BO119 is geland en de eerste dagen beloven heel wat voor het project!
WAUW! wat is Bolivia mooi! Onze reis ging voorspoedig, de eerste vlucht ging zoals gepland, reis van zo’n twee uur was zo voorbij en de sfeer zat er goed in! Maar eenmaal in het tweede vliegtuig leek het meer een sauna dan een vliegtuig, de airco was kapot en dat “even repareren” duurde wat langer.. Na een vlucht van zo’n 11 uur die voor sommigen omvloog en voor sommigen niet snel genoeg ging, kwamen we dan eindelijk aan in Bolivia!
Alle tassen waren ook meegekomen en ook alles mocht mee door de douane. Alleen de door Henry meegebrachte drone was even interessant, maar die mocht even later ook gewoon mee. In de hal stond Carlos (onze lokale projectcoördinator) al te wachten en in z’n auto bleek hij een heel ontbijt te hebben! Heerlijk, lekker brood met ham en kaas, melk, chocolade melk, vruchtensap en koekjes, echt Hollands en erg lekker na zo’n lange reis.
Carlos bracht ook wat minder nieuws, de directeur van de school, waar wij zouden slapen, had afgelopen vrijdag gemeld dat wij daar toch niet konden slapen.
Bolivia heeft een nieuwe wet waarin staat dat de kinderen niet meer zomaar vrij kunnen krijgen en dus de school echt als school gebruikt moest worden. Een logische wet die prachtig is omdat nu de stabiliteit van het lesgeven flink wordt verbeterd!
Maar ja.. voor Carlos en ons wat het een flinke domper omdat wij nu geen slaap locatie meer hadden... Ook gesprekken met de lokale burgemeester maakten geen verschil en de school kon echt niet gebruikt worden... Wij vertrokken de volgende dag al dus Carlos had nog wat te regelen. Carlos resteerde niets anders dan te bidden.. en God voorziet!
De burgemeester kwam naar hem toe met de mededeling dat een lokale vrouw haar (toeristen) resort voor ons beschikbaar stelt!
Het verblijf bestaande uit een aantal huisjes met echt alles erop en eraan (bedden, douche, wc, ventilatoren en airco) stelt ze gratis aan ons beschikbaar omdat zij onder de Indruk was dat wij kwamen naar de lokale community om te komen helpen met de kliniek! Na de reis was iedereen moe en viel dan ook al snel in slaap, logisch ook want het was al twee uur in de nacht.
Na een groepsfoto gingen we de volgende dag met busjes op weg naar Cuevas. Na een reis van twee uur door de prachtige natuur kwamen we aan bij ons kamp, dat je enkel door de rivier kunt betreden. Via de stenen route zou je in theorie droog kunnen blijven, in theorie dus.
De bagage kon gelukkig via de auto door de rivier dus dat is droog overgekomen.. dat is al iets.
De locatie is werkelijk fantastisch! Mooie huisjes met bedden, wc en douches en een prachtig buitenplein midden in de natuur!
Hier mogen wij drie weken verblijven, wat een vreemd idee, geen klaslokalen met matjes op de grond, geen wc gaten maar een gewone wc en bedden. Na een heerlijke lunch waren de huisjes dan ook zo ingericht.
Later op de middag was de welkomstceremonie waar de hele community van Cuevas aanwezig was. Wat een hoop mensen waren er! Na een toespraak van een belangrijke persoon werden Maaike en Carlos onthaald met een daverend applaus!
Omdat het zondag was en dat naast de kerkdienst het de dag is wanneer er gevoetbald wordt, werd de eerste interland Nederland - Bolivia een feit en wat voor een wedstrijd!
Met een 4-4 eindscore zeker geen slecht begin.
Voor de locals was het wel even vreemd kijken dat er zoveel meiden in de groep zijn; “gaan die echt bouwen?” Ja natuurlijk! “Maar kunnen ze dat?” Ja!
In de avond was iedereen erg moe en we lagen dan ook allemaal vroeg op bed. Want ja, de volgende dag was de eerste bouwdag!
De fundering was nog niet af door wat vertraging dus we zijn begonnen met graven en ijzer vlechten. Carlos is onder de indruk van onze vrouwen en mannen power! Dus we gaan ver komen! De planning is dat de fundering in drie dagen af is en dat we dan kunnen metselen. De sfeer is in ieder geval goed en we gaan er met z’n allen vol voor!
Tot later en groetjes uit het mooie Bolivia
