Lokale logeerpartijtjes, onwijs grote vorderingen op de bouw, praise- evening, stroopwafels, pannenkoeken en heel veel oudhollandse spelletjes, kippentenen en Safari.
Lieve achterblijvers. Inmiddels is het alweer enige tijd geleden dat u een volledige update van ons ontving (tja, we hebben het hier erg naar ons zin, dus dan schiet een internet berichtje er wel eens bij in). We waren geëindigd bij de house visits. Alle deelnemers kwamen dinsdagochtend heel enthousiast terug: “Heerlijk eten en geweldige bedden!”. Erg uitgerust begonnen we aan het ontbijt om vervolgens de rest van de dag weer te knallen op de bouw. Daar zijn we nog steeds druk bezig met het stucen van alle gebouwtjes en het storten van vloeren. Ondertussen vertrekt er, net als iedere ochtend, een groep naar het kinderwerk. Daar worden dagelijks ruim 100 kinderen vermaakt. De meest uiteenlopende bijbelverhalen zijn op allerlei ludieke manieren uitgespeeld en de kids zijn inmiddels ook op de hoogte van een hoop rare Nederlandse gebruiken. Daarnaast heeft menig deelnemer zich ook al uitgeleefd als Pipo! Tegen de tijd dat de kinderwerkgroep zich weer meldt op de bouw, wordt er op maandag, woensdag en donderdag een andere groep deelnemers naar het disabled centrum gestuurd om daar met de mensen, voor wie wij dit mooie gebouw bouwen, dagbestedingsactiviteiten te doen. Rond een uur of vijf komen alle groepen weer samen. Dan staat er een rij voor de grote pot op het vuur. Daar wordt warm water uitgehaald om vervolgens ultiem te genieten van een emmer-douche in een garage! Onder luid gezang van zowel mannen als vrouwen wordt het vuil weer weggepoetst. De afgelopen week werden de avonden ludiek ingevuld! Op dinsdagavond was er ruimte voor een serieuze invulling. Diverse deelnemers hadden samen een praise avond voorbereid. Centraal stond de vraag: “ Wanneer ben jij echt?” En "Hoe krijg je het voor elkaar om een verandering voor jezelf en anderen te worden?". Op woensdagmiddag werden er allerlei voorbereidingen getroffen voor de Hollandse avond. Er werden parcours uitgezet en spelletjes bedacht. Terwijl twee anderen druk bezig waren in de lokale keuken. Daar deden ze hun best om pannenkoeken te bakken zonder koekenpan en hutspot klaar te maken met de heerlijke rookworst! Een moment waar sommigen allang op hadden gewacht! Het werd ons snel duidelijk hoe ingewikkeld het voor onze koks wel niet moet zijn om al dat eten toch steeds weer op tijd klaar te hebben. Lichtelijk verlaat begonnen we dan ook aan onze spelavond. De Afrikaanse vrienden hebben geoefend met kruiwagen lopen, spijkerpoepen, ezeltje prik en een dronkenmansrace. Al met al genoeg voor een hilarische avond! Op donderdagmiddag heeft de Hollandse groep de bouw van de gebouwen, waar we voor gekomen waren, afgerond. Terwijl de Afrikaanse groep de culturele avond voorbereidde. Eenmaal terug begrepen we algauw waar ze al die tijd voor nodig hadden gehad. Alle tafels en stoelen stonden namelijk buiten en het enige wat restte, waren wat stenen en een soort kleed op de grond. We werden geacht om op de grond te gaan zitten, gescheiden zoals mannen en vrouwen dat doen. Daarna hebben we verschillende toneelstukjes gezien en een hoop dansen. Al snel werden we er bij getrokken en na een hele avond dansen, moet ik toch helaas nog steeds concluderen dat onze heupen van ander materiaal zijn dan die van onze Afrikaanse vrienden. Het eten was overrigens ook erg lokaal. Het hoogtepunt was kippentenen......! Heel bijzonder en door bijna alle deelnemers gegeten. Op vrijdag begonnen we gestaag aan het aanleggen van een volleybalveld. De hele dag zijn we bezig geweest met zand naar de zee dragen. Van voor naar achter en van boven naar onder, iedere korrel zand hebben we oprecht vast gehad. Ondanks het enorme enthousiasme dat de deelnemers nog steeds laten zien, bleek het toch erg ingewikkeld om een langwerpig, redelijk egaal veld te creëren. Maar we zijn er druk mee bezig! Op vrijdagavond hadden we opnieuw een Afrikaans culinair hoogstandje. De groep had namelijk een koeienkop geschonken gekregen. Iets wat normaal gegeten wordt op een bruiloft. Alle onderdelen waren met veel liefde voor ons bereid en werden ook door een enkele dappere dodo uitgeprobeerd! Gelukkig waren onze Afrikaanse vrienden er wel erg blij mee! De hele groep ging vroeg plat! De volgende dag zouden we immers op safari gaan! Om 5 uur werd de groep gewekt om vervolgens om half 6 te vertrekken. Maar Afrika zou Afrika niet zijn als de busjes stipt op Afrikaanse tijd aankwamen. Wat later dan gepland vertrokken we dus richting het Krugerpark. Daar hebben we de hele dag rond gereden en vooral heeeeel veel olifanten gezien! Een aantal deelnemers dacht toch echt ook een leeuw gezien te hebben, maar volgens anderen kennen ze het verschil tussen impala’s en echt gevaarlijke dieren nog niet heel goed. Er wordt in ieder geval nog steeds over gesproken! Op zondagmorgen werden we opnieuw verwelkomd in een lokale kerk. De dienst heeft ongetwijfeld een onuitwisbare indruk gemaakt op onze deelnemers. Maar indruk hebben wij ook zeker gemaakt! We kregen te horen dat Dutch people normaal gesproken nogal eentoning zongen en dat wij nu zowaar in staat waren om meerstemmig geluid te produceren! Dank aan onze Afrikaanse vrienden. Na een zeer peacevolle dienst werden ’s middags alle voetbaltenues tevoorschijn getoverd en veranderde het nabij gelegen grasveld in een waar strijdtoneel! De vrouwen mochten het spits afbijten en ze wisten het lang 0-0 te houden. Maar na de rust werd er toch echt gescoord door de tegenpartij. Helaas! Moe maar voldaan dropen ze af om de heren de kans te geven wel te laten zien hoe het moest. Nou, daar hadden ze wel veel tijd voor nodig! Ondanks het feit dat de rensnelheid hier toch stukken hoger ligt dan in Nederland, moest de herenwedstrijd verlengd worden om vervolgens alsnog met penalty's beëindigd te worden. De stand is mij helaas ontgaan, dus dat blijft een verrassing tot op Schiphol! Morgen hopen we het volleybalveld helemaal af te maken (helaas is dit niet helemaal gelukt, dus morgen mogen we om 5 uur op!), zodat we dinsdag de bouw definitief over kunnen dragen en flink feest kunnen vieren met de cliënten! Daarna zal er op ons thuishonk het een en ander opgeruimd moeten worden om vervolgens op woensdag onze, inmiddels hechte, vrienden hier achter te moeten laten en op weg naar Johannesburg te gaan. Onderweg gaan we zeer waarschijnlijk nog naar het apartheidsmuseum. En als u lief genoeg gevonden wordt, wordt er wellicht ook nog wel een souveniertje voor u meegenomen! Beste thuisblijvers, wij genieten nog even met volle teugen! En hopen u op Schiphol weer te ontmoeten, net zo enthousiast als we vertrokken!