We zijn pas een week in Kaprimintiwa en willen nu al niet meer weg! Wat een fantastische plek met een geweldige community! Wat een zegen om hier te zijn. Lees hier onze ervaringen van de eerste week...
Het heeft even geduurd, maar we hebben eindelijk een plek met internet weten te vinden hier in het mooie Malawi! Niet dat wij het internet missen, maar voor jullie is het wel fijn om te horen hoe het met ons gaat! Helaas was er in het lokale internetcafe geen stroom, dus sta ik in het transformatorhuisje van de naastgelegen zendmast waar de generator heerlijk loeit en de airco voor verfrissing zorgt! Afrika blijft me verbazen…
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: het gaat bijzonder goed met ons allemaal. We zijn allemaal gezond, hebben het bijzonder goed met elkaar en genieten elk moment met volle teugen!
Een week geleden vertrokken we vanuit Nederland en we hebben al ontzettend veel beleefd! Ik probeer alles in een korte bloemlezing te behandelen, maar de ervaring leert dat het meestal een lang en uitgebreid verhaal wordt, maar dat vinden jullie vast niet erg...
Na een lange en vermoeiende vliegreis kwamen we aan in Lilongwe. Vanuit daar zijn we verder gereden naar de plek waar ik nu ben (echt geen idee hoe het hier heet). Daar hebben we eerst de nacht doorgebracht en de volgende morgen zijn we naar Kaprimintiwa doorgereden. Na een reis van ongeveer 2 uur kwamen we de berg op en keken we neer op ons nieuwe thuis voor de komende 3 weken. Een prachtige plek omringd door bergen, heuvels, akkers, dorpjes en natuurlijk de school waar we nu verblijven. Onze aankomst ging niet ongemerkt voorbij, want al snel kwamen uit alle hoeken mensen en kinderen aanrennen om ons juichend en zingend te ontvangen. Nog voordat we de bus uit waren werd er al gedanst. De lokale bevolking heeft ruim een jaar op dit moment moeten wachten. Nog nooit eerder waren er blanken bij hen geweest en nu stonden er ineens 28 op de stoep! Hun dankbaarheid is enorm en moeilijk te omschrijven. Er zou ‘s middags een officiële welkomstceremonie zijn, maar er werd spontaan al een cermonie gecreëerd waarbij er veel werd gezongen en gedanst. Natuurlijk was er ‘s middags de officiele ceremonie waarin er nog meer werd gezongen en gedanst! Zelfs een aantal enthousiastelingen van de groep waagden een dansje en daar werd door de Malawianen kostelijk om gelachen. Als dank voor onze komst kregen we ook een prachtig cadeau: een geit! Deze geit is inmiddels al omgedoopt tot Henk de Geit, maar hij zal het einde van het project niet halen, ook al willen een aantal deelnemers Henk graag als handbagage mee naar huis nemen. Naast Henk hebben we ook al de lokale Big Five gezien: de kip, de koe, de geit en 2 stieren!
Inmiddels zijn we helemaal gesetteld. Iedereen heeft zijn eigen plekje gevonden, de eetzaal is getransfomeerd tot heuse Banana Bar met een onmisbaar WC-rol uitgifte punt. Want ja, de toiletgang is hier heel anders dan in Nederland. Gewoon met een WC-ketting naar de latrine lopen en dan in je allerbeste skihouding boven een gat balanceren. Gelukkig zijn we inmiddels profs en is nog niemands lichtje in het donkere gat gevallen. Daarnaast hebben we ook een Nationaal Tandenpoets Punt en natuurlijk de allerbeste keuken van Malawi en omstreken. Elke dag zorgt onze eigen Masterchef Crodinee (en zijn team) voor de allerlekkerste gerechten. ‘s Ochtends beginnen we met de overheerlijke en inmiddels zeer gewaardeerde rijstepap en brood. De deelnemers maken de lekkerste en ook raarste combinaties met de rijstepap, maar gelukkig eten ze het ook braaf op. ‘s Middags en ‘s avonds genieten we van een warme hap wat varieert tussen rijst, spaghetti, aardappels en verschillende (ondefinieerbare) soorten groenten en vlees. Dit heerlijke eten houdt ons allemaal gezond en zorgt voor voldoende energie. Het lijkt wel of het energiegehalte in onze Banana Bar elke dag stijgt. Zelfs bij het ontbijt om half 7 ‘s ochtends wordt er al luid (en niet al te zuiver) gezongen. Het repertoire gaat van ‘Cowboy Billy Boem op de prairie’ tot ‘U bent heilig’ en alles wat daar tussenin zit. Elk gebeurtenis wordt bijna aangegrepen om een bijpassend lied in te zetten en inmiddels zijn er al veel deelnemers en leiders die ‘helaas’ een sololied moesten zingen, omdat ze te laat waren, omdat ze wat vergeten waren of omdat het nu eenmaal zo uitkomt. Gelukkig doet iedereen enthousiast mee en af en toe zit hoofdleider Betty het hoofdschuddend aan te kijken.
We zijn hier gekomen om twee lerarenwoningen te bouwen. En het gaat heel goed met de bouw. De stenen vliegen de muren op, de spanten voor het dak zijn al klaar en de meeste kozijnen en deurposten zijn gesteld. De lokale bevolking is in grote getale aanwezig en helpen met alles: metselen, specie maken, water dragen en stenen hakken. Het is gaaf om te zien hoe we zij aan zij staan te werken aan hetzelfde doel.
Mussa (onze projectcoördinator uit Malawi) heeft uitgelegd waarom het zo belangrijk is dat wij hier bouwen hand in hand met de lokale bevolking. Alleen het feit dat wij er zijn is al zo’n grote motivatie voor ze. Nu wordt het in 2 weken gebouwd, anders zouden ze er gerust een jaar over kunnen doen. Door deze lerarenwoningen zullen er ook nieuwe leraren naar Kaprimintiwa worden gestuurd door de overheid. Nu zijn er 4 leraren voor 8 klassen. Dat betekent dat de klassen heel vol zijn en daardoor het niveau van het onderwijs lager. Door die extra leraren zal het onderwijs verbeteren en krijgen de kinderen een betere toekomst. Echt ontwikkelingssámenwerking dus.
Maar het is meer dat zal veranderen. De gemeenschap verandert door onze aanwezigheid. Er is veel interactie tussen de deelnemers en de lokale mensen. Het is fantastisch om te zien hoe wij Tumbuka proberen te spreken en de Malawianen Nederlands. Het zorgt voor veel hilariteit en op deze ontspannen manier mogen we veel van elkaars cultuur leren. Door al die gesprekken veranderen zowel de locals als de deelnemers.
We zien onze deelnemers en leiders elke dag meer en meer veranderen. Elke ochtend zijn er in vaste kleine groepjes Goedemorgengesprekken. Tijdens deze gesprekken bespreken we hoe het gaat met ons, wat ons bezighoudt en behandelen we diverse onderwerpen zoals vriendschap, je relatie met God en de cultuurverschillen. Het is bijzonder om te zien hoe open en kwetsbaar iedereen zich opstelt, naar elkaar luistert en elkaar helpt en ondersteunt. Ook tijdens de avondprogramma’s en avondsluitingen ervaren we dit. We zien echt dat God hier aan het werk is. Niet alleen bij de gemeenschap maar ook bij ons zelf!
Het kinderwerk draait ook op volle toeren. Dagelijks zijn er zo’n 100 kinderen die komen genieten van alle mooie verhalen, liedjes, spelletjes en gekke dingen van ons, Hollanders. Elke dag komen de deelnemers enthousiaster terug met mooie verhalen.
De eerste groepjes zijn ook al op huisbezoek geweest en daar komen indrukwekkende verhalen van terug. Gezinnen die bezocht worden zijn vaak arm, hebben onvoldoende inkomen en veel monden om te voeden. Het is dan gaaf om te horen hoe de gemeenschap om deze gezinnen heen staat en voor hen zorgt in de periode dat ze het niet zelf kunnen doen.
De komende week staan er weer mooie dingen op het programma. Morgen (zaterdag) hebben we een heuse Malawia Experience Day waarin we de deelnemers gaan onderdompelen in de lokale cultuur. Zondag gaan we met z’n allen naar de lokale kerk en natuurlijk zal er ook weer veel gebouwd worden en kinderwerk worden gedaan. Woensdag en donderdag (als we halverwege het project zijn) gaan we er even tussenuit naar Lake Malawi om lekker te zonnen en bij te komen, maar daarna is het weer volle bak werken!
Jullie krijgen allemaal de hartelijke groeten van iedereen!
Groeten, Geert
#daghoor
Ps. Op de groepsfoto ontbreken helaas Mart & Sem. Zij waren vanochtend met de wasvrouwen meegegaan naar de rivier om te gaan wassen!
