Feest in Nilphamari, want Gideon was gister jarig. Lees in de update hoe we dat vierden en wat we verder allemaal gedaan hebben in de afgelopen twee dagen.
Vijf voor half zeven: Luid zingend stuwt de hele groep de kamer van Gideon binnen. Even later ligt zijn klamboe vol confetti, als Bert een partypopper leegknalt. Iedereen feliciteert Gideon en geeft hem een cadeau. Dat wordt een volle tas op de terugreis…
Allemaal snel in de kleren, we hebben weer een veelzijdige dag voor de boeg. Het groepje van Mathilde mag corvee doen en daarna op huisbezoek. Dat werden uiteindelijk twee bezoeken, aan een gezin van iemand die lepra gehad heeft, een arm gezin dus. En een bezoek aan de familie van een van de bouwvakkers, een middenklassegezin. Het eerste gezin had geen elektriciteit en de keuken bestond uit één plank met potten en pannen. Bij het tweede huisbezoek kreeg de groep koekjes en chips. Bijzonder in dit huis was het altaartje voor een hindoegoed in het midden van de binnenplaats.
Een andere groep ging naar een middelbare school voor meisjes, tegenover de markt in het centrum van Nilphamari. Eerst was het groepje welkom bij de directeur. Het groepje kwam binnen in een kantoortje dat super luxe was, de airco draaide hard en de man werd op zijn wenken bediend. Het was een man die duidelijk was over wat hij had “bereikt” op deze school. Na het drinken van mierzoete thee en een heerlijk koekje mochten ze de klaslokalen bezoeken. Dat betekende dat ze een verdieping omhoog mochten, volgens de mannen van de school een groot probleem, omdat Esther G in een rolstoel zit. Maar wij stoere Hollandse vrouwen die mee waren naar de school, zagen het probleem niet en tilde Esther makkelijk met 4 vrouwen naar boven. Na dat we het lokaal binnen kwamen, heeft Hanna een mooi stukje verteld. Ze vertelde over hoe belangrijk het is dat je als vrouw naar school gaat en hoe blij we waren dat hier zoveel jonge vrouwen naar school gaat. (Hanna 4 president) het groepje heeft in totaal 3 vakken gezien in verschillende lokalen: Engels, social sience en political sience. Het was bijzonder om een meisjesschool in een ander land te zien.
Na de lunch vertrok een groep (aankomend) medici naar een groot ziekenhuis hier een uur vandaan, waar een Nederlandse arts werkt. Ze kregen een uitgebreide rondleiding enw aren onder de indruk van hoe gestructureerd en effectief de zorg in LAMB hospital georganiseerd is. Dokter Antje reisde met het groepje mee terug, zodat we ’s avonds met de hele groep konden leren van haar ervaring in Bangladesh, waar ze al lang woont. We stelden vragen over de gewoontes hier, de kledingvoorschriften, manieren van het uiten van geloof en wat ze allemaal doet als arts hier. Erg interessant.
Intussen werd er natuurlijk ook hard gewerkt op de bouw. En dat in een verzengende zon. Iedereen denkt dat we hier wegregenen, maar het is al een paar dagen droog geweest. We hebben beton gestort, gemetseld, ijzer gevlochten, de ringbalk is gestort en nog allerlei kleine klussen.
Het diner sloten we af met een taart met kaarsjes voor Gideon, gebakken door Kelly en Kayleigh. Daarna gingen we naar het lepraziekenhuis om weer een feestje te bouwen met de patiënten. Wat een plezier en wat een muzikaliteit. Kayleigh stal de show met een solo-uitvoering van ‘Hallelujah’.
Door naar woensdag. Weer een afwisselend programma. Ditmaal huisbezoek door de groep van Jorrit, bij de koffiedame van het projectenkantoor. Wat een ongelooflijk lieve vrouw, met een schokkend levensverhaal. Wat is het effect van lepra toch slopend op het sociale leven van mensen. Heel heftig…
Tegelijkertijd kregen onze (para)medics een rondleiding door het ziekenhuis hier. De rest van de groep gruwde van den enthousiaste verhalen over wonden en andere medische gruwel. Een ander groepje ging naar een meeting georganiseerd door de selfhelpgroep van Jadhaka. Op een school gaven ze voorlichting over het omgaan met een beperking. De inhoud was niet altijd makkelijk te volgen, maar het is wel interessant om te zien dat de selfhelpgroepen ook op deze manier invloed uitoefenen.
Natuurlijk is er ook vandaag weer keihard gebouwd: koeienmelken (door Marius), vloer egaliseren, metselen, cement maken, ijzer vlechten en andere kleine klussen. Het gebouw komt echt mooi op hoogte!
’s Middags probeerde een groepje een bezoek te brengen aan de moskee, door de gietende regen. Helaas werden de dames (tegen de eerder gemaakte afspraken) niet binnengelaten. De heren hadden een kort bezoek in de moskee, verder zonder enige uitleg. Beetje een domper dus…
Vanavond was de eetzaal ingericht als restaurant. Het leidersteam bediende de groep en we sloten af met ijs en chocola. Heerlijk.
Groeten uit Nilphamari. Het gaat hier lekker, maar het is ook wel een goed gevoel dat morgen alweer de laatste dag van de werkweek is. Ons energielevel is toe aan weekend.
