pauze houden en metselen, met andere woorden: metselen. De achtermuur is nu bijna geheel op hoogte. Het stenen stapelen en zien dat je iets ‘tastbaars’ aan het doen bent geeft altijd een goed gevoel. Helaas is dat in ons project beperkt tot een aantal muren die we op hoogte moeten brengen, maar daarom is de voldoening er niet minder om. Ook werd een begin gemaakt met het echte vlechtwerk, een prima bezigheid, in de schaduw onder de boom.

In onze groep zitten een drietal verpleegkundigen, of afgestudeerd of in opleiding, die hadden aangegeven dat ze graag een dagdeel mee zouden willen lopen in het ziekenhuis. Vandaag was het zover en werden Annelien, Paulina en Regien in, iets te grote, zusterpakken gehesen. De ochtend is voor de dames omgevlogen. Paulina en Regien mochten assisteren bij het uitvoeren van consulten en Annelien kon zich prima nuttig maken in de röntgenkamer. Een ervaring voor deze drie deelnemers die ze niet snel zullen vergeten en waar zeker tijdens koffiepauzes in Nederlandse ziekenhuizen of scholen nog over zal worden gesproken.

Na de middag ging de GMG groep van Piet op huisbezoek. We moesten snel na de lunch weg omdat het wat verder rijden zou zijn. Dat bleek waar te zijn, bijna anderhalf uur omhoog rijden door een geweldig landschap en een slechte en soms nog slechtere weg. Onderweg nog een tweetal lokale mannen opgepikt die graag achterin met ons meegingen, een soort Uber Taxi in Guatemala en dat tegen nul tarief. De mannen stapten ergens onderweg weer uit, waarna het langzaam begon te regenen. De achterbak passagiers hesen zich in regenjas of poncho om zo te proberen droog te blijven. Gelukkig zette de regen niet door. Uiteindelijk aangekomen op de plaats van bestemming gingen we steeds beter begrijpen waarom we hier naar toe gebracht werden en niet ergens veel dichterbij. Er moeten toch meer gezinnen een waterfilter willen hebben? Bij het huisje aangenomen zat de dertienjarige moeder ons al op te wachten. Bijna een jaar geleden werd ze verkracht en nu geeft ze haar twee maanden oude zoontje borstvoeding. Het leven kan raar lopen. Gelukkig zit de dader diep weggestopt in de cel. Wat het verhaal nog een stuk triester maakt is dat het jonge meisje nu verbannen is uit de kerk en door een deel van haar familie wordt verstoten. Het gebruik van het waterfilter wordt uitgelegd en het filter wordt in gebruik genomen. Tijdens het gebed van Piet barst de moeder van het meisje in huilen uit. Het bezoek doet haar blijkbaar erg veel en dat doet ons weer erg veel. Een heftig, maar leerzaam bezoek. Na het uitdelen van de cadeautjes, het drinken van een beker dunne griesmeelpap met kaneel, het spelen met het jongste broertje, het krijgen van een aantal avocado’s en het maken van de groepsfoto gaan we weer richting Cubulco door de nog steeds prachtige natuur. Na het avondeten vertelt Sam dat het huisbezoek voor de vrouw nog wel eens levensveranderend kan werken, omdat ze door het gebed weer nieuwe hoop had om weer terug te keren naar de kerk. Denk dus niet al te klein over je eigen aanwezigheid, want alleen al een bezoekje brengen aan iemand of een gesprekje met iemand aanknopen kan al van grote waarde voor diegene zijn.

’s Avonds speelden we het World Servants Handelspel. Het World Servants concept werd kort uitgelegd en daarna was het de bedoeling dat er gehandeld werd met de waarden Geloof, Bouwen, Cultuur, Persoonlijke ontwikkeling en Dienen. Nog even napraten, kort dagboekjes bijwerken en op tijd naar bed, want morgen loopt om 6 uur de wekker weer af.

De donderdag stond in het teken van bouwen, muurschildering, kinderwerk en Hollandse Avondmaaltijd. Het bouwen verloopt nog steeds goed, we metselen nog lekker verder en we kunnen het metselen combineren met het uitzicht over de stad. Het is dat het zo warm is, anders was het de meest ideale bezigheid in Cubulco, bouwen. Onze technische leider kwam met een grote glimlach de bouw af, er was geweldig lekker gebouwd en hij was van zijn diaree af. Een combinatie een glimlach waard!

Het is gebruikelijk dat we als World Servants iets tastbaars als herinnering achterlaten op het gebouw waar we aan gewerkt hebben. In ons geval is gekozen dat er een muurschildering komt op de buitenmuur van het gebouw. Het ontwerp is klaar en de eerste pennenstreken zijn op de muur gezet. We kunnen al goed zien wat het gaat worden. Morgen, vrijdag, bij de overdracht zullen we muurschildering onthullen en daarmee ons werk symbolisch weer overdragen aan AMG. We weten zeker dat het werk afgemaakt gaat worden, zodat over niet al te lange tijd de doctoren een betere leefomgeving zullen hebben.

Voor de Hollandse Avondmaaltijd hadden we de gehele ziekenhuisstaf uitgenodigd. In totaal heeft het ziekenhuis ongeveer 45 medewerkers, daarvan hadden er 28 toegezegd te komen. Dat betekent dat we voor ongeveer 45 man/vrouw hutspot gaan koken. We gaan voor het volle ritueel, ’s morgens eerst de inkopen doen, daarna voorbereiding en ’s middags koken. Er hadden zich enkele deelnemers gemeld die het aandurfden om samen met Piet deze uitdaging aan te gaan. Gezien de reacties tijdens de maaltijd is dat heel goed gelukt. Op het menu stond Oud Hollandse Hutspot, hachee en Hollandse rookworst. De keuken werd tijdelijk door ons overgenomen, de rollen waren omgedraaid. Wij waren druk met koken en de twee keukendames ondersteunden ons daar waar mogelijk, waar het regelmatig afwassen van onze zooi een belangrijk onderdeel was. Er waren voldoende grote pannen om de 10kg aardappelen en bijbehorende ingrediënten te koken. De avond was een gebaar van ons naar het ziekenhuispersoneel dat we het super waarderen dat we zo goed verzorgd worden. De maaltijd werd zeer gewaardeerd en wonder boven wonder er werd met heel veel smaak gegeten, men liet zich het goed smaken en wanneer we nog 15 rookworsten hadden gehad waren die misschien ook nog wel op gegaan. Ilse had nog een aantal weetjes over Nederland en Guatemala naast elkaar gezet, wat tot hilarische momenten leidde. De hoogste berg 200mtr? Geen vulkanen? Leven onder het zeeniveau? Waarom zijn jullie zo groot? Na het zingen van het Wilhelmus door de deelnemers sprak één van de medewerksters een dankwoord uit. Ze benadrukte het belang van ons bezoek en hoopt dat onze gebeden en onze gedachten bij hen blijven. Een prachtige avond waarna er nog  wat spelletjes gespeeld werden en ieder tevreden ging slapen.

Donderdag hebben we ’s morgens kennis gemaakt met het Agriculture Programme. AMG heeft hier in Cubulco nog een behoorlijk stuk grond. Tot voor een aantal jaren geleden had het AMG nog eigen vliegtuig voor noodgevallen en daarom een landingsstrip hier in Cubulco. Rondom de strip heeft AMG nog extra grond die verhuurd wordt, tegen symbolische bedragen, aan de armsten, hoofdzakelijk hier uit het centrum van Cubulco. Een reden van armoede kan zijn dat een gezin geen eigen voedsel kan produceren en te weinig inkomsten heeft om te kopen. Op dit moment maken 22 gezinnen gebruik van het programma. Dit betekent dat deze gezinnen gedurende drie jaar begeleid worden en ondersteuning krijgen om in hun eigen voedselbehoefte te voorzien. Daarmee worden ze uit de ergste armoede getrokken, tenminste dat is de bedoeling. Het probleem is wat er na de drie jaar gebeurt. De gezinnen krijgen wel begeleiding om beter met hun geld om te gaan, maar het blijft een probleem om ze niet opnieuw in armoede te laten vervallen. We hebben een aantal van de deelnemers aan het programma ontmoet en die waren heel trots en blij dat ze ons hun gewassen konden tonen. Ook hier kregen we allemaal een maiskolf vers van het land, hoewel ze weinig hebben zijn te altijd bezig om ons iets te geven. Een gebaar wat we zeker waarderen en wat we nog steeds niet helemaal kunnen begrijpen dat je toch nog iets weggeeft terwijl je het zelf zo goed kunt gebruiken! Wel bijzonder om te ervaren!

Vanmiddag het kinderfeest. Een groot gedeelte van de groep ging mee naar de kerk waar we tot nu kinderwerk gehouden hebben. AMG heeft als één van de programma’s het opvangen van de schoolgaande kinderen in de middag. Het onderwijssysteem in Guatemala geeft alleen in de morgen onderwijs. AMG vangt kinderen ’s middags op, helpt ze met huiswerk en voorkomt dat ze op straat gaan zwerven omdat de ouders geen tijd voor ze hebben. Een mooi programma van AMG waar we afgelopen tijd onze bijdrage aan hebben geleverd met onze bijbelverhalen, onze spelletjes etc. Vanmiddag was gericht op spelen en de kinderen vonden het prachtig. Het blijft ons wel verbazen dat de discipline van de kinderen zo groot is. Het is een geweldig gekrioel, maar er wordt niet aan elkaar getrokken en er wordt niet gezeurd of gehuild. Na de overdracht van de meegebrachte spullen en het bedanken van de begeleiders was het tijd om weer richting ziekenhuis te gaan. Het eerste afscheid is achter de rug.

De enkele achterblijvers hebben het gereedschap uitgezocht, schoongemaakt en ingevet, zodat het weer klaar is om volgend jaar te gebruiken op de geplande projecten. De muurschildering is af, onze namen staan in de rand en de bijbeltekst uit Spreuken 3 vers 6 staat ook op de muur. We kijken met spanning uit naar de onthulling morgen, maar het zal voor niemand meer een verrassing zijn.

Vanavond de dames volleybal nog zien verliezen van China, een leuke onderbreking van de avond. Tot zover het laatste uitgebreide verslag vanuit met foto’s vanuit Cubulco. Vanaf nu zullen we het thuisfront op de hoogte proberen te houden met korte berichten wanneer we bijvoorbeeld in Guatemala City zijn aangekomen. Voor ons zit het er bijna op en we kijken uit naar het weerzien op Schiphol, maar eerst gaan we nog meer van dit mooie land genieten.

Korte samenvatting van ons programma:

• Vrijdag: opruimen en overdracht
• Zaterdag: reis naar Guatemala Stad en bezoek aan Antigua. Slapen bij Nico Kattenberg (Nederlands-Canadese zendeling) thuis.
• Zondag: naar de kerk van Nico en relaxen. Slapen in Guesthouse AMG.
• Maandagmorgen vroeg om vier uur lokale tijd op vliegveld om te vertrekken richting Nederland

Foto’s van de laatste dagen zijn te vinden in onze dropbox-map. 

Groeten,

Piet