Na een ontspannen weekend met veel variatie was het vandaag weer een normale werkdag. Het stuccen van de voorste kamers wordt afgerond. Boven gaat een aantal mensen aan de slag met hun schildervaardigheden.
Met de thee blijft iedereen een beetje uit de buurt van Cor. Dit is niet omdat we een hekel aan hem hebben maar wel aan de lucht die rondom hem hangt. Cor is aan het lakken en dit heeft niet een gewenste geur. Ja en als je dan je handen ook nog met benzine gaat wassen wordt het er niet beter op!
Martijn regelt met Sjanet, Flip en Heleen gedurende de dag voorbereidingen voor het kinderwerk met 120 kinderen van komende woensdagmiddag.
In de middag wordt begonnen met de eerste laag stucwerk aan de buitenkant van het nieuwe 'stookhok' zodat het werk niet stil komt te liggen. Na de thee zit Warscha (Rambo) net als vanmorgen met de haakse slijper te prutsen, het ding wil n.l. niet draaien. Bennie heeft gelukkig een spanningzoeker mee en lost het probleem op door de schakelaar weg te laten en de draden in 1 keer door te verbinden!
We kunnen zien dat de overdracht er aan zit te komen want bij de huizen wordt met behulp van de kinderen het onkruid tussen de stenen verwijderd. Populair wordt de fiets van de aannemer! Eerst zien we Alie fietsen en daarna mag Heleen de fiets zelfs mee naar de winkel om boodschappen te doen.
’s Avonds hebben we de ontwikkelingen binnen het St. Michael’s Children’s Home van het afgelopen jaar van Maria mogen vernemen. Wederom soms hartverscheurend en bevestigend dat de situatie hier in Oekraïne voor de bewoners keihard en vaak uitzichtloos is, vooral door de grote onzekerheid en dreiging van de oorlog. Inmiddels was het 19.50 en begaven we ons naar het monument voor de slachtoffers van de tweede wereldoorlog. Hier hebben we een korte ceremonie gehouden met een gedicht, kaarsen en gebed. Hierbij hebben we naast de dank voor onze vrijheid ook het dubbele gevoel vanwege de oorlog in het land waar we nu zijn bij God gebracht. Alleen Hij kan (échte) vrede brengen!
Gjalt, Jaap en Martijn
