GU216 | Werken, relaxen en veel cultuur in Cubulco

We zijn weer enkele dagen verder in het mooie Cubulco. De sfeer blijft geweldig, de samenwerking  in de groep en met de lokale begeleiders kan eigenlijk niet beter. We zitten nu over de helft van het project en dan ontstaat er een nieuw gevoel binnen de groep. Er wordt nu voorzichtig al afgeteld en soms hoor je dat we over een week in het vliegtuig zitten en wanneer jullie dit lezen we over een week weer thuis zijn! Zoals een World Servants project hoort te zijn is het altijd vol onverwachte zaken en daar is Cubulco GU216 geen uitzondering op!
Het eten en de verzorging blijft geweldig. Het is elke keer weer een verrassing wat we voorgeschoteld krijgen en zonder uitzondering is het zeer smakelijk en van zeer goede kwaliteit. Vers (en fris) fruit is een vast onderdeel van de maaltijden waar we altijd van genieten. De soep die gemaakt wordt is soms voor ons van onbekende groente, maar smaakt er daarom niet minder om. Natuurlijk de bonenprut (voor recept zie een eerder bericht) blijft regelmatig een onderdeel, maar ook daar beginnen de meesten van ons meer en meer aan te wennen.

Vrijdag hadden we een ‘normale’ bouwdag. Dat wil zeggen een normale bouwmorgen, want in de middag ging een groot gedeelte van de groep zich met andere belangrijke zaken bezig houden. We hadden het schema wat aangepast om de middagpauze wat langer te kunnen laten duren tijdens het heetste gedeelte van de dag. De wekker stond dan ook om 6.00 uur, GMG om half zeven, ontbijt en dan direct beginnen op de bouwplaats. De bouwwerkzaamheden zijn zich nu echt aan het verschuiven naar het weer opbouwen van de drie woningen. De ramen die we eruit gehaald hebben worden dichtgemetseld en er werd een begin gemaakt met het buigen van het betonijzer. Werkzaamheden die voor de meesten van ons nieuw zijn of op zijn minst iets wat we niet elke dag doen in Nederland. Bij de rustpauze ’s morgens merkten we het al, de energie begon op te raken, maar we zijn volle goed moed doorgegaan tot aan de lunch.

’s Middags werd groep opgesplitst in drie delen. Een gedeelte ging door met bouwen, de GMG groep van Ilse en Regien ging op huisbezoek en Mariëlle, Julia en Kirsten gingen kinderwerk doen. De huisbezoek groep ging mee met de medewerkster van het AMG die verantwoordelijk is voor het  Nutricion Programa (het voedsel programma). Één van de belangrijke werkzaamheden van het AMG hier is het onderkennen van ondervoeding bij (jonge) kinderen en door voorlichting en begeleiding hier verandering in te brengen. Een onderdeel van het programma is het installeren van een waterfilter bij de gezinnen, daarnaast is voorlichting altijd een vast programma onderdeel. De voorlichting wordt in het gebouwtje gegeven waar de jongens slapen, dus hier bij het ziekenhuis. De moeders komen dan naar Cubulco en brengen de kinderen mee, tijdens de voorlichting worden de kinderen bezig gehouden zodat de moeder zich kan concentreren op de voorlichting. De bedoeling is dat ze wekelijks komen, maar gezien het gebrek aan vervoer is dat vaak slechts maandelijks. De groep ging mee naar een gezin om daar het waterfilter te installeren. Het was inderdaad een gezin waar een dochtertje van 5 jaar ondervoed was, ze woog nog geen 15 kg en was al 1,5 kg aangekomen nadat het gezin was opgenomen in het programma. Het meisje had ook zwarte en zeer slechte tanden omdat de moeder te weinig of geen moedermelk heeft gehad en de baby dan een mengsel van melk en koffie krijgt. De GMG groep was natuurlijk zeer onder de indruk van deze ervaring en heeft het gezin een aantal oer Hollandse cadeautjes gegeven, die zeer in de smaak vielen. Het Nitricion Programa is dus een belangrijk onderdeel van het AMG, wat zeker ‘verborgen’ armoede probeert te bestrijden!

Het kinderwerk was weer gezellig en de kinderen deden weer zeer enthousiast mee! Opperste concentratie bij het Bijbel verhaal, de uitleg over het koningshuis in Nederland en heel veel lol bij de verkleed estafette, omkleden in bouwkleding en het flessen voetbal. Het blijft altijd leuk.

’s Avonds bleek dat de energie op was. De, gebruikelijke, lichamelijke ongemakken zoals diarree, buikkrampen etc. deden hun intrede. Na het avondeten ging de groep heel snel naar bed en toen heeft het leidersteam besloten om de zaterdag niet te gaan bouwen, maar een als ingelaste relax dag door te gaan komen. De wekkers werden van hun wekstand gehaald en we zouden wel zien hoe laat iedereen zaterdagmorgen weer wakker wordt. Dat was een aanpassing van het programma wat ook voor de deelnemers niet gepland was. Een deelnemer verwoordde het als volgt: “Alweer het begin van zaterdag 13 augustus, zoals gewoonlijk weer op tijd wakker om te beginnen aan een nieuwe bouwdag. Tenminste dat was mijn verwachting bij het ontwaken deze morgen. Aangezien het merendeel van de jongens nog steeds op bed lagen (behalve  Piet), bedacht ik me dat er vast wat aan de hand was alleen was mij nog niet bekend wat. Met de gedachte dat er nu nog 3 jongens sliepen, draaide ik mij ook maar weer om met de gedachte dat het wel goed zou zijn”.  Het was een inloop ontbijt en tot half in de middag heerlijk niets gedaan. De een had wat meer last van de lichamelijke ongemakken dan de ander, maar de rust deed ons allen al heel goed. ’s Middags lekker even wezen zwemmen in het zwembad en wat een prima ontspanning was. Daarna de uitgestelde GMG en het avondeten. De planning en de afronding van het avondeten werd gedeeltelijk bepaald doordat Daphne Schippers de finale van de 100m sprint moest lopen op de Olympische Spelen. Bijkomend voordeel van ons verblijf in Guatemala is dat wij niet op on-christelijke tijden ons bed uit hoeven om de wedstrijd te kunnen volgen, maar rustig om 10 over half 8 na het avondeten op een bankje kunnen zitten in de wachtruimte van ziekenhuis, kijkend naar de live-uitzending via de opgehangen televisie. Helaas mocht onze support niet helpen om Dafne Schippers aan een medaille te helpen. Het waren naast de beelden in de community de eerste beelden die van de spelen zagen. Het hele gebeuren gaan eigenlijk geruisloos aan ons voorbij. Nog even een spelletje om de geest en het reactievermogen scherp te houden en dan op tijd naar bed om morgen met meer energie aan de dag te beginnen.

De zondag zijn we prima doorgekomen. De dag begon natuurlijk met het lang zal ze leven voor Julia die jarig was. Toen we net met het ontbijt begonnen waren schrokken we allemaal toen een geweldig hard en kort vuurwerk voor onze deur werd afgestoken en Julio, Veronica en de tijdelijke tolk Mary zingend binnen kwamen. De Guatemalese manier om een verjaardag te beginnen. Normaal gesproken vindt dat ritueel ’s morgens om 5 uur plaats, wat gelukkig vandaag niet het geval was. We hadden besloten een eigen viering te doen in plaats van naar een opnieuw een Spaanse kerkdienst. Na vijf uur kerkdienst deze week, waar we niet veel van begrepen hebben, hadden we meer behoefte aan een viering in onze eigen groep. ’s Morgens eerst naar de markt, die op zondag op z’n drukst is om de eerste lokale inkopen te doen. De meesten zijn in hun missie geslaagd. Het blijft altijd bijzonder om op z’n markt je inkopen te doen, kijken, niet kopen, kijken, afdingen, kopen is het ritueel waar iedereen zich kostelijk mee heeft vermaakt.

De viering had als thema Switch #nofilter. Het jaarthema van World Servants. Met zingen, enkele gedichten, gebeden en de overdenking werd een liturgie gevolgd die voor ons herkenbaar was. De overdenking van Piet was gebaseerd op Mattheus 18:1-6. Worden als een kind, kijken als een kind en zorgen voor een kind, de opdracht van Jezus wanneer we iets aan zijn Koninkrijk willen bijdragen.

De avond had ‘gezellige spelletjes’ op het programma staan. Dat betekende dat we 30 seconds gespeeld hebben. Het samenstellen van de teams duurde bijna net zo lang als het spel zelf, uiteindelijk hadden we drie teams! Daarna hebben we een uur gespeeld en hadden twee maal goud en één maal brons.
Hier een greep uit de komische vragen/antwoorden:
-    En bos, groter als een bos.        Een park  (en dan ons dom vinden omdat we het niet raden…)
-    Een gevecht naspelen            De vecht (rivier)
-    Een leger dat Nederland beschermt    Het leger des Heils
We hebben ons prima vermaakt en nadat ieder zijn groeten had beantwoord die ’s avonds nog naar Holland werden gestuurd gingen we slapen. Tenminste dat werd geprobeerd, want naar maandag zou blijken hebben een aantal vechtende katten een geslaagde poging gedaan om bij de dames dat slapen te voorkomen of op z’n minst ruw te verstoren.

De maandagmorgen was bijna iedereen op de bouw. Natuurlijk de GMG groep die corvee heeft wat later, maar iedereen heeft lekker gebouwd. We hebben nu hulp van twee lokale bouwvakkers die ons helpen met de meest zware werkzaamheden. Je kunt nu al echt zien wat het gaat worden. De achtermuur is al over de gehele lengte met twee stenen verhoogd. Er moeten totaal 6 lagen gemetseld worden, dus daar zullen we komende dagen ons prima mee kunnen vermaken. In de middag bestond de bouwploeg uit 5 man/vrouw. Deze hebben de laatste stenen in de ramen gemetseld, zodat die nu alle drie dicht zijn. We hebben zeker geen enkel probleem met de aanvoer van nieuwe materialen dat regelt Sam prima. Zo kregen we vandaag metselzand aangeleverd. Dan zie je toch echt dat we in een ontwikkelingsland aan het werk zijn, want dat zoiets nog rijdt!

Twee deelnemers hebben ’s morgens bij het Nutricion Programa geholpen bij de kinderopvang. Omdat ’s nachts veel geregend had waren er maar twee (verlegen) kinderen. Was een beetje jammer, maar op deze manier krijgen we toch een nog beter beeld van hoe het programma ingevuld wordt.

De middag was naast de bouw voor de kleine groep, weer kinderwerk en een huisbezoek voor de GMG groep van Leon.
Het kinderwerk verliep weer super. De kinderen beginnen steeds meer aan ons te wennen en we vermaken ons prima samen. Het blijven prachtige kinderen om mee te spelen en te werken.
Het huisbezoek was weer best een avontuur. Van de auto waar de groep mee was, werkt de vierwielaandrijving niet. Dat betekende dat de auto het huis niet kon bereiken, het laatste stukje dus gelopen. Het huisbezoek was anders als de vrijdag. Het was een beter ontwikkeld gezin, waar het Nutricion Programa meer gericht is op voorlichting. Dat had hier bijvoorbeeld al geleid tot een eigen moestuin, met vitamine rijke groenten. Een mooie ervaring voor de groep en het uitdelen van de kleine cadeautjes werd ook hier zeer gewaardeerd.

Na weer een geweldige maaltijd, spaghetti bolognese, werden er verschillende spelletjes tevoorschijn gehaald. De topper vanavond was het internationaal Ligretto, waarbij Veronica en Sam zeer fanatiek meespeelden. Niet iedereen doet een spelletje, we kunnen één zeer bijzonder feit niet onvermeld laten. Robin heeft zijn boek uit. Is mee geweest met al z’n projecten en vandaag heeft hij het tijdens zijn zesde project echt uit!

Nog een mooie week in het vooruitzicht met bouwen, veel cultuur, een Hollandse avond (samen met het gehele ziekenhuis personeel) Hollands eten, de overdracht etc. De tijd zal nu zeker heel snel gaan, de lichamelijke ongemakken zijn aan het verdwijnen, iedereen is weer gezond en het energie niveau is weer op het oude peil.

De foto’s die bij dit verslag horen kunnen jullie vinden in ons dropbox album.

Vanuit een nu regenachtig Cubulco, waar we blij zijn dat het ziekenhuis een noodaggregaat heeft de hartelijke groeten van de gehele groep.

Groeten,
Piet