EC124 | Afscheid nemen

Geplaatst op 14 aug 2024 - 15:12

Maandag stond in het teken van afscheid nemen, een dag met een lach en een traan. 

De dag startte met de bouwoverdrachtsceremonie. De bijeenkomst startte met een mis waarin de producten uit de regio werden getoond. Nogmaals werd het belang van het informatiecentrum en hostel in Guayama Grande uitgelegd, voor een goede toekomst van de nieuwe generatie. 

Vanuit de regio kregen we verschillende cadeaus aangeboden. Speeches werden gegeven door mensen van Maquita, de president van de regio en onze eigen hoofdleider Linda en bouwleider Bram. 

Daarna werd het gebouw officieel geopend. De vertegenwoordigers van alle groepen knipten allemaal een stukje lint en het logo kreeg het laatste likje verf door de oprichter van Maquita.

De woorden “Mas agua” en “jaku jaku” klonken bij de inzegening van het gebouw. Deze woorden gebruikten we op de bouw veel als we water nodig hadden. Daarna volgden vele fotosessies bij het logo. 

De lunch bestond uit cavia. We kregen maar liefst 35 geschonken vanuit de community, een ontzettend groots gebaar!  Een cavia in Ecuador is een stuk groter dan die in Nederland. Wel moesten we soms zoeken naar vlees. De meeste deelnemers hebben het eten van een pootje cavia gewaagd. Review: niet vies, het smaakt een beetje naar gezouten spek. Vooral het idee van cavia eten is vreemd. 

De middag stond voor velen in het teken van opruimen of pannenkoeken bakken. Het belangrijkste programma van de middag was het kinderfeest. De 30 kinderen die de afgelopen weken ‘s middags aanwezig waren, gingen met elkaar de strijd aan in een bingo, deden een bouwestafette, prikten staarten in ezels, dansten en zongen erop los en kregen als snack vandaag een pannenkoek met kaneelsuiker. Het afscheid nemen van de kinderen was zwaar voor de deelnemers. 

In de avond hadden we een gezamenlijk afscheidsdiner. Die gezamenlijkheid kwam terug op het menu: pannenkoek en empanada’s. Daarna werden cadeaus uitgedeeld. Iedere deelnemer gaf iemand uit het dorp die betrokken was geweest op bijvoorbeeld de bouw of in de keuken een cadeau. Daarna kregen we speeches van de mensen met wie we samengewerkt hebben. Een dankbare community is uiteindelijk waar je het voor doet! Nog even de heupen losgeschud en daarna opgemaakt voor de laatste nacht in Guayama Grande.

Dinsdagochtend namen we vroeg (nogmaals) definitief afscheid van de community. Daarna vertrokken we met de bus naar Quito. 

Tweede activiteit van die dag was het kopen van souvenirs. We hebben veel nieuwe vrienden gemaakt en bleken ook nog veel familie te hebben van wie we het bestaan nog niet wisten. We waren trots dat we flink hebben afgedongen (en waarschijnlijk alsnog teveel betaald…). Voetbalshirts, armbanden en magneten vielen vooral in de smaak. 

Straks stappen we in het vliegtuig en om 13:00 hopen we iedereen weer in de armen te sluiten! 

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.