De bouwprojecten in Muanda vragen het nodige improvisatietalent, maar ondanks dat wordt er hard gewerkt.
Helaas hebben we erg veel last gehad van de ziekte van de bouwcoördinator hier in Muanda. Hierdoor was een aantal afgesproken voorbereidingen helaas niet getroffen. Dit betekent dat er op grote schaal geïmproviseerd moest worden.
Zoals eerder beschreven hebben we de eerste week vooral zand geschept om de ruimte tussen de funderingsstroken van de school te vullen. Op zich een heel belangrijke klus, maar niet één die geweldig veel voldoening geeft. Als je klaar bent, zie je namelijk niet echt wat je hebt gedaan. We hebben dan ook veel waardering voor de manier waarop de groep dit toch heeft opgepakt en uitgevoerd.
Het schilderen van het kantoor/bakkerij maakt dan toch echt meer zichtbaar. Het is geweldig op te zien hoe dit, binnen en buiten opknapt. Intussen is de bakker zich aan het warmdraaien en lijkt het erop dat er vannacht voor het eerst weer breed zal worden gebakken. Het kantoor maken we ook nog af en de eerste meubelen zullen er woensdag in staan. Iets waar erg naar uitgekeken wordt door de staf van onze partner Abri de l’ Esperance.
Voor het einde van het jaar moeten er twee boerderijtjes klaar zijn op het landbouw gebied. Vorig jaar is door de groep de fundering uitgegraven en gemetseld. Helaas is hier ook door de financiële problemen niet mee verder gegaan. Mooi om nu mee te kunnen werken aan het opmetselen van de muren. Morgen gaan we beginnen met de fundering van nummer twee.
Nog anderhalve werkdag, dan zit het er al weer op. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt. Maar naar huis
(…waarschijnlijk liet toen de internetverbinding het afweten, want hier eindigt het bericht…)
