De groep in Malawi begint aan hun laatste week in Kakwale. Voor het laatst praten ze ons uitgebreid bij over hun belevenissen in het warme hart van Afrika.
Hallo allemaal,
Afgelopen week is er ontzettend hard gewerkt op de bouw. De fundering van het huis is helemaal uitgehakt en het beton ligt er ook al in. In de kliniek is, op een paar muren na, alles tot op de goede hoogte gemetseld. Je kan de kliniek opdelen in drie delen: een middendeel waar ook de entree is en een linker- en rechtervleugel. Alleen in de linkervleugel zijn nog een paar muren niet op de goede hoogte. Een aantal van ons waren ook zo dapper om op de Malawiaanse steigers te gaan metselen. Ze hebben er nog klamme handen van. Hier zijn de steigers namelijk niet zo stevig als in Nederland. Als de stutten niet op gelijke hoogte staan maakt dat hier niet uit. Ze leggen er gewoon een paar bakstenen onder. In het middenstuk zijn we begonnen met stuccen. Tegen de muren stuccen we mortel. Men gebruikt hier hetzelfde spul voor het metselen en de onderste stuclaag. De spetters vlogen overal heen. Er is niet volgens Nederlandse standaarden gemetseld, dus een dikke stuclaag is wel nodig. Afgelopen week is er ook veel zand en stenen gehaald, zowel voor de kliniek als voor het huis.
Dinsdagavond zijn een aantal deelnemers blijven slapen bij gezinnen in de omgeving van Kakwale. We hebben kennis gemaakt met de familie, die vaak nogal groot is. Ze waren vereerd dat wij bij hun bleven slapen en wilden het ons zo goed mogelijk naar de zin maken. Na met foto's wat uitgelegd te hebben over Nederland hebben we pannenkoeken gebakken. Kinderen van de omliggende huizen kwamen er natuurlijk ook bij en hebben we voor ongeveer 30 personen pannenkoeken gebakken. Ze vonden het heel lekker, vooral de appelstroop op de pannenkoek. Ook hebben we van hun voedsel mogen proeven, nsima (een soort warme griesmeelpudding van mais) met visjes in tomatensaus.
Donderdag aan het einde van de middag waren een aantal van ons nog zand gaan halen. Helaas waren er niet zo veel locals mee waardoor het zand halen wat langer duurde. Op de terugweg naar de kliniek (het was inmiddels al na 5 uur) dachten we dat iedereen aan het douchen was en dat we het alleen moesten uitladen. Maar.. we kwamen aan bij de kliniek en daar stond iedereen op ons te wachten. Wat super was dat! Met zijn allen hebben ontzettend snel de vrachtwagen leeggeschept.
Vrijdag hadden we een heel bijzondere lunch: pannenkoeken met de locals van de bouw en het keukenteam. Van 10 tot 12 hebben een aantal van ons heel veel en echt heel veel pannenkoeken gebakken en om 12 uur kon het feest beginnen. Meike heeft voorgedaan hoe een Nederlander zijn pannenkoek eet, oprollen dus! Bijna alle Malawianen snapten het meteen. Een van de aanwezigen kon niet kiezen tussen al het beleg dus die deed er alles op wat in de buurt stond. Honing, hagelslag, schuddebuikjes, appelstroop, suiker en pasta. Wat hebben we gelachen met z'n allen. Als dank voor de lunch kregen we een ceremonie waarbij gedanst en gezongen werd. Er werd ook een bijzonder cadeau meegenomen. We kregen onze eigen geit. We hebben deze geit Ben genoemd (naar Ben van Harten, Ben erbij). Gelukkig kregen wij hem niet op ons bord. Ben schuift door naar het volgende World Servants project. Vrijdagmiddag waren Jan en Nico ook weer terug in Kakwale. Ze zijn zondagmiddag weggegaan om afspraken te maken over de ingebruikname van de kliniek. 's Avonds zouden we eigenlijk buiten gaan slapen maar de nachten in Malawi zijn echt heel koud. We schatten tussen de 5 en 10 graden.
Zaterdag hadden we een leuke dag. We gingen met de World Servantsbus een dagje weg. Eerst zijn we naar het weeshuis en een ziekenhuis gegaan. Voor het weeshuis wordt door de kinderen van de Beatrixkerk gecollecteerd. Eveneens door het Maanderzand. We hebben dan ook een cheque mogen overhandigen van het Maanderzand aan het weeshuis. Ze waren ontzettend dankbaar voor het mooie bedrag. In het weeshuis wordt goed voor de kinderen gezorgd, het zag er netjes uit en er waren veel vrijwilligers. Ook gaan de kinderen allemaal naar school. Sommigen van die voormalige kinderen hebben zelfs de universiteit behaald en hebben nu goede banen. Na het weeshuis zijn we bij het ziekenhuis gaan kijken, wat op hetzelfde terrein ligt. Het ziekenhuis zag er voor Malawiaanse begrippen netjes uit. Wel was het schrijnend dat een vrouw die net een miskraam had gekregen op dezelfde kamer lag als twee gelukkige moeders van twee hele schattige babytjes. Dit zou in Nederland absoluut anders gaan. Als lunch werden we door Jan en Nico getrakteerd op patat met kip. Wat een feestje! Daarna hebben we de lokale markt van Kasungu bezocht. Ook snappen we nu waarom we een beperkt afwisselend menu hebben. Op de markt was niks anders te vinden dan bruine bonen, erwten en rijst. Als laatste hebben we het Kasungu Teachers Centre bezocht. Hier worden leraren voor het basisonderwijs opgeleid. De quiz na afloop van de rondleiding werd gewonnen door Menno K en Johan. 's Avonds hadden we een kampvuur samen met het koor van de kerk. We hebben elkaar enkele liedjes geleerd voor de dienst van zondag.
Zondagochtend hadden we om 10 uur de kerkdienst. De liedjes van de avond ervoor hebben we gezongen tijdens deze dienst. Daarnaast is er nog door twee andere kerkkoren veel gezongen en gedanst, het was prachtig. Jordy heeft de preek gedaan, dat deed hij ontzettend goed! We vonden het een mooie dienst. In de middag heeft iedereen wat voor zichzelf gedaan. De een rust uit, de ander wandelt en er waren familiebezoeken bij ouderen en gezinnen. Om 4 uur hadden we de langverwachte voetbalwedstrijd Kakwale-Ede. Het was een spannende wedstrijd (met af en toe wat blunders) met 2-2 als eindstand.
Vandaag is alweer de laatste bouwdag, nog even hard werken voor het voorbij is. Morgen is het eindfeest voor de kinderen en in de middag de overdracht van de bouw. Woensdag vertrekken we al vroeg uit Kakwale en gaan we nog genieten van dit prachtige land bij onder andere Lake Malawi, Mzuzu en Lilongwe. We vliegen vrijdag om 15.50 richting Addis Abeba en verwachten zaterdag tussen 12 en 13 uur weer bij de Beatrixkerk te zijn. We kijken er naar uit om jullie weer te zien! Bedankt voor al jullie groetjes! Het is moeilijk je voor te stellen hoeveel dat voor ons betekent.
Liefs van MA116
