NI117 | De eerste indrukken zijn 'amazing'

Maandag 10 juli - De reis begint!

Om 07.00 uur verzamelen we allemaal op Schiphol, waar Arian (de hoofdleider) de reispsalm, Psalm 121 met ons leest. Een enkeling is wat later i.v.m. file op de heenweg. De stemming zit er meteen goed in. Hanneke maakt samen met Geerten promotie voor World Servants. We printen onze tickets en sluiten ons aan bij de rij van het afgeven van de ruimbagage. Dan blijkt de ESTA verklaring van Marrithe niet in orde te zijn (deze is nodig om in de VS over te stappen naar onze eindbestemming Managua). Zou het op tijd geregeld zijn of gaan we mogelijk vertraging oplopen? Gelukkig is het snel geregeld en sluit een opgeluchte Marrithe zich aan bij de groep.
Dan door de douane, dit gaat erg soepel. Iedereen mag zonder veel moeite erdoorheen. De bewaker vraagt aan Anke of wij van een sportvereniging zijn i.v.m. onze rode World Servants T-shirts.
Arian stuit nog op een voor hem (on)bekende spiegelreflex camera zo zegt hij. Maar Nathan zegt dat hij deze al eerder gezien heeft. Dan herinnert Arian zich dat de camera van een tijdelijk huisgenootje van hem is… ?. Vervolgens gaan we in een kring staan, de mensen die links en rechts van jouw staan zijn op dat moment je buddy’s voor de hele reis. Dit is om te voorkomen dat mensen achterblijven o.i.d.
10.15 uur: door de slurf gaan we het vliegtuig in, de reis gaat nu echt beginnen! Aan boord worden we verwend met o.a. drinken, pretzels (pepsels), kip met rijst, een gift bag met koekjes, wrap met meatball (gehaktbal). Rond 17.00 uur dalen we en komen we aan vaste land: Atlanta (VS). De landing is vrij steil en turbulent wat meerdere mensen een misselijkmakend gevoel geeft.
Om 18.30 mogen we op voor ons laatste stukje reis. Dit vliegtuig is veel kleiner dan het vorige maar dit zorgt wederom voor een heel gezellig sfeer, onderling!
20.30 uur: aankomst op vliegveld Managua. Wat een gastvrij en warm onthaal! De locals (onder aanvoering van de pastor van de kerk: Lionel) staan ons op te wachten met een spandoek en daarop geschreven dat alles wat wij voor hen zullen gaan doen, steun van God is die de Nicaraguaanse bevolking van God krijgt. Ook Psalm 133 staat op het doek: God vind het goed dat wij elkaar helpen als broeders, God zal dan ook Zijn zegen geven over al het werk. Vervolgens wordt onze bagage op de bus gehesen en rijden we in ongeveer een uur naar El Raizon. Fantastisch, onze matrassen staan stuk voor stuk op een tafel! Ons slaapvertrek is de huidige kerk van de gemeenschap. We hangen onze klamboes op en poetsen onze tanden. Arian besluit met ons de dag met gebed. We zijn allemaal veilig aangekomen, wat een voorrecht! God is zeer goed!

Dinsdag 11 juli - De eerste dag in El Raizon

06.00 uur, een aantal dames is al vroeg uit de veren. Het ontbijt staat gepland voor 08.30 uur. Echter omdat iedereen zo vroeg wakker is (het is al rond 05.00 uur licht buiten) besluit de leiding om 07.00 uur te gaan eten. Anke schrikt echter om 07.15 uur wakker en ziet niemand meer op de slaapzaal. Ook Marrithe ligt nog te slapen. Wat bleek: zij waren met geen mogelijkheid wakker te krijgen dus hebben de anderen hen maar laten slapen. Na een heerlijk ontbijt van toast, wit en bruin brood met pindakaas en Nutella van het land, kunnen we dag beginnen.
Jan Verhaar (Nederlander, getrouwd met een Nicaraguaanse) vertelt ons wat de bedoeling is van de bouwwerkzaamheden. Wegens het vulkanisch gesteente in de grond word het nog een flinke, maar uitdagende klus! Daarna wordt door de jongens van de groep en Elise het water gezuiverd omdat het water ongezuiverd niet drinkbaar is. Als dit gedaan is, worden we door Lionel (de pastor) en zijn tolk (die ons alles vertaalt in het Engels, uit het Spaans) rondgeleid door het dorp: El Raizon. We komen veel grijze betonnen huizen tegen, echter alle mensen die we tegenkomen zijn zeer vriendelijk en zwaaien naar ons en roepen: ‘Holá!’ (Hallo). Onderweg komen we ook verse mango’s tegen, die een aantal jongentjes voor ons uit de boom knuppelen. We zien bananen aan de bomen groeien, deze zijn echter helaas nog niet rijp. De meest prachtige bloemen komen we ook te zien, Gods schepping is gaaf! De vrouwelijke diaken van de kerkelijke gemeenschap ontmoeten we ook, zij zorgt voor de financiën in het dorp. Tot slot gaan we nog naar de openbare basisschool van El Raizon, deze is helaas gesloten maar we mogen wel even van buiten naar binnen gluren in de lokalen. Voor de juffen en social workers onder ons erg leuk om te zien! Volgende week hopen we nog een bezoekje te brengen aan de school wanneer ze wel school houden.
Na dit wandeltochtje van een uur ongeveer zijn we erg vermoeid want de temperatuur is behoorlijk hoog, zo’n 35 graden. De dames van de kerk, die voor al onze maaltijden zorgen hebben ook nu weer aan ons gedacht: er staat ijskoude cola klaar in 3 liter flessen. Samen met de mango die we gekregen hebben, smullen we hier met z’n allen van! Kort hierna eten we wederom toast, brood en zoet beleg.
Daarna vertrekken we rond 14.00 uur naar Masaya waar we met de bus naartoe worden gebracht o.l.v. enkele locals van de kerk. Eerst bezoeken we de lokale bank om Nicaraguaanse córdoba te pinnen. Vervolgens bekijken we in Masaya een mooie kerk en keken en kochten mooie souvenirs. Dit was nog flink afdingen geblazen! Daarna bewonderden we nog de Masaya vulkaan en het bijbehorende meer van een afstandje, amazing! Daarna gaan we weer terug naar ons onderkomen waar een heerlijke maaltijd bereid is: bananenchips, rijst, kip, salade en een vruchtenyoghurtje!
Na de maaltijd werd er nog een ‘goedeavond gesprek’ gehouden in groepjes. Dit is nog best een klus in English ?. Vervolgens ging een deel van de groep douchen en badderen (haar wassen in een teiltje) omdat er momenteel één douche en wc klaar voor gebruik is. De locals werken momenteel hard om dit aantal z.s.m. op drie te krijgen. Een ander deel van de groep werkte hun logboeken bij en om 22.00 uur was iedereen in diepe rust. Tot morgen!

Woensdag 12 juli - De start van de bouw

07.00 uur: het ontbijt staat klaar met wederom wit/bruin brood en een enkele toast boterham die we kunnen beleggen met zoet! beleg. Gerrit- Jan legt kort de bedoeling uit van de bouw van die dag. Met veiligheidsschoenen, handschoenen en een lange broek zullen we de bouwplaats betreden. We starten met het opruimen van het kantoor en het omhakken van de limoenbomen die op de plaats staan waar we het tweede klaslokaal willen gaan bouwen. Nathan laat even zijn Nieuw-Zeelandse hak-skills zien, met een enkele slag liggen de bomen om. Met elkaar plukken we de limoenen die al rijp zijn, die we vervolgens in ons flesje water stoppen; heerlijk voor de dorst! ?
Arian en Maritthe halen de golfplaten van het dak van het kantoor, waarna met z’n allen de buiten muur van het kantoor omgehakt wordt. Het kantoor zal namelijk uitgebreid worden en gelijk getrokken worden met het klaslokaal wat erachter wordt geplaatst. Verschillende dames verven de ijzeren balken, die het dak moet gaan dragen van de nieuwe klaslokalen, rood. Ook de locals worden nog geholpen door onder andere Maaike met het voegen van de douche en toilet. Marleen heeft echt een onderscheiding verdiend want ze heeft enorm veel gedaan; was het niet het cement maken samen met de locals dan was het wel het opruimen van de brokstukken van de muur die omgehakt was.
Tussen de middag het gebruikelijke recept wat betreft de inhoud van de maaltijd maar er was dit keer ook nog een bakje fruit bij, wat iedereen zich heerlijk liet smaken!
Van 13.00-16.00 uur hebben Hanneke, Jeroen, Elise, Femke en Corianne kinderwerk gedaan. Het verhaal dat zij in het Engels verteld hebben ging over Jozef. Er waren deze middag 50 kinderen aanwezig, een goede eerste opkomst! De kinderen deden leuk mee zowel met het zingen als het maken van het werkje. Ze versierden met allerlei gekleurde stukjes papier de veelkleurige jas van Jozef en kleurden de rest in met kleurpotloden en stiften. Daarna gaven ze het werkje weer terug aan de kinderwerkleiders, omdat ze niet wisten dat ze het mee naar huis mochten nemen.

Rond 16.30 uur stopten we met werken op de bouw. Alles werd opgeruimd en om 17.30 uur konden we al aanschuiven aan een heerlijke maaltijd van rijst, kip (drumstick) en salade. Ook dit keer smaakte het geweldig!
’s Avonds hebben we met elkaar een ‘goedenavond gesprek’ gevoerd over: ’Jij en je kracht’. We gingen met elkaar in gesprek over complimenten geven en ontvangen. We gaven elkaar ook complimenten en bedachten er ook één voor een familielid in Nederland. Na de afsluiting van de dag gaan we met z’n allen rond 22.00 uur met de kippen op stok.

Groetjes van ons allemaal!